Ομιλία του προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής κ. Γ. Α. Ρέτσου, κατά την 42η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση της ΕΞΑ-Α, στις 30 Νοεμβρίου 2011.
Πριν από λίγες ημέρες, στη Θεσσαλονίκη, στην ετήσια συνάντηση των Προέδρων των ξενοδοχειακών ενώσεων-μελών της Π.Ο.Ξ. από όλη την Ελλάδα, είχα την ευκαιρία να τονίσω την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε για τη χώρα και τον τουρισμό της, έτσι όπως τα πράγματα έχουν πλέον διαμορφωθεί -εξ αιτίας της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και των έως πολύ πρόσφατα συνεχών ανατροπών και παλινωδιών στο πολιτικό μας σκηνικό. Αυτή η αγωνία μου, σε ότι αφορά στην Αθήνα-Αττική και το τουριστικό της μέλλον, μάλλον θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί επί δέκα.
Επτά μόλις χρόνια μετά την “κορυφή” και την “ανάταση” που βιώσαμε ως Αθηναίοι εξ’ αιτίας της άψογης διοργάνωσης των “καλύτερων Ολυμπιακών Αγώνων” – με την παγκόσμια προβολή και τα διεθνή θετικά σχόλια- φτάσαμε στη θλιβερή πραγματικότητα να αποτελούμε, σε αντίθεση με τη Βαρκελώνη, το διεθνές παράδειγμα πλήρους απαξίωσης ενός προορισμού -μετά από ένα τέτοιο, παγκόσμιας εμβέλειας, γεγονός. Και λέω “πλήρους”, γιατί όπως γνωρίζουμε όλοι, η ελληνική πρωτεύουσα, περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλο σημείο της χώρας, έχει υποστεί κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας τη μεγαλύτερη φθορά, τις περισσότερες και ισχυρότερες πιέσεις και προκλήσεις, τη μεγαλύτερη δυσφήμιση και αποτελεί το “πεδίο όλων των μαχών”
Ο αντίκτυπος τόσο της γνωστής σε όλους μας ατμόσφαιρας, (που περιλαμβάνει από οδομαχίες μεταξύ “γνωστών –αγνώστων” και αστυνομικών, έως οδομαχίες μεταξύ αλλοδαπών λαθρομεταναστών και πολιτών ή επισκεπτών της πόλης, με τραγικό απολογισμό έως και νεκρούς συμπολίτες μας), όσο και των λοιπών, πολυσυζητημένων προβλημάτων του προορισμού, αποτυπώνεται με ανάγλυφο τρόπο στα “μετρήσιμα” αποτελέσματα, που εδώ και οκτώ χρόνια με συνέπεια συγκεντρώνουμε από διαφορετικές πηγές, αναλύουμε και δημοσιοποιούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Αναφορικά λοιπόν με τα ξενοδοχεία της περιοχής, σε “ελεύθερη μετάφραση” τα στοιχεία που προκύπτουν από τη συνεχιζόμενη τα τελευταία χρόνια έρευνα του Ι.Τ.Ε.Π. δηλώνουν:
Πτώση της μέσης πληρότητας των ξενοδοχείων της Αττικής από 74.80% τον Μάιο του 2008 σε 70.89% τον Μάιο του 2011 και από 64,47% τον Αύγουστο του 2008 σε 55,40% τον Αύγουστο του 2011. Αντίστοιχα πτώση της μέσης τιμής ανά δωμάτιο για όλη την Αττική από 103.89 ευρώ το Μάιο του 2008 σε 98,54 ευρώ το Μάιο του 2011 και από 122.60 ευρώ τον Αύγουστο του 2008 σε 98,83 ευρώ τον Αύγουστο του 2011.
Η εικόνα χειροτερεύει δραματικά για τα ξενοδοχεία του ευρύτερου κέντρου της πόλης, η πληρότητα των οποίων πέφτει από το 79,20% το Μάιο του 2008 στο 58% τον Μάιο του 2011 (μείωση -27% περίπου). Κάποια δε από αυτά, πάνω από δεκαπέντε, δυστυχώς, έκλεισαν οριστικά, οδηγώντας τους ξενοδόχους στη χρεοκοπία, τους εργαζομένους στην ανεργία και την τουριστική εικόνα της πόλης σε μαρασμό.
