Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΜελέτες και ΈρευνεςΗ τουριστική δραστηριότητα του Πειραιά και των Νησιών του Αργοσαρωνικού την τελευταία δεκαπενταετία (1992 – 2006)

Η τουριστική δραστηριότητα του Πειραιά και των Νησιών του Αργοσαρωνικού την τελευταία δεκαπενταετία (1992 – 2006)

Η τουριστική δραστηριότητα του Πειραιά και των Νησιών του Αργοσαρωνικού την τελευταία δεκαπενταετία (1992 – 2006)
του Ιωάννη Μαθιουδάκη

Έρευνα για την τουριστική κίνηση των περιοχών του Πειραιά και των νησιών του Αργοσαρωνικού στα πλαίσια εκπόνησης Διπλωματικής Εργασίας (με τίτλο «Αξιολόγηση των προγραμμάτων τουριστικής προβολής της Νομαρχίας Πειραιά και πρόταση σχεδίου μάρκετινγκ Νομού Πειραιά»). 

Τα στοιχεία που παρατίθενται αφορούν την τουριστική κίνηση του Πειραιά και των νησιών του Αργοσαρωνικού την τελευταία δεκαπενταετία (1992 – 2006), σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Σ.Υ.Ε. και του Ε.Ο.Τ. και δίνουν μια σημαντική πληροφόρηση για την διαμόρφωση σημαντικών δεικτών του τουρισμού της περιοχής.
Για τον Πειραιά σε ένα δείγμα 2.500 κλινών ετησίως κατά μέσο όρο, το οποίο αγγίζει περίπου το 83% των συνολικών κλινών και σύμφωνα με τα παρακάτω σχήματα καταγράφονται οι εξής τάσεις:

Σχήμα 1: Αφίξεις τουριστών Πειραιά 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Σχήμα 2: Διανυκτερεύσεις τουριστών Πειραιά 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Οι αφίξεις στον Πειραιά παρουσιάζουν μια σταθερά ανοδική πορεία από το 1997 μέχρι και το 2001 με οριακές αυξομειώσεις από εκεί κι έπειτα και τάσεις ανάκαμψης μετά το 2005, φτάνοντας από τις 125.590 το 1993 στις 153.864 το 2006. Αντίθετα με τις διανυκτερεύσεις δεν συμβαίνει το ίδιο όπου από το 2002 κι έπειτα συνεχώς μειώνονται και από 386.276 που είχαν φτάσει το 2000, το 2006 έπεσαν στις 263.344 (Σχήματα 1 & 2).

Η μέση παραμονή κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα με τα τελευταία χρόνια να μειώνεται συνεχώς, φτάνοντας από τις 2,8 διανυκτερεύσεις το 2000, στις 1,7 το 2006.

  1. 1993: 2,6 Διανυκτερεύσεις
  2. 1995: 2,6 Διανυκτερεύσεις
  3. 2000: 2,8 Διανυκτερεύσεις
  4. 2003: 2,5 Διανυκτερεύσεις
  5. 2006: 1,7 Διανυκτερεύσεις

Σχήμα 3: Διανυκτερεύσεις ανά κλίνη τουριστών Πειραιά 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Το ίδιο συμβαίνει και στις διανυκτερεύσεις ανά κλίνη όπου από 157 που είχαν φτάσει το 2000, μειώθηκαν μόλις στις 87 το 2006 (Σχήμα 3).

Πίνακας 1: Μερίδιο ημεδαπών στο σύνολο των διανυκτερεύσεων στα συλλογικά τουριστικά καταλύματα του Πειραιά για επιλεγμένα έτη

ΕΤΟΣ

ΣΥΝΟΛΟ ΔΙΑΝΥΚΤ/ΣΕΩΝ

ΔΙΑΝΥΚΤ/ΣΕΙΣ ΗΜΕΔΑΠΩΝ

ΜΕΡΙΔΙΟ ΗΜΕΔΑΠΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ (%)

1993

325.263

201.599

62,0

1995

296.692

196.870

66,4

2000

386.276

278.976

72,2

2003

343.113

248.767

72,5

2006

263.344

160.745

61,0

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Η τουριστική κίνηση του Πειραιά γενικά είναι μοιρασμένη καθΆ όλη την διάρκεια του έτους, με τους μήνες Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο να παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά στις αφίξεις και στις διανυκτερεύσεις.
Στον Πειραιά την πλειοψηφία των τουριστών αποτελούν οι ημεδαποί σε ποσοστό άνω του 60%, όπως απεικονίζεται στον παραπάνω πίνακα 1. Αξιοσημείωτα ποσοστά καταγράφει και το μερίδιο των κλασσικών τουριστικών αγορών των ¶γγλων, Γάλλων και Γερμανών (Σχήματα 8, 9 & 10) καθώς και σημαντική είναι και η παρουσία των Ιταλών, των Αμερικάνων και των Ρώσων τουριστών.

