Ολυμπιακοί Αγώνες και Περιβαλλοντική Πολιτική της Τουριστικής Βιομηχανίας
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ένα
περιβαλλοντικά ανήσυχο κοινό παρακολούθησε και
συμμετείχε στις εργασίες του συνεδρίου
“Ολυμπιακοί Αγώνες και Περιβάλλον” που
διοργάνωσε με επιτυχία η Ελληνική Εταιρεία
Δικαίου του Περιβάλλοντος, την 1η και 2η
Φεβρουαρίου, στο Υπουργείο Εξωτερικών
(αμφιθέατρο Γ.Κρανιδιώτη).
Ο Υπουργός Πολιτισμού, η Αναπληρώτρια
Υπουργός Εξωτερικών, ο Δήμαρχος Αθηναίων,
Πανεπιστημιακοί, εκπρόσωποι του Δικαστικού
χώρου, εκπρόσωποι κομμάτων, νομικοί, τεχνοκράτες,
περιβαλλοντικοί επιστήμονες & δημοσιογράφοι
ανέπτυξαν προβληματισμούς, ανέφεραν εμπειρίες
προηγούμενων Ολυμπιάδων και πρότειναν λύσεις
για τα περιβαλλοντικά θέματα που αφορούν την
διοργάνωση των αγώνων στη χώρα μας.
Η γενική εικόνα – συμπέρασμα του
Συνεδρίου κατά την προσωπική μας άποψη είναι ιδιαίτερα
θετική για την οργανωμένη και επιστημονικά
τεκμηριωμένη περιβαλλοντική στρατηγική που
εφαρμόζει η “Αθήνα 2004” .
Οι επιμέρους δράσεις των
περιβαλλοντικών προγραμμάτων που αφορούν
θέματα, όπως ενδεικτικά αναφέρεται:
ελαχιστοποίηση ατμοσφαιρικών εκπομπών και
θορύβου, εφαρμογή νέων φιλικών προς το
περιβάλλον τεχνολογικών εφαρμογών στον τομέα
της δόμησης (βιοκλιματικός σχεδιασμός, χρήση μη
χλωριωμένων και μη τοξικών υλικών), ορθολογική
χρήση ενέργειας και η επικουρική ανάπτυξη και
χρήση ανανεώσιμων πηγών και φιλικότερων προς το
περιβάλλον μορφών ενέργειας (χρήση φυσικού
αερίου και φωτοβολταϊκών συστημάτων) & η
εφαρμογή βέλτιστων περιβαλλοντικά πρακτικών και
τεχνολογιών στον τομέα της συνολικής
διαχείρισης αποβλήτων (ανακύκλωση στην πηγή,
προσωρινή αποθήκευση, συλλογή, μεταφορά,
επεξεργασία, τελική διάθεση) αποτελούν βασικά
στοιχεία της ολοκληρωμένης εφαρμογής Συστημάτων
Περιβαλλοντικής Διαχείρισης που θα καλύπτουν
τις επιμέρους εγκαταστάσεις και τις συναφείς
δραστηριότητες που in-situ θα λάβουν χώρα.
Είναι μία ορθή επιστημονικά εφαρμογή
του διακεκριμένου συνάδελφου κου Γ.
Καζαντζόπουλου, Διευθυντή Οριζοντίων
Ενεργειών Περιβάλλοντος του Αθήνα 2004 και αποδεικνύει
την οργανωμένη και μη αποσπασματική
περιβαλλοντική αντίληψη της Οργανωτικής
Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και τον
υπεύθυνο (χωρίς άσκοπες ενέργειες εντυπωσιασμού
και αποπροσανατολισμού) και σε βάθος χρόνου
σχεδιασμό της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος.
Ένα παρόμοιας φιλοσοφίας και
πρακτικότητας μοντέλο έχει αναπτυχθεί από το 1998
και ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία στο χώρο του Δ.Α.Α.
¨Ελευθέριος Βενιζέλος¨ καταρχήν από τον
Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών Α.Ε. αλλά επιπροσθέτως
και από όλες τις εταιρείες που μετέχουν ήδη ως Third
Parties στις δραστηριότητες του αεροδρομίου.
Η περιβαλλοντική δράση του Αθήνα 2004
επεκτείνεται και σε άλλους τομείς με κυριότερο
την προστασία του Βιοτόπου του Σχοινιά καθώς
απομακρύνεται το Αεροδρόμιο του Μαραθώνα,
δημιουργείται Εθνικό Πάρκο , αποκαθίσταται η
υδρολογική ισορροπία της περιοχής με μεταφορά
νερού από τη λίμνη του Μαραθώνα, ενισχύεται η
βιωσιμότητα του πευκοδάσους, απομακρύνεται η
κεραία του Πολεμικού Ναυτικού, δημιουργούνται
χώροι αναψυχής και η περιοχή αποκτά εκείνες τις
παραμέτρους που θα της διασφαλίσουν, υπό
προϋποθέσεις, μία Βιώσιμη & Αειφόρο Ανάπτυξη.