Για του λόγου του αληθές, σύμφωνα πάντα με την έρευνα του Ι.Τ.Ε.Π., οι θέσεις απασχόλησης στα ξενοδοχεία της Αττικής έπεσαν από 18.905 το Μάιο του 2008 σε 12.569 το Μάιο του 2011 (ποσοστό μείωσης -33.5%), ενώ μεγάλη μείωση παρουσιάζεται και στη σύγκριση του μηνός Αυγούστου (19.109 το 2008 και 12.825 το 2011), με τη διαφορά να φτάνει το -32.8%. Την ίδια στιγμή, η απασχόληση στα ξενοδοχεία σε πανελλαδικό επίπεδο τον Αύγουστο του 2011, παρουσιάζει οριακή αύξηση σε σχέση με τον Αύγουστο του 2008 της τάξης του 1%.
Ενώ λοιπόν το 2008, είχαμε φτάσει ως προορισμός να συνεισφέρουμε στα συνολικά τουριστικά έσοδα της χώρας με ποσό άνω του 15% του συνόλου -αν και η δυναμικότητά μας δεν ξεπερνούσε το 10% του συνόλου- σήμερα, φέτος, σε μία χρονιά που η ξενοδοχία σε πανελλαδικό επίπεδο πλησίασε τα τουριστικά έσοδα του 2008, η συνεισφορά της Αθήνας-Αττικής στα τουριστικά έσοδα της χώρας έπεσε κάτω από το 10% του συνόλου.
Την ίδια στιγμή, αντιμετωπίζουμε και ένα νέο μπαράζ ανακοινώσεων για πιθανές ακυρώσεις προγραμματισμένων και υπό διαπραγμάτευση συνεδρίων, για το 2012, το 2013 και το 2014, με την αιτιολογία ότι “…το επιχειρηματικό κλίμα στην Ελλάδα, προβλέπεται να είναι εχθρικό στο ορατό μέλλον” που γεννά συνεχείς πανικούς. Ακόμα και εάν τελικά τα συνέδρια της Καρδιολογικής Εταιρείας δεν ακυρωθούν, ύστερα από το “συναγερμό” που σήμανε ο δήμαρχος Αθηναίων και τις ενέργειες του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού που ακολούθησαν, ο κίνδυνος παραμένει. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι συνεχείς ερωτήσεις ξένων συνεργατών και πελατών περί ασφάλειας στην πόλη, όπως και οι απαιτήσεις ορισμένων που μιλούν για…”εξασφάλιση” από εμάς τους ξενοδόχους της… “ασφάλισης” των διοργανώσεων -κυρίως λόγω της οικονομικής συγκυρίας στην οποία βρίσκεται η χώρα!
Όλα αυτά προσβάλλουν το αθηναϊκό ξενοδοχειακό προϊόν -το πλέον σύγχρονο της Ευρώπης- και θέτουν υπό συνεχή αμφισβήτηση τη δυνατότητα προσέλκυσης μεγάλων διοργανώσεων, αλλά και πελατείας στο μέλλον.
Το πιο εντυπωσιακό μετά από όλα αυτά, είναι ότι για καλή μας τύχη, αλλά και γιατί ο προορισμός μας πραγματικά έχει δυναμική και αποτελεί σύγχρονο και ολοκληρωμένο τουριστικό προϊόν, οι επισκέπτες μας για άλλη μια χρονιά μας παρηγορούν και μας εκπλήσσουν:
Σε ποσοστό άνω του 90% δεν απογοητεύονται απ’την Αθήνα, ίσως επειδή αντιλαμβάνονται πλήρως πως η πόλη μπορεί να προσφέρει μοναδικές εμπειρίες και εξακολουθεί μέσα απ’την μακραίωνη ιστορία της, τα μνημεία της και τις εξοχές της, να συναρπάζει και να εντυπωσιάζει. Και μαζί της και η υπόλοιπη Αττική και ο Αργοσαρωνικός.
