Τελευταία νέα
ΑρχικήΤουριστική ΠολιτικήΝομοθεσίαΑλ. Τσίπρας: Εθνικής σημασίας η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μετώπου κατά του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό
Τουριστική πολιτική

Αλ. Τσίπρας: Εθνικής σημασίας η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μετώπου κατά του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό

Μιλώντας χθες στην εκδήλωση που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, ο κ. Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι πρόκειται για μια πρωτοβουλία πλατιάς συσπείρωσης, πρωτίστως κοινωνικών, αλλά και πολιτικών δυνάμεων πάνω σε έναν κοινό στόχο, 'να προστατέψουμε τους αιγιαλούς και τον ανεκτίμητο φυσικό πλούτο της χώρας μας από μια ανεπανόρθωτη καταστροφή'.

Τον χαρακτήρα μείζονος εθνικής σημασίας γεγονότος, προσέδωσε ο κ. Αλέξης Τσίπρας στην πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου κατά του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό, τονίζοντας την ανάγκη μιας πλατιάς συσπείρωσης ανεξάρτητα από διαφορές και επιμέρους εκτιμήσεις, από κομματικούς υπολογισμούς και πολιτικές στρατηγικές.

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι “το νομοθετικό τερατούργημα που κρύβεται κάτω από τον ψευδώνυμο τίτλο ‘Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας’ δεν επιτρέπει, δεν προετοιμάζει και δεν κατοχυρώνει μόνο μια τεράστια και από πολλές απόψεις ανεπίστρεπτη περιβαλλοντική και πολιτιστική καταστροφή. Επιτρέπει, προετοιμάζει και κατοχυρώνει μια εθνική καταστροφή”.

Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του:

“Φίλες και φίλοι,

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά όλες και όλους για τη παρουσία σας στο σημερινό κάλεσμα να ενώσουμε τη φωνή και τη δράση μας απέναντι σε έναν μεγάλο κίνδυνο για το φυσικό περιβάλλον, για το δημόσιο χώρο, για την ίδια την μορφή, τη φυσιογνωμία της πατρίδας μας.

Και χαίρομαι ιδιαίτερα που πριν από εμάς, έχουν ήδη κινητοποιηθεί για τον ίδιο λόγο δεκάδες οργανώσεις του οικολογικού χώρου, επιστημονικοί φορείς, αυτοδιοικητικοί φορείς, τοπικές κοινωνίες και κινήματα.
Χαίρομαι γιατί δεν πρόκειται για μια κομματική πρωτοβουλία ή για μια πρωτοβουλία κομμάτων.

Αλλά για μια πρωτοβουλία πλατιάς συσπείρωσης συσπείρωσης πρωτίστως κοινωνικών αλλά και πολιτικών δυνάμεων πάνω σε έναν κοινό στόχο: Να προστατέψουμε τους αιγιαλούς και τον ανεκτίμητο φυσικό πλούτο της χώρας μας από μια ανεπανόρθωτη καταστροφή.

Έχουμε, λοιπόν, μπροστά μας μια μάχη μας που μας αφορά όλες και όλους. Όλες και όλους όσοι καταλαβαίνουν ότι σε κρίσιμες περιστάσεις όπως η σημερινή κάθε πολίτης οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Όλες και όλους, ανεξάρτητα από διαφορές και επιμέρους εκτιμήσεις, από κομματικούς υπολογισμούς και πολιτικές στρατηγικές. Όλες και όλους -την κοινωνία, τις τοπικές κοινωνίες, τα κινήματα, τους επιστήμονες, τους εργαζόμενους, τους επιχειρηματίες του τουρισμού και όχι μόνο.

Γιατί το νομοθετικό τερατούργημα που κρύβεται κάτω από τον ψευδώνυμο τίτλο ‘Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας’ δεν επιτρέπει, δεν προετοιμάζει και δεν κατοχυρώνει μόνο μια τεράστια και από πολλές απόψεις ανεπίστρεπτη περιβαλλοντική και πολιτιστική καταστροφή. Επιτρέπει, προετοιμάζει και κατοχυρώνει μια εθνική καταστροφή. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως.

