SLOTS – ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
του Μανώλη Γκύζη
Επί δεκαετίες ολόκληρες οι ξένοι αλλά και όποιοι Έλληνες αερομεταφορείς, υπέμειναν τη δυσμενή διακριτική μεταχείριση στην οποία τους είχε καταδικάσει ο πάλαι ποτέ Εθνικός Αερομεταφορέας, η εναπομείνασα σήμερα ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ.
Με «άριστο» συνεργάτη την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, που συμπορεύτηκε «εν αγαστή» συμπνοία με την εταιρεία, είχαν συνεχώς στην «γωνία» όλες τις εταιρείες που προσέγγιζαν Ελληνικούς αερολιμένες.
Οι διαθέσιμοι χρόνοι προσγειώσεων/ απογειώσεων σε κάθε αεροδρόμιο της χώρας, έπρεπε ετήσια να κατανέμονται σύμφωνα με την διαθέσιμη χρονοκινητικότητα στους ουρανούς, όπως συνολικά για κάθε χώρα προορισμού κατενέμοντο από τους διεθνείς οικείους οργανισμούς και ειδικά το ετήσιο coordination meeting της ΙΑΤΑ.
Φυσικά την «πίττα» εντός της Ελληνικής επικράτειας, ανελάμβανε να διαμοιράσει κατ΄ έτος η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ.
Κριτής και κρινόμενος ταυτόχρονα, οργίαζε επί χρόνια προκλητικά.
Παρακρατούσε τις ώρες – «φιλέτα» σε όλα τα αεροδρόμια που ενδιαφερόταν η ίδια. Τα «υπόλοιπα» με μικρές σπάνιες εξαιρέσεις τα χορηγούσε «μεγαλόψυχα» στους διεθνείς πληβείους, ξένους αερομεταφορείς που στήριζαν καίρια και τον Ελληνικό Τουρισμό.
Αγώνες και παραστάσεις επί παραστάσεων όλων των αντιπροσώπων δεν απέδωσαν οτιδήποτε.
Αντίθετα, έδιναν «δυνατότητα» στην Υ.Π.Α., να κατακεραυνώνει με πρόστιμα τους άλλους αερομεταφορείς που εφεύρισκαν slots, πετώντας όποιες ώρες μπορούσαν με συνεχές επικίνδυνο αεροκομφούζιο στους ουρανούς. Κι όταν ήλθε πια η ώρα, μόλις εφέτος, για να νομοθετηθεί εξαναγκαστικά η κατανομή των slots, τοποθετημένη κάτω από αντικειμενικά κριτήρια Νόμου, η ημιθανής ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ αγανάκτησε.
Κινητοποίησε την περίφημη ΟΣΠΑ κατά της συστάσεως της επταμελούς επιτροπής που κατήρτισε του Υπουργείο Μεταφορών. Κεραυνοί για την «αδικία» και για την επί τέλους κατάργηση της ολοκληρωτικά καταχρηστικής και παράνομης διανομής των slots, που ίσχυε τόσα χρόνια.
Μάχεται κατά του Νομοσχεδίου και της επταμελούς ανεξάρτητης επιτροπής που καθιερούται δι’ αυτού.
Κατά των μελών δηλαδή, που θα είναι ο πρόεδρος, επιλεγόμενος από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, ένα μέλος από τον Δ. Αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος, δυο μέλη από την Υ.Π.Α., δυο μέλη από τις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες της χώρας και ένα από την ένωση Ελληνικών Αεροπορικών Εταιρειών. Η ισορροπία είναι και πάλι ευπαθής.
Παρόλα αυτά υπάρχει καλύτερη προοπτική, αφού ο Ελ. Βενιζέλος θα είναι ο 7ος μπαλαντέρ.
Η ΟΣΠΑ κραυγάζει και κατακεραυνώνει τη σύνθεση, διότι δήθεν η Aegean Airlines θα έχει διαφορετική μεταχείριση, που είναι αναμφισβήτητα ένα ψευδεπίγραφο επιχείρημα.
Δεν τολμά βέβαια να ονοματίσει και τις ξένες εταιρίες, για σειρά συσχετισμών.
Αλλά εν πάση περιπτώσει, γιατί να αδυνατεί η μεγαλύτερη και υγιέστερη σήμερα Ελληνική ιδιωτική αεροπορική εταιρεία, που «πάλεψε» χρόνια τώρα άνισα, κόντρα στο κρατικό μονοπώλιο, να έχει τα σωστά slots αφού έχει το κύριο βάρος/ μερίδιο αγοράς της αεροπορικής κίνησης στο εσωτερικό και σε πολλούς κύριους προορισμούς της Ευρώπης;
Με ποια δικαιολογία μπορεί να συνεχισθεί το «άρρωστο» νομικά και πραγματικά καθεστώς, όταν ζητούμε από τις αεροπορικές εταιρίες να αυξήσουν τις πτήσεις τους, αλλά και να αναβαθμίσουν το έργο τους, προάγοντας ανάλογα και τις θέσεις εργασίας;
Είναι εκτός κάθε κριτηρίου, εταιρίες με σύγχρονους και ασφαλείς στόλους, με στρατηγικά πλάνα επιχειρηματικής επεκτάσεως γεωπολιτικά, και επομένως με πραγματική συμβολή στην ελληνική οικονομία, να στερούνται νομίμων δικαιωμάτων τους, στο βωμό στήριξης εταιριών χωρίς «πυξίδα», ανύπαρκτο προγραμματισμό και μέλλον αόρατο.
Γιατί δεν αρκούν μόνο μεγαλόστομα συνθήματα και διαφημιστικές καμπάνιες για την προσέλκυση του Τουρισμού.
Χρειάζεται απαρέγκλιτη εφαρμογή ισονομίας με τους ξένους «παίκτες». Για να πιστέψουν έτσι ότι εφαρμόζουμε αντικειμενικούς κανόνες στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι.
