Καταγραφή των τάσεων της Αμερικανικής Αγοράς υψηλού εισοδήματος (πριν την κρίση) και ποσοτικοποίηση των πρώτων αντιδράσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης

Από τους 400.000 συνδρομητές του περιοδικού που έχουν πρόσβαση σε email και αποτελούν την ηλεκτρονική  του βάση δεδομένων, επιλέχτηκε τυχαίο δείγμα της τάξης των 10.000 περίπου αποδεκτών στους οποίους απεστάλη το ερωτηματολόγιο. Οι αναγνώστες του περιοδικού έλαβαν γραπτή διαβεβαίωση πως «αλλοίωσης» των αποτελεσμάτων με πλασματικές απαντήσεις σε «ευαίσθητα» θέματα κοινωνικό-οικονομικής φύσης.

Οι απαντήσεις του δείγματος επεξεργάσθηκαν, με την χρήση στατιστικών κατανομών και μεθόδων εκτίμησης, ώστε να αντανακλούν την τάση του πληθυσμού (400.000) σε ένα διάστημα εμπιστοσύνης 95%. Σε διαχρονική βάση, η έρευνα έλαβε χώρα σε δύο διακριτές περιόδους, πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Το πρώτο διάστημα αφορούσε στους μήνες Φεβρουάριος – Ιούλιος 2008, ενώ για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και την διαμόρφωση συγκριτικών στοιχείων, αξιοποιήθηκαν στη διαδικασία ανάλυσης και ερμηνείας, προηγούμενες ή ποιο εξειδικευμένες μετρήσεις του 2006 που αφορούσαν στην συμπεριφορά «πληθυσμού» επιπέδου 350.000 συνδρομητών του περιοδικού. Το δεύτερο διάστημα μετράει τις αντιδράσεις των ταξιδιωτών το Οκτώβριο του 2008, εστιάζοντας περισσότερο στις μελλοντικές τους κινήσεις.

Οι απαντήσεις του δείγματος για ένα μεγάλο μέρος του ερωτηματολογίου δεν είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες. Αυτό σημαίνει πως το σύνολο από το άθροισμα των ποσοστών  που συγκεντρώνουν οι  εναλλακτικές απαντήσεις υπερβαίνει το 100%. Με αυτό τον τρόπο αντλούνται περισσότερες πληροφορίες ως προς την ένταση των προτιμήσεων των ταξιδιωτών, που άλλωστε είναι και το ζητούμενο της παρούσας μέτρησης.
Τέλος, λαμβάνεται ως δεδομένο πως στο πλαίσιο των μετρήσεων του Μέσου και με βάση τη γενικότερη αντίληψη του πληθυσμού (400.000 συνδρομητές), η Ελλάδα θεωρείται προορισμός της Δυτικής Ευρώπης.

Καταγραφή των τάσεων της αμερικανικής αγοράς υψηλού εισοδήματος  (πριν τη κρίση)

Γενικό προφίλ

Ο μέσος ταξιδιώτης που συμμετέχει στην έρευνα ανήκει στο λεγόμενο αγοραστικό κοινό του Τουρισμού πολυτελείας , «Luxury Tourism», και συγκεντρώνει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Ανήκει στη δημογραφική ομάδα 45 – 50 ετών
• Το συνολικό του ετήσιο εισόδημα ανέρχεται στο $152.600
• Διαθέτει διαβατήριο, σε ποσοστό 84%
• Η μέση συνολική του δαπάνη ανά ταξίδι ανέρχεται στα $4.000 – $6,040

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύνθεση των καταναλωτικών του προτιμήσεων. Το ταξίδι αποτελεί την κορυφαία προτίμηση για  αυτόν τον χρόνο, μεταξύ των εναλλακτικών του επιλογών, όπως δείχνει ο πίνακας 1 (Table 1).

Εύλογα μεγάλη είναι η συχνότητα πραγματοποίησης ταξιδιών στο εξωτερικό. Ο πίνακας 2 (Table 2) δείχνει πως το 40% των ταξιδιών που πραγματοποιούνται σε ετήσια βάση, αφορά διεθνείς και υπερατλαντικούς προορισμούς. Αξίζει να σημειωθεί πως το 99% του κοινού ταξιδεύει για λόγους αναψυχής και το 57% με επαγγελματικό σκοπό.

Ο Μύθος: Η στασιμότητα, το δολάριο και… το ταξίδι στην Ευρώπη

Table 3: How the economy affects their travel plans

72% say that economic fluctuations have not affected their travel plans

23% will proceed to some changes, but do not cancel/postpone their travel plans

5% have postponed or cancelled travel plans until they see what happens with the economy.

