Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΆρθραΕυθέωςH ΕΛ.ΑΣ. της Ελλάδος…

ΕυθέωςH ΕΛ.ΑΣ. της Ελλάδος…

Ευθέως
H ΕΛ.ΑΣ. της Ελλάδος…

Όποιος είδε την κωμική ταινία “Τρελές
σφαίρες” με τον απολαυστικό Λέσλι Νίλσεν θα
γέλασε με την ψυχή του, σκεπτόμενος βέβαια ότι
αυτά συμβαίνουν μόνο σε κωμικές ταινίες.

Έλα όμως που όσα συμβαίνουν στην
Ελληνική Αστυνομία μόνο ως συνέχεια της εν λόγω
ταινίας μπορούν να θεωρηθούν. Δεν πρόλαβε να
κοπάσει ο θόρυβος από το πρόσφατο μακελειό
στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών με δράστη
τον μεταφερόμενο προς εξετάσεις κακοποιό και
θύματα δύο άτυχους αστυνομικούς, και ένα νέο
κρούσμα απίστευτης επιπολαιότητας και
ερασιτεχνισμού
ήρθε να αποδείξει ότι πολλοί
αστυνομικοί όχι μόνο δεν έχουν επίγνωση του
ρόλου τους, αλλά ούτε καν έπαιζαν “κλέφτες κι
αστυνόμους” στην παιδική τους ηλικία: Ένας
αστυνομικός ανέλαβε να μεταφέρει έναν Ρουμάνο
κακοποιό από το Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας στα
δικαστήρια, χωρίς να του φορά χειροπέδες. Το πιο
απολαυστικό βέβαια είναι ότι ο εν λόγω
αστυνομικός δεν ειδοποίησε περιπολικό, αλλά
προσπάθησε να βρει ταξί (!) για να μεταφέρει τον
Ρουμάνο κακοποιό
. Πανέξυπνος ο Ρουμάνος,
μόλις αντελήφθη με τι …σαΐνι αστυνομικό έχει να
κάνει, το έβαλε στα πόδια και όπου φύγει-φύγει. Ο
αστυνομικός προσπάθησε να τον καταδιώξει, όμως
γλίστρησε λίγο παρακάτω και έτσι ο Ρουμάνος
εξαφανίστηκε με την ησυχία του. Δεν έχει σημασία
αν ο Ρουμάνος συνελήφθη το βράδυ της ίδιας μέρας.
Σημασία έχει – αυτό που θα μας απασχολήσει στο
άρθρο μας – η επιχειρησιακή ετοιμότητα της
αστυνομίας,
η εκπαίδευση των αστυνομικών,
καθώς και το κατά πόσο η αστυνομία μπορεί να έχει
καθοριστικό ρόλο στην εμπέδωση του αισθήματος
δημόσιας ασφάλειας από την πλευρά των πολιτών.

Το μακελειό στο Γενικό Κρατικό συνέβη
την επόμενη ημέρα, κατά την οποία ο υπουργός
Δημόσιας Τάξης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ανακοίνωνε
τα αποτελέσματα των ερευνών της Υπηρεσίας
Εσωτερικών Υποθέσεων
της Ελληνικής
Αστυνομίας. Όπως ο ίδιος τότε δήλωσε
χαρακτηριστικά, τα κρούσματα της διαφθοράς είναι
περιορισμένα και γενικώς “η Αστυνομία
δουλεύει καλά”.

Όμως την επόμενη μέρα ήρθε το μακελειό
να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα. Οι συνθήκες κάτω
από τις οποίες έγινε το αποτρόπαιο έγκλημα είναι
λίγο-πολύ γνωστές και δεν θα τις παρουσιάσουμε
στο άρθρο μας. Εκείνο στο οποίο αξίζει να
σταθούμε είναι το πλέγμα των προβλημάτων που
οδήγησαν στον άδικο χαμό δύο αστυνομικών, οι
οποίοι έδωσαν την ζωή τους στο καθήκον.

