Ευθέως
Διεθνές ρεζιλοδρόμιο Σπάτων!
“Με τον Λαλιώτη υπουργό, ποτέ δεν
φεύγουμε από δω”, φώναζαν ρυθμικά (και
ομολογουμένως ευρηματικά) οι μαθητές ενός
Λυκείου που εγκλωβίστηκαν – όπως και χιλιάδες
άλλοι ταξιδιώτες – στο …διεθνές αεροδρόμιο των
Σπάτων…
Μετά τη ρωμαϊκού τύπου φιέστα
εγκαινίων του νέου αεροδρομίου (ο Κ.
Λαλιώτης μόνο σκήπτρο και χλαμύδα δεν φορούσε, με
την έπαρση που τον διέκρινε για το όντως μεγάλο
αυτό έργο, που όμως δεν είναι δικό του). Ξεχνάει ο
κ. Λαλιώτης μερικά αυτονόητα: ότι οι πρώτες
αποφάσεις (και οι αντίστοιχες απαλλοτριώσεις)
έγιναν επί Κ. Καραμανλή, το έργο το πλήρωσε
ολόκληρος ο ελληνικός λαός και βεβαίως
κατασκευάστηκε από μία ιδιωτική γερμανική
εταιρεία, τη Hochtief.
Στα εγκαίνια έρευσε άφθονος ο
καμπανίτης οίνος, τα εδέσματα ήταν
πλουσιοπάροχα, όλοι ήταν χαρούμενοι και
ζητωκραύγαζαν ότι επιτέλους η Ελλάδα
εκσυγχρονίζεται, ενώ ο Κ. Σημίτης στο τέλος της
φιέστας (επιμένω στην έκφραση, γνωρίζοντας τη
βαρύτητά της) έδωσε το πράσινο φως για την πρώτη
απογείωση με τη φράση “ελεύθεροι προς
απογείωση”.
Αναρωτήθηκα κι εγώ: Λες όντως να
εκσυγχρονίστηκε η Ελλάδα και να μην το πήραμε
είδηση; Και την επομένη των εγκαινίων – όπως ήταν
απολύτως αναμενόμενο – εγένετο ΧΑΟΣ:
1. Η πολύωρη
αναμονή των πτήσεων άγγιξε και τις 18 ώρες σε
μερικές περιπτώσεις. Οι επιβάτες σε
αλλόφρονα κατάσταση δεν ήξεραν πώς να βοηθηθούν
(αλήθεια, πού πήγαν εκείνοι οι υπάλληλοι που τη
μέρα των εγκαινίων φορούσαν στο πέτο κονκάρδα
που έγραφε “Μπορώ να σας βοηθήσω”;).
2. Το αλαλούμ με την
επιβίβαση-αποβίβαση επιβατών ήταν χωρίς
προηγούμενο: Οι φυσούνες δεν προσαρμόζονταν
στις πόρτες των αεροπλάνων, τα λεωφορεία του
αεροδρομίου δεν ήξεραν πού βρίσκονται τα προς
απογείωση αεροπλάνα και έτσι τους έκαναν
…βόλτες στην πίστα του αεροδρομίου. Μάλιστα,
όπως καταγγέλθηκε ένας πιλότος ρωτούσε τους
επιβάτες μήπως ήξεραν πού βρίσκεται το αεροπλάνο
που θα οδηγούσε! Βέβαια, υπήρχαν μερικές
πραγματικά τραγικές περιπτώσεις, όπως αυτές των
ασθενών που περίμεναν επί ώρες μέσα στα
ασθενοφόρα τους που βρίσκονταν σταθμευμένα στην
πίστα του αεροδρομίου. Μία κυρία διηγήθηκε ότι
περίμενε για 9 ολόκληρες ώρες, έχοντας το
νεογέννητο μωρό στην αγκαλιά της.
3. Οι
πίνακες ανακοινώσεων έδειχναν άλλα αντ’ άλλων.
Για παράδειγμα, σε μία περίπτωση ο πίνακας
ανακοινώσεων έδειχνε ότι μία πτήση είχε
απογειωθεί, ενώ όλοι οι επιβάτες βρίσκονταν στο
αεροδρόμιο. Θυμάστε εκείνο το σλόγκαν που έλεγε
για το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων ότι θα είναι το
πιο αθόρυβο στον κόσμο; Εννοούσε, φυσικά, ότι
δεν θα υπήρχαν αναγγελίες από μεγάφωνα όπως
γινόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Πού να
φανταστούν όμως οι “εγκέφαλοι” της Ολυμπιακής
τις κραυγές των αγανακτισμένων επιβατών που
περίμεναν επί ώρες; Πόσο αθόρυβο είναι τώρα το
αεροδρόμιο και μάλιστα καθώς η κατάσταση θα
επιδεινωθεί ενόψει του Πάσχα;
4. Με τις αποσκευές
ίσχυε η ίδια απαράδεκτη κατάσταση. Σε πολλές
περιπτώσεις, οι αποσκευές ταξίδευαν με άλλη
πτήση από αυτή των ιδιοκτητών επιβατών τους.