Μία από τις σημαντικότερες ερωτήσεις που τέθηκαν, όπως φαίνεται στον πίνακα 3 (Table 3), αφορούσε στις γενικές οικονομικές συνθήκες: Κατά πόσο η οικονομική στενότητα που χαρακτηρίζει την οικονομία των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ, επηρεάζουν τα μελλοντικά ταξιδιωτικά πλάνα τους. Ένα εντυπωσιακά μεγάλο ποσοστό, το 72% των ερωτηθέντων, απάντησε με βεβαιότητα πως δεν πρόκειται να επηρεαστούν σε κανένα βαθμό τα σχέδια τους, ενώ μόλις το 5% δήλωσε πως θα αναβάλλει ή θα ακυρώσει κάποια από τα ταξίδια που είχε προγραμματίσει. Αξίζει όμως να εστιάσουμε στο εναπομείναν -σημαντικό-  ποσοστό 23% που δήλωσε πως πρόκειται να προχωρήσει σε κάποια αλλαγή, χωρίς όμως να ακυρώσει ή να αναβάλλει τα ταξιδιωτικά του πλάνα.
Θα μπορούσε να λεχθεί πως… το 72% – 95%  των ταξιδιωτών δεν φαίνεται να αλλάζει σημαντικά  τα ταξιδιωτικά σχέδια του λόγω των οικονομικών συνθηκών.
Αν και η βάση εκκίνησης (72%) είναι ικανοποιητική το εύρος 95 -72, σε όρους απόδοσης της τουριστικής κίνησης εξακολουθεί να είναι σημαντικό. Σίγουρα, δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τον προβληματισμό για την πορεία της οικονομίας, όπως εκφράζεται παραπάνω από το 23% του κοινού, και ο οποίος μπορεί να στρέψει την μερίδα αυτή στις χώρες εκτός Ευρωζώνης, όπου το νόμισμα δεν έχει χάσει την ισχύ του…
Το ερώτημα που επιδιώκουμε να απαντήσουμε στη συνέχεια είναι κατά πόσο οι οικονομικές συνθήκες επηρεάζουν σημαντικά την απόφασή τους να επισκεφτούν ένα δυτικοευρωπαϊκό προορισμό…

  … Και η  αλήθεια: Προτεραιότητα, η μεγιστοποίηση της αξίας.

Value destinations 

 Όπως φαίνεται από τον πίνακα 4 (Table 4), οι σημαντικότεροι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη στην επιλογή του τόπου διακοπών είναι κατά κύριο λόγο ποιοτικοί: Η συνολική αξία του προορισμού καταλαμβάνει την πρώτη θέση και ακολουθούν το αίσθημα ασφάλειας και η φιλικότητα των ντόπιων ειδικά απέναντι στους Αμερικανούς πολίτες. Σε χαμηλότερες θέσεις στον… εννιάλογο του ιδανικού προορισμού εντοπίζονται οι οικονομικοί λόγοι όπως η ισοτιμία Ευρώ/ Δολαρίου και τα επί μέρους κόστη με σημαντικότερο της μεταφοράς.

Μιλώντας για προορισμούς με υψηλή αξία, ή αλλιώς “value destinations”, γίνεται λόγος για ένα σύνολο συγκεκριμένων ποιοτικών και ποσοτικών παραμέτρων που συνθέτουν την τελική αξία του προορισμού. Σύμφωνα με τον πίνακα 5 (Table 5), η ποιότητα των υπηρεσιών, η φιλική εξυπηρέτηση και το καλό φαγητό «πρωταγωνιστούν», ενώ σαφώς μικρότερο ρόλο στην διαμόρφωση της αξίας διαδραματίζει το χαμηλό κόστος. Αναλύοντας την σχέση προορισμού – ξενοδοχείου φαίνεται πως δεν είναι τόσο η ύπαρξη πολυτελών εγκαταστάσεων σε ένα μέρος που ενισχύει την αξία του όσο η τοποθεσία τους και προσβασιμότητά τους.
Χωρίς να παραβλέπεται η σημασία του κόστους, οι Αμερικανοί ταξιδιώτες, εστιάζουν σε θέματα ποιότητας, τα οποία και συνθέτουν κατά κύριο λόγο την αξία ενός προορισμού.
Η παραπάνω ανάλυση ολοκληρώνεται με την διαχρονική σύγκριση των μεγεθών 2006 / 2008 στους πίνακες 5a και 5b (Table 5a, Table 5b). Με την πρώτη ματιά, φαίνεται πως, με δεδομένες τις οριακές αποκλίσεις του τυχαίου σφάλματος, η επιδείνωση της οικονομίας και υποτίμηση του δολαρίου που έχουν συντελεστεί τα 2 τελευταία έτη δεν επηρέασαν, ούτε την συσχέτιση δυνάμεων ανάμεσα στα ποιοτικά και τα οικονομικά κριτήρια, ούτε τις απόλυτες τιμές των παραμέτρων.

Ο Αμερικανός ταξιδιώτης  αποδίδει σταθερά μεγάλη σημασία στα ποιοτικά κριτήρια, ανεπηρέαστος από τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες.

Value destinations και… Ευρώπη

Οι διαπιστώσεις που αφορούν την έννοια «value destination», θεωρούνται παραπάνω από εύστοχες στην περίπτωση της Ευρώπης και μάλιστα των προορισμών της δυτικής Ευρώπης.
Επικαλούμενοι τα αποτελέσματα παρόμοιας μέτρησης του περιοδικού για τους Ευρωπαϊκούς προορισμούς που πραγματοποιήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν (Νοέμβριος 2006) και με δεδομένες τις μικρές αποκλίσεις που μπορεί να επιφέρει το στατιστικό σφάλμα, προκύπτει ότι:
Το 98% των ερωτηθέντων εκδήλωσε ενδιαφέρον να ταξιδέψει σύντομα στη δυτική Ευρώπη

Barriers to traveling to europe  

Σύμφωνα με τον πίνακα 6 (Table 6), οι κυριότεροι λόγοι προτίμησης της δυτικής Ευρώπης είναι ο πολιτισμός, η ποιότητα φαγητού, ο βαθμός προσβασιμότητας, η ποικιλομορφία των ενδιαφερόντων, η φιλικότητα κ.λπ. Με άλλα λόγια, οι κυριότεροι λόγοι ταυτίζονται με τις ποιοτικές  παραμέτρους που συνιστούν την αξία ενός προορισμού, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω.