Καταρχήν, και μόνο η ύπαρξη του Σώματος
Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνομίας δηλώνει ότι
και στην Ελληνική Αστυνομία υπάρχει
πρόβλημα, και μάλιστα πάρα πολύ σοβαρό
. Ας
θυμηθούμε χαρακτηριστικά την υπόθεση του
αστυνομικού τμήματος Μενιδίου Αττικής (όπου μετά
τις καταγγελίες για διαφθορά, “ξηλώθηκαν” όλοι,
από τον διοικητή μέχρι τον τελευταίο αστυνομικό),
όπως επίσης και το Αστυνομικό Τμήμα στην
Καρδίτσα (όπου οι εκεί αστυνομικοί επιδίδονταν
σε “ροζ” …αγαθοεργίες και διευκολύνσεις). Το
κακό είναι ότι η διαφθορά σε όλο τον δημόσιο
τομέα είναι τέτοια, που σε λίγο δεν θα υπάρχει
υπηρεσία χωρίς να έχει και το τμήμα Εσωτερικού
Ελέγχου της (υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν ήδη
τέτοιες υπηρεσίες για τη δημόσια διοίκηση, το
Υπουργείο Μεταφορών, το Υπουργείο Οικονομικών
κ.ά.). Δηλαδή, όπως πάμε, για κάθε υπάλληλο, θα
πρέπει να προσλαμβάνεται και ένας ελεγκτής για
να τον ελέγχει μήπως επιδοθεί στο “σπορ” της
διαφθοράς… Μάλιστα, μέσα στην προηγούμενη
εβδομάδα και νέες αποκαλύψεις ήρθαν στο φως,
σύμφωνα με τις οποίες οι αστυνομικοί των
Τρικάλων κινούνται …ροζ ολοταχώς (όπως λέει και
η σχετική ταινία).

Ο κομματισμός της Αστυνομίας
είναι μία γάγγραινα, η οποία χρόνο με
τον χρόνο επεκτείνεται και πλήττει και τα πιο
υγιή κομμάτια της. Με πόση απορία και θλίψη, στ’
αλήθεια, παρακολουθούμε τις πορείες και
διαδηλώσεις των αστυνομικών (!!!) με κλαδικά και
συνδικαλιστικά αιτήματα. Εδώ επιτρέψτε μου να
θέσω μία – οδυνηρή, ομολογουμένως – ερώτηση: Σε
ποια πορεία αστυνομικών ακούσατε να τίθεται από
τους ίδιους θέμα εκπαίδευσής τους; Δηλαδή
προέχουν μερικές χιλιάδες έναντι της ίδιας της
ζωής τους, σε τελική ανάλυση;

Σχετική με το προηγούμενο είναι και η
επιχειρησιακή ετοιμότητα ενός εκάστου των
αστυνομικών, αλλά και του συνόλου της Αστυνομίας
(το φιάσκο της οδού Νιόβης στην Αθήνα, με
τον Ρουμάνο κακοποιό Σορίν Ματέϊ, θα έπρεπε να
οδηγήσει σε ριζική αλλαγή της οργάνωσης της
επιχειρησιακής δράσης της Αστυνομίας).

Θυμίζουμε επίσης το φιάσκο με τη
λεωφορειοπειρατεία που έφτασε μέχρι το
…Ελμπασάν της Αλβανίας, καθώς και την επόμενη
λεωφορειοπειρατεία, η οποία είχε αίσια έκβαση
μόνο χάρη στην αυτοθυσία ενός στρατιώτη. Κακά τα
ψέματα: Σε μεγάλο ποσοστό, η εκπαίδευση των
αστυνομικών είναι από ελλιπής έως μηδαμινή
.
Αυτό, εξάλλου, το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι.
Ασφαλώς και αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν και
αστυνομικοί, οι οποίοι με ζήλο και αυτοθυσία
προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, όμως τα
καθημερινά παραδείγματα επιβεβαιώνουν τον
ερασιτεχνισμό πολλών αστυνομικών.

Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι
οι καταγγελίες – ακόμη και από την πλευρά των
ίδιων των αστυνομικών – έγιναν κατόπιν εορτής,
και βεβαίως αφού χύθηκε το αίμα δύο αθώων
αστυνομικών. Το έχουμε ξαναγράψει και από αυτή
εδώ τη στήλη: Στην Ελλάδα λειτουργεί ο
“νόμος της σιωπής”
: όλοι σιωπούν απέναντι
στα κακώς κείμενα, ενώ μόλις γίνει κάποια
“στραβή”, τότε όλοι αρχίζουν και αποκαλύπτουν.
Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι οι ίδιοι οι
αστυνομικοί έπρεπε να φροντίζουν – και μάλιστα να
απαιτούν – την όσο το δυνατόν καλύτερη εκπαίδευσή
τους, αφού, σε τελική ανάλυση, με αυτόν τον τρόπο
φροντίζουν και για την ίδια τη σωματική τους
ακεραιότητα. Καθώς όμως δεν παρέχεται επαρκής
εκπαίδευση από το κράτος στους αστυνομικούς, θα
έπρεπε (ο καθένας προσωπικά) και οι ίδιοι να
φροντίζουν π.χ. για τη βελτίωση της φυσικής τους
κατάστασης, τη γνώση σκοποβολής και λοιπών άλλων
τεχνικών που θα διευκόλυναν το έργο τους και θα
τους προστάτευαν από τους κακοποιούς.