Έτσι, για παράδειγμα, όταν έφτασαν οι κάτοικοι
μιας πτήσης στην Κέρκυρα, τους ειδοποίησαν ότι οι
αποσκευές τους βρίσκονταν – κατά λάθος, φυσικά –
στη Σάμο! Μερικοί αγανακτισμένοι επιβάτες που
έχασαν τις αποσκευές τους πήραν την κατάσταση
στα χέρια τους. Κατέβηκαν στο υπόγειο, όπου τι να
δουν; Βαλίτσες, βαλιτσάκια παιδικά
καροτσάκια και κάθε είδους αποσκευές ατάκτως
εριμμένες σαν να επρόκειτο για τον σταθμό
τοπικών λεωφορείων στην Καλκούτα της Ινδίας.
Αν στα παραπάνω προστεθεί η απουσία –
σχεδόν – ενδοεπικοινωνίας, τα προβλήματα με το
πάρκινγκ των αυτοκινήτων, τα προβλήματα στον
ανεφοδιασμό καυσίμων των αεροσκαφών, εύκολα
αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα μόνα που
λειτούργησαν χωρίς προβλήματα στο νέο
αεροδρόμιο των Σπάτων ήταν τα εστιατόρια και οι
καφετέριες που βρίσκονται μέσα σ’ αυτό.
Το αποτέλεσμα όλων των προαναφερθέντων
προβλημάτων ήταν: ρεταλιασμένα νεύρα των
επιβατών, οι οποίοι εξουθενωμένοι και
καταταλαιπωρημένοι οδηγούνταν από τον ¶ννα στον
Καϊάφα, καθώς δεν υπήρχε ένας πραγματικά
υπεύθυνος για να τους βοηθήσει.
Για ευθύνες ούτε λόγος. Το
μπαλάκι πήγαινε από τον ένα στον άλλο: από τη Hochtief
στην Ολυμπιακή Αεροπορία και από την ένωση
χειριστών στους υπαλλήλους εδάφους και πάει
λέγοντας:
Κι εδώ ήρθε η ώρα να θέσω μερικά
ερωτήματα (καθαρά ρητορικά βέβαια, καθώς είναι
βέβαιο ότι δεν θα λάβω καμία απάντηση):
-
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον Κ.
Λαλιώτη να βάζει προθεσμίες και προσωπικά
στοιχήματα με ένα τόσο μεγάλο έργο, το οποίο τώρα
διασύρει διεθνώς τη χώρα μας; Υπενθυμίζω τις
εκτενέστατες ανταποκρίσεις ξένων ΜΜΕ που
περιέγραφαν με κάθε λεπτομέρεια τα ρεζιλίκια των
Σπάτων, καθώς και τους αγανακτισμένους
τουρίστες, οι οποίοι θα μεταφέρουν τη χειρότερη
εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. -
Αφού η εύρυθμη λειτουργία των Σπάτων
δεν ήταν παρά εικονική (μήπως την έκαναν σε
προσομοιωτή πτήσεων;), γιατί δεν άφηναν το
αεροδρόμιο του Ελληνικού να λειτουργεί
παράλληλα με αυτό των Σπάτων, μέχρι να
λειτουργήσει αυτόνομα και ομαλά το νέο
αεροδρόμιο; -
Μέχρι πότε η Ολυμπιακή Αεροπορία
με την τεμπελιά της θα διασύρει διεθνώς την
εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό και θα
προκαλεί τον ελληνικό λαό; Φυσικά, ούτε
λόγος για πληρωμή ξενοδοχείου και φαγητού για
τους καταταλαιπωρημένους επιβάτες. Για να μάθουν
κανένα νέο τεχνολογικό σύστημα δεν μπορούν οι
καρεκλοκένταυροι της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Όμως είδα εγώ ότι όπου γάμος και χαρά …η Βασίλω
πρώτη. Τι εννοώ; Την τελευταία μέρα λειτουργίας
του αεροδρομίου του Ελληνικού, οι υπάλληλοι της
Ο.Α. είχαν στήσει πανηγύρι με κεφτεδάκια, κρασί,
λουλούδια, ενώ το βίντεο απαθανάτιζε τα δάκρυα
των κυριών με το ακαζού μαλλί. Και πώς να μην
κλάψουν; Τέτοιο ραχάτι άφηναν στο Ελληνικό. Τα
Σπάτα – όσο να ‘ναι – θα έχουν το σχετικό τρέξιμό
τους!
Τελικά, οι ιθύνοντες νόες της κυβέρνησης
βρήκαν “λύση” για όλα: Αφού επιστράτευσαν
πολλούς επωνύμους (από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ,
Χρήστο Πολυζωγόπουλο μέχρι τον τραγουδιστή
Κώστα Μακεδόνα) να δηλώσουν ότι λίγο-πολύ αυτά
είναι δικαιολογημένα, αποδύθηκαν σ’ έναν αγώνα
μεταστροφής της κοινής γνώμης. Μάλιστα τα
κρατικά κανάλια είχαν στη σχετική είδηση τον
τίτλο “Κάθε αρχή και δύσκολη”. Τέτοια υποτίμηση
της νοημοσύνης είναι πρωτοφανής!
Με τούτα και με κείνα, η Ολυμπιακή
Αεροπορία, αποφάσισε να …“εξομαλύνει” την
κατάσταση, περικόπτοντας τα δρομολόγια! Με
αυτά τα κωμικοτραγικά που συμβαίνουν, και
μάλιστα καθώς πλησιάζει το Πάσχα, προβλέπω τον
σταθμό Λαρίσης, καθώς και τα ΚΤΕΛ Κηφισού και
Λιοσίων, να γνωρίζουν μέρες δόξας και κίνησης…!