Όπως φαίνεται στον πίνακα 7 (Table 7), αναφορικά με το 2% που δεν επιθυμεί να επισκεφτεί την Ευρώπη, ο σημαντικότερος λόγος, αποδίδεται στην έλλειψη της αίσθησης της ασφάλειας και ακολουθεί, με σημαντική διάφορα, ένα μίγμα οικονομικών και ποιοτικών παραγόντων.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω στον πίνακα 8, φαίνεται πως:

Στην – κατά γενική ομολογία ακριβή – δυτική Ευρώπη:

• Συγκεκριμένοι ποιοτικοί παράμετροι λαμβάνουν «πολύ υψηλή βαθμολογία» με αποτέλεσμα να αυξάνουν την αξία των προορισμών και αυτή με την σειρά να ενεργοποιεί την τουριστική ζήτηση.
• Συγκεκριμένα ποιοτικά στοιχεία επηρεάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι τα οικονομικά, την απόφαση όσων δεν επιθυμούν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη.

Ο διεθνής ανταγωνισμός

Με τον πίνακα 9 (Table 9) επιδιώκεται μία σύντομη σύγκριση των προθέσεων του ταξιδιωτικού κοινού απέναντι στους ευρωπαϊκούς, ασιατικούς και νοτιοαμερικανικούς προορισμούς.
Επιλέγουμε αυτήν την ομαδοποίηση για να σχηματίσουμε μία εικόνα για την σχετική σημασία της δυτικής Ευρώπης ως προς τους αναδυόμενους, φθηνούς, κατεξοχήν «δολαριακούς», τουριστικούς προορισμούς του κόσμου. Για το λόγο αυτό, αντλούμε στοιχεία από τις μετρήσεις που γίνανε την ίδια περίπου εποχή (Νοέμβριος 2006) και αφορούν τους δημοφιλέστερους ασιατικούς (Χονγκ Κονγκ, Πεκίνο, Τόκιο, Σιγκαπούρη Ταϊλάνδη κ.λπ.) και νοτιοαμερικάνικους προορισμούς (Βραζιλία, Αργεντινή). Χάριν «ομοιoγένειας» και συγκρισιμότητας των μεγεθών, αποφεύγουμε τη σύγκριση με μεμονωμένες χώρες όπως το Μεξικό.

Παρατηρώντας τον πίνακα, συμπεραίνουμε πως η Ευρώπη υπερτερεί σε επίπεδο προθέσεων έναντι των άλλων προορισμών κατά 13-15 ποσοστιαίες μονάδες, διαφορά που δε θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε. Οι επιμέρους λόγοι προτίμησης φαίνεται να «τεκμηριώνουν» την διαφορά αυτή καθώς η δυτική Ευρώπη υπερτερεί σε ένα πλήθος ποιοτικών παραμέτρων, όπως η ποιότητα το φαγητού η προσβασιμότητα, η ποικιλομορφία των ενδιαφερόντων η αίσθηση ασφάλειας η φιλικότητα και η καταλληλότητα για οικογενειακές διακοπές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πλεονέκτημα της σε επίπεδο κόστους μεταφοράς.

Τόσο οι ασιατικοί όσο και οι νοτιοαμερικανικοί προορισμοί πληρούν ορισμένες ποιοτικές προϋποθέσεις που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις αποφάσεις των ταξιδιωτών. Ο πολιτισμός και η ιστορία είναι «κοινό προσόν». Η Ασία προσελκύει το ενδιαφέρον για ταξίδια περιπέτειας, διαθέτει φυσικό κάλλος και αποτελεί λύση διακοπών πέρα από τα τετριμμένα. Για τη νότιο Αμερική αξίζει να αναφέρουμε πέρα από τα παραπάνω, την ευρύτητα ενδιαφερόντων, την ποιότητα του φαγητού αλλά και την δυνατότητα της εναλλακτικής μορφής του οικοτουρισμού που αποτελεί μία σύγχρονη  διεθνή τάση.
Η ποιοτική υπεροχή της δυτικής Ευρώπης εξομαλύνει σε ένα βαθμό το υψηλό κόστος της, με αποτέλεσμα να εμφανίζει ένα σχετικά ικανοποιητικό ποσοστό σε όρους σχετικού κόστους, του κόστους δηλαδή σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Τα ίδια ποσοστά ως προς το κόστος συγκεντρώνουν και οι ασιατικοί προορισμοί, για διαφορετικούς όμως λόγους. Αν και η ποσότητα των υπηρεσιών τους είναι υποδεέστερη της Ευρώπης, ωστόσο το τελικό αποτέλεσμα φαίνεται να «εξισώνεται» λόγω του ασυναγώνιστα χαμηλού κόστους. Από την άλλη πλευρά, ο συνδυασμός υψηλού επίπεδου τουριστικών υπηρεσιών και χαμηλού κόστους δίνει το προβάδισμα στους νοτιοαμερικανικόυς προορισμούς, στον τομέα αυτό.

Σαν συμπέρασμα, τα τελικά ποσοστά που διαμορφώνονται σε επίπεδο προθέσεων, οφείλονται σε ένα πλέγμα ποιοτικών αλλά και οικονομικών παραμέτρων. Το γεγονός πως και οι τρεις κατηγορίες προορισμών συγκεντρώνουν ποσοστά άνω του 80% δείχνει πόσο ανταγωνιστικό έχει γίνει το τουριστικό τοπίο. Το υψηλό ενδιαφέρον που εκδηλώνεται για μία ομάδα προορισμών δεν είναι απαραίτητο να αποκλείει ή να «ακυρώνει» το ενδιαφέρον για μία άλλη ομάδα καθώς το δείγμα της έρευνας πραγματοποιεί πάνω από ένα ταξίδι στο εξωτερικό, τον χρόνο. Παρά το υψηλό κόστος και το σκληρό Ευρώ, η Δυτική Ευρώπη φαίνεται να αποτελεί «εγγυημένη» λύση.

