Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΆρθραΤουρισμός: Η ελληνική "βαριά βιομηχανία" που…πήρε βάρος!

Τουρισμός: Η ελληνική "βαριά βιομηχανία" που…πήρε βάρος!

Τα τελευταία χρόνια όλοι διαμαρτύρονται ότι οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό μειώνονται ραγδαία. Αυτό φυσικά συναρτάται σε μεγάλο βαθμό με τη μείωση της τουριστικής κίνησης λόγω δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Δε θα παραλείψουμε όμως και τις ευθύνες της Πολιτείας στο θέμα.

Αν και ο αρχικός τίτλος ήταν “Κρήτη: η αγαπημένη του ΣΔΟΕ!”, άλλαξε τον τελευταίο καιρό λόγω νέων δεδομένων και πρέπει να το γνωρίζετε. Το συγκεκριμένο άρθρο θα γραφόταν αρχικά για να παρουσιαστούν -όπως είχα προαναγγείλει- παρατηρήσεις από την προγραμματισμένη έρευνα που κάναμε ως επιστημονική ομάδα το καλοκαίρι στη Δυτική Κρήτη με θέμα την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος της περιοχής. Στην πορεία όμως προέκυψαν και άλλα στοιχεία, συμβατά με το θέμα της έρευνας, από άλλες ελληνικές περιοχές υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος, και γι’αυτό θεωρήσαμε απαραίτητο να δώσουμε άλλη διάσταση στο άρθρο, χωρίς ουσιαστικά να αποκλίνουμε από τον αρχικό στόχο.

Τις μέρες που γράφεται λοιπόν το άρθρο στην τελική του μορφή εξελίσσονται δυο θέματα μεγάλου ενδιαφέροντος και για τον τουρισμό. Από τη μια γίνεται για πρώτη φορά επίσημα λόγος για τους “επίορκους” δημοσίους υπαλλήλους -ιδιαίτερα των ελεγκτικών υπηρεσιών- και τις διώξεις που θα τους ασκηθούν, καθώς και για την αλλαγή όλων των διευθυντικών στελεχών των ευαίσθητων αυτών υπηρεσιών με πλήρη αναδιάρθρωση της οργανωτικής τους δομής. Από την άλλη ο πολυσυζητημένος ΦΠΑ της εστίασης φαίνεται να δρομολογείται προς αίσια και λογική λύση μετά τον παραλογισμό του 13/23% που εξόντωσε την αγορά και μας έπεισε πως πράγματι όλοι οι οικονομικοί εγκέφαλοι της υφηλίου ζουν στη χώρα μας! Η σοβαρότητα των θεμάτων είναι προφανής και επιβάλλει να αναλυθούν και να τεκμηριωθούν, γι’αυτό θα επικαλεστώ και σχετικά παραδείγματα.

Τα τελευταία χρόνια όλοι διαμαρτύρονται ότι οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό μειώνονται ραγδαία. Αυτό φυσικά συναρτάται σε μεγάλο βαθμό με τη μείωση της τουριστικής κίνησης λόγω δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Δε θα παραλείψουμε όμως και τις ευθύνες της Πολιτείας στο θέμα. Συγκεκριμένα, φέτος που η επιστημονική μας ομάδα επέλεξε ως πεδίο της έρευνας την περιοχή των Χανίων, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πτυχή του προβλήματος που αξίζει να αναφερθεί. Η παραλία Φαλάσαρνα είναι πολύ γνωστή στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η ιδιαιτερότητά της έγκειται στην υπέροχη θάλασσα -που δε χρειάζεται διαφήμιση γιατί είναι από μόνη της μοναδικό “εργαλείο”, όπως είπε ξένος επιχειρηματίας του τουρισμού- και στην οικιστική δομή, δεδομένου ότι απουσιάζουν τα γνωστά κολοσσιαία ξενοδοχεία λόγω περιοχής Natura, ζώνης υψηλής παραγωγικότητας και άλλων περιορισμών. Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις είναι μικρές ως μεσαίες και αρκετές είναι νεόδμητες με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. Με βάση τη δυναμικότητά τους και την τουριστική κίνηση της περιοχής θα μπορούσαν να διαθέτουν κάποιες θέσεις εργασίας, που είναι και το ζητούμενο της ανάπτυξης. Εδώ εμπλέκεται ο ρόλος του κράτους πρόνοιας!