Οι ακτές, οι γιαλοί μας, οι παραλίες μας, οι παράκτιοι αρχαιολογικοί μας τόποι, είναι η ανάσα, η ομορφιά, η ελευθερία, η ψυχή της Ελλάδας. Είναι η ίδια η ιστορία μας, μια ανεκτίμητη πηγή πλούτου και πολιτισμού, ο χώρος και ο τρόπος που οι Έλληνες ζουν και παλεύουν αιώνες τώρα. Είναι, για να υποκύψω στην ποίηση, το λευκό και το γαλάζιο της πατρίδας μας.

Και το μαύρο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να περάσει η συγκυβέρνηση από το θερινό τμήμα της Βουλής δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ξεπουλάει την ομορφιά, την ψυχή, τον πολιτισμό, την προοπτική της πατρίδας μας.

Παραβιάζοντας το Σύνταγμα, τους νόμους, τις διεθνείς συνθήκες, και περιφρονώντας τη θέληση του ελληνικού λαού.
Επιτρέψτε μου να στοιχειοθετήσω συνοπτικά αυτή την εκτίμηση: Με το νομοσχέδιο αυτό, που αφορά σε ακτές, παραλίμνιες και παρόχθιες ζώνες, υπονομεύεται σε πρωτόγνωρο βαθμό το μέγεθος, το καθεστώς και ο χαρακτήρας της δημόσιας περιουσίας, αλλά και ευρύτερα η φύση, οι παραδόσεις και το μέλλον της χώρας.

Ανατρέπεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη απόλαυση των δημόσιων αγαθών, η κατοχυρωμένη από αιώνες διάσταση των δημόσιων κτημάτων ως «κοινής χρήσης πράγματα, εκτός συναλλαγής και ανεπίδεκτα χρησικτησίας» και, επομένως, προσβάλλεται ευθέως κάθε επιστημονική, δικαιακή και κοινή λογική.
– Όση έκταση θέλει κανείς θα την εκμεταλλεύεται, χωρίς όρια.
– Όση και όποια έκταση θέλει κανείς θα την αποκόπτει απ’ την κοινή χρήση, καταργώντας έτσι την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβασης στις ακτές.
– Όπου δεν περισσεύει ικανή έκταση παράκτια ή παρόχθια προς εκμετάλλευση, θα επιτρέπεται το μπάζωμα της θάλασσας ώστε να μεγαλώσει το οικόπεδο.
Και -προσέξτε τη διαστροφή το μπάζωμα θα μετριέται με τα κρεβάτια!
– Ο καθορισμός παραλίας δεν θα είναι υποχρεωτικός, δεν θα γίνεται αυτεπάγγελτα, ούτε θα έχει κάποιες ελάχιστες διαστάσεις.
– Οποιοδήποτε τετελεσμένο στον χώρο από πλευράς δόμησης, όχι απλώς θα νομιμοποιείται, αλλά θα αναγνωρίζεται και ως όριο που κατισχύει της οριοθέτησης του αιγιαλού.
Και να σκεφτεί κανείς ότι η έως τώρα κύρωση γραμμής αιγιαλού καλύπτει μόλις το 8% της ακτογραμμής των 15.000 χλμ.

Συνοψίζοντας, με δυο λόγια, πρόκειται για ένα νομοθετικό έκτρωμα που κατάφωρα παραβιάζει το Σύνταγμα, τη νομολογία του ΣτΕ, τη νομολογία αιώνων (από το ρωμαϊκό δίκαιο ήδη για την ακρίβεια), αλλά και τους στοιχειώδεις κοινούς τόπους της επιστημονικής κοινότητας.

Παραβιάζει επίσης το κοινοτικό δίκαιο, αφού οι ακτές, οι παραλίες, οι αιγιαλοί της Ελλάδας αναπόσπαστο κομμάτι της κοινής μας θάλασσας της Μεσογείου προστατεύονται από τη συνθήκη της Βαρκελώνης ως …”κοινή φυσική και πολιτιστική κληρονομιά που πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση προς όφελος των σημερινών και μελλοντικών γενεών…”.

