Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΣυνέντευξηΠερικλής ΛύτραςΗ Ανώτατη Τουριστική Εκπαίδευση στην Ελλάδα – Κι όμως υπάρχει λύση!

Περικλής ΛύτραςΗ Ανώτατη Τουριστική Εκπαίδευση στην Ελλάδα – Κι όμως υπάρχει λύση!

Περικλής Λύτρας
Η Ανώτατη Τουριστική Εκπαίδευση στην Ελλάδα – Κι όμως υπάρχει λύση!

TravelDailyNews: Επειδή εδώ και έξι μήνες υπάρχει μια πολύ μεγάλη κινητικότητα σε ότι αφορά τις δημοσιεύσεις, τις αρθρογραφίες και τις συνεντεύξεις πολλών και διαφόρων παραγόντων της τουριστικής εκπαίδευσης αλλά και άλλων που δεν είναι παράγοντες της τουριστικής εκπαίδευσης, θα θέλαμε να μας πείτε ποιες είναι οι επισημάνσεις σας σε αυτό το θέμα.

Περικλής Ν. Λύτρας: Ναι, όντως ο αναγνώστης της εφημερίδας σας, της έγκυρης καθημερινής ηλεκτρονικής τουριστικής σας εφημερίδας, αλλά και συνολικά των τουριστικών εντύπων, εδώ και έξι μήνες βλέπει πολλές και διαφορετικές απόψεις και συνεντεύξεις που αφορούν και την τουριστική εκπαίδευση στην Ελλάδα. `Αλλες από αυτές προέρχονται από άτομα, τα οποία βρίσκονται μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα και άλλες οι οποίες αφορούν τους εκπροσώπους της αγοράς.
Στη διάρκεια αυτού του εξαμήνου ακούστηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις χωρίς στην πραγματικότητα αυτές, να είναι κατ΄ ανάγκην αντικρουόμενες. Ίσως γιατί στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς χώρους εκφράζοντας μάλιστα την κρατούσα σήμερα βρετανική εκπαιδευτική λογική και συγκεκριμένα αυτή κάποιων αγγλικών πανεπιστημίων.

TDN: Τι ισχύει στην Ελλάδα σήμερα;

Π.Λ.: Θέλω να σας τονίσω κάτι, το οποίο είναι όντως όπως έχει περιγραφεί είναι ελληνική πρωτοτυπία. Στην ανώτατη ελληνική τουριστική εκπαίδευση υπάρχει ένα καθεστώς σύμφωνα με το οποίο την προπτυχιακή εκπαίδευση την έχουν αναλάβει αμιγώς και εξ’ ολοκλήρου τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τα οποία αυτή τη στιγμή είναι ο κ τ ώ. Ενώ τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση την έχουν αναλάβει τα πανεπιστήμια, τα οποία αυτή τη στιγμή είναι π έ ν τ ε συνολικά στο χώρο.

TDN: Ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα;

Π.Λ.: Υπάρχει μία έντονη προσπάθεια που αναπτύσσεται από τα πανεπιστήμια και μάλιστα από δύο συγκεκριμένα πανεπιστήμια (από το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας) τα οποία επιχειρούν, να δημιουργήσουν προπτυχιακά τμήματα σπουδών που θα στηρίζουν στη συνέχεια τα μεταπτυχιακά τμήματα, τα οποία και διαθέτει ήδη το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και προετοιμάζει το Πανεπιστήμιο της Πάτρας.

