Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΑφιέρωμαΕύβοιαΠαραμένει ξεχωριστός τουριστικός προορισμός και μετά τις πυρκαγιές

ΕύβοιαΠαραμένει ξεχωριστός τουριστικός προορισμός και μετά τις πυρκαγιές

Εύβοια
Παραμένει ξεχωριστός τουριστικός προορισμός και μετά τις πυρκαγιές

Αν και μερικές περιοχές της Εύβοιας είναι “μαυροφορεμένες” και “δασικά απογυμνωμένες” από τη πύρινη λαίλαπα που σάρωσε μεγάλο μέρος της χώρας το φετινό καλοκαίρι, οι επισκέπτες της Εύβοιας, στο σύνολο τους, φαίνεται πως δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν να ενισχύουν με την παρουσία τους την ανάπτυξη της περιοχής, δεδομένου μάλιστα ότι καμία ξενοδοχειακή υποδομή δεν έχει υποστεί ζημιές.

Οι ενέργειες της Νομαρχίας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών ήταν άμεσες από την πρώτη στιγμή, ενώ ιδιαίτερα σημαντικός απεδείχθη και ο ρόλος των κατοίκων, που αγωνίστηκαν πέρα από την προστασία της ζωής και της περιουσίας τους με το ίδιο σθένος και για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, που αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο.

Δυστυχώς όμως η μάχη με τις φλόγες ήταν άνιση και στους δήμους Κονιστρών, Ταμυναίων, Στυραίων, Αμαρυνθίων, Δίρφυων Κύμης και Μαρμαρίου, τα σημάδια από το πέρασμα της πυρκαγιάς είναι ορατά. Ελπίζουμε και ευχόμαστε όλοι μας οι ενέργειες αποκατάστασης των ζημιών και αναδάσωσης να αποδώσουν το συντομότερο δυνατό αποτελέσματα, ώστε οι περιοχές να αποκτήσουν την πρώτερη μορφή τους και να καλωσορίσουν και πάλι τους φυσιολάτρεις επισκέπτες τους τις επόμενες χρονιές.

Παρουσίαση της Εύβοιας

Ο Νομός Ευβοίας ανήκει στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και αποτελείται από τις νήσους Ευβοίας και Σκύρου, καθώς και χερσαίο τμήμα (Αυλίδα και Ανθηδώνα), έχει ακτογραμμή πάνω από 900χλμ., συνολική έκταση περίπου 3.99τ.χλμ. και πληθυσμό περίπου 210.000 κατοίκους. Αυτή η γεωγραφική συγκρότηση, μαζί και με τις δύο γέφυρες, που συνδέουν τη Χαλκίδα με τη Σετερά, προσδίδουν τη δισυπόστατη φυσιογνωμία του στο Νομό, ώστε να είναι ταυτόχρονα και νησί και στεριά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το νησί της Εύβοιας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Ελλάδας σε μέγεθος μετά την Κρήτη.

Στην Εύβοια ανήκει και ένας μεγάλος αριθμός βραχονησίδων, όπως οι Πεταλιοί έξω από το Μαρμάρι, τα Λιχαδονήσια στο Βορρά, οι νησίδες ανοιχτά των Στύρων και αρκετές ακόμη, που βρίσκονται από την πλευρά του Αιγαίου.

Βόρεια Εύβοια

Τη Βόρεια Εύβοια, συγκροτούν οι Δήμοι Κηρέως, Νηλέως, Ελυμνίων, Αρτεμισίου, Ιστιαίας, Ωρεών, Αιδηψού και η Κοινότητα Λιχάδος.

Ολόκληρη η περιοχή χαρακτηρίζεται από μια λαμπρή ιστορία και παρακαταθήκες μεγάλων πολιτισμών. Ωρεός, Ιστιαία, Αιδηψός, Ελύμνιο, Οροβίαι, Κήρινθος, Αρτεμίσιο, Κήναιο, Δίον, κ.α. είναι ονομασίες αρχαίων πόλεων, που ανέπτυξαν μεγάλη πολιτισμική δραστηριότητα σε όλες τις ιστορικές περιόδους, καθώς και περιοχών συνδεδεμένων πότε με τη μυθολογία και πότε με καθοριστικές στιγμές της ιστορίας του ελληνισμού.