Φυσικά και χωρίς αμφιβολία, η εν λόγω
περιοχή θα μπορούσε να έχει μία βιώσιμη και
αειφόρο ανάπτυξη και χωρίς την δημιουργία του
Ολυμπιακού Κέντρου Κωπηλασίας.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες όμως αποτελούν
καταλύτη για τη δημιουργία μεγάλων τεχνικών
έργων (Δ.Α.Α. ¨Ελευθέριος Βενιζέλος¨, Αττικό
Μετρό, Αττική Οδός, Ολυμπιακές αθλητικές και μη
εγκαταστάσεις, ΧΥΤΑ, κλπ.) που όλα τους
εμπεριέχουν πρωτόγνωρα, για τη χώρα μας, φιλικά
προς το περιβάλλον στοιχεία κατά τη διάρκεια
σχεδιασμού-κατασκευής και λειτουργίας (Μελέτες
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εφαρμογή Συστημάτων
Περιβαλλοντικής Διαχείρισης, εκπαίδευση
προσωπικού, εφαρμογή ανακύκλωσης στην πηγή,
ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ¨έξυπνα¨
κτίρια, κλπ.).
Μήπως η Βιώσιμη Ανάπτυξη τα τελευταία
χρόνια υλοποιείται στην χώρα μας και δεν το
έχουμε συνειδητοποιήσει λόγω μη υπάρξεως
προτέρου εντίμου περιβαλλοντικού βίου;
Ακόμα και η επιλογή και παρουσία ως
Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ του κου Η. Ευθυμιόπουλου,
πρώην ηγετικού στελέχους της Greenpeace στη χώρα μας,
με έντονη περιβαλλοντική και εθελοντική δράση
αποτελεί μία επιπρόσθετη περιβαλλοντική εγγύηση
και για την εξέλιξη των Ολυμπιακών έργων &
δραστηριοτήτων.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα της
αυξανόμενης περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης
και ενημέρωσης η Τουριστική Βιομηχανία, όπως
εκτενέστερα αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο, δεν
πρέπει να αντιμετωπίσει τα θέματα της προστασίας
του περιβάλλοντος ως ¨κίνδυνο¨ αλλά σαν ευκαιρία
για την ανάδειξη της ως τοπικό περιβαλλοντικό
και πολιτιστικό πρεσβευτή της χώρας.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι είναι προς
ίδιον όφελος της Τουριστικής Βιομηχανίας η
έναρξη διαμόρφωσης ή η έγκαιρη συμμετοχή της στη
διαμόρφωση μίας Περιβαλλοντικής Πολιτικής σε
εθνικό ή / και τοπικό επίπεδο όπως με επιτυχία ήδη
κατορθώνει σε επίπεδο Ξενοδοχειακής Μονάδας.
Αυτό απαιτεί, ως προς το εθνικό
τουλάχιστον επίπεδο, ένα γενικότερο κεντρικό
σχεδιασμό τη χρονική διάρκεια υλοποίησης και τα
αποτελέσματα του οποίου, ενόψει των Ολυμπιακών
Αγώνων, κανείς δεν μπορεί να προκαθορίσει χωρίς
κίνδυνο σφάλματος.
Όμως, η καταρχήν εφαρμογή, ως πιλοτικών
εφαρμογών, του 2ου και 3ου επιπέδου, όπως κατωτέρω
περιγράφονται, θα βοηθήσει τα μέγιστα στην
εφαρμογή ενός γενικότερου εθνικού προγράμματος
Το δεύτερο επίπεδο χάραξης
Περιβαλλοντικής Πολιτικής εντοπίζεται σε
επίπεδο προορισμού (Πόλη – Νομαρχία – Περιφέρεια).
Εκεί οι εκπρόσωποι της Τουριστικής
Βιομηχανίας με την συμπαράταξη των τοπικών αρχών
Αυτοδιοίκησης και με την επιστημονική
καθοδήγηση ειδικών μπορούν να θέσουν βασικές
Περιβαλλοντικές Αρχές (που δεν θα απαιτούν εκ
μέρους της Πολιτείας & της Τουριστικής
Βιομηχανίας ιδιαίτερες περιβαλλοντικές
επενδύσεις) ως ένα κοινά αποδεκτό κώδικα
διαφύλαξης και προστασίας του τοπικού φυσικού
περιβάλλοντος.
Η επιλογή των σχετικών περιβαλλοντικών
δεικτών (indicators) απαιτεί την συνδρομή του
οικονομοτεχνικού σχεδιασμού της
Περιφέρειας/Νομαρχίας και περιβαλλοντική μελέτη
οφέλους/κόστους ανάλογα με τον επιλεχθέντα
προορισμό.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο θα
αποτελέσει η καταρχήν συναίνεση, επικοινωνία και
συνεργασία εκπροσώπων της Τουριστικής
Βιομηχανίας που θεωρούνται εμπορικοί
ανταγωνιστές (δόκιμα ή αδόκιμα).
