Βασίλειος Μπαρτζώκας
Δώσαμε την δυνατότητα στους νέους αρχιτέκτονες να δημιουργήσουν το αόρατο, το αδύνατο, να εκφράσουν τις ιδέες τους, να κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς περιορισμούς
Travel Daily News: Αφού εντυπωσίασε το Aθηναϊκό κοινό, τώρα η έκθεση ‘Invisible Hotel’ βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη. Ποιες είναι οι εντυπώσεις των κατοίκων της συμπρωτεύουσας από την έκθεση; Ανταποκρίνονται στις αρχικές σας προσδοκίες;
Βασίλειος Μπαρτζώκας: H έκθεση αυτή πραγματικά ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Την έκθεση της Αθήνας επισκέφθηκαν περίπου 3,000 άτομα, αρκεί μόνο να πω ότι μόνο την τελευταία μέρα ο κόσμος περίμενε στα σκαλιά να ανοίξει το ίδρυμα ΔΕΣΤΕ.
Η προγραμματισμένη ξενάγηση από τον επιμελητή της έκθεσης αρχ. Μέμο Φιλιππίδη έγινε 2 ή 3 φορές εάν θυμάμαι καλά σε group των 100 ατόμων προκειμένου να ευχαριστήσει το κοινό, μάλιστα πολλοί ήρθαν ξανά μετά τα εγκαίνια ή έφεραν και τα παιδιά τους για να δουν την έκθεση με ησυχία.
Κάνοντας ένα τέτοιο ξεκίνημα φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε κάτι διαφορετικό στην Θεσσαλονίκη, μια πόλη που είναι αρκετά ανήσυχη πολιτιστικά, γι αυτό και επιλέξαμε να λάβει μέρος η έκθεση την ίδια περίοδο με το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.
Έχοντας ήδη έτοιμο το υλικό, είχαμε την ελευθερία να σκεφθούμε να κάνουμε πράγματα συμπληρωματικά της έκθεσης της Αθήνας, όπως την διοργάνωση της ημερίδας ΝΕΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ-ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ η οποία στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, την παραγωγή ενός DVD και ενός τριπτύχου προγράμματος και οδηγού των έργων των αρχιτεκτόνων, σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό όμιλο ΑΚΤΟ και τους φοιτητές του οι οποίοι έδωσαν τον καλλίτερό τους εαυτό, καθώς επίσης σχεδιάσαμε από την αρχή τα stand της έκθεσης, για τις οθόνες και τα DVD ,σε σχέδια του αρχιτέκτωνα Δρ Νίκου Σουλάκη ο οποίος έστησε την έκθεση με μοναδικό τρόπο και είχε και την ιδέα του συνεδρίου.
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και το ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ για την φιλοξενία της έκθεσης και την άψογη συνεργασία, έναν νέο χώρο που πραγματικά αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα για την Θεσσαλονίκη, έναν χώρο που πρέπει να αξιοποιηθεί από την κυβέρνηση και τους τοπικούς φορείς και φυσικά οφείλουν όλοι να επισκεφθούν. Πιστεύω ότι η διοργάνωση της έκθεσης στην Θεσσαλονίκη είναι πιο πλήρης από αυτή της Αθήνας για τους λόγους που προανέφερα.
TDN: Τι επισκέπτες προσελκύει η έκθεση στη Θεσσαλονίκη; Μόνο αρχιτέκτονες και ξενοδόχους ή και απλούς πολίτες, που δεν ασχολούνται με κανένα από τους δύο προαναφερθέντες κλάδους;
Β.Μ.: Η έκθεση αυτή προσέλκυσε ένα μικτό κοινό το οποίο μοιράζεται την ίδια αγάπη με εμάς με την αρχιτεκτονική, οραματίζεται το αύριο, έχει ανησυχίες και ελπίζει στην αλλαγή του τοπίου. Ο στόχος δεν είναι να προσελκύσουμε μόνο επιχειρηματίες της Τουριστικής Βιομηχανίας, αρχιτέκτονες, διακοσμητές κλπ, στόχος είναι να αφυπνήσουμε όλους αυτούς που πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλλίτερο και να πάμε μπροστά. Αρκεί να δώσουμε την ευκαιρία στους « νέους ανθρώπους» ανεξαρτήτως ηλικίας να αναδείξουν το ταλέντο τους και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Το να παραμένουμε στατικοί και με κριτική διάθεση μόνο, προς τα πάντα, δεν αποτελεί για εμάς στάση ζωής. Η έκθεση αυτή απέδειξε πώς ακόμα και τα πιο τρελλά όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι όραμα, τόλμη και πιστη σε αυτό που θέλεις να κάνεις. Η έκθεση αυτή τάραξε τα νερά, μας ταξίδεψε για λίγο στο όνειρο και έδειξε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ανέδειξε 10 νέους αρχιτέκτονες με πρόταιρο αρχιτεκτονικό έργο και ενέπνευσε τους ανθρώπους που την παρακολούθησαν.
