Η κρίση και οι αριθμοί
του Γιάννη Ευαγγέλου
Κάποιοι έχουν ή έχουμε αποφασίσει πως η τουριστική χρονιά του 2009 θα είναι προβληματική. Και βέβαια αυτό βασίζεται στην ανησυχία όλων μας αφού η αβεβαιότητα από την οικονομική κρίση σε όλο τον κόσμο όπως ξέρουμε πρώτα κτυπά σε αυτά που κάποιοι θεωρούν συμπληρωματικά της καθημερινότητας, όπως ο τουρισμός.
Είναι όμως έτσι; Κάποιος σημαντικός tour operator της Γερμανίας μου έλεγε προ ημερών πως οι Γερμανοί θα αναβάλουν να αλλάξουν το αυτοκίνητο τους το 2009, θα αλλάξουν τα έπιπλα τους το 2010, αλλά σίγουρα θα ταξιδέψουν και θα κάνουν διακοπές. Απλά όμως, όπως κάθε φορά που το καμπανάκι της οικονομικής ύφεσης ή του φόβου από κάποια σημαντικά γεγονότα κτυπά, οι συντηρητικοί Ευρωπαίοι που καλώς ή κακώς είναι η βάση της τουριστικής μας πελατείας «κουμπώνονται» και ψάχνουν πως θα κάνουν το ταξίδι τους και τις διακοπές τους πιο οικονομικά. Όμως αυτό δεν ερμηνεύεται πως οι απαιτήσεις τους θα είναι εξίσου ανάλογα «οικονομικές». Γιατί αυτοί που έχουν συνηθίσει να ταξιδεύουν ή να παραθερίζουν φθηνά, θα ψάξουν όλες τις βιτρίνες των τουριστικών γραφείων της γειτονιάς τους και τους κόμβους του internet για το πιο φθηνό.
Αυτοί όμως – και τα τελευταία χρόνια ευτυχώς πληθαίνουν – που έχουν συνηθίσει στην ποιότητα, θα αναζητήσουν με επιμονή να ικανοποιήσουν τις εκλεκτικές απαιτήσεις τους με αντιστοιχία ή ίσως και πιο χαμηλά από τα χρήματα που διαθέτουν. Ουσιαστικά δηλαδή, θα ψάχνουν πιο έντονα για «value for money». Όταν όμως μιλάμε για κρίση ή ενδεχομένως και για υστέρηση κρατήσεων πρέπει πάντα να έχουμε στη διάθεση μας συγκριτικά στοιχεία και αυτά είναι οι αριθμοί. Έχει γίνει τα τελευταία χρόνια «εθνική συνήθεια» να ασχολούμαστε με τους δείκτες απόδοσης και με μία απλή αναφορά σε αυτούς να συμπεραίνουμε εάν μία τουριστική χρονιά είναι καλή ή κακή. Μας αρκεί μία και μόνο εκτίμηση από τον αριθμό των αφίξεων, είτε στο σύνολο της χώρας, είτε στους επιμέρους προορισμούς και αυτό να είναι αρκετό για να μας προβληματίσει ή να μας ενθουσιάσει. Πως θα εκτιμήσουμε για παράδειγμα την απόδοση, αλλά και την προοπτική του συνεδριακού τουρισμού στην Ελλάδα;
Πριν από χρόνια είχαμε βραβεύσει τον τρισεκατομμυριοστό ¶γγλο τουρίστα με τυμπανοκρουσίες, κανείς όμως δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι αυτός ο τυχερός επισκέπτης μας είχε πληρώσει μόλις 49,9 λίρες για μια εβδομάδα αεροπλάνο και διαμέρισμα μαζί! Πάντως το βραβείο του ήταν ακριβότερο από 49 λίρες. Τι γκάφα και αυτή! Όμως για όλους εμάς που μάθαμε σε κάποιο από αυτά τα διάφορα σεμινάρια μάρκετινγκ τις βασικές του αρχές, ξέρουμε πως οι αριθμοί είναι το σημαντικότερο στοιχείο για να αξιολογήσεις την απόδοση των προσπαθειών σου, ώστε να κάνεις συγχρόνως τις ανάλογες διορθώσεις για τις μελλοντικές σου δράσεις, αλλά και εφόσον αυτό καταστεί απαραίτητο, άμεσες παρεμβάσεις και διορθώσεις για να αποφύγεις ενδεχόμενες απώλειες.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι εμείς σε ποιους αριθμούς να βασιστούμε για να σχεδιάσουμε το στρατηγικό μας πλάνο για την επόμενη και μεθεπόμενη χρονιά, αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν την επόμενη 10ετία;