Δε φταίει λοιπόν σε καμιά περίπτωση ο τόπος, αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν επί σειρά ετών οι επισκέπτες μας, αλλά ο τρόπος που εμείς όλοι εξακολουθούμε να διαχειριζόμαστε αυτόν τον τόπο. Φταίει ξεκάθαρα ο τρόπος με τον οποίο επιμένουμε να εθελοτυφλούμε στις δυνατότητές του και να καθυστερούμε -προκλητικά πλέον- την επίλυση των προβλημάτων του.
Κυρίες και κύριοι, από τις παρουσιάσεις που προηγήθηκαν, τόσο απ’τον κ. Ίκκο όσο και απ’τον κ. Σερίφη, προκύπτει ότι η Αθηναϊκή ξενοδοχία προσπαθεί, με τρόπο συχνά ηρωικό, να εργαστεί, να διαφυλάξει την απασχόληση και τη λειτουργία των μονάδων της, να συλλέξει στοιχεία, να προβάλλει τον προορισμό, να συμβάλλει στην περιφρούρηση του ονόματος της πόλης και σε πολλές περιπτώσεις να υποκαταστήσει την επίσημη Πολιτεία σε προτάσεις και συγκεκριμένες δράσεις.
Στο έντυπο του απολογισμού δράσεων της Ένωσής μας που κρατάτε στα χέρια σας, θα δείτε αναλυτικά τις συνεχείς προσπάθειές μας για την προώθηση πραγματικών λύσεων στα χρόνια προβλήματα που μας απασχολούν, καθώς και δράσεις για την ανακούφιση των ξενοδοχείων μελών μας. Η μεταφορά π.χ. των μονάδων ΟΚΑΝΑ στα νοσοκομεία (επιτέλους έγινε αντιληπτό το αυτονόητο από την Πολιτεία μετά από επτά χρόνια και αφού κατηγορηθήκαμε επισήμως ως “ανάλγητος κλάδος”), ήταν μια σκληρή μάχη ετών που την κερδίσαμε μαζί με την ΚΙΠΟΚΑ. Μαζί, θα θυμηθείτε και προσπάθειες που σας είναι ήδη γνωστές, είτε εκδοτικές (βιβλία, λευκώματα, οδηγοί), είτε διαδικτυακές, όπως η συνεργασία με την Expedia.com, που απετέλεσε τη μοναδική προσπάθεια στοχευμένης προβολής του προορισμού Αθήνα- Αττική μέσα στο 2011. Την ιδέα συνέλαβε και υλοποίησε η ΕΞΑ-Α, με την οικονομική υποστήριξη ξενοδοχείων-μελών της, από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο και στη συνέχεια την υιοθέτησε το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού μέσω του ΕΟΤ, τηρώντας τη δέσμευσή του και επεκτείνοντάς την από τον Αύγουστο έως το Νοέμβριο.
Σημαντικές ήταν επίσης και οι συνέργειες που υποστηρίζουμε είτε με φορείς όπως η ETOAA και το ACB, είτε με μεγάλες διοργανώσεις για τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, την Τέχνη, τη διεθνή προβολή της Αθήνας και πολλά άλλα, που η Ένωση δρομολόγησε και υποστήριξε σε πείσμα των όσων συμβαίνουν καθημερινά στη πόλη.
Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσω ένα μόνο παράδειγμα: Την ενεργό συμμετοχή πολλών ξενοδοχείων – μελών της Ένωσης, όλων των κατηγοριών, τα οποία, παρά τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν, προσφέρθηκαν και φιλοξένησαν το 2010 και μέχρι σήμερα, όλους τους συμμετέχοντες στα “fam trips” δημοσιογράφων και “tour operator” που οργάνωσε ο ΕΟΤ, εντελώς δωρεάν, στηρίζοντας τυπικά και ουσιαστικά κάθε δράση και προσπάθεια περιφρούρησης και ανάδειξης του ονόματος της πόλης.
Η Ένωση, δίνει επί σειρά ετών καθημερινές μάχες για όλα. Αναφέρομαι σε μάχες τόσο για τα απλά και τα αυτονόητα (φτάνουμε στο σημείο να παλεύουμε για να είναι η πόλη μας φωτισμένη και καθαρή), όσο και για την υποστήριξη της ξενοδοχίας σε εποχή αδιεξόδου μέσα από τη στενή συνεργασία με τον ΣΕΤΕ, το ΞΕΕ και φυσικά την ΠΟΞ.