Η τοποθεσία του ξενοδοχείου, αποτελεί το κορυφαίο κριτήριο επιλογής ξενοδοχείου και επισημαίνει την άρρηκτη σχέση ξενοδοχείου και προορισμού, επιβεβαιώνοντας ενδεχόμενα την ανάγκη του destination development ακόμα και από την πλευρά του ξενοδοχείου. Ακολουθεί πληθώρα ποιοτικών παραμέτρων που αν και θεωρούνται «δεδομένες» δεν παύει να είναι καθοριστικές  όπως η αξία των υπηρεσιών, η ποιότητα του κρεβατιού και το μέγεθος του δωματίου. Αντιθέτως, τα στοιχεία που μπορεί να πιστεύεται πως μπορούν να διαφοροποιήσουν ένα ξενοδοχείο όπως η αρχιτεκτονική, το στυλ διακόσμησης  ή οι εγκαταστάσεις spa, καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις στην λίστα προτίμησης στον πίνακα 10 (Table 10).

Και εδώ, το αμιγές οικονομικό στοιχείο κατατάσσεται χαμηλά, όμως φαίνεται να «απασχολεί» παραπάνω από τους μισούς ερωτηθέντες. Από την σύγκριση των διαθέσιμων στοιχείων της αντίστοιχης μέτρησης του 2006, παρατηρούμε πως το ποσοστό των ταξιδιωτών που λαμβάνουν υπόψη τους την τιμή του ξενοδοχείου έχει διπλασιαστεί. Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει ότι κατά την ίδια περίοδο η παράμετρος «αξία των υπηρεσιών» ακολουθεί όμοια πορεία συγκεντρώνοντας  εντυπωσιακά ποσοστά. Το γεγονός αυτό προσδίδει έναν έντονα ποιοτικό χαρακτήρα στο οικονομικό ζήτημα επιτρέποντας μας να συμπεράνουμε πως…

…ο ταξιδιώτης είναι πρόθυμος να πληρώσει παραπάνω, αρκεί να αξίζει. Αυτό άλλωστε δηλώνει σταθερά (μετρήσεις 2006/2008) το 80% των ταξιδιωτών αναφορικά με τις προσδοκίες τους ως προς τα ξενοδοχεία / resort.
Η έννοια του “value hotel/ resort”, όπως αποτυπώνεται παραπάνω, συνοψίζει το πνεύμα της εποχής…

Μιλώντας για αξία υπηρεσιών στον ξενοδοχειακό κλάδο, η αντίστοιχη μέτρηση για την Ευρώπη που απεικονίζεται στον πίνακα  11 (Table 11), δείχνει πως βασικές επιθυμίες όπως η ποιότητα υπηρεσιών, η δυνατότητα δωματίου με θέα και οι επιπλέον παροχές στην τιμή του δωματίου αποτελούν τις κύριες συνιστώσες της αξίας για ένα ξενοδοχείο στην Ευρώπη, ενώ αρκετά μετά στη λίστα προτίμησης ακολουθεί το χαμηλό κόστος. Στις τελευταίες θέσεις είναι οι παράλληλες εκδηλώσεις, αλλά και οι προσωποπαγείς υπηρεσίες.

Αναλύοντας περαιτέρω την έννοια της ποιότητας των υπηρεσιών, αυτή προσδιορίζεται από το φιλικό προσωπικό, την άμεση εξυπηρέτηση, τις διευκολύνσεις στις μετακινήσεις και την βασική γνώση των προτιμήσεων του επισκέπτη. Από τον πίνακα 12 (Table 12) προκύπτει, πως δεν «απαιτείται» από την πλειοψηφία η «ακριβής πρόβλεψη» των αναγκών και άλλες λεπτομέρειες.

Ταξιδιωτικό Προφίλ

Οι πίνακες 13, 14, 15 (Tables 13-15) δίνουν μία εικόνα της συμπεριφοράς του Αμερικανού ταξιδιώτη. Αν και η Ευρώπη ως προορισμός «διεκδικεί» μέρος από τα ταξίδια  με λιγότερο και περισσότερο από 8 ώρες πτήση, θα εστιάσουμε περισσότερο στην τελευταία κατηγορία στην οποία ανήκει η Ελλάδα. Η πλειοψηφία των ταξιδιωτών «κλείνει» τα ταξίδι τουλάχιστον 6 μήνες πριν, ενώ μεγάλο ποσοστό θα το «κλείσει» πριν από  2-5 μήνες. Γενικά όταν πρόκειται για εξωτερικό, φαίνεται πως το κοινό φροντίζει να κάνει έγκαιρες κρατήσεις τουλάχιστον 2 μήνες πριν.

Σχετικά με τις κρατήσεις για αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή, η τάση είναι να γίνεται απευθείας η κράτηση μέσα από το internet. Ωστόσο, ενισχυμένος εμφανίζεται ο ρόλος του Τουριστικού πράκτορα στα διεθνή και υπερατλαντικά ταξίδια με ποσοστά σχεδόν τριπλάσια από ό,τι στα ταξίδια στο εσωτερικό, γεγονός που εύκολα μπορεί να αποδοθεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει η αίσθηση εμπιστοσύνης και ασφάλειας του Αμερικανού ταξιδιώτη, όταν σχεδιάζει ταξίδια στο εξωτερικό.

Ο πίνακας 16 (Table 16) αποτυπώνει την πρόθεση του ταξιδιώτη για τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ευρώπη και αναδεικνύει την σημασία του αγοραστού αυτού κοινού στην αύξηση της μέση κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης. Το 86% των ταξιδιωτών επιθυμεί να μείνει πάνω από 7 ημέρες με επικρατέστερο το σενάριο των 14+ διανυκτερεύσεων.