Φίλες και φίλοι,

Αν κάτι περιγράφει με τον πιο απεχθή τρόπο την πολιτική του πλιάτσικου, τη πολιτική της πειρατείας σε βάρος της χώρας μας, στις ορέξεις των πιο αρπακτικών κύκλων του διεθνούς κεφαλαίου είναι αυτό ακριβώς το νομοσχέδιο.
Αν κάτι αντανακλά την πολιτική ποιότητα της συγκυβέρνησης του κου Σαμαρά και Βενιζέλου, είναι επίσης αυτό το νομοσχέδιο.

Μιλούν συνήθως με μεγάλα λόγια για τη πατρίδα, αλλά είναι έτοιμοι να παραδώσουν δίχως δεύτερη σκέψη, τους πιο όμορφους τόπους αυτής της πατρίδας στην καταστροφή. Μιλούν επίσης πολύ για ανάπτυξη, αλλά κατανοούν την ανάπτυξη ως παράδοση σε κερδοσκόπους και τζογαδόρους χωρών και ψυχών. Μιλούν πολύ για την τουριστική βιομηχανία, αλλά την απαξιώνουν με τον πιο χυδαίο τρόπο, μετατρέποντας τις ακτές σε μπαζωμένα οικόπεδα.

Και αναγορεύοντας την αρπαχτή σε κατοχυρωμένη διά νόμου πρακτική. Μετά την απόφασή τους να παραβιάσουν το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής προκειμένου να αποτρέψουν τη συζήτηση για δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση της μικρής ΔΕΗ, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις τους. Δε θα διστάσουν να συρρικνώσουν τη δημοκρατία, να παραβιάσουν το Σύνταγμα, να εκφυλίσουν ακόμα και την ίδια τη κοινοβουλευτική διαδικασία. Εκπροσωπούν έναν κοινωνικό, οικονομικό και εθνικό εφιάλτη δίχως τέλος. Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια.

Και είναι καθήκον μας να τους σταματήσουμε. Και μπορούμε να τους σταματήσουμε. Γιατί οι 51 κατ επιλογήν βουλευτές της πλειοψηφίας στο θερινό τμήμα της Βουλής, που δια βοής ψηφίζουν για να αποφασίσουν αν θα εφαρμοστεί ή όχι το Σύνταγμα, δεν εκπροσωπούν παρά μια ισχνή μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία.

Η Ελλάδα που εκπροσωπούν δεν είναι η Ελλάδα που οραματίζονται εκατομμύρια Έλληνες. Η Ελλάδα που εκπροσωπούν όσοι θα φέρουν και θα υποστηρίξουν το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, θα είναι χώρα χωρίς την ελευθερία, τον πολιτισμό, την ομορφιά, τη μνήμη που έκανε την πατρίδα μας αυτό που είναι. Δε θέλουμε μια Ελλάδα με μπαζωμένη ιστορία, πολιτισμό του μπετόν, και συρματοπλεγμένες παραλίες.

Η άποψή μου είναι κατηγορηματική: Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Η αποψινή μας συνάντηση δείχνει το πως.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει και θα επιμείνει ότι ο μόνος δρόμος για να το πετύχουμε είναι ο δρόμος του κοινού αγώνα που γεννά και στηρίζει η κοινή μας αγωνία. Ο μόνος δρόμος είναι η από κοινού δράση, η ενότητα, το μέτωπο, η συμμαχία όλων εκείνων που θέλουν να υπερασπιστούν το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου. Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της ελάχιστης συναίνεσης για τα μέγιστα αγαθά που βάλλονται, υποθηκεύονται και αμφισβητούνται. Και εδώ, δεν μπορεί να υπάρχει κανένας δισταγμός.

Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει κανένας υπόγειος υπολογισμός, κανένα κομματικό καπέλο, καμιά κρυφή στρατηγική.
Το διακύβευμα είναι τόσο κρίσιμο και η πολιτική της συγκυβέρνησης τόσο απροκάλυπτα καταστροφική, ώστε να μην αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις.

Να σώσουμε τους αιγιαλούς, να σώσουμε τις ακτές, να σώσουμε τον πολιτισμό και τη μνήμη της πατρίδας.
Αυτός είναι και πρέπει να είναι ο ένας και μοναδικός κοινός μας στόχος.