Απορώ μάλιστα, διότι κατά τη γνώμη μου, είναι απορίας άξιο, πως ένα πανεπιστήμιο σαν αυτό του Αιγαίου, το οποίο διαθέτει μάλιστα ένα διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών με τίτλο «Σχεδιασμός, Διοίκηση και Πολιτική του Τουρισμού» επιθυμεί να έχει ακόμα ένα προπτυχιακό τμήμα. Το αναφέρω αυτό διότι το προπτυχιακό τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, είναι ένα τμήμα με κατεύθυνση τον Τουρισμό.
Το κυριότερο απ’ όλα είναι ότι το τμήμα αυτό του Πανεπιστημίου Αιγαίου έχει καταθέσει επίσημη «πρόταση – μελέτη» στο Υπουργείο Παιδείας για τη δημιουργία πανεπιστημιακού τμήματος Τουρισμού στη Χίο. Αναρωτιέται δε κανείς τι ακριβώς θα παράγει αυτό το τμήμα, εάν και εφόσον το Υπουργείο Παιδείας ενδώσει στις προαναφερθείσες πιέσεις και το δημιουργήσει.
Το Υπουργείο Παιδείας κάνει αυτό που κάνει σε όλες τις ειδικότητες: «κάθε πόλη και ένα πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ένα Τ.Ε.Ι.» Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση, όμως, έχουμε οχτώ τμήματα Τ.Ε.Ι., πέντε μεταπτυχιακά, και ο χώρος δεν αντέχει άλλους τέτοιους πειραματισμούς.
Και δεν τους αντέχει γιατί τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων Τ.Ε.Ι. είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα και κατοχυρωμένα, ενώ τα επαγγελματικά δικαιώματα τέτοιων τμημάτων θα έχουν μία ασάφεια και μάλλον από τις δηλώσεις των ενδιαφερομένων θα κατευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας και στο δεύτερο και τρίτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμους και Νομαρχίες).

TDN: Τι συμβαίνει συγκεκριμένα με αυτά τα επαγγελματικά δικαιώματα;

Π.Λ.: Εκείνο το οποίο γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες στην τουριστική Ιερουσαλήμ είναι, ότι τα άτομα τα οποία βγαίνουν με μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου ήδη σήμερα δυσκολεύονται σε πολύ μεγάλο βαθμό να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.

Δυσκολεύονται δε, διότι δεν έχουν εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία ζητάει ο οποιοσδήποτε επιχειρηματίας στο χώρο. Πριν από λίγες μέρες βγήκε και η πρώτη απόφοιτος, η πρώτη Διδάκτωρ προερχόμενη από Τ.Ε.Ι., από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τα ίδια προβλήματα θα αντιμετωπίζουν τα επόμενα χρόνια και οι προπτυχιακοί φοιτητές-απόφοιτοι και οι μεταπτυχιακοί και οι διδάκτορες.
Κανένα πανεπιστήμιο, κανένα Τ.Ε.Ι. δεν δημιουργείται για να ακολουθεί κατά πόδας την αγορά εργασίας. Δεν είναι αυτός ο προορισμός τους. Προορισμός τους είναι να προσπαθεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες της αγοράς, ούτως ώστε να δίνει σ’ αυτούς που παράγει και τους κάνει επιστήμονες και όχι απλούς τεχνικούς, τα εφόδια εκείνα με τα οποία θα μπορέσουν αύριο να διοικήσουν αυτές τις επιχειρήσεις.
Επομένως, το να θέλει οποιοσδήποτε, να προσαρμόσει την αγορά εργασίας στα πανεπιστημιακά προγράμματα είναι μεγάλο λάθος. Το να θέλει να είναι εκσυγχρονισμένα τα προγράμματα, να ανταποκρίνονται σε αυτό που η αγορά ζητάει για να μπορέσουν να καλύψουν το κομμάτι της επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων, είναι σοβαρό. Από κει και πέρα όμως, εδώ γίνεται μία προσπάθεια, η οποία πολλές φορές ξεφεύγει παντελώς από αυτή τη λογική.

TDN: Γνωρίζετε ότι η υπουργός τουριστικής ανάπτυξης κα Φάνη – Πάλλη – Πετραλιά αναφέρθηκε, στις αρχές Οκτωβρίου, στο θέμα ίδρυσης πανεπιστημιακού τμήματος Τουρισμού, σε συνάντησή της με την κα Μαριέττα Γιαννάκου, υπουργό Παιδείας και είχε δηλώσει ότι θεωρεί το πανεπιστήμιο απαραίτητο;