TDN: Ποιες είναι οι μελλοντικές σκέψεις ή κινήσεις της διοργανώτριας εταιρίας; Ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός της έκθεσης;
Β.Μ.: Αυτή την στιγμή συζητάμε την μεταφορά της έκθεσης άμεσα σε Κύπρο και Βουλγαρία, στο Ντουπάι, και την Ολλανδία καθώς και με το περιοδικό SURFACE στο Σαν Φραντσίσκο. H έκθεση προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον και αυτό δείχνει ότι όταν υπάρχει ένα καλό concept και μια επαγγελματική διοργάνωση τότε έρχεται και η αναγνώριση, ακόμα και για μια εταιρία η οποία δεν έχει εμπειρία σε αυτό τον τομέα όπως η CARTECO, δεν έχει παγκόσμια φήμη ή διασυνδέσεις και αυτό μας δίνει θάρρος να συνεχίσουμε. Πιστεύω ότι βάλαμε τον πήχη πολύ ψηλά και έτσι θα είμαστε πολύ προσεκτικοί στις επόμενες κινήσεις μας. Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι δεν διεκδικούμε καμία αποκλειστικότητα, απλά ανοίξαμε τον δρόμο, προτρέποντας ταυτόχρονα και άλλες επιχειρήσεις να μιμηθούν την διοργάνωση αυτή αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για τη διεθνή προβολή και προώθηση της «Ελληνικής Αρχιτεκτονικής». Εμείς είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες αφού όσο πιο πολλοί άνθρωποι έρθουν κοντά στην Αρχιτεκτονική τόσο πιο ευαισθητοποιημένοι θα είναι και συνειδητοί στις επιλογές τους και σε ανθρώπους (αρχιτέκτονες, διακοσμητές) αλλά και σε υλικά.
TDN: Τι αποτέλεσε το έναυσμα για την διοργάνωση της έκθεσης Invisible Hotel;
Β.Μ.: Παρακολουθώντας τον ξένο τύπο όλα αυτά τα χρόνια, περιοδικά αρχιτεκτονικής και design, lifestyle κλπ παρατήρησα ότι η Ελλάδα δεν ήταν μέσα στις χώρες που θα σκεφτόταν κάποιος όταν αναφέρεται σε industrial design, αρχιτεκτονική κλπ, καθώς επίσης είδα πως όταν γινόταν κάποια δημοσίευση, αυτή ήταν κακοστημένη και τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρινόταν στην Ελληνική πραγματικότητα, δεν προέβαλε τους Ελληνες δημιουργούς όπως έπρεπε και δεν μετέφερε προς τα έξω την αληθινή είκονα.
Σίγουρα δεν έχουμε τα έργα μεγάλης κλίμακας της Αγγλίας, της Αμερικής ή άλλων χωρών, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε δείγματα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής όπως τα ξενοδοχεία του Κωνσταντινίδη, οι κατοικίες του Βαλσαμάκη, αλλά και πιο νέων δημιουργών όπως των ISV, Μπασκόζου, Κτενά κλπ έργα μεγάλης κλίμακας των Τομπάζη, Μπουγαδέλη, Κούρκουλα κλπ καθώς και έργα πολύ νέων αρχιτεκτόνων, βιομηχανικών σχεδιαστών κλπ τα οποία σχεδον θάβονται ή δεν προβάλονται όπως πρέπει.