Πιο πρόσφατη απ’όλες, είναι αυτή ενάντια στο ειδικό τέλος για τα ακίνητα, ένα μέτρο παντελώς άδικο, το οποίο παρότι εξαγγέλθηκε ως καθολικό και προσωρινό, μετατράπηκε πολύ σύντομα σε μόνιμο (τουλάχιστον ως το 2014) και με εξαιρέσεις σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς κλάδους, εις βάρος του τουρισμού.
Η τελική μείωση του -35% για τα ξενοδοχεία, αν και ήταν το αποτέλεσμα μίας πολύ σκληρής, επίμονης και απόλυτα συντεταγμένης συνδικαλιστικής προσπάθειας, όχι μόνο δεν ικανοποιεί κανέναν μας, αφού η επιβάρυνση παραμένει δυσβάσταχτη, αλλά φοβόμαστε πως θα οδηγήσει και πολλές επιχειρήσεις σε “κλείσιμο”. Για το λόγο αυτό, στηρίζουμε και επιδοκιμάζουμε την πρωτοβουλία του ΞΕΕ να προσφύγει στο Σ.Τ.Ε. και να προσβάλει ως αντισυνταγματικό, τον άδικο αυτό νόμο.
Άλλη μια κατάκτηση, ήταν η παράταση για άλλους δώδεκα μήνες του προγράμματος του ΟΑΕΔ για “Διατήρηση 10.000 θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με 40% επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών”, ενός προγράμματος που η εφαρμογή του το τελευταίο τρίμηνο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο του 2011, συνετέλεσε στην ουσιαστική ελάφρυνση του κόστους λειτουργίας πολλών επιχειρήσεων, αλλά και στη διατήρηση θέσεων εργασίας μέσα σε ένα περιβάλλον σκληρής ύφεσης. Περιμένουμε όμως με έντονο προβληματισμό να δούμε τη συμμετοχή στο νέο πρόγραμμα, δεδομένου ότι μπορεί να υπάρχει βούληση από τις επιχειρήσεις, τα όρια αντοχής όμως έχουν ξεπεραστεί, ακόμα και για τη διατήρηση επιδοτούμενων θέσεων εργασίας.
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, τα προβλήματα της Αθήνας και της Αττικής τα γνωρίζουμε όλοι, γιατί τα ζούμε όλοι καθημερινά. Η Αθήνα, έπρεπε, εδώ και δεκαετίες να διαθέτει μητροπολιτικό συνεδριακό κέντρο, ο Πειραιάς να είναι το σημαντικότερο και πιο σύγχρονο λιμάνι για την κρουαζιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο, η παραλιακή ζώνη της Αθήνας, οι παραλίες του νομού Αττικής και η δυνατότητα των νησιών του Αργοσαρωνικού να έχουν αξιοποιηθεί στο έπακρο, η Αθήνα να διαθέτει οργανωμένο φορέα διαχείρισης και προβολής του προορισμού, η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, ο ΕΟΤ, η Περιφέρεια, οι δημοτικοί άρχοντες, οι επαγγελματικοί και πολιτιστικοί ή περιβαλλοντικοί φορείς, η Αστυνομία, όλοι μαζί, έπρεπε να εργαζόμαστε σε ενιαία και κοινή γραμμή έχοντας μπροστά μας ένα διαχρονικό και πολύ συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο και πλάνο δράσεων, αλλά και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Αργήσαμε σε όλα. Πολλά μάλιστα η συντεταγμένη Πολιτεία τα αγνόησε παντελώς και πολλές φορές με προκλητικό τρόπο. Και δυστυχώς, μεσούσης μιας πρωτοφανούς οικονομικής -και όχι μόνο- κρίσης, όλα όσα καλούμαστε να ολοκληρώσουμε γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ο μόνος δρόμος είναι η συστράτευση και η ενεργοποίηση όλων μας σε κοινό μέτωπο. Οι γειτονιές της πόλης πρέπει να φωτιστούν και να ζωντανέψουν. Πρέπει να εκλείψει ο φόβος και να επανέλθει η δυνατότητα για επαγγελματική και επιχειρηματική δραστηριότητα σε ζώνες που αυτή τη στιγμή έχουν εγκλωβιστεί στην ανέχεια και στη συνεχιζόμενη -θα έλεγα και ύποπτη πλέον- υποβάθμιση του ιστορικού και εμπορικού κέντρου, αλλά και άλλων σημείων της πρωτεύουσας.