Σύμφωνα με τον πίνακα 17 (Table 17), η πλειοψηφία των ταξιδιωτών επισκέπτονται την Ευρώπη το φθινόπωρο, ενώ σημαντικό ποσοστό καταφθάνει την άνοιξη. Η προτίμηση επίσκεψης πριν και μετά την high season  έχει τεράστιο όφελος στους κατεξοχήν θερινούς προορισμούς όπως η Ελλάδα, τόσο για την επιμήκυνση της Τουριστικής περιόδου, όσο και την αύξηση των ταμειακών ροών και την εξομάλυνση των δαπανών.

Με τον πίνακα 18 (Table 18) ολοκληρώνεται η ανάλυση για το προφίλ του Αμερικανού ταξιδιώτη κάνοντας αναφορά στις προσδοκίες ως προς τις παροχές με βάση το είδος του  ταξιδιού.
Πέρα από έναν χρήσιμο οδηγό προτίμησης, ο πίνακας 18 «γεννά» ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Ο ταξιδιώτης για λόγους αναψυχής φαίνεται να είναι περισσότερο «απαιτητικός» από τον ταξιδιώτη για επαγγελματικούς λόγους. Τα μέσα ποσοστά στο τέλος του πίνακα φανερώνουν πως το 41,3% των ταξιδιωτών για λόγους αναψυχής έναντι του 34% των επαγγελματιών, αναμένουν το σύνολο των ξενοδοχειακών παροχών που αναγράφονται. Η διαφορά αυτή δεν οφείλεται σε κάποιες «ακραίες» τιμές αλλά αντανακλά την πλειοψηφία των παροχών καθώς σε 10 από τις 15 περιπτώσεις, η 1η κατηγορία των ταξιδιών υπερτερεί της δεύτερης , σε 1 περίπτωση ισοβαθμούν και μόλις 4 είναι οι παροχές που εμφανίζουν υψηλότερο ποσοστό στα εργασιακά ταξίδια.

Πέρα από έναν χρήσιμο οδηγό προτίμησης, ο πίνακας 18 «γεννά» ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Ο ταξιδιώτης για λόγους αναψυχής φαίνεται να είναι περισσότερο «απαιτητικός» από τον ταξιδιώτη για επαγγελματικούς λόγους. Τα μέσα ποσοστά στο τέλος του πίνακα φανερώνουν πως το 41,3% των ταξιδιωτών για λόγους αναψυχής έναντι του 34% των επαγγελματιών, αναμένουν το σύνολο των ξενοδοχειακών παροχών που αναγράφονται. Η διαφορά αυτή δεν οφείλεται σε κάποιες «ακραίες» τιμές αλλά αντανακλά την πλειοψηφία των παροχών καθώς σε 10 από τις 15 περιπτώσεις, η 1η κατηγορία των ταξιδιών υπερτερεί της δεύτερης , σε 1 περίπτωση ισοβαθμούν και μόλις 4 είναι οι παροχές που εμφανίζουν υψηλότερο ποσοστό στα εργασιακά ταξίδια.

Καταγραφή των νέων τάσεων

Σε ένα περιβάλλον που παρέχεται ένα τεράστιο εύρος επιλογών, η αναζήτηση μοναδικών εμπειριών που να μην υποκαθίστανται με ευκολία, αποτελεί την κυρίαρχη τάση. Το 67% των ταξιδιωτών δηλώνει πως είναι πρόθυμο να επαναλάβει το ταξίδι όταν αυτό αποδεικνύεται μοναδικό.
Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να δώσει μία κλίμακα του βαθμού ικανοποίησης του κοινού σε ό,τι είναι νέο και καινούριο αναφορικά με τα ξενοδοχεία/resort. Στην κορυφή του πίνακα 19 που ακολουθεί (Table 19), βρίσκονται οι νέες μονάδες και αρκετά χαμηλότερα οι οποιεσδήποτε προσπάθειες ανακαίνισης με πιο δημοφιλή, εκείνη των δωματίων. Το γεγονός αυτό ενισχύει ακόμα περισσότερο την ανάγκη των ξενοδοχείων να μεγιστοποιούν την αξία των υπηρεσιών τους, για την απόκτηση repeaters.

Αξίζει τέλος να αναφερθεί η ευαισθητοποίηση του κοινού στα διεθνή προβλήματα της εποχής.

Ο πίνακας 20 (Table 20) δείχνει πως η συντριπτική πλειοψηφία των ταξιδιωτών «απαιτεί» από τα ξενοδοχεία να πληρούν υψηλές ποιοτικές προδιαγραφές  και να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως η ανεργία και η ρύπανση. Από την πλευρά του το κοινό φαίνεται διατεθειμένο να καταβάλλει μεγαλύτερο τίμημα στο ξενοδοχείο με το σκεπτικό να βοηθήσει τις υποβαθμισμένες τοπικές κοινωνίες.

…ΗΠΑρχουν προοπτικέ$, λοιπόν?

Ο πίνακας 21 (Table 21) δείχνει τις μεταβολές στο  ποσοστό των ταξιδιωτών ανά προορισμό που πραγματοποίησαν ένα τουλάχιστον ταξίδι μέσα σε ένα χρόνο, τις περιόδους Νοέμβριος 05 – Οκτώβριος 06 και Μάρτιος 07 – Φεβρουάριος 08. Η μέτρηση αφορά το σύνολο των ταξιδιωτών ανεξάρτητα από το λόγο πραγματοποίησης του ταξιδιού. Λαμβάνοντας υπόψη πως ο αναγνώστης του περιοδικού κάνει πολλά ταξίδια ανά έτος, γίνεται κατανοητό πως το άθροισμα των ποσοστών θα υπερβαίνει κατά πολύ το 100%. Ενδεικτικό παράδειγμα η περίπτωση των ΗΠΑ που εμφανίζει ποσοστά άνω του 100%, γεγονός που φανερώνει πως ένα μέρος του κοινού έχει πραγματοποιήσει πάνω από ένα ταξίδι στο εσωτερικό.