Π.Λ.: Ναι, το γνωρίζω, και θεωρώ ότι θα πρέπει να προστατευτεί πλέον η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, κα Φάνη – Πάλλη – Πετραλιά από τέτοιου είδους προτάσεις και θα πρέπει οι σύμβουλοί της να ρωτήσουν πρώτα τι συμβαίνει διεθνώς, να διερευνήσουν στη συνέχεια τι γίνεται στις σχολές εκείνες και σε εκείνα τα ιδρύματα, τα οποία έχει υπό την εποπτεία του, ξεχωριστά το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι θέμα που αφορά το Υπουργείο Παιδείας και την κα Γιαννάκου. Δε μπορεί να φτιαχτεί πανεπιστήμιο από το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, μόνο το υπουργείο Παιδείας μπορεί να το φτιάξει αυτό, και κατά συνέπεια θα πρέπει οι σύμβουλοί της κ. Φ. Πετραλιά, να της παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της τουριστικής εκπαίδευσης.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή προπτυχιακή πανεπιστημιακή εκπαίδευση, δεν είναι ιδιαίτερα αρνητικό. «Θα μπορούσε να υπάρχει και ένα, και δύο τμήματα», όπως αναφέρουν οι συνάδελφοι καθηγητές κ.κ. Πάρις Τσάρτας και Γεράσιμος Ζαχαράτος.

Εκείνο που δεν λαμβάνουν υπόψη τους οι αγαπητοί αυτοί συνάδελφοι μου, είναι η υπάρχουσα σήμερα πραγματικότητα. Θα φτιαχτούν δύο ακόμη τμήματα τα οποία δε θα παράγουν τίποτα καινούριο και όπως μάλιστα λένε μερικοί – οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως «Δούρειος Ίππος» αυτών των προτάσεων, για να «αλώσουν» το στάτους της σημερινής τουριστικής εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εν προκειμένω είναι ο κ. Δημήτρης Κούτουλας, ο οποίος αρθρογραφεί επί μακρόν για το θέμα της ελληνικής τουριστικής εκπαίδευσης προβάλλοντας μάλιστα στοιχεία, τα οποία ουδόλως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ουσιαστικά έχουν ως αποκλειστικό στόχο να δημιουργηθεί προπτυχιακό τμήμα στο Πανεπιστήμιο, κατηγορώντας αναίτια και επιστημονικά ανυπόστατα τα τμήματα Τουριστικών Επιχειρήσεων των Τ.Ε.Ι.

Αναφέρει κατά λέξη ο κ. Δ. Κούτουλας: «Τα Τ.Ε.Ι ,τα οποία αποτελούν βασικό πυλώνα της ελληνικής τουριστικής εκπαίδευσης και βασική πηγή προσωπικού για τις τουριστικές επιχειρήσεις, έχουν μπει σε μια επίπονη διαδικασία ανωτατοποίησης, χωρίς προς το παρόν να έχει αντιμετωπιστεί η κύρια αδυναμία τους που αναδείχθηκε από τις έρευνες της αγοράς εργασίας: Τα Τ.Ε.Ι. ούτε διαθέτουν τον πρακτικό προσανατολισμό που προσδοκούν οι επιχειρήσεις (και που έχουν λ.χ. οι σχολές του ΟΤΕΚ) αλλά ούτε προσφέρουν την υψηλού επιπέδου θεωρητική κατάρτιση που απαντάται στα ΑΕΙ. Πρέπει να ενισχυθεί επί της ουσίας ο τεχνολογικός χαρακτήρας τους ώστε να προαχθεί η παραγωγή στελεχών με προσόντα κατάλληλα να αναλάβουν σύντομα μεσαίες και ανώτερες διοικητικές θέσεις στις τουριστικές επιχειρήσεις».