Η νεώτερη πολιτιστική εικόνα της Β. Εύβοιας βελτιώθηκε σημαντικά από τις προσφυγικές επιρροές του ελληνισμού της Μ. Ασίας μετά το 1922. Προκόπι, Φαράκλα, Κήρινθος, Ν. Πύργος, Ταξιάρχης, Καστανιώτισσα, Ν. Σινασσός είναι οι βασικότεροι προσφυγικοί οικισμοί της Β. Εύβοιας και η αφετηρία του κύματος προόδου, που χαρακτήρισε τις εξελίξεις του περασμένου αιώνα.

Αυτό που κάνει το Βόρειο κομμάτι της Εύβοιας να ξεχωρίζει από τις άλλες τουριστικές περιοχές της Ελλάδας, είναι ο ιδανικός συνδυασμός του καταπράσινου δασώδους ορεινού περιβάλλοντος με τις ανυπέρβλητες σε ομορφιά ακτές, που το περιβάλλουν.

Η τουριστική εξέλιξη της Β. Εύβοιας είναι ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες. Οι καλοπροικισμένες από τη φύση περιοχές της, ακολουθούν σταδιακά την τουριστική εξέλιξη της φημισμένης, από την αρχαιότητα, Αιδηψού.

Σήμερα ολόκληρη η Βόρεια Εύβοια προσφέρεται προς τέρψη των επισκεπτών της.

Πολλά ποιοτικά ξενοδοχεία και επαρκώς εξοπλισμένα συγκροτήματα ενοικιαζομένων δωματίων είναι ικανά να φιλοξενήσουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, ενώ τα κάθε είδους εδεσματοπωλεία (ταβέρνες, ουζερί, μεζεδοπωλεία, εστιατόρια κτλ.) καλύπτουν τις ανάγκες των πελατών τους.

Πολλές είναι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, που (κυρίως κατά τη θερινή περίοδο) διοργανώνονται από διάφορους φορείς (Δήμους, Συλλόγους Ξενοδόχων, Πολιτιστικούς Συλλόγους κ.α.).

Ιστιοπλοϊκοί αγώνες διεξάγονται από ναυτικούς ομίλους (όπως αυτοί των Ωρεών και της Λίμνης), ενώ συχνές είναι οι οργανωμένες πεζοπορίες στα καταπράσινα δάση του Τελεθρίου και στις μονές της Βόρειας Εύβοιας.

Προτάσεις

Λιχάδα, Λιχαδονήσια. Περιοχή με μοναδική φυσική ομορφιά, προστατευόμενη από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Natura 2000, αλλά και ιστορία, που αρχίζει στα χρόνια των μύθων, περνά από την κλασσική αρχαιότητα και συνεχίζει ως τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Ιαματικές Πηγές Αιδηψού. Φημισμένες από τη βαθιά αρχαιότητα. Ανάδειξαν την Αιδηψό σαν τον πιο αρχαίο τουριστικό προορισμό παγκόσμια. Σήμερα σε συνδυασμό με τις ομορφιές της πόλης, αποτελούν το μεγάλο δέλεαρ για τους πολλούς επισκέπτες της. Ιαματικές πηγές ισάξιες με αυτές της Αιδηψού αναβλύζουν στα Γιάλτρα και τα Ήλια.

Νησιώτισσα. Πανέμορφη πλαζ λίγο δυτικά του Ν. Πύργου Ωρεών. Πολλοί αρχαιολόγοι εικάζουν, πως εδώ ήταν το λιμάνι της αρχαίας Ιστιαίας. Στο μικρό νησάκι υπάρχει κτίσμα της Ενετοκρατίας.