Η αρχή έγινε το 1998 στα πρώτα μου επιχειρηματικά βήματα με ένα τηλεφώνημα μου στο περιοδικό EDIOTORIALE DOMUS όπου ζήτησα να μιλήσω με τον Chief Editor του περιοδικού σχετικά με κάποιο άρθρο για την Ελλάδα και το Ελληνικό Βιομηχανικό Design το οποίο έδειχνε παροχημένο και «φτωχό» και αυτό όχι τόσο λόγω του περιοδικού αλλά του ανταποκριτή που πιθανά αντί να προωθήσει νέες ιδέες έστειλε υλικό τύπου κονσέρβα δικής του αισθητικής ! Μετά την σύντομη συνομιλία που είχαμε αποφάσισα να αλλάξω κάποια στιγμή την αντίληψη αυτή και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κάνω ότι μπορώ προς αυτή την κατεύθυνση.
Συζητώντας επίσης με τους φίλους και συνεργάτες μου/πελάτες αρχιτέκτονες σχετικά με την γενικότερη διοργάνωση εκθέσεων οπως η BIENNALE ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ της ΒΕΝΕΤΙΑΣ, την γενικότερη αντιμετώπιση και την τότε μηδαμινή προβολή της αρχιτεκτονικής πέρα από τα ειδικά έντυπα που αφορούσαν τους λίγους άρχισα να ανατρέχω σε διάφορα web sites του εξωτερικού και δεν σας κρύβω ότι από τότε ονειρευόμουν της δημιουργία βραβείων αρχιτεκτονικής όπως τα PRITZKER ή κάτι αντίστοιχο για τα Ελληνικά δεδομένα. Είμαι χαρούμενος που το Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής προχώρησε και έκανε θεσμό τα βραβεία όπως με χαρά είδα ότι ακολούθησε και ο ΣΑΔΑΣ. Αυτό δείχνει ότι προχωράμε μπροστά και υπάρχει η δυνατότητα να πάμε ακόμα καλλίτερα.
Το 1999 λοιπόν κάνω το πρώτο πλάνο για μία πιθανή έκθεση/event. Το project παγώνει λόγω απειρίας μου αλλά και όχι σωστού timing, και φθάνουμε λοιπόν στον Σεπτέμβρη του 2004 όπου προσεγγίζω τον αρχιτέκτονα Μέμο Φιλιππίδη και του εκφράζω την επιθυμία μου για την διοργάνωση μιας έκθεσης αρχιτεκτονικής διαφορετικής από ότι έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Του καταθέτω τις σκέψεις μου, σχεδιάζω ένα πρώτο πλάνο και κανονίζουμε να ξαναβρεθούμε για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες. Πρωταρχικός στόχος ήταν να μην γίνει άλλη μία έκθεση σαν όλες τις άλλες αλλά κάτι φρέσκο και πρωτοποριακό. Να μην προωθήσουμε αρχιτέκτονες που συνεργαζόμαστε ή έχουμε εάν θέλετε πελατειακή σχέση μαζί τους αλλά να δώσουμε την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους πέρα από συμφέροντα επαγγελματικά, δημοσίων σχέσεων, κλπ να εκφραστούν. Να κάνουμε μια έκθεση δυναμική που θα έχει κάτι να πει, να βάλουμε τους αρχιτέκτονες αυτούς στα παπούτσια των μεγάλων αρχιτεκτόνων, να τους δώσουμε την δυνατότητα να δημιουργήσουν το αόρατο, το αδύνατο, αυτό που δεν υπάρχει που ίσως να μην μπορέσει να υλοποιηθεί ποτέ, να εκφράσουν τις ιδέες τους χωρίς να έχουν να σκεφθούν προϋπολογισμούς, πολεοδομικούς κανονισμούς, να μην βρουν αντιρρήσεις από τους πελάτες τους, να κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς περιορισμούς….και αυτό κάναμε…. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε νύχτα μέρα για τον σκοπό αυτό, προσκαλέσαμε τους καλλίτερους όπως την διαφημιστική εταιρία ΚΑΡΑΜΕΛΛΑ η οποία έκανε το δημιουργικό, προσκαλέσαμε τον εκπαιδευτικό όμιλο ΑΚΤΟ να βοηθήσει στα animations ώστε όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες και τα καλλίτερα δυνατά εργαλεία, προσεγγίσαμε τις εκδόσεις ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ για την χορηγεία του καταλόγου και αναλάβαμε την ευθύνη να κάνουμε αυτό που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ ξανά. Στο project μπαίνει και η εταιρία ΔΙΑΘΛΑΣΙΣ η οποία ήταν ανοιχτή από την αρχή και πραγματικά ενθουσιάστηκε στην ιδέα δημιουργίας αυτής της έκθεσης και ανέλαβε την συμπαραγωγή και την υποστήριξη της επικοινωνίας. Πραγματικά η συμβολή τους ήταν σημαντική και η συνεργασία μαζί τους εξαιρετική. Δημιουργήσαμε λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων η οποία ήταν ερωτευμένη με το project και πραγματικά έδωσε τον καλλίτερό της εαυτό ενάντια στα σχόλια περι αποτυχίας που αντιμετωπίσαμε στο ξεκίνημα, λέξεις που δεν υπάρχουν στο δικό μου λεξιλόγιο. Είμασταν αποφασισμένοι να πετύχουμε και αυτό και έγινε. Περιοδικά όπως το CLEAR, DISEGNO INTERIOR, SURFACE, WALLPAPER, L ARCA κλπ αφιέρωσαν σελίδες τους και όχι απλά στήλες για την έκθεση αυτή και υπέγραψαν την επιτυχία της.
TDN: Κατά πόσο έχουν συνειδητοποιήσει οι Έλληνες ξενοδόχοι την έννοια του design hotel; Είναι έτοιμοι να προσαρμοστούν στις νέες τάσεις της αρχιτεκτονικής ξενοδοχείων ή προτιμούν τα παραδοσιακά πρότυπα;
Β.Μ.: Οι Έλληνες ξενοδόχοι έχουν ήδη αντιληφθεί τις νέες τάσεις της αγοράς για design hotels και γνωρίζουν πως πρέπει το ίδιο το ξενοδοχείο να γίνει προορισμός. Βλέπουμε ξενοδοχεία όπως το PUERTA AMERICA στην Μαδρίτη τα οποία γίνονται τα ίδια προορισμός. ¶νθρωποι οι οποιοι ίσως δεν θα ταξίδευαν ποτέ εκεί τώρα θέλουν να νοιώσουν την εμπειρία και να δουν από κοντά το αποτέλεσμα της συνέννοσης τόσων μεγάλων ονομάτων της διεθνούς αρχιτεκτονικής σκηνής. Εδώ θέλω να επισημάνω πώς λέγοντας ή καλλίτερα χρησιμοποιώντας τον όρο design hotels δεν πρέπει απαραίτητα να σκεφτόμαστε ένα πολύ minimal ψυχρό πιθανά για μερικούς ξενοδοχείο, αλλά ένα ξενοδοχείο με άποψη, με σημασία στην λεπτομέρια ένα ξενοδοχείο σκηνικό το οποίο προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στον φιλοξενούμενο του. Οι Έλληνες Ξενοδόχοι λοιπόν για να επανέλθω στην ερώτησή σας είναι αρκετα πιο ευαισθητοποιημένοι και γνωρίζουν ότι έχουν να ανταγωνιστούν την παγκόσμια αγορά, συνεπώς πρέπει να είναι ενημερωμένοι γύρω από τις ανάγκες, απαιτήσεις των πελατών τους καθώς και για τις τάσεις του σύγχρονου design. To ξενοδοχείο πρέπει πρώτα από όλα να είναι φιλικό προς τον χρήστη του δηλαδή τον επισκέπτη, να είναι εναρμονησμένο με το περιβάλλον και την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου και να «ταξιδεύει» τον επισκέπτη του αφού έχουμε πλέον μετακινηθεί από την πώληση υπηρεσιών στην πώληση εμπειριών!
Η συντακτική ομάδα του TravelDailyNews Greece & Cyprus διαθέτει πάνω από 35 χρόνια εμπειρία σε Β2Β τουριστική ειδησεογραφία καθώς επίσης και σε θέματα marketing και επικοινωνίας.
