Απόψεις
Η Τουριστική Πολιτική αφορά όλους μας!
του Γιώργου Τριανταφύλλου
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πρόσφατα δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο της Κρήτης σχετικά με τη τουριστική κίνηση στο νησί μας. Ειδήμονες και μη, παρουσιάζουν από τη μια μεριά τη «τεράστια» αύξηση εισροής τουριστών και από την άλλη μεριά τα γεγονότα των Μαλίων, που εκθέτουν την χώρα μας παγκοσμίως.
Μου προκαλεί εντύπωση πως η «επιτυχία» της τουριστικής προβολής και ανάπτυξης οριοθετείται με βάση τον αριθμό των αφίξεων και καθόλου δεν λαμβάνονται υπόψη, παράμετροι όπως: αν ο μέσος όρος διαμονής των τουριστών από 12-14 ημέρες έχει κατέλθει στις 5-6 ημέρες, αν η οικονομική κατανάλωση ανά άτομο είναι περιορισμένη στα άκρως απαραίτητα, αν το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο των επισκεπτών έχει διαφοροποιηθεί τα τελευταία 20 έτη με φθίνουσα πορεία, αν μέρος των αφιχθέντων τουριστών δεν έρχονται για διακοπές αλλά για εργασία ή άλλο λόγο.
Δεν έχω σκοπό να πραγματοποιήσω κάποια πολιτική τοποθέτηση, εκφράζοντας τι πρέπει να γίνει, πόσο φταίει η πολιτεία, το κράτος κλπ. Τέτοιες ενέργειες ανήκουν σε εξέχοντες προέδρους και υπευθύνους με φανταχτερά φουλάρια και γραβάτες, αναμασώντας και ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια. (Δεν θα διαφωνήσω με το πρόσφατο συμβολικό κλείσιμο του δρόμου των Μαλίων από τους κατοίκους των, υπό τη προϋπόθεση πως αυτή δεν αποτελεί σπασμωδική κίνηση, που τελικά στοχεύει στο να ταλαιπωρήσει τους πολίτες – οδηγούς.)
Θα σας διηγηθώ μια πρόσφατη εμπειρία μου, σε ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία στο Κουτουλουφάρι, όπως τη διάβασα από το βιβλίο εντυπώσεων και όπως μου το περιέγραψε η άριστη επαγγελματίας υπάλληλος της υποδοχής.
Μια οικογένεια τουριστών λοιπόν, από την Αίγυπτο κάνουν βόλτα στα γραφικά σοκάκια στο Κουτουλουφάρι και πηγαίνουν προς τη Χερσόνησο. Ο πατέρας της οικογένειας, ένας μοντέρνος Αιγύπτιος και διευθυντής μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας τροφίμων στο Κάιρο, αγόρασε από μεγάλο σούπερ μαρκετ της Χερσονήσου ένα πακέτο ψωμάκια σε συσκευασία. Στο δρόμο ανακάλυψαν ότι το ένα από το ψωμάκια είχε μούχλα και αποφάσισε παρά τις αντιρρήσεις της γυναίκας του, (που θεωρούσε ότι δεν άξιζε τον κόπο), να τα επιστρέψει στο κατάστημα που τα είχε προμηθευτεί. Τα ψωμάκια δεν είχαν λήξει, οπότε δεν υπήρχε άμεση υπαιτιότητα του καταστηματάρχη. Ο πελάτης μας διαβεβαίωσε ότι δεν σκόπευε να ζητήσει χρήματα για αυτό, ήθελε μόνο να επιστήσει τη προσοχή τού καταστηματάρχη για το μέλλον.
Εκτυλίχθηκε λοιπόν ο παρακάτω διάλογος στα αγγλικά βέβαια.
Πελάτης: Σας έφερα τα ψωμάκια που πήραμε πριν λίγο γιατί το ένα έχει μούχλα.
Καταστηματάρχης: Από που είσαι;
Πελάτης: Τι σημασία έχει αυτό;
Κατ/ρχης: Έχει.
Πελάτης: Δεν νομίζω αλλά τέλος πάντων. Είμαι Αιγύπτιος.
Κατ/ρχης.: Όχι δεν είσαι. Αλλά ξέρω από που είσαι.
Πελάτης: (έκπληκτος) : Από που είμαι λοιπόν αφού ξέρεις;
Κατ/ρχης: Είσαι ισραηλινός και ήρθες να μου δημιουργήσεις προβλήματα.
Πελάτης: Δεν είμαι ισραηλινός.
Κατ/ρχης. Είσαι και να φύγεις από το μαγαζί μου.
Και τον έδιωξε! Ο πελάτης με γέλια μάς διηγήθηκε το περιστατικό γιατί στην Αίγυπτο δεν είναι ευχάριστο να σε λένε εβραίο όπως μας εξήγησε.
Αλήθεια, αν δεν αλλάξει ο καθένας μας, πως θα αλλάξει η συνολική πραγματικότητα; Αν δεν επενδύσουμε πρώτα σε θέματα παιδείας και αγωγής είναι σαν να χτίζουμε πανέμορφα ρετιρέ πάνω σε σαθρά θεμέλια.
Ως πότε θα χρησιμοποιούμε τη λαμπρή δικαιολογία «του μεμονωμένου γεγονότος» για να καλύπτουμε τις δικές μας αμαρτίες;
Που πήγε η αρχαία ελληνική φιλοξενία την οποία έχουμε τυποποιήσει σε εντυπωσιακά περιτυλίγματα;
Μπορούμε να κομπάζουμε πως αποτελούμε άραγε συνέχεια των κλασσικών Ελλήνων;
Και όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος «Η Ελλάς πρέπει να έχει μια φιλοδοξία: Να αποκτήσει τουρισμό περιωπής, που δεν αλλοιώνει και αποχρωματίζει τη χώρα αλλά γίνεται ο καλύτερος πρεσβευτής της στο εξωτερικό».
Ας πορευτούμε με τέτοια υψηλά ιδανικά εγκαταλείποντας πρακτικές του παρελθόντος πως για όλα φταίει ο δήμος, η πολιτεία, το υπουργείο, οι ξενοδόχοι, οι αλλοδαποί, η μοίρα μας…
Ο κ. Γιώργος Τριανταφύλλου είναι Σύμβουλος Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων – Εκπαιδευτής.
O Δρ. Γεώργιος Τριανταφύλλου είναι Επιθεωρητής Εργασίας και υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα «Η βία και η παρενόχληση στον ξενοδοχειακό χώρο και ο ρόλος της Επιθεώρησης Εργασίας στην καταπολέμηση του φαινομένου»
