Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΑνοιχτή ΓραμμήΑπόψειςΑσφάλεια πτήσεωνΟι προβλεπόμενοι έλεγχοι και τα ποδηλατάδικα…

ΑπόψειςΑσφάλεια πτήσεωνΟι προβλεπόμενοι έλεγχοι και τα ποδηλατάδικα…

Απόψεις
Ασφάλεια πτήσεων
Οι προβλεπόμενοι έλεγχοι και τα ποδηλατάδικα…
του Κωνσταντίνου Αρδαβάνη

Είναι εφτά το πρωί. Ο επικεφαλής της βάρδιας φτάνει στην πύλη. Όπως συμβαίνει στην Μ. Βρετανία τέτοια εποχή βρέχει ασταμάτητα. Πολύς κόσμος έχει μαζευτεί μπροστά στην πύλη και ελπίζει για το μεροκάματο. Κάποιοι από αυτούς δε θα δουλέψουν γιατί την προηγούμενη ημέρα ήταν αντιπαραγωγικοί, πιθανόν γιατί θέλησαν να κάνουν σωστά τη δουλεία τους. Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά δε μιλάμε για οικονομικούς μετανάστες που θα δουλέψουν στο γιαπί. Μιλάμε για μηχανικούς αεροσκαφών!

Αυτά έγιναν το 2003, στην Μ. Βρετανία, όταν γνωστή ελληνική αεροπορική εταιρεία είχε στείλει στο εν λόγω επισκευαστικό κέντρο αεροσκάφος Β737 για βαριά συντήρηση. Τότε, φόρμες εργασιών συντήρησης επιστρέφονταν υπογεγραμμένες μέσα σε πέντε λεπτά, τη στιγμή που η εργασία που απαιτούσε τουλάχιστον 24 εργατοώρες. Εάν ο ειδικός επιθεωρητής της αεροπορικής εταιρείας δεν είχε το νου του, η συγκεκριμένη εργασία θα φαινόταν στα χαρτιά ως επιτυχώς περατωθείσα, ενώ στην πραγματικότητα δεν θα είχε υλοποιηθεί ποτέ. Εάν συνέβαινε στο συγκεκριμένο αεροπλάνο κάποιο ατύχημα, ο εκπρόσωπος της εταιρείας θα δήλωνε στα ΜΜΕ: το αεροσκάφος είχε υποστεί όλους τους προβλεπόμενους ελέγχους. Έτσι για το αρχείο, η συγκεκριμένη εταιρεία έχει διακόψει τη λειτουργία της. Ήταν ένα από τα πολλά επισκευστικά κέντρα που λόγω της «υψηλής ποιότητας» της εργασίας τους, στην αργκώ των μηχανικών αεροπλάνων χαρακτηρίζονται ως ποδηλατάδικα.

Στη Μ. Βρετανία υπάρχουν δεκάδες αεροπορικά επισκευαστικά κέντρα. Μπορούμε να τα κατηγορήσουμε ότι παρέχουν πλημμελή συντήρηση, χωρίς να έχουμε στοιχεία; Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι ας αφήσουμε την ίδια τη Βρετανική ΥΠΑ να μιλήσει.

Σύμφωνα με μελέτη της Βρετανικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας CAA PAPER 2002/06 με τίτλο Work Hours of Aircraft Maintenance Personnel, το 2D2N4R, είναι το δημοφιλέστερο πρόγραμμα εργασίας μηχανικών αεροσκαφών στη Μ. Βρετανία. Υπολογίζεται ότι το 66,5% των μηχανικών αεροσκαφών στη Μ. Βρετανία ακολουθεί αυτό το πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αυτό αποτελείται από δύο συνεχόμενες 12ωρες πρωινές βάρδιες (2D), ακολουθούμενες από δύο 12ωρες νυχτερινές βάρδιες (2N) και τέσσερα ρεπό (4R). Το επόμενο πιο διαδεδομένο πρόγραμμα εργασίας είναι το 4D4R4N4R το οποίο ακολουθείται από το 8,8% των μηχανικών της Μ. Βρετανίας και επίσης βασίζεται σε 12ωρες βάρδιες. Η φιλοσοφία των συστημάτων αυτών είναι η 24ωρη κάλυψη με μόνο δύο μηχανικούς. Είναι αυτονόητο ότι ελάχιστοι μηχανικοί εργάζονται μόνο 12 ώρες καθώς για να γίνει παράδοση βάρδιας πρέπει τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο μηχανικών να εργαστεί πάνω από 12 ώρες!