Η απάντηση στα επιχειρήματα αυτά του κ. Κούτουλα είναι ότι, προφανώς, αγνοεί παντελώς το τι ακριβώς είναι τα Τ.Ε.Ι., τι προγράμματα σπουδών έχουν, τι μαθήματα διδάσκονται και από ποιους, ούτε καν γνωρίζει τον προσανατολισμό που έχουν, γιατί παρέχουν πράγματι υψηλού επιπέδου θεωρητική κατάρτιση. Είναι προφανές, ότι ο κ. Δ. Κούτουλας για λόγους που μόνον ο ίδιος – ή και άλλοι; – γνωρίζει, καταφέρεται εναντίον των Τ.Ε.Ι., ως μη όφειλε…

Αντιθέτως, το πρόβλημα βρίσκεται σε αυτό που ο κ. Δ. Κούτουλας λέει για τα Α.Ε.Ι., για τα πανεπιστήμια δηλαδή, τα οποία προσπαθούν με κάθε τρόπο να ιδρύσουν προπτυχιακά τμήματα τουριστικών σπουδών, τα οποία ουδόλως έχουν την παραμικρή διασύνδεση με τα ισχύοντα στην αγορά εργασίας. Το επιχείρημα του κ. Κούτουλα ότι οι ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις έχουν συγκεκριμένες ανάγκες σε στελέχη πανεπιστημιακής μόρφωσης και ότι η Ελλάδα αποτελεί τη μόνη τουριστικά αναπτυγμένη χώρα, που στερείται προπτυχιακών πανεπιστημιακών σπουδών στον Τουρισμό είναι σωστό κατά το ήμισυ. Έτσι όμως έφτιαξε το ελληνικό κράτος την εκπαίδευση.

Το ότι οι ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις έχουν συγκεκριμένες ανάγκες σε στελέχη πανεπιστημιακής μόρφωσης δεν προκύπτει από πουθενά, δεν υπάρχει καμία έρευνα που να πιστοποιεί κάτι τέτοιο, είναι μια αυθαίρετη ερμηνεία του ιδίου για λόγους που γνωρίζει ο ίδιος. Το γεγονός ότι τα Τ.Ε.Ι. δε διαθέτουν τον πρακτικό προσανατολισμό που προσδοκούν οι επιχειρήσεις, είναι γιατί τα Τ.Ε.Ι. είναι όπως ακριβώς τα πανεπιστήμια, ανήκουν στην ανώτατη εκπαίδευση, δεν έχουν κανένα λόγο να διαθέτουν πρόσθετο πρακτικό προσανατολισμό σε σχέση με τις επιχειρήσεις, που αν θελήσουν τα πανεπιστήμια μπορούν να το κάνουν αυτό. Το γεγονός – επιχείρημα ότι τα πανεπιστήμια είναι αποκομμένα από το σημαντικότερο τομέα της ελληνικής οικονομίας, γι’ αυτό δε φταίνε τα Τ.Ε.Ι. Αυτό είναι δεδομένο.

Εκείνο το οποίο πρέπει να γίνει κατανοητό, όμως, είναι ότι αφού υπάρχουν πανεπιστήμια τα οποία έχουν εμμέσως κατεύθυνση Τουρισμού δεν θα πρέπει να διαμαρτύρονται, παρ’ εκτός αν υποκρύπτονται άλλοι λόγοι.

TDN: Πάμε στα μεταπτυχιακά. Και τα μεταπτυχιακά έγιναν πολλά. Τι γίνεται ακριβώς με τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών;

Π.Λ.: Τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών έχουν ως εξής: Υπάρχει το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το οποίο είναι γνωστό, υπάρχει το Πανεπιστήμιο Πειραιώς που εδώ και χρόνια, έχει το μεταπτυχιακό του πρόγραμμα στραμμένο στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων, υπάρχει το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών, στο οποίο λειτουργεί κατεύθυνση Τουρισμού και το οποίο διαθέτει εργαστήρια ερευνών και δορυφόρους λογαριασμών Τουρισμού. Επίσης, υπάρχει το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών που προσφέρει αρκετά χρόνια ήδη μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Υπηρεσιών και έχει κατεύθυνση <<Τουρισμό>> (και στο οποίο έχω την τιμή να διδάσκω) και υπάρχει βέβαια και το τελευταίο, του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου που επίσης προσφέρει μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων.