Κανατάδικα, υδροβιότοποι και υδροχαρές δάσος. Γραφικός παραλιακός οικισμός της Ιστιαίας, επί της απέραντης βορειοευβοϊκής αμμώδους ακτογραμμής. Εκατέρωθεν του οικισμού βρίσκονται το Μικρό και Μεγάλο Λιβάρι (λιμνοθάλασσες), ένα φυσικό σύστημα δύο αξιόλογων υδροβιοτόπων, προστατευόμενων από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Natura 2000. Στο ίδιο πρόγραμμα εντάσσεται και το υδροχαρές δάσος του Αγίου Νικολάου, 800 μέτρα νότια της παραλίας των Κανατάδικων.

Κεντρική Εύβοια

Χαλκίδα

Η περιοχή του ευβοϊκού κέντρου χαρακτηρίζεται από τη λαμπρή ιστορική παρουσία μερικών εκ των σημαντικότερων πόλεων της ελληνικής αρχαιότητας. Η Χαλκίδα όπως και η Ερέτρια, πολύ πριν την εμφάνιση του άστρου της Αθήνας, άναψαν τα φώτα του Ελληνικού πολιτισμού. Κοντά στη Χαλκίδα όμως άκμασαν η Ομηρική Πετρήεσσα Αυλίδα, η Ανθηδώνα και άλλες μικρότερες πόλεις.

Σημαντικά είναι και τα δείγματα αρχαιότερων ακόμη πολιτισμών, που έχουν έλθει στο φως από περιοχές της Αρτάκης, της Μάνικας και του Λευκαντί.

Η άλλοτε επιφανής πολιτιστική και κοινωνική ταυτότητα τηςπεριοχής του ευβοϊκού κέντρου πήρε νέα υπόσταση μετά την άφιξη των ελλήνων προσφύγων από τη Μ. Ασία μετά το 1925. Η Ν. Αρτάκη και η Ν. Λάμψακος είναι τα ονόματα των ομώνυμων πόλεων του Μαρμαρά, απ’ όπου ήλθαν οι νέοι Ευβοείς.

Η Ευβοϊκή πρωτεύουσα, πανέμορφη κυριολεκτικά, κερδίζει αμέσως όποιον διαβεί την παλαιά γέφυρα του Ευρίπου και περάσει στην Εύβοια. Μια πόλη με ιστορία και πολιτισμό, που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι αποικίες της Χαλκίδας στην Κάτω Ιταλία συνέβαλαν στην ανάπτυξη του παγκόσμιου πολιτισμού με την εισαγωγή του χαλκιδικού (ή κυμαϊκού) αλφαβήτου (πρόγονου του λατινικού). Ο επισκέπτης της σύγχρονης Χαλκίδας, εκτός των φυσικών καλλονών της, αξίζει να πάρει μια γεύση από την ευβοϊκή ιστορία θαυμάζοντας τα μνημεία της πόλης.

Η περιοχή γύρω από την ευβοϊκή πρωτεύουσα, θεωρείται μια από τις πιο αναπτυγμένες τουριστικά της Εύβοιας.
Σε όλες τις όμορφες παραλίες των εκατέρωθεν του Ευρίπου ακτών, από την Αρτάκη μέχρι το Λευκαντί και από την Ανθηδώνα μέχρι την Αυλίδα, γίνεται φανερή η πρόθεση της αξιοποίησης των φυσικών και ιστορικών θησαυρών της περιοχής.

Πανελλήνια φημισμένη η παραλία της Χαλκίδας για τη γραφικότητα, την ομορφιά της και την δυνατότητα τέρψης των αισθήσεων από κάθε άποψη.

Ανάλογη εικόνα με την ευβοϊκή πρωτεύουσα παρουσιάζουν και οι υπόλοιπες πόλεις του κέντρου (Αρτάκη, παραλίες Βασιλικού, Ανθηδώνας και Αυλίδας).

Πολλές και ποικίλες, ιδίως τους θερινούς μήνες, είναι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, που πραγματοποιούνται, ιδιαίτερα στη Χαλκίδα, με πρωτοβουλία των Δήμων και των πολιτιστικών φορέων της περιοχής.