Μπορεί ένας μηχανικός αεροσκαφών να εκτελέσει με ασφάλεια μία εργασία συντήρησης στις 07:00, έχοντας ξεκινήσει τη βάρδιά του 19:00 της προηγούμενης ημέρας; Υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα πετούσε ήσυχος αν ήξερε ότι το αεροπλάνο που τον μετέφερε, είχε συντηρηθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες; Θα εξακολουθήσει η συγκεκριμένη μελέτη να θεωρείται έγκυρη μετά την απώλεια 121 συνανθρώπων μας, εάν αποδειχθεί στο Δικαστήριο ευθύνη της Atc Lasham Ltd που συντηρούσε τα αεροσκάφη της Helios;

Αν εντοπιζόταν το πρόβλημα στην αεροπορική βιομηχανία της Μ. Βρετανίας, θα ήταν καλά. Στις Σκανδιναβικές χώρες, οι μηχανικοί αεροσκαφών μαζεύουν τα ρεπό τους, κολάνε και μερικές μέρες άδειας και πετάγονται μια βόλτα μέχρι κάποια γειτονική χώρα της Βαλτικής – οπου σπανίζουν οι πτυχιούχοι σε Boeing και Airbus – και υπογράφουν επί 24ωρου βάσεως πιστοποιητικά εργασιών συντήρησης και μάλιστα συχνά υπό την επήρεια αμφεταμινών για να μην πέσουν κάτω ξεροί από την εξάντληση. Τι αξία έχουν δέκα μέρες (συγνώμη δέκα 24ωρα) μπροστά σε αμοιβή δέκα χιλιάδων ευρώ!

Όσο για τις πραγματικά τριτοκοσμικές χώρες στις οποίες τα αεροπορικά επισκευαστικά κέντρα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ας μην το συζητάμε καλύτερα…

Όλα αυτά σημαίνουν ότι το αεροπλάνο είναι επικίνδυνο; Το αεροπλάνο είναι και θα παραμείνει το ασφαλέστερο μέσο μαζικής μεταφοράς. Η απελευθέρωση όμως των αερομεταφορών έχει οδηγήσει το παγκόσμιο σύστημα αερομεταφορών σε οικονομική αστάθεια με επιπτώσεις στην ασφάλεια των πτήσεων. Αεροπορικές εταιρείες – πολλές από αυτές με στόλο 2-3 αεροπλάνων- ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια και οι περισσότερες από αυτές εξαφανίζονται με τον ίδιο τρόπο. Το ίδιο ισχύει, σε μικρότερο βαθμό, για τα αεροπορικά επισκευαστικά κέντρα. Η πίεση του ανταγωνισμού από εταιρείες που ενδεχομένως σε δύο χρόνια από σήμερα δεν θα υπάρχουν, αναπόφευκτα παρασύρει και τις μεγάλες σε μια ξέφρενη κούρσα ανταγωνισμού που έχει αντίκτυπο και στη συντήρηση.

Για να διασωθεί το κύρος της ευρωπαϊκής αεροπορικής βιομηχανίας πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις. Η Ε.Ε., κατά τ΄ άλλα υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση, έχει επισημάνει τον κίνδυνο. Στην οδηγία 32203L0042 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ άλλων αναφέρει: υπάρχει ανησυχία ότι η προβλεπόμενη αύξηση της κυκλοφορίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των ατυχημάτων στο εγγύς μέλλον. Η ίδια οδηγία συνιστά τη δημιουργία ενός συστήματος αναφοράς περιστατικών που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πτήσεων, σε περιβάλλον ανωνυμίας ώστε ο καταγγέλων να μη φοβάται ότι θα πέσει θύμα διώξεων. Τέτοια συστήματα αναφοράς περιστατικών, που εφαρμόζονται εδώ και πολλά χρόνια σε άλλα κράτη, στηρίζονται στο γεγονός ότι πριν από το ατύχημα παρατηρούνται πάντα μικρότερης σημασίας περιστατικά, τα οποία αν και μικρά καταδεικνύουν ότι υπάρχει πρόβλημα πιστής τήρησης διαδικασιών. Η οδηγία αυτή ουδέποτε έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα και αν είχε εφαρμοστεί στην Κύπρο, ίσως 121 ψυχές να ήταν ακόμα μαζί μας.