Τρεις επισημάνσεις:

  1. Όλα τα μεταπτυχιακά, πλην του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κατευθύνονται προς ένα μόνο τομέα: στη Διοίκηση και την πολιτική του Τουρισμού, πράγμα το οποίο ασφαλώς και δεν είναι το καλύτερο για αυτούς που σπουδάζουν τον Τουρισμό σήμερα, μια και η παραγωγή τους είναι τόσο μεγάλη, οπότε αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή μπαίνουν μαζί στην αγορά εργασίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
  2. Ήδη αυτή τη στιγμή, τα πανεπιστήμια με τις προτάσεις που κάνουν προσπαθούν να δημιουργήσουν και νέα προπτυχιακά τμήματα σπουδών.

  3. Τα Τ.Ε.Ι. επίσης επιχειρούν αυτή τη στιγμή να δημιουργήσουν μεταπτυχιακά τμήματα σπουδών, άλλοτε με συμπράξεις, (το Τ.Ε.Ι. της Αθήνας είναι προ των πυλών να φτιάξει με σύμπραξη μεταπτυχιακό τμήμα), ενώ σε λίγο καιρό η υπουργός Παιδείας θα δίνει μετά από αξιολόγηση στα Τ.Ε.Ι. τη δυνατότητα να κάνουν και αυτόνομα μεταπτυχιακά.
    Όπως καταλαβαίνετε, είναι πάρα πολλοί αυτοί που εισέρχονται κάθε χρόνο και πάρα πολλοί αυτοί που αποφοιτούν. Σε λίγο θα έχουμε έναν υπερπληθωρισμό πτυχιούχων με μεταπτυχιακές σπουδές, οι οποίοι όμως θα αναζητούν εναγωνίως θέσεις εργασίας, και το κυριότερο είναι ότι κανείς δε θα μπορέσει να κατηγορήσει τα Τ.Ε.Ι. γι΄ αυτό, γιατί αυτοί οι άνθρωποι αποφοίτησαν από τα πανεπιστήμια.
  4. Πρέπει να τονίσουμε ακόμα πως έχει ήδη γίνει γνωστό ότι πάει να δημιουργηθεί ένα ακόμα μεταπτυχιακό αγγλόφωνο τμήμα, στη Θεσσαλονίκη και ακόμα ένα μεταπτυχιακό με ξενόγλωσσο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα επίσης στην αγγλική γλώσσα. Δηλαδή οδεύουμε για επτά πανεπιστημιακά μεταπτυχιακά και οκτώ προπτυχιακά τμήματα στα πανεπιστήμια και ένα προπτυχιακό έμμεσο στο πανεπιστήμιο Αιγαίου, από κει και πέρα καταλαβαίνει κανείς ότι σίγουρα κάτι δεν πάει καλά!

Απ΄ όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν σήμερα όλοι, όσοι αναφέρονται στην εκπαίδευση λίγο ή πολύ, κάποια στιγμή φτάνουν στο ζήτημα αυτό, και το ζητούμενο είναι, τι λέει γι΄ αυτά η αγορά εργασίας. Η αγορά εργασίας έχει δύο σκέλη σε αυτά που κάνει:
  • το ένα είναι τι ζητάει, τι θέλει να παραχθεί για να το χρησιμοποιήσει ως εργασιακό δυναμικό. Αυτή είναι η μία άποψη της αγοράς η οποία είναι θεμιτή. Σου λέει, εκπαιδεύετε κόσμο, γιατί τον εκπαιδεύετε; Για να μπούνε σε αυτή την αγορά, επομένως σε εμάς, επομένως κι εμείς πρέπει να έχουμε λόγο σ’ αυτή το ζήτημα, να λέμε τις απόψεις μας και να κατευθύνουμε αυτές τις σπουδές.
  • Η δεύτερη πλευρά που έχει όμως η αγορά είναι αυτή που θέλει ο κάθε επαγγελματικός κλάδος: να βγάλει αυτούς που θέλει , να πατάει ένα κουμπί και σε δύο – τρεις μήνες ή και ένα χρόνο να έχει ένα προσωπικό, απόλυτα εξειδικευμένο σε ανάγκες της δικής του επιχείρησης, το οποίο μάλιστα να έχει και πτυχίο. Ουδέποτε μέχρι σήμερα η αγορά δεν τόλμησε να πει συγκεκριμένα ’’εγώ θέλω αυτό, αυτό, κι αυτό και να μου καλύψεις αυτές τις ανάγκες’’.