Να δώσουμε από κοινού και με κάθε νόμιμο μέσο τη μάχη για να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το νομοσχέδιο του περιβαλλοντικού, πολιτιστικού και τουριστικού trafficking στη Βουλή.

Να δώσουμε από κοινού τη μάχη μέσα κι έξω από τη Βουλή για να μην περάσει, αν επιμείνει να το φέρει στο θερινό τμήμα.
Και τέλος να προειδοποιήσουμε με την ευκαιρία αυτή όλους όσοι εποφθαλμιούν τις παραλίες και τις ακτές της Ελλάδας να το σκεφτούν για άλλη μια φορά: Όπως στο θέμα της ΔΕΗ, έτσι και στους αιγιαλούς, ο αγώνας μας δεν θα σταματήσει στη Βουλή. Ακόμα κι αν το νομοσχέδιο περάσει, θα μας βρει μπροστά του κάθε ‘επενδυτής’ που θα επιχειρήσει να φράξει, να μπαζώσει, να καταστρέψει και το πιο μικρό τμήμα της πατρίδας μας. Έννοια σας και ξέρουμε πως.

Από τις Σκουριές ως το Ελληνικό, από τη Λευκίμη ως την Κερατέα, από τη προστασία των δασών μέχρι τη προστασία των πάρκων στις πόλεις μας, ξέρουμε τον τρόπο. Ξέρουμε να δίνουμε τις μάχες για να προστατέψουμε το περιβάλλον, αυτό δηλαδή που μας δάνεισαν οι επόμενες γενιές, για να τους το παραδώσουμε ακέριο. Συλλογικά, μαζικά, αγωνιστικά, μπροστά σε κάθε μπουλντόζα που θα απειλήσει την ομορφιά, τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Είναι μακριά νυχτωμένοι και θα βγουν χαμένοι όσοι πιστεύουν ότι οι πολίτες, τα κινήματα, οι τοπικές κοινωνίες, η ελληνική κοινωνία, θα δεχτούν με σταυρωμένα χέρια την καταστροφή που κάποιοι βαφτίζουν επενδύσεις. Θα μας βρουν μπροστά τους ενωμένους και αποφασισμένους.

Σε ό,τι αφορά εμάς, δηλώνουμε ότι η επερχόμενη κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, μια κυβέρνηση που θέλουμε να εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού και να έχει ως πρώτο στόχο την εθνική σωτηρία, δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να συνομολογήσει τη συνέχιση της καταστροφής εν ονόματι της συνέχειας του κράτους.

Δεν είναι συνέχεια του κράτους η συνέχεια του κομματικού και επιχειρηματικού παρακράτους. Και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς επενδυτές. Ο καλύτερος λογαριασμός εδώ είναι ένας: Κάτω τα χέρια από τους αιγιαλούς, τις παραλίες, τις ακτές, τον πολιτισμό και τις μνήμες της Ελλάδας. Γιατί θα βρείτε μπροστά σας όχι το ΣΥΡΙΖΑ ή τα κόμματα και τους βουλευτές που διαφωνούν. Θα βρείτε μπροστά σας όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες“.

Νίκη Φούντα (ΔΗΜΑΡ): Το Υπουργείο Οικονομικών επιμένει στην ασυδοσία
Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κα Νίκη Φούντα, στην ίδια εκδήλωση τόνισε ότι η παράκτια ζώνη, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, είναι αντικείμενο μεγάλης κακοδιαχείρισης. “Δε θα ήταν σωστό σε καμιά περίπτωση, λόγω της αντίθεσης σε ένα κακό εκ των πραγμάτων σχέδιο νόμου, να πλάθουμε μια ιδανική εικόνα για τη σημερινή κατάσταση ως προς το θέμα των αιγιαλών η οποία δεν θα πρέπει να αλλάξει. Καταγράφονται:

  • ελλιπής εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου,
  • µη τήρηση των διαδικασιών και προθεσμιών κατά την οριοθέτηση αιγιαλού-παραλίας-παλαιού αιγιαλού,
  • μη σύννομη ή καθ’υπέρβαση παραχώρηση και εκμετάλλευση της παράκτιας ζώνης
  • περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην παράκτια ζώνη εξαιτίας παραλείψεων κατά την οριοθέτησή της.

