Ποιος δημόσιος φορέας μπορεί να γίνει ουσιώδης μέτοχος με τουλάχιστον τις ελάχιστες καταστατικές μειοψηφίες που απαιτείται για να ασκεί αποφασιστικό έργο ο μειοψηφών που είναι 33,4% σε ένα τέτοιο έργο που απαιτεί ρευστότητα από τους μετόχους του;
Το περίφημο Καστέλι στην Κρήτη, ξανά στο προσκήνιο. Η μεγαλύτερη αυτοτελής επέκταση στο “αεροπλανοφόρο”, την Κρήτη, εισήλθε σε νέα φάση περιπέτειας.
Ο προερχόμενος από το ΤΕΕ αναπληρωτής υπουργός Υποδομών κ. Χρήστος Σπίρτζης, ανήγγειλε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή ότι “στόχος είναι στα μέσα Ιουνίου (2015) να βγουν σε διαβούλευση αυτοί οι νέοι όροι, (καινούργιος διαγωνισμός), τροποποιημένοι, και η δημοπράτηση να γίνει μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου με άλλο μοντέλο”.
Φυσικά δε διευκρίνησε ούτε ποιου έτους; Σεπτέμβριο, ούτε το μοντέλο, που βάσιμα εικάζεται ότι θα’ναι η σύμπραξη του Δημοσίου με ποσοστά υψηλά, και τις εντεύθεν συνέπειες.
Αλήθεια γνωρίζει ο αναπλ. υπουργός ότι με παρεμφερές “story” μας πολιορκούσε ασταμάτητα επί άπειρο χρόνο ο πρώην αρμόδιος υπουργός και πρώην βουλευτής κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, χωρίς να καταλήξει κάπου η υπόθεση;
Σε επανειλημμένες παρεμβάσεις μας και συνεντεύξεις σε οικονομικά τηλεοπτικά κανάλια, αλλά και με συνεχή αρθρογραφία μας, είχαμε τότε, (προ διετίας), προβλέψει και ανατρέψει με επιχειρήματα το αδόκιμο παρόμοιων εγχειρημάτων. Γιατί απλά ποιος δημόσιος φορέας μπορεί να γίνει ουσιώδης μέτοχος με τουλάχιστον τις ελάχιστες καταστατικές μειοψηφίες που απαιτείται για να ασκεί αποφασιστικό έργο ο μειοψηφών που είναι 33,4% σε ένα τέτοιο έργο που απαιτεί ρευστότητα από τους μετόχους του;
Ο νυν υπουργός σίγουρα αγνοεί βασικές παραμέτρους. Τον mega-πόλεμο για τα οδικά δίκτυα. Το ζήτημα της μέχρι την αποπεράτωση του Καστελίου, εκμετάλλευσης του Αεροδρομίου του Ηρακλείου. Της μεγάλης στενότητας σε slots για τη ρύθμιση της εναέριας κυκλοφορίας.
Αλλά και στη διάρκεια των πιθανών έργων κατασκευής, σίγουρης υποβάθμισης της ποιότητας υπηρεσιών που θα προσφέρονται στην Κρήτη σε εκατομμύρια τουριστών και δεκάδων αεροπορικών εταιρειών απ’όλες τις χώρες. Ο νυν υπουργός έχει αναμετρήσει όλες τις παραπάνω παραμέτρους;
Ή νομίζει πως τοποθετώντας παραδείγματος χάριν αρτίους κατά τα άλλα μηχανολόγους-ηλεκτρολόγους σαν διοικητές της HCAA, αλλά μη γνώστες του χώρου που χειμάζεται, θα εξωραΐσει την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, χωρίς σχέδια, υποδομές και κονδύλια;
“Ού παίζειν έν ού παικτοίς”, έλεγαν οι σοφοί προγονοί μας. Ας σκεφθεί και ας ενεργήσει με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Και πρυτανεύουσα σκέψη την ουσία και όχι τον κενό τύπο. Άλλωστε η αυτογνωσία ουδέποτε έβλαψε. Αυτή χρειάζεται ετούτος ο τόπος και μαζί ειδήμονες στα πεδία που προκρίνονται. Με αξιοκρατία σαν μοναδικό κριτήριο. Αταλάντευτα, ριζοσπαστικά, μονοσήμαντα.
Ο Μανώλης Α. Γκύζης ασκεί δικηγορία με τους συνεργάτες του, με ειδίκευση στο Δίκαιο των Αερομεταφορών στην Ελλάδα και διεθνώς, από το 1974.