Όπως υπάρχουν σκέψεις στους κόλπους της Ε.Ε. για τη δημιουργία Μαύρης Λίστας αεροπορικών εταιρειών που υποπίπτουν σε παραπτώματα, αντίστοιχη λίστα θα πρέπει να δημιουργηθεί για επισκευαστικά κέντρα, καθώς και για τις ΥΠΑ που είναι υπεύθυνες για την εποπτεία τους.

Ο επιβάτης πρέπει να γνωρίζει σε ποιο επισκευαστικό κέντρο γίνεται η συντήρηση του αεροπλάνου που πετάει και φυσικά πρέπει να γνωρίζει με ποια εταιρεία πετάει. Είναι αδιανόητο ο επιβάτης να βγάζει εισιτήριο με την ΟΑ την οποία εκτιμά για την ασφάλειά της και τελικά να πετάει με μία παγκοσμίως άγνωστη αεροπορική εταιρεία της Μέσης Ανατολής, όπως είναι αδιανόητο να πετά με Ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρεία της οποίας τα αεροπλάνα συντηρούνται σε κάποια Τριτοκοσμική μπανανία και να μην το γνωρίζει.

Πρέπει να θεσπιστούν ελάχιστα όρια στο Ground Time των αεροσκαφών ώστε να υπάρχει χρόνος για ένα στοιχειώδη τεχνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν, από τη μια μεριά, η μία κατασκευάστρια εταιρεία να διαφημίζει ότι τα αεροπλάνα της έχουν 10 εκ. πλατύτερο διάδρομο από τα αεροπλάνα της ανταγωνίστριας κατασκευάστριας παρέχοντας έτσι κατά 5 λεπτά ταχύτερη απο-επιβίβαση και από την άλλη να απαιτούμε ουσιαστικούς προαναχωρητικούς ελέγχους. Οι προαναχωρητικοί έλεγχοι πρέπει να γίνονται αποκλειστικά από Μηχανικούς, και όχι από τους χειριστές ή από προσωπικό με εκπαίδευση μερικών ωρών.

Η ΥΠΑ θα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει σαν ελεγκτικός μηχανισμός. Εάν υπάρχει έστω και μία εταιρεία που δεν τηρεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες, δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στην κατεύθυνση της υποσυντήρησης που παρασύρουν και τις υπόλοιπες στην ίδια κατεύθυνση. Το πρόβλημα της ασφάλειας των πτήσεων αφορά όλη την κοινωνία. Δεν αφορά μόνο κατασκευάστριες, αεροπορικές εταιρείες και εταιρείες συντήρησης. Αφορά τα πληρώματα που είναι οι πρώτοι που φτάνουν στον τόπο του δυστυχήματος, τους μηχανικούς που είναι οι πρώτοι που πάνε στον εισαγγελέα και φυσικά τους επιβάτες που είναι τα κοροΐδα της υπόθεσης γιατί έχουν την τύχη των πληρωμάτων με τη διαφορά ότι πληρώνουν κι από πάνω! Ατυχήματα σαν αυτό της Helios προκαλούν τεράστια ζημιά στον Ελληνικό τουρισμό, καθώς το αεροπλάνο στη μεταφορά των τουριστών έχει τη μερίδα του λέοντος.

Με αφορμή το τραγικό ατύχημα της Helios, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς πρέπει να σπάσουν τη σιωπή τους και να πουν επιτέλους τη γνώμη τους, ώστε η αεροπορική βιομηχανία να αλλάξει γραμμή πλεύσης και η ασφάλεια των πτήσεων να ξαναγίνει υπ΄ αριθμόν ένα στόχος των αεροπορικών εταιρειών.

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024