Δε θα αναλύσω σήμερα τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις του ΕΟΤ, παρόλο που επισημάνθηκαν από πολλούς επιχειρηματίες. Θα ασχοληθώ με τις ελεγκτικές οικονομικές υπηρεσίες, των οποίων ο ρόλος ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια υπήρξε συχνά αινιγματικός, κάτι που οι πρόσφατες ενέργειες της πολιτείας στο χώρο αυτό δε δείχνουν τουλάχιστον να αρνείται. Αυτό δε σημαίνει φυσικά σε καμιά περίπτωση ούτε ότι υποβαθμίζουμε την ανάγκη ελέγχου και το ρόλο των εν λόγω υπηρεσιών, ούτε ότι αναφερόμαστε σε κάθε υπάλληλο εξ ορισμού με μόνη την επαγγελματική του ιδιότητα, ούτε τέλος ότι αρνούμαστε πως οι παρατυπίες και κάθε είδους παρανομίες αφορούν και τον ξενοδοχειακό χώρο. Θέλω όμως να αναφερθώ στο “αμαρτωλό” παρελθόν όλων των ελεγκτικών υπηρεσιών που δρούσαν στο απυρόβλητο μόνο και μόνο γιατί έφερναν έσοδα και κανείς δεν αναρωτιόταν πως κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν αδικαιολόγητα υψηλές καταθέσεις και διαβιούσαν πολυτελώς. Δεν έχει σημασία πια να μιλήσουμε για την άνωθεν συγκάλυψη, γιατί και είναι κοινό μυστικό και η δικαιοσύνη έχει πλέον επιληφθεί αλλά και -κυρίως- τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα το κράτος βρίσκεται σε τροχιά ανασυγκρότησης και σωφρονισμού. Οι υπερεξουσίες των εν λόγω υπηρεσιών αναπόφευκτα εξέθρεψαν και το κλίμα ασυδοσίας και παρατυπιών των υπαλλήλων κατά τους ελέγχους, καθώς και καλλιέργησαν τη σχέση συναλλαγής και χρηματισμού, η οποία μέχρι σήμερα πολλάκις έχει αποκαλυφθεί. Είναι βέβαιο πως σε αυτόν που “τα παίρνει” κάποιος άλλος τα δίνει, όμως πρέπει νομίζω να σταθούμε περισσότερο αφενός στον τρόπο διεξαγωγής των ελέγχων και την επιβολή των χρηματικών κυρώσεων, αφετέρου στην ευελιξία, το πνεύμα του νόμου/διάκριση των παραπτωμάτων και εν τέλει το διδακτικό και όχι εκδικητικό ή άλλο (π.χ. “πόσα μας λείπουν σήμερα” ή “άνθρωπος είμαι κι εγώ κι έχω ανάγκες”) χαρακτήρα των ελέγχων και κυρώσεων.