Σε μια παλιότερη έκθεσή του (Νοέμβριος 2013) ο Συνήγορος του Πολίτη εντόπιζε τις αιτίες των παραπάνω προβλημάτων σε παράγοντες όπως η υποστελέχωση και οι τεχνικές ελλείψεις των κατά τόπους κτηματικών υπηρεσιών, αλλά και η απροθυμία ΟΤΑ και Αποκεντρωμένων Διοικήσεων να υλοποιήσουν την ισχύουσα νομοθεσία και να ασκήσουν τις ελεγκτικές αρμοδιότητές τους.

Σε μεγάλο βαθμό κατά συνέπεια το πρόβλημα της διαχείρισης του αιγιαλού είναι αφενός πρόβλημα πολιτικού κόστους, αφετέρου ζήτημα διοικητικών ελλείψεων. Πρόβλημα -σύνηθες στα καθ’ ημάς- εξορθολογισμού και εφαρμογής της νομοθεσίας όχι έλλειψης νομοθεσίας”.

Η κα Φούντα αναφέρθηκε σε προβλήματα που εντοπίζονται στις διατάξεις του σχεδίου νόμου είναι μεταξύ άλλων τα εξής:
1. Για την οριοθέτηση λαμβάνονται υπόψη φωτογραφίες της Κτηματολόγιο ΑΕ, οι οποίες ωστόσο έχουν γίνει στη βάση κριτηρίων αμφισβητήσιμων λόγω μειωμένης ακρίβειας. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ ο καθορισμός του αιγιαλού θα έπρεπε να διαπιστώνει τη “μέγιστη δυνατή ανάβαση του κυματισμού επί της ακτής με την προσφορότερη και ακριβέστερη επιστημονική μεθοδολογία”.
2. Προβλέπεται η καινοφανής παραχώρηση θαλάσσιας ζώνης και υδάτινου στοιχείου. Παράλληλα αίρονται τυχόν εκτατικοί περιορισμοί για παραχωρήσεις αιγιαλού και δεν υπάρχει πρόβλεψη για υποχρεωτική ύπαρξη τμημάτων ελεύθερης ζώνης μεταξύ παραχωρούμενων εκτάσεων.
3. Η παραχώρηση χρήσης αιγιαλού επιτρέπεται ακόμα και για εκτάσεις που περιλαμβάνουν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία ιστορικούς τόπους ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαιτέρου κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα.
4. Προβλέπονται δραστηριότητες που επιτρέπουν μονιμότητα κατασκευών, επιχωματώσεις για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ αυξάνεται και το επιτρεπόμενο εμβαδόν των θαλασσίων εξεδρών.
5. Προβλέπεται η νομιμοποίηση αυθαιρέτων στον αιγιαλό, την παραλία ή τη θάλασσα, την όχθη, την παρόχθια ζώνη και το υδάτινο στοιχείο ποταμών και λιμνών. Να σημειωθεί ότι σε προηγούμενους νόμους για την ‘τακτοποίηση’ αυθαίρετων κατασκευών έναντι αντιτίμου ο αιγιαλός και η παραλία εξαιρούνταν και οι εκεί τυχόν αυθαίρετες κατασκευές ήταν άμεσα κατεδαφιστέες.

“Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου επί της ουσίας αγνοεί το διεθνές και εθνικό νομικό πλαίσιο για την προστασία της παράκτιας ζώνης. Οι διατάξεις του σχεδίου νόμου -αν και εφόσον ψηφιστούν- θα προσβληθούν στο ΣτΕ. Θα υπάρξει μια μακρά διαδικασία κατά την οποία το θέμα θα εκκρεμεί. Το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει δικαίωση και ακύρωση. Δυστυχώς όμως η δόμηση είναι πράξη μη αναστρέψιμη, όπως και η καταστροφή του περιβάλλοντος τις περισσότερες φορές.

Εκκωφαντική είναι και η αγνόηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, καθώς η χώρα μας είναι συμβαλλόμενο μέρος στο πρωτόκολλο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών.