Εγώ συμμερίζομαι την ευθύνη για το forum της εκπαίδευσης του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, (στο οποίο μεγάλο λάθος υπήρξε η αποχή από την πρώτη φάση απ’ τη συμμετοχή των εκπροσώπων των Τμημάτων Τουριστικών Επιχειρήσεων των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων οι οποίοι έφυγαν και άφησαν τα πανεπιστήμια μόνα τους και αυτό είναι το πιο σοβαρό) και θέλω να πω ότι θα δοθεί η ευκαιρία στο άμεσο μέλλον που θα γίνει το διεθνές συνέδριο ενδεχομένως μέσα στον προσεχή Μάρτιο, η αγορά να εκφράσει έπ’ ακριβώς τις απόψεις της, για μια σημαντική φορά τι ακριβώς θέλει, από ποιους και ποιοι να τα παράγουν.

Να μας δηλώσει η αγορά αν θέλει να παράγουν τα πανεπιστήμια και τι ακριβώς, αν θέλει τα Τ.Ε.Ι., αν θέλει τα Ι.Ε.Κ, αν θέλει τα Τ.Ε.Ε., τον Ο.Τ.Ε.Κ., να μας πει η αγορά, ακριβώς, τι θέλει ο καθένας και να τα καταγράψουμε για να μπορέσουμε μετά να φτάσουμε κάπου. Συνεπώς οι τουριστικοί φορείς όντως έχουν, και πρέπει να έχουν, άποψη για την εκπαίδευση, μόνο που τα πανεπιστήμια δε πρέπει να φτιάχνουν τα προγράμματα τους με βάση το τι θέλουν οι φορείς, φτιάχνουν τα προγράμματά τους παρέχοντας επιστήμη και γνώση.

TDN: Ποιο θα μπορούσε να είναι το μήνυμα σε δεκάδες, χιλιάδες ανθρώπους που είτε σπούδασαν τουριστική εκπαίδευση, φοιτητές δηλαδή τουριστικών σχολών και αναφερόμαστε σε ανώτατη εκπαίδευση, είτε βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα σε αυτή την εκπαίδευση;

Π.Λ.: Πρέπει να μείνουν προσηλωμένοι σε αυτά τα οποία σπουδάζουν. (Η αναβάθμιση αυτών των επιχειρήσεων, εκεί που λέμε για Τ.Ε.Ι. και μεταπτυχιακά, λοιπόν). Το γεγονός ότι οι σπουδές έχουν αυτή τη μορφή που έχουν σήμερα, θα πρέπει να τους αναγκάσει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σε ό,τι αφορά τις επιλογές των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, έτσι που να αρμόζουν στα δεδομένα και της αγοράς, δηλαδή να μπορούν αύριο αυτό το μεταπτυχιακό το οποίο θα κάνουν, να μην είναι ένα θεωρητικό χαρτί, το οποίο δεν παρέχει τίποτα άλλο παρά να το κρεμάς στον τοίχο, αλλά να μπορείς να μπεις στο χώρο της αγοράς εργασίας με πραγματικές συνθήκες. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με αμιγώς ακαδημαϊκή εκπαίδευση, χρειάζεται και η τεχνική και η τεχνολογική και η εργαστηριακή εκπαίδευση που σήμερα προσφέρουν τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και πάντως σε καμία περίπτωση τα Ελληνικά Πανεπιστήμια με τα σημερινά δεδομένα.

TDN: Έχουμε πέντε μεταπτυχιακά προγράμματα στην Ελλάδα( και πάμε για επτά, για οκτώ ή για εννέα) και όντως υπάρχει μία προώθηση στην αγορά εργασίας, παρ’ όλα αυτά όμως, στον αντίποδα υπάρχουν και πάρα πολλοί φοιτητές και των Τ.Ε.Ι. αλλά και των πανεπιστημίων, οι οποίοι φεύγουν και πάνε στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό. Τι διαφορετικό αναζητούν αυτά τα παιδιά;