Ήρθε η ώρα για δυο σύντομα παραδείγματα. Στην Κρήτη νέος επιχειρηματίας με πολύ καλό νεόδμητο κατάλυμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει 2 θέσεις εργασίας δεν το έκανε φέτος γιατί -σε συνάρτηση και με τη μείωση των κρατήσεων- έπρεπε να αποπληρώσει το πρόστιμο 3.500 ευρώ του ΣΔΟΕ, το οποίο του επιβλήθηκε εξαιτίας άγνοιας στη συμπλήρωση κάποιων στοιχείων στα βιβλία του, κάτι που ίσως θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για πρώτη φορά με δεδομένες όλες τις παραπάνω συγκυρίες. Επίσης στην Ελαφόνησο επιχειρηματίας που απασχολεί περίπου 100 εργαζομένους στις επιχειρήσεις του προσέφυγε στη δικαιοσύνη για να καταγγείλει με νομικά μέσα τον παράτυπο έλεγχο που υπέστη και τη συνακόλουθη επιβολή προστίμου 5.000 ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ταμειακή μηχανή ήταν ενημερωμένη για τη νέα τιμή του εμφιαλωμένου νερού. Το θέμα βρίσκεται πλέον στη νομική οδό, αλλά τα σχόλια των επιχειρηματιών ότι “κάποιοι ξέρουν πότε έρχεται το ΣΔΟΕ!” ή “βγήκαν να τα πάρουν και δε τους τα έδωσε κανείς, γι’αυτό θύμωσαν!” πρέπει νομίζω να μας απασχολήσουν αναφορικά με τη σημερινή εικόνα της σχέσης κράτους-πολίτη και αυτή που θέλουμε να δημιουργήσουμε.

Κράτησα για τον επίλογο ένα σχόλιο για τον εξοντωτικό ΦΠΑ της εστίασης, που μάλλον θα διευθετηθεί. Δεν είμαι οικονομολόγος για να υποδείξω πως θα βρεθούν τα χρήματα, αλλά τουλάχιστον ο κοινός νους υποδεικνύει πως είναι διαφορετικό να χρειαζόμαστε 10 μονάδες φόρου από το να τις εισπράττουμε από οπουδήποτε. Η φορολογική επιβάρυνση μιας επιχείρησης στο 13/23% έναντι του 13/13% είναι τεράστια και την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία ή την παρανομία την ώρα που όλοι μιλούν για ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Ας ελπίσουμε ότι το θέμα θα αντιμετωπισθεί πιο σοβαρά γιατί η αγορά έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Και κάτι τελευταίο… Πρόσφατα έμαθα πως τα σχόλιά μου δεν αρέσουν σε κάποιους προφανώς γιατί είναι αιχμηρά. Θα με ενδιέφερε να μάθω μόνο αν τα θεωρούν ψευδή ή ανυπόστατα για να απαντήσω σχετικά. Όσο για το πως διεξάγω την έρευνα και πως μπορώ να γνωρίζω, η απάντηση δόθηκε με τη δημοσίευση του πλήρους βιογραφικού μου στο διαδίκτυο προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου…

Ο Φώτης Παντόπουλος είναι Επικοινωνιολόγος, Ερευνητής Στρατηγικής Επικοινωνίας & Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Σύμβουλος Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων Επιχειρήσεων. Για τυχόν ερωτήσεις ή παρατηρήσεις, επικοινωνείτε μαζί του στο info@prsolutions.gr.

Εκπαιδευτικός - Επικοινωνιολόγος - Σύμβουλος Ασφαλείας - INVESTIMA LLC | + Άρθρα

Ο Φώτης Παντόπουλος είναι επικοινωνιολόγος, ερευνητής Στρατηγικής Επικοινωνίας & Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Σύμβουλος Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων Επιχειρήσεων. Είναι δημιουργός του έργου Innovatebiz στην Ολλανδία και της εταιρείας INVESTIMA στις ΗΠΑ, όπου και δραστηριοποιείται σε πεδία που άπτονται της Επικοινωνίας. Ακόμη, ερευνητής στο Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διευθυντής Ασφαλείας, Ψηφιακού Μετασχηματισμού & Εκπαίδευσης του Ινστιτούτου Διαχείρισης Ανθρωπογενών και Φυσικών Καταστροφών (ΙΔΑΦΚ) και επιστημονικός υπεύθυνος του “Σχολείου Διδακτικής”.

28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024