Ερέτρια – Αμάρυνθος

Η Ερέτρια, αυτό το λαμπρό μνημείο του ελληνικού πολιτισμικού παρελθόντος, αποτελεί σήμερα, μέσω του πορθμείου της, τη δεύτερη μετά τη Χαλκίδα είσοδο προς την Ανατολική και Νότια Εύβοια. Η ίδια η πόλη, τιμής ένεκεν, αποτελεί μόνη της έναν ξεχωριστό Δήμο. Ο διπλανός Δήμος Αμαρυνθίων με την επίσης ιστορική Αμάρυνθο, συμπληρώνουν την πιο ενδιαφέρουσα, από απόψεως ιστορίας, περιοχή της Εύβοιας.

Η ιστορία και τα πολλά μνημεία όμως δεν αποτελούν το μοναδικό κίνητρο για την επίσκεψη αυτής της, τόσο κοντινής στην Αττική, περιοχής. Οι παραλίες της Ερέτριας και της Αμαρύνθου θεωρούνται από τις πλέον περιζήτητες του Ευβοϊκού, ενώ οι γαστρίμαργοι ικανοποιούν κάθε γευστικό γούστο τους στην πληθώρα των σχετικών καταστημάτων της περιοχής.

Εδώ βρίσκονται συγκεντρωμένες μερικές από τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες της Εύβοιας, που κάθε χρόνο φιλοξενούν, εκτός από Έλληνες και μεγάλο αριθμό ξένων τουριστών, οι οποίοι έρχονται στην περιοχή να εντρυφήσουν την ομορφιά και την ιστορία της.

Το πορθμείο της Ερέτριας έχει πυκνότατη καθημερινή ανταπόκριση με τον Ωρωπό, καθ? όλη τη διάρκεια του έτους.

Πρόκειται για μια πόλη Μουσείο, στην οποία ο επισκέπτης από την μια μεριά βρίσκεται σε διαρκή επαφή με την ιστορία κι από την άλλη έχει την ευκαιρία να ηρεμήσει απολαμβάνοντας τη θάλασσα του Ευβοϊκού. Το σύγχρονο λιμάνι της πόλης, η ιδιόμορφη και γραφική χερσόνησος, που είναι γνωστή σαν Νησί των Ονείρων σε συνδυασμό με τη γενικότερη τουριστική υποδομή, καθιστούν την Ερέτρια ιδανικό θέρετρο για τις διακοπές Ελλήνων και ξένων επισκεπτών της Εύβοιας.

Η όμορφη Αμάρυνθος και η ευρύτερη περιοχή της, αποτελούσε κατά την αρχαιότητα έναν από τους κοντινούς Δήμους της μεγάλης Ερέτριας. Πολλοί επιστήμονες μάλιστα τοποθετούν την Ερέτρια των μυκηναϊκών χρόνων στη θέση της σύγχρονης Αμαρύνθου. Εδώ βρισκόταν το περίφημο ιερό της Αμαρυνθίας Αρτέμιδος, ευρήματα του οποίου βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο της Ερέτριας.

Εξίσου ενδιαφέρουσα με την παραλιακή περιοχή της σημερινής Αμαρύνθου, είναι και η ευρύτερη (κατ? εξοχήν ορεινή) περιοχή του Δήμου Αμαρυνθίων. Δεν θα έμενε κανείς αδιάφορος στην πρόκληση μιας περιήγησης του οροπεδίου της Σκοτεινής τόσο πεζοπορώντας, όσο επιβαίνοντας σε ένα 4Χ4.

Δίρφυς – Μεσσάπια

Δύο από τους μεγαλύτερους σε έκταση Δήμους της Εύβοιας, συνθέτουν αυτό το πολύ ενδιαφέρον τμήμα του νησιού με τις περίσσιες φυσικές χάρες. Από τη Δέλφη, την ψηλότερη κορυφή της Εύβοιας ως τα δαντελωτά και επιβλητικά ανατολικά ακρογιάλια του νησιού και από τα καταπράσινα παραδίρφυα χωριά ως την εύφορη πεδιάδα των Ψαχνών και τις δυτικές παραλίες των Πολιτικών, της Δάφνης και της Νεροτριβιάς.