Περιβαλλοντικά όμως είναι σύμμαχοι και αυτό
πρέπει να συνειδητοποιηθεί και συνεκτιμηθεί από
όλους.
Το καθαρό περιβάλλον αποτελεί κύριο
μέρος των προσφερόμενων υπηρεσιών τους και
υπεραξία της επιχείρησης τους.
Ένα τρίτο επίπεδο χάραξης
Περιβαλλοντικής Πολιτικής εκ μέρους της
Τουριστικής Βιομηχανίας αφορά τις αυτοτελείς
περιβαλλοντικές δράσεις που μεμονωμένες
Ξενοδοχειακές Μονάδες/Όμιλοι εκπόνησαν με
πρωτεργάτες τις: Aldemar, Grecotel & Maris (σε αλφαβητική
σειρά).
Η χάραξη και εφαρμογή μίας φιλικής προς
το περιβάλλον στρατηγικής αποκτά κύρος μέσω μίας
υπογεγραμμένης, από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο,
Περιβαλλοντικής Πολιτικής που διανέμεται σε
όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (προμηθευτές, πελάτες,
τοπική κοινωνία, προσωπικό, κλπ.) με την
προϋπόθεση ότι:
- Η Περιβαλλοντική Πολιτική αποτελεί διαρκή
δέσμευση της επιχείρησης για αυτό θα πρέπει να
είναι διατυπωμένη με τρόπο που να βοηθά την
επιχείρηση στην εφαρμογή και βελτίωση των
περιβαλλοντικών προγραμμάτων της, - Να είναι σχετική με το είδος και το μέγεθος των
δραστηριοτήτων και παρεχόμενων υπηρεσιών της
επιχείρησης, - Να ανασκοπείται σε τακτικά, αλλά όχι σύντομα,
χρονικά διαστήματα με σκοπό να εμπεριέχει σε
συνεχή βάση τα διαρκώς εξελισσόμενα
περιβαλλοντικά θέματα της επιχείρησης, - Να είναι ξεκάθαρες οι περιοχές και τομείς των
δραστηριοτήτων/ προϊόντων/υπηρεσιών που
εμπίπτουν στις αρχές και στόχους της
Περιβαλλοντικής Πολιτικής της επιχείρησης, - Να υπάρχει δέσμευση για συνεχόμενη βελτίωση και
αποφυγή προληπτικά ή/και κατασταλτικά ρύπανσης - Και φυσικά να υπάρχει αναφορά πως
δραστηριοποιείται η επιχείρηση σε συνεχή
συμφωνία με την Ελληνική Νομοθεσία.
Μία Περιβαλλοντική Πολιτική που
εκπληρεί τα ανωτέρω κριτήρια μπορεί να οδηγήσει
μία Ξενοδοχειακή Μονάδα καταρχήν στην
οικονομικά ωφέλιμη εφαρμογή και ανάπτυξη ενός
Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης (ΣΠΔ) και
στην εν τέλει πιστοποίηση του.
Παρόλο που το τρίτο και τελευταίο
επίπεδο ανάπτυξης Περιβαλλοντικής Πολιτικής
είναι το πλέον προσοδοφόρο για τους
Περιβαλλοντικούς Συμβούλους καθότι οδηγεί στην
ανάπτυξη ΣΠΔ, εμείς και από αυτό το ηλεκτρονικό
¨βήμα¨ θα προτείνουμε και θα στηρίξουμε την
επιτυχή υλοποίηση του δεύτερου επιπέδου που
οδηγεί σε περιβαλλοντική βελτίωση και απόκτηση
ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων από τους
Προορισμούς.
Σίγουρα και το τρίτο επίπεδο δρώντας με
αυτοτέλεια προσδίδει οικονομικά και
ανταγωνιστικά οφέλη στην Ξενοδοχειακή Μονάδα
αλλά και στο περιβάλλον.
Η συνδυασμένη, όμως, δράση του 2ου και 3ου
επιπέδου θα μεγιστοποιήσει τα οικονομικά,
κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε τοπικό
κυρίως επίπεδο δημιουργώντας ταυτόχρονα τις
απαραίτητες υλικοτεχνικές υποδομές και το
κατάλληλα ενημερωμένο/καταρτισμένο έμψυχο
δυναμικό για την ανάπτυξη Εναλλακτικού
Τουρισμού, θα δημιουργήσει νέες αγορές και
επαγγέλματα και θα αποτελέσει μοχλό για την
βιώσιμη ανάπτυξη της Τουριστικής Βιομηχανίας
ενόψει της κοινής χρονικά, για την ανάπτυξη και
διαφήμιση της χώρας, πρόκλησης αλλά και εξίσου
σημαντικής βαρύτητας των Ολυμπιακών Αγώνων και
του Γ’ ΚΠΣ.