Για να γίνουν αυτά, που είναι τα απλά, ευνόητα και βασικά, η απαίτηση των φορέων του τουρισμού, όχι μόνο της Αθήνας, αλλά και σε πανελλαδική κλίμακα, προς την κυβέρνηση, είναι να προχωρήσουν άμεσα και να ολοκληρωθούν “χτες” αν ήταν δυνατόν, αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί και είναι αποδεκτά από όλους, πολιτικά κόμματα και κοινωνία.
Δεν έχουμε πλέον καμιά πολυτέλεια, σαν κλάδος, να περιμένουμε. Ούτε και να εκλάβουμε αυτήν τη μεταβατική κυβέρνηση ως “μεταβατική”, με τη στενή έννοια του όρου. Τα ζητήματα του τουρισμού επείγουν. Και απασχολούν σοβαρά τον κλάδο μας. Και απασχολούν πολύ σοβαρά, ειδικά την Αθήνα. Δεν χωρούν πλέον καθυστερήσεις, ελαφρότητες, αλλά και ούτε κομματικές, ή άλλες – “ειδικές” ή “πολιτικές”- σκοπιμότητες και διαστάσεις.
Μέσα από τη σημερινή διαμορφωμένη κατάσταση και τη διακομματική σύνθεση του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, δε θα μπορέσουμε στο εξής ούτε να καταλάβουμε, ούτε να δικαιολογήσουμε, ούτε να εξηγήσουμε, ούτε να δεχθούμε, αλλά ούτε και να ανεχθούμε την πιθανότητα αδυναμίας υλοποίησης συγκεκριμένων υποσχέσεων, ρητών δεσμεύσεων και συμφωνηθέντων διαδικασιών, προς τη συμφωνηθείσα κατεύθυνση.
Επιμένουμε λοιπόν και διεκδικούμε κατ’αρχήν, την αποκατάσταση της ευνομίας και της ασφάλειας στην Αθήνα, με πρώτο ουσιαστικό βήμα το απολύτως αυτονόητο: Την 24ωρη αστυνόμευση του κέντρου της πρωτεύουσας. Είναι δυνατόν, το 2011, οι πολίτες της Αθήνας να ζητούν τη συνεχή φύλαξη του κέντρου της πόλης τους, κάτι που εξυπακούεται σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να κωφεύει, επικαλούμενο δημοσιονομικούς λόγους; Την ώρα μάλιστα που η εγκληματικότητα έχει εξελιχθεί στο υπ’αριθμόν ένα πρόβλημα και δε θα αργήσει χρονικά η στιγμή, όπως έχω επανειλημμένα τονίσει σε δημόσιες τοποθετήσεις μου, που οι “εικόνες χάους” του κέντρου θα χαρακτηρίζουν, ως εικόνα, σε διεθνές επίπεδο ολόκληρη τη χώρα.
Σε ό,τι αφορά στις πολλές κινητοποιήσεις στο κέντρο της πόλης και ιδιαίτερα στην Πλατεία Συντάγματος, εμείς έχουμε σταθερά και με θάρρος τοποθετηθεί με σαφήνεια. Καταδικάζουμε τη βία σε κάθε της μορφή και απ’ όπου κι αν προέρχεται. Και αναφερόμαστε φυσικά στη βία όχι μόνο προς τους συνανθρώπους μας -όποιοι κι αν είναι κι όποιους κι αν εκπροσωπούν-, αλλά και προς τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Εν ολίγοις, κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται σε όλες τις μεγάλες πόλεις του κόσμου και για πολλούς λόγους. Τρόποι να συνυπάρχουμε όλοι, υπάρχουν.
Σημασία έχει να εμπεδώσουμε όλοι, σε αυτήν ειδικά την πόλη που γεννήθηκε η δημοκρατία, την ανάγκη να σεβαστούμε τον άνθρωπο σαν άνθρωπο –και την πόλη μας σαν κοιτίδα πολιτισμού.