Σε μια χώρα που πάγια επιβραβεύει την αυθαιρεσία, οι παρανομούντες τύχαιναν πάντοτε καλύτερης αντιμετώπισης από τους νομοταγείς. Όμως, το νομοσχέδιο ‘προχωράει’ ακόμη παραπέρα και διαμορφώνει δύο κατηγορίες πολιτών: τους ιδιώτες επιχειρηματίες, υπέρ των οποίων το Υπουργείο Οικονομικών σταθερά νομοθετεί, και τους απλούς πολίτες στους οποίους αρνείται να διασφαλίσει ακόμα και το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης και το δικαιικά κατοχυρωμένο κοινόχρηστο χαρακτήρα των ακτών.

Πέρα όμως από την περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση του νομοσχεδίου, οι οποίες είναι άκρως αμφισβητήσιμες, προβληματική είναι και η διάσταση εκείνη της ανάπτυξης την οποία ασπάζεται.

Η λογική, η οποία ακολουθεί είναι μάλλον μια πάγια κυβερνητική λογική που χωρίς σχεδιασμό επιδιώκει να δημιουργήσει κίνητρα για μια μη κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα. Σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο αειφόρου ανάπτυξης, το οποίο στηρίζει σθεναρά την προστασία του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη ως μοχλούς για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ως βασικούς τομείς επένδυσης για την παραγωγική ανασυγκρότηση, το Υπουργείο Οικονομικών επιμένει στην ασυδοσία, δέσμιο των αντι-αναπτυξιακών μοντέλων άλλων δεκαετιών. Δέσμιο των ιδεολογικών του εμμονών, αλλά και συμφερόντων μικρών ή μεγάλων που χρόνια έχουν μάθει να επιβιώνουν παρασιτικά εις βάρος του δημοσίου. Δέσμιο και μιας αίσθησης (ανεπιβεβαίωτης ως τώρα) ότι δίνοντας ‘κίνητρα-τυράκια’, οι επενδυτές θα προστρέξουν για να ‘απογειώσουν’ μια χώρα που θεωρεί ότι θα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον αν επιλέξει τη μη ποιοτική και τη μη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη. Είναι σαφές άλλωστε ότι με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις το ΤΑΙΠΕΔ θα έχει την απόλυτη ελευθερία για μαζική ιδιωτικοποίηση αιγιαλών και παραλιών με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ωστόσο η εκμετάλλευση της ελληνικής ακτογραμμής δεν είναι μια τυχαία υπόθεση εκμετάλλευσης δημόσιας γης. Οι ελληνικές ακτές είναι ακριβώς -σε συνδυασμό με τον αρχαιολογικό πλούτο- το θεμέλιο της τουριστικής ανάπτυξης. Δεν υπάρχει ελληνικό μοντέλο τουρισμού πέρα και πάνω από τις ελληνικές ακτές. Και το συγκριτικό πλεονέκτημα των ελληνικών ακτών σε σχέση με αυτές της Πορτογαλίας, της Ισπανίας ή της γειτονικής Τουρκίας είναι ακριβώς ότι σε μεγάλο βαθμό έχουν διατηρήσει το φυσικό τους κάλλος. Η εικόνα της ελληνικής παραλίας στο εξωτερικό είναι διαφορετική: Όχι τα χιλιόμετρα των ξενοδοχείων και οι άπειρες σειρές με ομπρέλες και ξαπλώστρες. Η εικόνα είναι τα καθαρά νερά, είναι οι ελάχιστες παρεμβάσεις και οι ανοιχτές παραλίες, είναι τα αρμυρίκια και ο συγκριτικά παρθένος περιβάλλων χώρος. Και είναι ακριβώς αυτή την εικόνα που το Υπουργείο Οικονομικών διαλύει άκρως κοντόφθαλμα”.

Εκδότρια - Αρχισυντάκτρια - Travel Media Applications | Ιστοσελίδα | + Άρθρα

Η Βίκυ είναι συνιδρυτής της Travel Media Applications και υπεύθυνη για την αρχισυνταξία των TravelDailyNews Greece & Cyprus και TravelDailyNews International.
Στην εταιρεία έχει αναλάβει την οικονομική διεύθυνση.

28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024