Παρατηρώντας τις μεταβολές ανά προορισμό, αν εξαιρεθούν οι ΗΠΑ που εμφανίζουν κάμψη, το σύνολο των προορισμών του εξωτερικού σημειώνει άνοδο επισκεψιμότητας. Η γενική τάση δείχνει πως το 41,03% του συνόλου των ταξιδιωτών πραγματοποίησε ένα παραπάνω ταξίδι την περίοδο Μαρ 07 – Φεβ 08 σε σχέση με την περίοδο Νοε 05 – Οκτ 06. Το στοιχείο αυτό αποτελεί ένδειξη της οικονομικής ευρωστίας  του κοινού και παράλληλα «επιβεβαιώνει» το έντονο ενδιαφέρον του να επισκεφτεί προορισμούς του εξωτερικού όπως η Ευρώπη , η Ασία κ.λπ.
Αποφεύγουμε την σύγκριση των προορισμών σε όρους σχετικών μεταβολών, πόσο δηλαδή αυξήθηκε το ποσοστό των ταξιδιωτών που επισκέπτονται την Ασία σε σχέση με την Ευρώπη κ.λπ. για το λόγο πως τα υπό εξέταση «προϊόντα» βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις του «κύκλου ζωής» τους. Ως εκ τούτου, θα ήταν ανούσιο να σχολιάσουμε και να συγκρίνουμε την μείωση στις, επί κεφαλής της κατάταξης, ΗΠΑ που διαθέτουν έντονη επαναληψιμότητα, με την σχετική αύξηση ύψους 17% στην «καθιερωμένη» Ευρώπη που κατέχει τη 2η θέση προτίμησης και την εντυπωσιακή σχετική αύξηση (75%) των αναδυόμενων Ασιατικών προορισμών.

Μιλώντας ειδικά για την Ευρώπη, θα πρέπει να γίνει η επισήμανση πως η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού (άνω του 80%) προτιμά την Δυτική Ευρώπη σύμφωνα με την μέτρηση του Οκτ 06. Τα συγκριτικά στοιχεία του πίνακα δείχνουν πως το 10% του συνόλου πραγματοποίησε ένα επιπλέον ταξίδι σε Ευρώπη την περίοδο Μαρ 07 – Φεβ 08 σε σχέση με την περίοδο Νοε. 05 – Οκτ. 06, «αψηφώντας», όπως φαίνεται, τις γενικότερες οικονομικές συνθήκες και επαληθεύοντας τα στατιστικά που προαναφέρθηκαν για το έντονο ενδιαφέρον σχεδόν του συνόλου του ταξιδιωτικού κοινού (98%) να επισκεφτούν τη δυτική Ευρώπη.

Εκτός της γενικής εικόνας που αποτυπώνει ο προηγούμενος πίνακας (Table 22), εξετάζεται παρακάτω η δυναμική συγκεκριμένου τμήματος της αγοράς που είναι, ή όπως φαίνεται , θα πρέπει να είναι στα πλάνα του market orientation της εκάστοτε Τουριστικής πολιτικής. Ο πίνακας 22 καταγράφει τη μεταβολή στο ποσοστό των ταξιδιωτών που πραγματοποίησαν ένα τουλάχιστον ταξίδι  σε ετήσια βάση, τις περιόδους Νοέ. 05 – Οκτ. 06 και Μάρ. 07 – Φεβρ. 08. Η μέτρηση αφορά το πιο «επικερδές» τμήμα της αγοράς των ταξιδιωτών: Τις παρέες ή τις οικογένειες, ανεξάρτητα από τον τρόπο οργάνωσης του ταξιδιού (μεμονωμένα , μέσω πράκτορα κ.λπ.).

Έρευνες του ΙΤΕΠ (2005) σχετικά με τις ελληνικές τουριστικές εισπράξεις έχουν δείξει πως η προσθήκη ενός επιπλέον ατόμου οδηγεί σε αύξηση το συνολικού κόστους των διακοπών κατά ¤130, επιπλέον της αναμενόμενης κατά κεφαλήν δαπάνης. Ποιοτικά αυτό αποδίδεται στη διεύρυνση του προγράμματος της ομάδας, με περισσότερες δραστηριότητες στον τόπο διακοπών, ώστε να ικανοποιήσει όλα τα μέλη της. Αυτό το στοιχείο εξυπηρετεί μία ανάγκη τεράστιας κοινωνικό-οικονομικής σημασίας που συνίσταται στο μεγαλύτερο επιμερισμό των τουριστικών εισπράξεων, ώστε να επιτευχθεί η ζητούμενη ανακατανομή εισοδήματος  υπέρ των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η παρούσα μέτρηση μαζί με τα συγκριτικά στοιχεία του πίνακα δείχνουν πως:

• Το 71% των ταξιδιωτών πραγματοποίησε ένα τουλάχιστον ταξίδι με παρέα ή με οικογένεια, τον προηγούμενο χρόνο.
• Η Ευρώπη, (με τη δυτική Ευρώπη να κατέχει το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα της αγοράς) σε περίοδο ύφεσης και υποτίμησης του δολαρίου όχι μόνο διατηρεί τη 2η θέση της και την πρώτη θέση ανάμεσα στους προορισμούς του εξωτερικού, αλλά επίπλέον εμφανίζει σημαντική αύξηση στα ποσοστά της (33% περίπου).
• Εντύπωση προκαλεί η μείωση που εμφάνισαν την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ αποφεύγουμε όμως να κάνουμε περαιτέρω σχολιασμό και σύγκριση καθώς μιλάμε για διαφορετικά «προϊόντα» που βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις «του κύκλου ζωής τους».
• Λαμβάνοντας υπόψη το μικρό ποσοστό (5% , Φεβ 08) των ταξιδιωτών που τείνουν να ακυρώνουν τα ταξίδια τους λόγω των οικονομικών συνθηκών, η αύξηση του ποσοστού επί του συνόλου των ταξιδιωτών που παρατηρείται σε όλους τους προορισμούς του εξωτερικού επικαλύπτει την μείωση στις ΗΠΑ και δείχνει πως σε απόλυτες τιμές, οι Αμερικανοί ταξιδιώτες πραγματοποίησαν μεγαλύτερο αριθμό ταξιδιών.

Με τον πίνακα 23 (Table 23) και το αντίστοιχο γράφημα γίνεται μία προσπάθεια συνολικής αποτύπωσης της αγοράς ως προς τη Δυτική Ευρώπη, δίνοντας ειδικότερα στοιχεία και για την Ελλάδα. Ανακεφαλαιώνοντας, το 98% του ταξιδιωτικού κοινού είχε εκδηλώσει τον έντονο ενδιαφέρον του να επισκεφτεί στο μέλλον, τη δυτική Ευρώπη, σύμφωνα με μέτρηση του περιοδικού τον Νοέμβριο του 2006.

«Τοποθετούμε» στη συνέχεια τις προθέσεις στην ρεαλιστική βάση του κόστους, όπως την αντιλαμβάνεται η αγορά. Σύμφωνα με την μέτρηση του Φεβρουαρίου 2008, το 72% του κοινού δεν επηρεάζεται από τα οικονομικά δεδομένα, ενώ το 23% θα προχωρήσει σε κάποιες αλλαγές.
Προχωρώντας περαιτέρω στην καταγραφή του ποσοστού ταξιδιωτών στην Ευρώπη με έμφαση στους Ευρωπαϊκούς προορισμούς, τις περιόδους Νοέ. 05 – Οκτ. 06 και Μάρ. 07 – Φεβρ. 08 παρατηρούμε σημαντική αύξηση του ποσοστού και διατήρηση της Ευρώπης στην πρώτη θέση των προτιμήσεων για ταξίδι στο εξωτερικό.

Συγκρίνοντας τα ποσοστά της 1ης, 2ης και 3ης στήλης φαίνεται με μία πρώτη ματιά και χωρίς περαιτέρω στατιστικές εκτιμήσεις, πως τα περιθώρια αύξησης του αριθμού ταξιδιωτών στη δυτική Ευρώπη ανέρχεται σε 29% σε επίπεδο πρόθεσης και σε 3,21% – 26,21% σε όρους  οικονομικής δυνατότητας. Με το σκεπτικό πως το οικονομικό προηγείται της πρόθεσης για την τελική επιλογή του προορισμού, θεωρούμε το 26,21% ως το καλύτερο «σενάριο» ποσοστιαίας αύξησης των ταξιδιωτών και το 3,21% ως το πιο απαισιόδοξο. Ανάμεσα στις «ακραίες» τιμές δημιουργείται ένα μεγάλο εύρος για το οποίο καλό είναι να ληφθούν υπόψη όσες διαπιστώσεις προέκυψαν στην παρούσα μελέτη και συνοψίζονται στα ακόλουθα:

• Το 98% του κοινού επιθυμεί να επισκεφτεί τη δυτική Ευρώπη, ενώ όσοι είναι παραμένουν αδιάφοροι θέτουν οικονομικούς λόγους σε χαμηλότερο από τον αναμενόμενο βαθμό.
• Ο ταξιδιώτης αποδίδει, σταθερά, μεγάλη σημασία στην αξία του προορισμού που κατά κύριο λόγο προσδιορίζεται από ποιοτικές συνιστώσες.
• Σε επίπεδο προθέσεων, η δυτική Ευρώπη υπερτερεί σε σημαντικό βαθμό των αναδυόμενων φθηνών δολαριακών προορισμών.
• Η δυτική Ευρώπη διατηρεί και διευρύνει το μερίδιο της στην αγορά, παρά την  οικονομική ύφεση.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν πως τα περιθώρια βελτίωσης του μεριδίου της δυτικής Ευρώπης θα πρέπει να θεωρούνται σημαντικά.
Η επιβεβαίωση της ισχυρής τοποθέτησης της Ευρώπης στις ταξιδιωτικές προτιμήσεις των Αμερικανών διαφαίνεται από τον ακόλουθο πίνακα (Table 24), που καταγράφει διαχρονικά τις αφίξεις των Αμερικανών σε διεθνή αεροδρόμια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, η Ευρώπη φαίνεται να έχει το μεγαλύτερο μερίδιο του εξερχομένου αμερικανικού τουρισμού (28%), και παράλληλα να αυξάνει τα ποσοστά της σε ετήσια βάση (2,6%).