Η πρόσβαση στις πεδινές πόλεις των Μεσσαπίων, στη Στενή, στα δυτικά και στα κεντρικά ορεινά χωριά της περιοχής είναι σαφώς ευκολότερη από την πρόσβαση στα ανατολικά παράλια, λόγω της αναγκαστικής διέλευσης από το ορεινό ανάγλυφο που διαμορφώνει η Δίρφυς. Ένα ανάγλυφο διακοσμημένο από ένα μοναδικό σε ποικιλία και ομορφιά δάσος, που καθιστά τα πανέμορφα χωριά και τις παραλίες της ανατολικής πλευράς, ιδανικό τόπο διαφυγής για τους εραστές της παρθένας φύσης. Έτσι δεν είναι τυχαία η ίδρυση ακόμη και συλλόγου «φίλων της Χιλιαδούς», από τους κατοίκους της πολυθόρυβης ελληνικής πρωτεύουσας.

Η Εύβοια δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους λάτρεις του βουνού και τους εραστές της ορειβασίας. Η Δίρφυς αποτελεί τον κατ’ εξοχήν στόχο όσων θεωρήσουν εύκολες τις διαδρομές στα υπόλοιπα βουνά της Εύβοιας. Το Ορειβατικό καταφύγιο (Μ. Νικολάου), είναι έτοιμο να τους υποδεχθεί. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1150 μέτρων περίπου, κοντά στο ψηλότερο σημείο του δρόμου, που συνδέει τη Στενή με τους Στρόπωνες.

Η Στενή (έδρα του δήμου Διρφύων), ένα από τα ομορφότερα ελληνικά ορεινά θέρετρα, συγκεντρώνει όλες τις προδιαγραφές ενός καλού χειμερινού τουριστικού οικισμού, ενώ τα παραδίρφυα χωριά συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε βουνίσιες ομορφιές, αλλά και βυζαντινά κυρίως μνημεία.

Η όμορφη και προσεγμένη Λούτσα με το ναό της Αγ. Παρασκευής. Τα Καμπιά με το σπηλαιώδη ναΐσκο της Αγίας Κυριακής, αλλά και τη ντόπια πέστροφα, ο ’γιος Αθανάσιος, πηγή πολύτιμων ευρημάτων προϊστορικής τέχνης, ο Πάλιουρας, οι Καθενοί, οι Βούνοι, ο Μίστρος, η Αμφιθέα και φυσικά η ’νω και Κάτω Στενή με το μοναδικό Αισθητικό Δάσος.

Νότια Εύβοια

Το νότιο τμήμα της Εύβοιας συγκροτείται από τους Δήμους Ταμυνέων, Αυλώνος, Κονιστρών, Κύμης, Δυστίων, Στυρέων, Μαρμαρίου, Καρύστου και την Κοινότητα Καφηρέως. Πολλά και ποικίλα είναι τα ενδιαφέροντα αλλά και οι εικόνες, που παρουσιάζει αυτό το κομμάτι της Εύβοιας. Εικόνες, προσωπικότητα και ενδιαφέροντα εντελώς διαφορετικά από αυτά του βορρά. Οι εποικισμοί με Αρβανίτες κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, έχουν διαμορφώσει μία ξεχωριστή κοινωνική σύνθεση και πολιτιστική ταυτότητα στη Ν. Εύβοια, προσδίδοντας το ξεχωριστό χρώμα του Αρβανίτικου στοιχείου στην εικόνα της νοτιοευβοϊκής καθημερινότητας.

Σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο βρίσκεται η τουριστική υποδομή της Νότιας και Νοτιοανατολικής Εύβοιας. Κύμη, Στύρα, Μαρμάρι, Κάρυστος και άλλες ακόμη περιοχές του νότιου και ανατολικού τμήματος του Νομού συγκαταλέγονται στα προνομιούχα ελληνικά θέρετρα, διατηρώντας τουριστικές εγκαταστάσεις, και πολλές ξενοδοχειακές μονάδες. Τα λαογραφικά στοιχεία και ο πολιτισμός της Ν. Εύβοιας επηρεασμένα από το Αρβανίτικο στοιχείο εμφανίζονται μέσα από τις παραδόσεις, τα έθιμα, την γαστρονομία και τις εκδηλώσεις των κατοίκων, προσδίδοντας ξεχωριστό κίνητρο για την προσέλευση επισκεπτών, στις περιοχές των 8 Δήμων και της μιας Κοινότητας της Ν. Εύβοιας.

Αρχικά οι περιοχές του Δήμου Ταμυνέων με τη βιομηχανική προσωπικότητα και την ιστορία, που συνδέεται τόσο με τα αρχαία, όσο και με τα σύγχρονα λιγνιτωρυχεία. Το πολυσύχναστο Αλιβέρι, διαχρονικό εμπορικό πέρασμα, είναι η έδρα του Δήμου, που συμπληρώνεται από τον καταπράσινο Γαβαλά, το γραφικό παραλιακό Κάραβο, τα Θαρούνια, το Τραχήλι και πολλούς ακόμη οικισμούς.

Το Αυλωνάρι, μία από τις ομορφότερες πολιτείες της Εύβοιας, είναι η έδρα του Δήμου Αυλώνος, που όπως και ο διπλανός Δήμος Κονιστρών χαρακτηρίζεται από μεγάλη πυκνότητα κατοίκησης. Εδώ τοποθετείται η θέση της μυθικής Οιχαλίας, που καταστράφηκε άδοξα από τον οργισμένο Ηρακλή. Τα βυζαντινά μνημεία καθώς και οι αρκετές ενετικές οχυρώσεις και κάστρα συνδέονται με γλαφυρούς θρύλους. Χαρακτηριστική είναι η πηγή της Δραγονάρας πάνω από τη Βρύση, όπου οι δράκοι (μόνιμοι παραμυθένιοι φύλακες των νερών) έλεγχαν τη ροή του χείμαρρου Μανικιάτη.

Στο Δήμο Κύμης βρίσκεται η μοναδική ευβοϊκή ναυτική έξοδος προς το Αιγαίο, αλλά και η θέση μιας από τις πιο ξακουστές για τις αποικίες της αρχαίας πόλης. Η Κύμη μαζί με τη Χαλκίδα ίδρυσαν πολλές αποικίες, των οποίων η συμβολή στον παγκόσμιο πολιτισμό ήταν μεγάλη. Η σύγχρονη παραλιακή Κύμη μαζί με τους γειτονικούς παραθαλάσσιους οικισμούς θεωρείται τουριστική περιοχή με όμορφες πλαζ και αρκετά ξενοδοχεία. Η Κύμη υπήρξε η πατρίδα του διεθνούς φήμης γιατρού Γεωργίου Παπανικολάου (1883-1962), γνωστού για την ανακάλυψη του σωτήριου για την ανθρωπότητα «test pap». Οι βορειανατολικές ακτές του Δήμου, που φτάνουν μέχρι την Χιλιαδού φημίζονται για την άγρια ομορφιά τους, όπως και το πνιγμένο στο πράσινο, Μετόχι.