Π.Λ.: Είναι σίγουρο ότι κάποια από τα μεταπτυχιακά, τα οποία υπάρχουν στο εξωτερικό είναι δομημένα τελείως διαφορετικά από πλευράς προγραμμάτων.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι η γλώσσα είναι καθοριστικός παράγοντας ουσιαστικής εκμάθησης με πραγματικές συνθήκες, και επιστημονικά και πρακτικά και επαγγελματικά μιας γλώσσας στην πράξη, το οποίο φαίνεται ότι έρχεται σε επαφή με ένα χώρο, ο οποίος είναι τελείως διαφορετικός με το δικό τους. Η εκπαίδευση είναι τελείως διαφορετική από την ισχύουσα στην Ελλάδα και γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο αντιμετώπισης από την αγορά στην Ελλάδα.
Υπάρχει καλύτερη εικόνα τους απόφοιτους που έχουν αποκτήσει το μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, απ’ ότι έναν απόφοιτο που έχει το ίδιο επίπεδο στην Ελλάδα. Και αυτό κάτι λέει. Και όπως βλέπετε στην πρόσφατη έκθεση δεν υπάρχει ένα ελληνικό πανεπιστήμιο στα 500 πρώτα του κόσμου. Όλα λένε κάτι, αν θέλουμε να δούμε, αν δε θέλουμε εξακολουθούμε και μένουμε εκεί που είμαστε στάσιμοι…χαλάλι μας!

TDN: Υπάρχουν εξειδικευμένες πανεπιστημιακές σπουδές στον Συνεδριακό Τουρισμό στην Ελλάδα ή και αλλού;

Π.Λ.: Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό από την αγορά εργασίας υπάρχει αυτό το ολίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν για εκπαίδευση, που πρέπει να είναι στο συνεδριακό τουρισμό αποκλειστικά, να είναι στον ιππικό τουρισμό και όλα αυτά τα απίστευτα πράγματα, που τα λένε άνθρωποι, τους οποίους δεν θέλω, να κατονομάσω, ώστε να μην νοιώσουν – ως παντελείς αδαείς άσχημα.
Τα είπαν άνθρωποι δημόσια σε επίσημο χώρο και θέλοντας η εκπαίδευση να γίνει κάπως έτσι. Παίρνουν δηλαδή ένα μάθημα και επιθυμούν να γίνει γνωστικό αντικείμενο τμήματος. Αυτά είναι ατυχή, είναι τρελά πράγματα, δεν ισχύουν πουθενά στον κόσμο και με αυτή τη λογική δε βλέπω κανένα άλλο λόγο να γίνονται τέτοιες προτάσεις παρά για εξυπηρέτηση μόνον ιδίων συμφερόντων, είτε της αγοράς, είτε ανθρώπων, που πιστεύουν ότι μπορούν να διευρύνουν την επαγγελματική εκπαιδευτική τους ύλη κοντά στους ιδιώτες, εκδότες, κ.ο.κ. «Αιδώς Αργείοι…».

TDN: Ποια είναι η εμπειρία του εσωτερικού στο προηγούμενο ερώτημα;

Π.Λ.: Η εμπειρία του εσωτερικού δείχνει, ότι αυτά τα πράγματα μπορούν να ισχύσουν στην Ελλάδα είτε με ενδοεπιχειρησιακή εκπαίδευση, πράγμα πάρα πολύ γνωστό και θεμιτό που γίνεται σε όλο τον κόσμο εδώ και τριάντα, σαράντα χρόνια, είτε με αυτό που πάει να γίνει τώρα στην Ελλάδα με τα Ινστιτούτα δια Βίου Εκπαίδευσης (Ι.Ν.Β.Ε.) που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση.
`Αριστα μπορεί κάποιος να τον πάρει τον εργαζόμενο, να τον εκπαιδεύσει σε επιμέρους δεξιότητες στο συγκεκριμένο χώρο, αλλά αυτό δεν είναι γνωστικό αντικείμενο, δεν είναι επιστημονικό, δεν είναι το επιστητό, αυτό που χρειάζεται να έχει ένα πανεπιστημιακό τμήμα ή ένα τμήμα Τ.Ε.Ι.. Επομένως, αφορά αποκλειστικά και μόνο την εκπαίδευση την επιχειρησιακή η οποία συνεπώς είναι κάτι το τελείως διαφορετικό.