Είναι τα στοιχεία των αεροδρομίων επαρκή; Ας δούμε ένα παράδειγμα. Έχει γίνει πολλή κουβέντα τελευταία για τους Κινέζους επισκέπτες στην Ελλάδα. Ποιος αλήθεια μπορεί να πει αν είναι 20 ή 30 ή 40 χιλιάδες, γιατί σίγουρα παραπάνω δεν είναι. ¶λλοι βγάζουν – με δυσκολία – βίζα από το Ελληνικό προξενείο, άλλοι από το αλλικό και άλλοι από το Ιταλικό. Πάνε πρώτα στο Παρίσι ή τη Ρώμη και μετά έρχονται Αθήνα. Ποιος τους μετρά αυτούς που ήρθαν στην Αθήνα ως δεύτερο προορισμό, αφού ήρθαν από χώρα Σέγκεν, χωρίς κανένα έλεγχο και καμία καταχώρηση στους Η/Υ της αστυνομίας; Πώς θα ξεχωρίσουμε το Γάλλο ή τον Αμερικάνο που πετά με εσωτερική πτήση από την Αθήνα στο Ηράκλειο, σε σύγκριση με τον ντόπιο Κρητικό, που στο παρελθόν ερχόταν στην Αθήνα μια φορά στα δύο χρόνια και τώρα έρχεται τέσσερις φορές το χρόνο;
Ποιος μετρά αυτούς που έρχονται στην Ελλάδα με κρουαζιερόπλοια από προορισμό, όπως η Ιταλία που είναι χώρα Σέγκεν;
¶λλος τρόπος είναι να μετρήσουμε τις διανυκτερεύσεις. Είναι κοινό μυστικό πως τα στοιχεία που δίνουν κάποια ξενοδοχεία δεν είναι πραγματικά. ¶ρα λοιπόν και αυτή η μέτρηση δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη. Έχει γίνει επίσης μεγάλη συζήτηση για τη μέτρηση των Αλβανών στους συνολικούς αριθμούς αφικνούμενων επισκεπτών στην Ελλάδα. ¶ντε να τους βγάλουμε και αυτούς -αρκεί να μην τους προσθέσουμε την επόμενη χρονιά.
¶λλη σημαντική παράμετρος απόδοσης του ελληνικού τουρισμού είναι το εισόδημα. Η τράπεζα της Ελλάδας μας δίνει κάθε τόσο τα δικά της στοιχεία μέτρησης. ¶ραγε μετρά και τις εισπράξεις που δεν γράφονται στα τεφτέρια; Σίγουρα όχι. Συνεπώς, πώς μπορούμε να συγκρίνουμε ή να ταυτίσουμε τους συντελεστές απόδοσης της διακίνησης σε αντιστοιχία της απόδοσης του εισοδήματος; Και ποιά θα θεωρηθεί καλύτερη χρονιά, αυτή που έχει περισσότερες αφίξεις ή περισσότερο συνάλλαγμα; Με ποια στοιχεία θα καταλήξουμε σήμερα ή αύριο αν η χρονιά που πέρασε ή η χρονιά που θα έρθει θα είναι καλύτερη ή χειρότερη;
Έχουμε εδώ και χρόνια καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι περισσότερο από επείγον να εφαρμόσουμε ένα σύστημα μέτρησης του ελληνικού τουρισμού γιατί οι αριθμοί είναι ο καλύτερος σύμβουλος για τον μελλοντικό επιτελικό σχεδιασμό της πιο σημαντικής δραστηριότητας της ελληνικής οικονομίας.
Καλούμε τον υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης την πρόσφατη πρωτοβουλία του να συμμετέχουν οι επιτελείς του σε διεθνή συνάντηση με αυτό το θέμα να την υλοποιήσει άμεσα και να εφαρμόσει αυτά που κάποιοι που προηγήθηκαν ημών μας έχουν προτείνει και μάθει. Τους «δορυφόρους λογαριασμούς» τους χειροκροτήσαμε σαν ιδέα του Τσοχατζόπουλου, αλλά από τότε τους βλέπουμε με το «τηλεσκόπιο».
Μήπως κάποιος έχει άλλη άποψη; Ας την ακούσουμε…
Καταθέστε την άποψή σας επώνυμα κάνοντας κλικ εδώ