Στο Δήμο Κύμης ανήκει διοικητικά και ο ξεχωριστής ομορφιάς Οξύλιθος, χτισμένος αμφιθεατρικά στις πλαγιές ενός οξυκόρυφου λόφου, που υπήρξε πριν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ηφαίστειο. Ο ιστορικός Δήμος Δυστίων με τα Κριεζά, τους Ζάρακες, το Δύστο, το Αργυρό και τις πανέμορφες παραλίες του Μπούφαλο και του Αγίου Δημητρίου προς τον Ευβοϊκό, των Πετριών και Ζαράκων προς το Αιγαίο. Μεγάλη ιστορία από τα βάθη της αρχαιότητας και ο σημαντικός υδροβιότοπος χαρακτηρίζουν την περιοχή της λίμνης του Δύστου. Νοτιότερα ο εξίσου ιστορικός Δήμος Στυρέων με την περιοχή των Δρακόσπιτων. Τα Στύρα, η ναυτική δύναμη των Περσικών πολέμων, σήμερα είναι μια τουριστικά αναπτυγμένη περιοχή με αξιόλογες εγκαταστάσεις, πορθμεία και άλλα πολλά ενδιαφέροντα. Ν. Στύρα, Αλμυροπόταμος, Μεσοχώρια, Κάψαλα, Νημποριό είναι ορισμένοι μόνο από τους οικισμούς, που συγκροτούν το Δήμο. Ως το στενότερο κομμάτι της Εύβοιας ο Δήμος Στυρέων, διατηρεί το μοναδικό πλεονέκτημα να έχει πολλές και πανέμορφες παραλίες (τόσο από την πλευρά του Ευβοϊκού όσο και από την πλευρά του Αιγαίου) σε σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους.

Κατευθυνόμενοι προς το νότο έχουμε ακόμη έναν περιζήτητο για τις ομορφιές του Δήμο. Είναι αυτός του Μαρμαρίου με το τουριστικό Μαρμάρι σαν έδρα του, τις γραφικές νησίδες των Πεταλιών, και παραλίες άγριας ομορφιάς προς το Αιγαίο. Σε μια από αυτές καταλήγει ο ονομαστός για το φαράγγι του ποταμός Δημοσάρης. Στο νότιο τέρμα της Εύβοιας ο Δήμος Καρύστου και η Κοινότητα του Καφηρέα. Η περιοχή της παραμυθένιας Όχης. Εκεί που έσμιξε για πρώτη φορά ο Δίας με την Ήρα και η ένωσή τους αυτή έδωσε το όνομα στο βουνό (Όχη από το οχεία). Η Κάρυστος διατηρεί τη φήμη της εμπορικότερης ευβοϊκής πόλης από τα πανάρχαια χρόνια, όταν τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά της στην κοσμοκρατορία των Αθηναίων, υφιστάμενη τις συνέπειες της αποκοτιάς της. Από εκεί, όπως κι από το Μαρμάρι και τα Στύρα, ξεκίναγε η εξαγωγή του περίφημου πράσινου μαρμάρου, που διακόσμησε όλες τις μεγαλουπόλεις του αρχαίου κόσμου. Η σημερινή Κάρυστος με το μουσείο της, τις παραλίες και το λιμάνι της έχει αναπτύξει σοβαρότατη τουριστική υποδομή με περαιτέρω προοπτικές. Η Κοινότητα Καφηρέα τέλος, περιλαμβάνει την περιοχή του άγριου Κάβο Ντόρο. Προσελκύει εκείνους τους επισκέπτες, που αγαπούν τις δύσκολες διαδρομές και επιθυμούν να ζήσουν μερικές στιγμές στη παρθένα ομορφιά.

Από τις γνωστότερες και περισσότερο συζητημένες, οικολογικού ενδιαφέροντος, περιοχές της Εύβοιας, προστατευόμενη από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Natura 2000 είναι το φαράγγι του Δημοσάρη. Ο Δημοσάρης χωρίζει τον βορινό όγκο της Όχης σε δυο άνισα απόκρημνα και δύσβατα βουνά, στα ανατολικά με το όρος Κερασιά (1285 μ.) και στα δυτικά με το όρος Μπούμπλια (1150 μ.). Το τοπίο, που παρουσιάζεται, είναι μοναδικό και εξόχου φυσικού κάλλους. Χαρακτηριστική είναι η μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής. Εκεί ζουν σπάνια είδη πουλιών, αρπακτικών κυρίως, που απειλούνται με εξαφάνιση. Η φυσική κληρονομιά του φαραγγιού του Δημοσάρη και της ευρύτερης περιοχής (Όρος Όχη-ακρωτήριο Καφηρεύς) έχει διεθνή σημασία. Γι? αυτό το λόγο η Ευρωπαϊκή ένωση έχει εντάξει τη περιοχή της Όχης στις ειδικές περιοχές διατήρησης της φύσης.