Αγαπητοί φίλοι, η συνέλευσή μας σήμερα γίνεται σε ένα απ’τα πιο σημαντικά ιστορικά ξενοδοχεία της Αθήνας, αληθινό στολίδι για την πρωτεύουσα, που όμως οι επιδόσεις του τη χρονιά που διανύουμε έχουν καταβαραθρωθεί, όπως είδαμε και στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε, εξαιτίας της αδιαφορίας των υπευθύνων για τα προβλήματα. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλα τα ξενοδοχεία στην ευρύτερη περιοχή. Και λίγο πιο κάτω, το ιστορικό και εμπορικό κέντρο και περιοχές που επισκέπτονται τουρίστες, όπως αυτή πλησίον του μοναδικής σπουδαιότητας Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, συνεχίζουν να υποφέρουν.
Εκτός απ’την επιχειρηματική δραστηριότητα που καταβαραθρώνεται μέρα με τη μέρα, πότε απ’τις συνθήκες στη πόλη, πότε απ’την οικονομική κρίση, πότε απ’την αδιαφορία των καθ’ύλη αρμόδιων, για εμάς είναι στ’αλήθεια βαθειά λυπηρό να φτάνουμε στο σημείο να μετατρέπουμε ιστορικά μνημεία, σαν την Ακρόπολη, σε πεδία διεκδικήσεων ή τα μάρμαρα της πολύπαθης και ιστορικής πλατείας Συντάγματος σε φονικά όπλα. Είναι επίσης πολύ λυπηρό να καθιστούμε τους επισκέπτες μας ομήρους μέσα στα ξενοδοχεία τους, στο αεροδρόμιο και στα λιμάνια, χωρίς να τους ζητάμε έστω μια “συγνώμη” για την ταλαιπωρία τους, με τρόπο επίσημο και ουσιαστικό. Και όλα αυτά, να έχουν φτάσει στο σημείο να αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς μας και συχνά πλέον να μη σοκάρουν καν την κοινωνία.
Οι επισκέπτες της Αθήνας πρέπει καταρχήν να πάψουν να φοβούνται. Πρέπει επίσης να υποκινηθούν να επιλέξουν Αθήνα με απλές κινήσεις.
Μία απλή και “φτηνή” λύση, πολλαπλής προστιθέμενης αξίας, θα ήταν να παράσχει το κράτος δωρεάν τριήμερα εισιτήρια διέλευσης στα ΜΜΜ στους επισκέπτες της Αθήνας. Αυτό, συνδυαστικά με μια στοχευμένη ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, θα λειτουργούσε άκρως θετικά στην προσέλκυση επισκεπτών στην πρωτεύουσα. Παράλληλα δε, μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε αντισταθμιστική ενέργεια στην ταλαιπωρία που δυστυχώς υφίστανται οι τουρίστες της ευρύτερης περιοχής από τους κλειστούς δρόμους και τις συχνές απεργίες.
Είναι επίσης αυτονόητο, πως τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι πρέπει πάση θυσία να παραμένουν ανοικτοί όλη την εβδομάδα. Η δε ιστορική Αθήνα, ως “λίκνο του πολιτισμού” οφείλει να είναι προσιτή στους επισκέπτες και τους κατοίκους της κάθε στιγμή της μέρας! Ακούμε για πλεονάζον προσωπικό στο δημόσιο. Ιδού η ευκαιρία να διασωθούν θέσεις εργασίες, με παραγωγικό τρόπο και οφέλη για την εικόνα και την οικονομία της πόλης και της χώρας. Και για να μη λένε κάποιοι ότι στιγματίζουμε μόνο τα αρνητικά αποσιωπώντας τις θετικές δράσεις της δημόσιας διοίκησης, στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα η διοίκηση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων καταβάλει αξιόλογες προσπάθειες κινούμενες στη σωστή κατεύθυνση.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, το θέμα δημιουργία “ταυτότητας της πόλης”, “marketing” του προορισμού και προβολής, θα λυθεί μόνο εφόσον προχωρήσει η δημιουργία του κοινού φορέα μεταξύ του ιδιωτικού τομέα και του δημοσίου, με πλειοψηφία του ιδιωτικού τομέα, πρόταση η οποία έχει κατατεθεί από τον ΣΕΤΕ, ο οποίος βρίσκεται στο στάδιο των τελικών συζητήσεων με το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.