TDN: Συμπερασματικά, με όλα αυτά που καταλήγουμε;

Π.Λ.: Επειδή δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει καμιά αντιπαλότητα ανάμεσα σε πανεπιστήμια και σε Τ.Ε.Ι.
Επειδή η πολιτεία έχει κάνει πάρα πολλά λάθη φτιάχνοντας αυτό το σύστημα με προπτυχιακά στα Τ.Ε.Ι. μόνο και μεταπτυχιακά στα πανεπιστήμια, ήρθε η ώρα να φτάσουμε σε μια ρεαλιστική λύση.
Η ρεαλιστική λύση είναι όλα αυτά, να ενοποιηθούν, να έχουν ένα σύστημα, στο οποίο πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. θα είναι το ίδιο, θα κάνουνε ακριβώς την ίδια δουλειά, θα παρέχουν έτσι κι αλλιώς τις ίδιες γνώσεις.
Σε λίγο θα μπορούν – να παρέχουν και αυτόνομα – μεταπτυχιακά τα Τ.Ε.Ι. και επομένως και διδακτορικά.
Κατά συνέπεια θα πρέπει να κάτσουν σε ένα τραπέζι όλοι οι άνθρωποι των πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι. και να βρούνε μία λύση ενοποίησης αυτών των προγραμμάτων και αυτών των δεδομένων.

Βεβαίως όχι στη λογική του να μπαίνουν, όπως έμπαιναν μέχρι πέρσι κάποιοι με βαθμό τρία, τέσσερα ή πέντε, αλλά με πραγματικές συνθήκες για να βγαίνουν και στην αγορά εργασίας με πραγματικές συνθήκες, γιατί αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Τουρισμό, ισχύει για πάρα πολλά διαφορετικά αντικείμενα.

Αυτό που είναι σίγουρο πλέον, είναι ότι δε θα πρέπει η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης κα Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, να αναμειχθεί σε μία τέτοια λογική, εκτός αν έχει την επιθυμία να φτιάξει μιας μορφής επαγγελματικό Πανεπιστήμιο στο υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, πράγμα που δεν το απαγορεύει κανείς, δεν είναι όμως πανεπιστήμιο ακαδημαϊκό σαν κι αυτά που έχει υπό την εποπτεία του το Υπουργείο Παιδείας.

Επίσης δε θα πρέπει η κα υπουργός να ενδώσει, κι όπως έφτιαξαν τα προηγούμενα χρόνια άσκοπα και χωρίς κανένα προγραμματισμό τόσα πολλά τμήματα Τουριστικών Επιχειρήσεων στα Τ.Ε.Ι. γεννώντας τόσα προβλήματα, να φτιάξει άλλα τόσα πανεπιστήμια, που θα κάνουν αυτή τη δουλειά σε προπτυχιακό επίπεδο, παράγοντας για παράδειγμα ανέργους, που αυτό είναι κάτι το οποίο δε συμφέρει κανέναν, ούτε την κυβέρνηση που σήμερα κυβερνά, ούτε την πολιτεία, ούτε τους φοιτητές, ούτε πάνω απ’ όλα την οικονομία και την αγορά εργασίας.

Θέλω δε να ελπίζω, ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα, που η αγορά θα έχει την ευκαιρία να εκφράσει για πρώτη φορά συνολικά, αποκλειστικά και μόνο τις απόψεις της για την παιδεία και για την τουριστική εκπαίδευση που επιθυμεί και ποιος φορέας θέλει να παράγει τι, και με ποια ειδικότητα αλλά και από ποιο ίδρυμα, θα έχουμε μια καλή καταγραφή που πρέπει να λάβουν υπόψη τους σοβαρά και το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και τα λοιπά συναρμόδια Υπουργεία.

Η λύση πάντως είναι η άμεση συνεργασία εφεξής Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι σε ό,τι αφορά την Τριτοβάθμια Τουριστική Εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Ας το έχουν υπόψη τους οι αρμόδιοι, ότι όλες οι άλλες λύσεις θα είναι λυσιτελείς και θα διαιωνίζουν το πρόβλημα…

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024