Σκύρος

Το νησί του μυθικού βασιλιά Λυκομήδη, έχοντας εξίσου με την Εύβοια πανάρχαιο παρελθόν, σχετίζεται με όλους τους μεγάλους ήρωες της μυθολογίας μας. Εδώ έκρυβε η Θέτιδα τον άτρωτο γιο της Αχιλλέα. Από εδώ καταγόταν ο πατέρας του Αιγέα κι εδώ βρήκε το θάνατο ο Θησέας, γκρεμισμένος από το Λυκομήδη στα κοφτερά βράχια της Σκύρου.
Η σημερινή Σκύρος είναι ένα από τα πιο όμορφα αιγαιοπελαγίτικα νησιά και δίκαια συγκεντρώνει την προτίμηση Ελλήνων και ξένων τουριστών. Από τις νησίδες, που περιβάλλουν τη Σκύρο, μεγαλύτερες είναι το Σαρακηνό και η Σκυροπούλα.

Υπέροχες παραλίες αναδεικνύουν την Σκύρο, τη Λιναριά και τους άλλους οικισμούς του νησιού. Μαγαζιά, Μώλος, Πέρα Κάμπος, Καλαμίτσα, Αχερούνες, Πεύκος κ.α. Αξίζει να φθάσει κανείς μέχρι τις Τρεις Μπούκες, ένα γραφικό φυσικό λιμάνι, που κλείνεται από τις νησίδες Πλατώ και Σαρακηνό.

Στη Σκύρο αξίζει να δει κανείς:

Το προϊστορικό Παλαμάρι και το Μουσείο. Πολλά είναι τα αρχαιολογικά ευρήματα, που η σκαπάνη των ερευνητών έφερε στο φως από τα εδάφη και τη θάλασσα της Σκύρου. Κάποια από αυτά τα ευρήματα ανήκουν στην εποχή του χαλκού, προερχόμενα από τις ανασκαφές στο Παλαμάρι. Τα ευρήματα εκτίθενται στο μικρό αρχαιολογικό μουσείο της πόλης.
Το Κάστρο της Σκύρου. Το κάστρο του νησιού με τα αρχαία τείχη, τους πύργους και το βυζαντινό ναό του Αγ. Αθανασίου στην είσοδο είναι από τα πιό σημαντικά αξιοθέατα.

Το Ναό του Αγίου Γεωργίου, προστάτη της Σκύρου, που βρίσκεται χτισμένος ψηλά στο κάστρο του χωριού από τον Ιωάννη Τσιμισκή και το Νικηφόρο Φωκά το 906.

Τα πολλά Εξωκλήσια Σκύρου. Δεκάδες είναι τα εκκλησάκια, που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την έκταση του νησιού. Μερικά απ` αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Μάνου Φαλτάιτς. Απαραίτητη η επίσκεψή του από κάθε ταξιδιώτη.

Τα Αλογάκια Σκύρου. Πρόκειται για μικρά άλογα ύψους ενός περίπου μέτρου, τα οποία συναντάμε και σε αρχαία ανάγλυφα (όπως αυτό που αναπαριστά την πομπή των Παναθηναίων). Πιθανολογείται ότι οι σκελετοί που βρέθηκαν στις ανασκαφές της Βεργίνας και του Μαραθώνα ανήκουν σε αλογάκια αυτού του είδους. Σήμερα ζουν σε ημιάγρια κατάσταση, κυρίως στο νότιο κομμάτι του νησιού. Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα, ζούσαν ελεύθερα στο βουνό τους χειμωνιάτικους μήνες, ενώ τους θερινούς προσέφεραν πολύτιμη βοήθεια στους Σκυριανούς στον τομέα των αγροτικών εργασιών. Σήμερα αποτελούν ένα ενδιαφέρον αξιοθέατο για τους επισκέπτες της Σκύρου.

Αξιοθέατο αποτελεί επίσης και το περίφημο Σκυριανό καρναβάλι.

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
29/03/2024
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024