ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ
Το «Πάνθεον»…..του Αλλαλούμ
του Μανώλη Γκύζη
Μεσούντος του Ελληνικού θέρους, έμπλεου βροχοπτώσεων, η παρούσα Κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να διασώσει από την οριστική απώλεια, την πολύφερνη νύφη.
Οι ατελείωτες “παρουσιάσεις” του κ. Δούκα, “όπου γης” για ένα project που η εκπόνηση της μελέτης του έχει στοιχίσει απύθμενα ποσά στον Ελληνικό λαό, προς δόξαν των “Συμβούλων εταιριών”, δεν έχουν τέλος.
Η “λίστα” των επενδυτών ….. σύρεται στο μακρύ πέπλο της …..νύφης. Ο θόρυβος πολύς!! Η ουσία και το αποτέλεσμα ……. μηδενικό.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρυχάται κατά πλέον τακτά χρονικά διαστήματα τώρα. Ο Επίτροπος Ζ. Μπαρό, απειλεί συνεχώς, παραπέμπει, αλλά όλο και κάποια πολιτική παρεμβολή κατασιγάζει προσωρινά το πάθος των καταγγελιών του! Ως πότε όμως;
Οι πιέσεις πολλές, πολύπλευρες, πολυποίκιλες, πολυεπίπεδες, μεγάλων εντάσεων ως εκ της εκτάσεως των θιγόμενων συμφερόντων.
Αλλοδαπές και εγχώριες/(α) εταιρίες/(α) προσθέτουν λιθαράκι-λιθαράκι στο κτίσιμο του ενταφιασμού της δύσμοιρης ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, όπως αυτή μεταλλαγμένη παρουσιάζεται να επιχειρεί σήμερα.
Ο διασυρμός του ένδοξου “brand name” είναι συνεχής.
Ακολουθεί και η νέα “Πάνθεον” στο ίδιο μοτίβο. Νέα ανώνυμη αεροπορική εταιρία, με Δ.Σ., με κεφάλαιο, με σχεδιασμούς, με γραφεία, με Συμβούλους-μελετητές, με υπό …..ένταξη αεροσκάφος ATR-72. Είναι το άλλο “σενάριο” πίσω από τα “ριντό”, που καιροφυλακτεί να καλύψει το όποιο κενό, να μειώσει…… το πολιτικό κόστος.
Κι ο χρόνος προχωρεί. Οι μισθώσεις αεροσκαφών “επ’ ευκαιρία”…. για ποιους; Εναλλάσσονται σταθερά.
Φυσικά το “επ’ ευκαιρία” δεν ευνοεί τον προγραμματισμό. Και τι γίνεται;
Στην καρδιά της τουριστικής περιόδου ακυρώνονται, αλλάζουν σειρές πτήσεων, οι καθυστερήσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και όλες οι άλλες παράμετροι για το πτητικό έργο είναι στον ….. αέρα.
Το προσωπικό της εταιρίας αισθάνεται ότι δεν ανήκει πουθενά, προσλήψεις γίνονται χωρίς προγραμματισμό, και την τελευταία στιγμή κανείς δεν γνωρίζει για πού ……. αρμενίζει το “καράβι”.
Όμως ο Επίτροπος μεταφορών με συνεχώς “αναπεπταμένη” την “κόκκινη κάρτα”, κάποτε θα προχωρήσει μαζί με την Επιτροπή και το Συμβούλιο στην ………”οριστική αποβολή”.
Κι οι καιροί “ου γαρ μενετοί!!”.
Κάποια φορά ανασύρεται από το “οπλοστάσιο των άυλων επιχειρημάτων” και το άρθρο 44, του Ν. 1892/1990 για τις ΔΕΚΟ. Έτσι για να περνά ο καιρός, για να μοιάζει η κατάσταση ότι είναι “νέα”.
Πιο κοντά στις προσδοκίες του Επιτρόπου. Κι αυτός σταδιακά θα επανέρχεται.
Το καθημερινό πρόστιμο σε λίγο θα είναι γεγονός. Κάθε μέρα η αυτόματη παρακράτησή του από κάποιο από τα τρέχοντα κοινοτικά προγράμματα επίκειται. Βέβαια εν τω μεταξύ τα μεγάλα Ελληνικά αεροδρόμια “αλώθηκαν” από τους κύριους ευρωπαϊκούς αερομεταφορείς.
Η British Airways φόρτωσε συνεχείς αφιξοαναχωρήσεις το Ελευθέριος Βενιζέλος και το Μακεδονία, σε ημερήσια βάση. Το ίδιο και η Air France.
Η οσημέραι πολυεπίπεδη αδυναμία της Ο.Α. να εξυπηρετήσει καίριους προορισμούς δημιουργεί και αριθμητικά παράδοξα, να έχει δηλ. απώλειες επιβατών περ. 6% και απώλειες εσόδων περ. 14% λόγω έλλειψης συντονισμένης εμπορικής πολιτικής. Το τέλειο αλλαλούμ!!
Οπότε ας “προσδεθούνε” οι Έλληνες πολίτες με ασφάλεια, γιατί στο 2006 οι ζημίες της εταιρίας προϋπολογίζονται ίσως μεταξύ 160-200 εκ. Ευρώ.
Και τα 540 εκ. Ευρώ που ζητά η Επιτροπή να επιστραφούν, πού θα βρεθούν;
Αλλά και το κυριότερο. Πού θα έχει φθάσει να “επιχειρεί” σε λίγο αυτή η εταιρία;
Με τη γεωμετρική πανταχόθεν συρρίκνωση θα χάσει και τις δυνατότητες για όλους τελικά τους μακρινούς προορισμούς.
Θ’ απομείνει regional. Μπορεί και τούτο;
Όμως υπάρχει άραγε άλλη λύση; Ειδικά για transatlantic; Γιατί όχι. Εμείς βλέπουμε αχνά σημάδια τέτοιας ελπίδας στο βάθος του ορίζοντα ……. και θα επανέλθουμε σύντομα για αυτό.
Για την ελπίδα, που πεθαίνει τελευταία…ιδιαίτερα όταν είναι βάσιμη.
