Πιστεύουμε ότι η βραδύτητα των ξένων και η μερική απροθυμία τους συνδέονται με τους όρους χρηματοδότησής τους από μεγάλους χρηματοδοτικούς ομίλους και τράπεζες, που αλυσιδωτά "βλέπουν" ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε περιδίνηση και οικονομική αβεβαιότητα, που, τουλάχιστον το 2017 θα έχει κάπως ξεκαθαρίσει. Και όχι πάντα θετικά…
Έως τις 23 Φεβρουαρίου 2016 είχε θέσει η ελληνική κυβέρνηση, ως χρονικό όριο, για προσφορές στο εν θέματι (το αεροδρόμιο στο Καστέλι Κρήτης). Όμως, η συνολική οικονομική κατάσταση της χώρας με τα βαρύτατα μέτρα που ευρίσκονται σε εξέλιξη ως τον Φεβρουάριο (ασφαλιστικά, αγρότες και πολλά άλλα), καθιστά “όνειρο θερινής νυκτός” μια κατακύρωση ή πρόοδο του διαγωνισμού για το αεροδρόμιο αυτό.
Βέβαια, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων εξεδήλωσε ενδιαφέρον να χρηματοδοτήσει μέρος των projects με 850 εκατ. ευρώ, όμως τούτο ελάχιστα αρκεί.
Γιατί οι διεθνείς όμιλοι που έχουν την πρόθεση από παλιά να συμμετάσχουν είναι εξοργισμένοι με τις τόσες αναβολές και το ίδιο επιθετικά σκέπτονται και οι Έλληνες συνεταίροι τους.
Το είπαμε και το γράψαμε χρόνια τώρα. Η ανακολουθία μεταξύ λόγων και έργων συνοδεύει και την παρούσα Κυβέρνηση.
- Το έργο είναι δαιδαλώδες.
- Έχει “μπει” πολλές φορές στην “κλίνη του Προκρούστη”.
- Μεγαλώνουν και μικραίνουν οι διάδρομοι και οι χώροι.
- Διαφοροποιούνται διαρκώς οι προσεγγίσεις και οι οδικοί άξονες.
- Ουσιαστική απόφαση για την ενδιάμεση χρονικά χρήση του υπάρχοντος αεροδρομίου του Ηρακλείου, δεν έχει ξεκαθαρίσει.
Το υφιστάμενο αεροδρόμιο, που είναι το δεύτερο σε κυκλοφορία αεροδρόμιο της χώρας, είναι τραγικό. Παραπήγματα, “οβηδιακές” καταστάσεις στο εσωτερικό του, στις αφιξαναχωρήσεις, τεράστια πολύωρη ταλαιπωρία των εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών που επισκέπτονται κατ’έτος την Κρήτη το έχουν καταστήσει το “όνειδος του ελληνικού τουρισμού”.
Δεν το λέμε εμείς. Ρωτήστε τους επισκέπτες – τουρίστες και θα κλαίτε ή θα γελάσετε πικρά. Έτσι, η γαλλική Vinci μαζί με την ΕΛΛΑΚΤΩΡ είναι δυνητικοί επενδυτές, όπως και η Aeroport de Paris με την J&P ΑΒΑΞ. Δυνατός παρουσιάζεται ο ισπανικός κολοσσός ACS που συνοδεύεται από την ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Οι Κινέζοι είναι ένα ερώτημα, και για τους πιθανούς Έλληνες συνεταίρους τους. Τέλος, η Corporation America εξ Αργεντινής πορεύεται στην ομίχλη.
Πιστεύουμε ότι η βραδύτητα των ξένων και η μερική απροθυμία τους συνδέονται με τους όρους χρηματοδότησής τους από μεγάλους χρηματοδοτικούς ομίλους και τράπεζες, που αλυσιδωτά “βλέπουν” ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε περιδίνηση και οικονομική αβεβαιότητα, που, τουλάχιστον το 2017 θα έχει κάπως ξεκαθαρίσει. Και όχι πάντα θετικά…
Βασικά, τροφοδοτώντας τη σκέψη μας με αισιοδοξία, γιατί αυτό επιβάλλεται, θέλουμε να πιστεύουμε πως μετά, περί τον Αύγουστο 2016, θα ξεκαθαρίσει το τοπίο γι’αυτήν την επένδυση.
Και βέβαια, μεγάλη σημασία και βαρύτητα θα έχει η διάταξη περί “Bonus” που η πρόσφατη προκήρυξη περιέχει για τους επενδυτές που θα επενδύσουν με μεγαλύτερα κεφάλαια. Αυτή η νέα εξέλιξη (Bonus), θα στηρίξει τη διαβούλευση που αναμένεται αλλά, ελάχιστα πρέπει να αγνοούνται οι στρατηγικοί “ελιγμοί” που θα γίνουν από τους πολύπειρους Έλληνες και ξένους διαπραγματευτές που θα εκπροσωπήσουν τα συμμετέχοντα δυνητικά groups.
Αυτές οι διαπραγματεύσεις, όταν έλθει η ώρα, θα γίνουν από το ΤΑΙΠΕΔ που θα διευθύνεται από Έλληνα επικεφαλής, ή μήπως από ξένο ειδήμονα; Αν συμβεί το δεύτερο τότε οι όροι θα φέρουν τον συνέταιρο “Ελληνικό Δημόσιο” σε πολύ δύσκολη θέση. Και θα κρίνουν και το τελικό ποσοστό συμμετοχής του στο έργο.
Και η απαλλοτρίωση της όποιας μελλοντικής προστιθέμενης αξίας για τους Έλληνες θα έχει τραγική επιχειρηματική κατάληξη. Ευχόμαστε θετικά, όχι όμως με σιγουριά.
Ο Μανώλης Α. Γκύζης ασκεί δικηγορία με τους συνεργάτες του, με ειδίκευση στο Δίκαιο των Αερομεταφορών στην Ελλάδα και διεθνώς, από το 1974.