Table 24: U.S. Citizen International Air Travel

Ειδικά για τη Ελλάδα, τα περιορισμένα στατιστικά στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας δεν μας επιτρέπουν να μετατοπίσουμε το επίκεντρο της έρευνας από τους ευρωπαϊκούς προορισμούς στους ελληνικούς. Ωστόσο, η μέτρηση του Νοεμβρίου 2006 δείχνει πως η Ελλάδα κατέχει το 1,52% του συνόλου των ταξιδιών για Ευρώπη που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο Αυγ. 2004 – Ιούλ. 2005 και βρίσκεται στην τελευταία θέση μαζί με την Τουρκία, Ισλανδία, Αυστρία και Σκωτία. Οι κρατήσεις όμως για το διάστημα της θερινής και φθινοπωρινής σαιζόν του 2005 έδειξαν σημαντική αύξηση ύψους 4,52% γεγονός που οδήγησε την Ελλάδα στο top 10 των προορισμών ξεπερνώντας χώρες, όπως η Τουρκία, Νορβηγία, Πολωνία κ.λπ. Η σημαντική αυτή βελτίωση ευθυγραμμίζεται με τη γενικότερη τάση που περιγράφεται και στη πρόσφατη μελέτη του ΕΤΟΑΑ για τον αμερικανικό τουρισμό, κατά την οποία η Ελλάδα και ειδικά η Αθήνα άρχισε να«θερίζει τους καρπούς» της επιτυχημένης διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, όχι την ίδια εποχή (2004) αλλά αμέσως μετά. Σύμφωνα με:

• τη σύνθεση των λόγων προτίμησης για την Ευρώπη
• το δημογραφικό και ταξιδιωτικό προφίλ του ταξιδιώτη
• τις έρευνες του ΙΤΕΠ και του ΕΤΟΑΑ

φαίνεται να υπάρχει σε πολλά σημεία, ταύτιση. Η μέση διαμονή του Αμερικανού ταξιδιώτη στην Ελλάδα είναι 14 -17 ημέρες όσο άλλωστε μένει στην Ευρώπη η πλειοψηφία του δείγματος, ενώ η μέση δαπάνη του, με βάση τα στοιχεία παλιότερης έρευνας και με τις ανάλογες προσαρμογές προσεγγίζει την μέση δαπάνη του δείγματος ($4.000 – $6.000). Τρεις από τους πλέον κορυφαίους λόγους για την πραγματοποίηση ταξιδιού στην Δυτική Ευρώπη είναι η ιστορία / ο πολιτισμός, η ποιότητα του φαγητού και η αίσθηση της ασφάλειας. Οι δύο πρώτοι λόγοι αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του Τουριστικού προϊόντος της χώρας με τους ξένους και ειδικά τους Αμερικανούς να το εκτιμούν ακόμα και σε περιόδους τουριστικής ύφεσης (ΙΤΕΠ 2005). Τέλος, όσον αφορά στον τρίτο λόγο, η εικόνα του ασφαλούς προορισμού εδραιώθηκε στην συνείδηση των ταξιδιωτών κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ η πορεία του αμερικανικού τουρισμού στην Ευρώπη και πρόσφατα στην Ελλάδα δημιουργεί της προϋποθέσεις για μία θετική πορεία στο μέλλον.

Ποσοτικοποίηση των πρώτων αντιδράσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης

Η τελευταία φάση της μελέτης επιδιώκει να δώσει το στίγμα σχετικά με τις ταξιδιωτικές προθέσεις των Αμερικανών ταξιδιωτών υψηλού εισοδήματος, κατά τη διάρκεια της κρίσης. Τα συμπεράσματα με τους πίνακες που ακολουθούν, στηρίζονται στην έκτακτη έρευνα του μέσου που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2008. Στόχος είναι:

• Η καταγραφή των αλλαγών στον τρόπο ζωής του ταξιδιώτη
• Ο προσδιορισμός των κρίσιμων παραμέτρων στην επιλογή του προορισμού
• Η μέτρηση της πρώτης αντίδρασης σχετικά με τα ταξίδια στην Ευρώπη

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής του Αμερικανού ταξιδιώτη

Με τη βοήθεια του πρώτου πίνακα της μελέτης, ο Πίνακας 25 (Table  25) συγκρίνει την συμπεριφορά του καταναλωτή πριν και κατά την διάρκεια της κρίσης. Βασιζόμενοι σε πληροφορίες που δεν είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες, το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει συνίσταται στην γενική μείωση των ποσοστών σε όλες τις καταναλωτικές αποφάσεις, ενδεικτικό της μείωσης της έντασης της κατανάλωσης στις ΗΠΑ ως αποτέλεσμα της κρίσης.

Αναφορικά με τα ταξίδια, οι καταναλωτές εξακολουθούν να τα τοποθετούν στην πρώτη θέση και μάλιστα με τα μικρότερα ποσοστά μείωσης (5,5%), σε σύγκριση με τις εναλλακτικές δυνατότητες.

 Εστιάζοντας στις προθέσεις των ταξιδιωτών, ο πίνακας 26 (Table 26) παρέχει σημαντικές πληροφορίες. Στην διάρκεια της κρίσης, με δεδομένα, την αβεβαιότητα, την π

TDN Newsroom

Editors - Travel Media Applications | Ιστοσελίδα | + Άρθρα

Η συντακτική ομάδα του TravelDailyNews Greece & Cyprus διαθέτει πάνω από 35 χρόνια εμπειρία σε Β2Β τουριστική ειδησεογραφία καθώς επίσης και σε θέματα marketing και επικοινωνίας.

• TDN Newsroom

  https://www.traveldailynews.gr/author/tdn/

  Χίος, το νησί των τεσσάρων εποχών
• TDN Newsroom

  https://www.traveldailynews.gr/author/tdn/

  Αλεξανδρούπολη όλο το χρόνο: Ένα απολαυστικό ταξίδι
• TDN Newsroom

  https://www.traveldailynews.gr/author/tdn/

  Τα must have βιβλία για την παραλία - The Book Eater Summer Edition
• TDN Newsroom

  https://www.traveldailynews.gr/author/tdn/

  ELIVI Skiathos