Το έγκλημα πλέον είναι πολυπλόκαμο
και η έξαρση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα
είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα της χώρας μας.
Αυτό και μόνο θα έπρεπε να προβληματίσει σοβαρά
τους υπευθύνους, οι οποίοι θα πρέπει να
εφαρμόσουν εξοντωτικές ποινές για τους
κακοποιούς. Δυστυχώς όμως, σήμερα, βλέπουμε
κακοποιούς να αποφυλακίζονται μετά από μερικά
χρόνια και έτσι να ξαναρχίζουν την εγκληματική
τους δράση. Η χορήγηση αδειών στους
φυλακισμένους είναι ένα μέτρο που θα έπρεπε να
εφαρμόζεται με μεγάλη προσοχή και φειδώ. Δεν
είναι δυνατόν ένας εγκληματίας που σκότωσε, να
βγαίνει από τη φυλακή με άδεια και να κυκλοφορεί
ελεύθερος. Σκεφθείτε λίγο τι σημαίνει αυτό για τη
δημόσια ασφάλεια…

Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα πρέπει
να συνεκτιμήσει την όλη κατάσταση και να
ενεργήσει με νηφαλιότητα και μεθοδικότητα
προς την αποτελεσματική οργάνωση της Αστυνομίας.
Φυσικά, δεν συμβάλλει με κανέναν τρόπο προς αυτή
την κατεύθυνση η πρόσφατη απόφαση του εν λόγω
Υπουργείου να πυροβολούν στον αέρα για εκφοβισμό
οι αστυνομικοί, καθώς και να προβαίνουν σε
ορισμένες προληπτικού τύπου “επιθετικές
ενέργειες”,
όταν αντιλαμβάνονται ότι
υπάρχει κάποιος ύποπτος: Πρέπει πρώτα να
εκπαιδευθούν σωστά οι αστυνομικοί και μετά να
χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους, ειδικά όταν αυτές
οι διατάξεις χαρακτηρίζονται από μία ομιχλώδη
ασάφεια. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα, κατά τα
οποία πολίτες – ή και αστυνομικοί – βρήκαν τραγικό
θάνατο “από εξοστρακισμό σφαίρας”. Και βεβαίως
τα όρια για την υπέρβαση της εξουσίας των
αστυνομικών είναι δυσδιάκριτα: Ας φέρουμε στο
μυαλό μας την πρόσφατη περίπτωση του νεαρού από
τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος μετά από ποδοσφαιρικό
αγώνα ξυλοκοπήθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου από
κάποιον αστυνομικό.

Τέλος, σε σχέση και με το προηγούμενο,
αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι να
θωρακιστεί θεσμικά το έργο των αστυνομικών, αλλά
και τα όρια της δικαιοδοσίας τους.
Δεν είναι
δυνατόν να θυσιάζονται αστυνομικοί εν ώρα
καθήκοντος και να μην λαμβάνονται άμεσα μέτρα.
Ενώ, αντίθετα, αν σκοτωνόταν από σφαίρες
αστυνομικών κάποιος κακοποιός, τότε θα έβγαιναν
όλα τα μέσα ενημέρωσης να κατηγορήσουν αυτόν τον
αστυνομικό που έκανε το καθήκον του. Αλλά και οι
ίδιοι οι αστυνομικοί πρέπει να εκπαιδευθούν
σωστά όχι μόνο υπηρεσιακά, αλλά και να αποκτήσουν
βασικές γνώσεις δικαίου, ψυχολογίας και
ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι δυνατόν να
εξαντλούν όλη τη …μαγκιά τους σε όποιον
ταλαίπωρο οδηγό οδηγά ένα “παπάκι” και γενικά
να έχουν ένα αλαζονικό ύφος σαν να βρίσκονται στη
Νέα Υόρκη. Μάλιστα, θα έχετε προσέξει ότι ιδίως οι
νεότεροι αστυνομικοί φοράνε κάτι γυαλιά μάγκικα,
καθώς και κομμένα γάντια, σαν να βρίσκονται στο
Μπέβερλι Χιλς, ξεχνώντας ότι τα μεταξωτά….
θέλουν και επιδέξιους….

Κύριοι αστυνομικοί, ο σεβασμός δεν
επιβάλλεται, αλλά κατακτάται!

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024