Για τον τουρισμό της Αθήνας και όχι μόνο- οι αερομεταφορές παίζουν ρόλο κυρίαρχο. Το πολύ καλό, πλην ακριβό, “Ελευθέριος Βενιζέλος” πρέπει να καταστεί δελεαστικότερο. Τα 42 ευρώ κόστος ανά επιβάτη ως τέλος προσγείωσης / απογείωσης, καταδικάζει τελικώς την πόλη.
Η διαδικασία παράτασης της σύμβασης του αεροδρομίου με την ανάδοχο κοινοπραξία, πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπ’όψιν της τις αιτιάσεις όλων των φορέων που έχουν εγγράφως κατατεθεί και στο Υπουργείο Οικονομίας και στο Υπουργείο Μεταφορών και η τελική συμφωνία να δίνει τη δυνατότητα μείωσης του κόστους στο μισό, έτσι ώστε να έρθουμε στα επίπεδα των βασικών μας ανταγωνιστών σε ανατολή και δύση.
Οι λύσεις που έχουν προταθεί είναι απόλυτα εφικτές και είναι βέβαιο ότι το ελληνικό δημόσιο, θα καλύψει ήδη από την πρώτη χρονιά, λόγω των αυξημένων προσδοκώμενων αφίξεων, ότι φαίνεται πως χάνει από τη διαμόρφωση της τελικής συμφωνίας.
Η άρση του καμποτάζ, έτσι όπως πέρυσι θεσμοθετήθηκε, μπορεί πλέον να κριθεί εκ του αποτελέσματος. Ζητούμε λοιπόν πλέον, με τα δεδομένα της κρουαζιέρας όπως είναι σήμερα, πλήρη άρση, με κατάργηση της υποχρέωσης τριετούς σύμβασης μεταξύ των ενδιαφερομένων εταιρειών και του Ελληνικού δημοσίου, έτσι ώστε επιτέλους ο Πειραιάς να γίνει λιμάνι “home port” για την κρουαζιέρα. Χάσαμε το 2011 και το 2012, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον για το 2013.
Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφικός, θα αναφερθώ για πολλοστή φορά στη μετασκευή του Ταε κβο ντο σε σύγχρονο συνεδριακό κέντρο και θα χαιρετίσω την εν εξελίξει προσπάθεια που προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, για την υλοποίηση του σχεδίου, που εδώ στην Αττική έχει εξελιχθεί ως το “σύγχρονο γεφύρι της Άρτας”.
Τέλος, η εκκρεμότητα με τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, που ταλανίζει εδώ και είκοσι χρόνια τους ξενοδόχους όλης της Ελλάδας, πρέπει οριστικά να διευθετηθεί άμεσα με τρόπο θεσμικό. Το ΞΕΕ, μετά από διαπραγματεύσεις μηνών, κατέληξε σε συμφωνίες με τους βασικούς φορείς εκπροσώπησης των δημιουργών και των εκτελεστών έργων καλλιτεχνικής διάνοιας και οι συμφωνίες αυτές κ. Υπουργέ, μπορούν να αποτελέσουν όπλο στα χέρια σας για τη μεταβολή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, με τη θεσμοθέτηση εφεξής μίας διαφανούς διαδικασίας, στην οποία να προβλέπεται πολλοί περισσότεροι να πληρώνουν πολύ λιγότερα, τα χρήματα να εισπράττονται και να αποδίδονται στους διακαιούχους τους με διαφάνεια και εν ολίγοις ο κάθε ξενοδόχος να γνωρίζει τι πληρώνει, σε ποιον το πληρώνει και γιατί το πληρώνει, χωρίς την αβεβαιότητα της μελλοντικής δημιουργίας νέων δικαιούχων.
Η συντακτική ομάδα του TravelDailyNews Greece & Cyprus διαθέτει πάνω από 35 χρόνια εμπειρία σε Β2Β τουριστική ειδησεογραφία καθώς επίσης και σε θέματα marketing και επικοινωνίας.