Όσον αφορά τα νησιά του Αργοσαρωνικού το δείγμα των κλινών από το οποίο προκύπτουν τα παρακάτω αποτελέσματα, δεν αφορά το σύνολο των κλινών, αλλά ένα μικρό ποσοστό αυτών, μιας και δεν αποστέλλουν όλες οι καταλυματικές μονάδες την τουριστική τους κίνησης στην Ε.Σ.Υ.Ε. Αναλυτικότερα τα αποτελέσματα προκύπτουν:

  1. Για την Αίγινα και το Αγκίστρι από το 33% περίπου των κλινών,
  2. Για τον Πόρο από το 26% περίπου των κλινών,
  3. Για την Ύδρα από το 37% περίπου των κλινών,
  4. Για τις Σπέτσες από το 21% περίπου των κλινών,
  5. Για τα Μέθανα από το 11% περίπου των κλινών.

Σχήμα 4: Αφίξεις τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Σχήμα 5: Διανυκτερεύσεις τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Όπως καταγράφουν τα παραπάνω σχήματα 4 & 5 τόσο οι αφίξεις όσο και οι διανυκτερεύσεις στα νησιά του Αργοσαρωνικού παρουσιάζουν ποικίλες διακυμάνσεις με έντονες πτωτικές τάσεις από το 2000 κι έπειτα Μετά το 2003 τα νησιά Ύδρα και Σπέτσες παρουσιάζουν κάποια σημάδια ανάκαμψης.

Σχήμα 6: Μέση Παραμονή τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Η μέση παραμονή για την Αίγινα, τον Πόρο, την Ύδρα και τις Σπέτσες παρουσιάζει πτωτικές τάσεις από το 2001 κι έπειτα και σε κανένα από αυτά τα νησιά δεν ξεπερνά τις 3 διανυκτερεύσεις. Λίγο πιο βελτιωμένη είναι η κατάσταση στο Αγκίστρι όπου η μέση παραμονή κατά μέσο όρο αγγίζει τις 4,4 διανυκτερεύσεις και στα Μέθανα τα οποία καταγράφουν την μεγαλύτερη μέση παραμονή, αγγίζοντας τις 6 διανυκτερεύσεις κι αυτό λόγω της ύπαρξης των ιαματικών λουτρών (σχήμα 6).

Σχήμα 7: Διανυκτερεύσεις ανά κλίνη τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Ο δείκτης των διανυκτερεύσεων ανά κλίνη παρουσιάζει έντονες πτωτικές τάσεις τα τελευταία χρόνια σε όλα τα νησιά με εμφανή σημάδια ανάκαμψης μετά το 2005 για το νησί της Ύδρας μόνο (σχήμα 7).

Σχήμα 8: Μερίδιο ¶γγλων τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Σχήμα 9: Μερίδιο Γάλλων τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Σχήμα 10: Μερίδιο Γερμανών τουριστών Αργοσαρωνικού 1992 – 2006

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Σχετικά με το μερίδιο των τουριστών που επισκέπτονται τα νησιά του αργοσαρωνικού, εκτός από τους ημαδαπούς, σημαντικά είναι τα ποσοστά των τουριστών από τις κλασσικές τουριστικές αγορές της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Στην Αίγινα και το Αγκίστρι σημαντική παρουσία έχουν και οι προερχόμενοι τουρίστες από Σκανδιναβικές χώρες και κυρίως από την Σουηδία. Στον Πόρο καταγράφεται επίσης και κάποια σημαντική παρουσία Αμερικανών τουριστών καθώς έντονη παρουσία Αμερικανών αλλά και Ιταλών καταγράφεται στην Ύδρα και τις Σπέτσες.

Όσον αφορά το μερίδιο των ¶γγλων τουριστών (σχήμα 8), παρουσιάζει πτωτικές τάσεις από το 2000 κι έπειτα σε όλα τα νησιά του Αργοσαρωνικού, με σημάδια ανάκαμψης από το 2005 κι έπειτα για την Ύδρα και τις Σπέτσες.
Το μερίδιο των Γάλλων τουριστών (σχήμα 9), στην Αίγινα, το Αγκίστρι και τα Μέθανα παρουσιάζει πτωτικές τάσεις, στο Πόρο συνεχής αυξομειώσεις και στην Ύδρα σημάδια ανάκαμψης από το 2005 κι έπειτα.

Τέλος το μερίδιο των Γερμανών τουριστών (σχήμα 10), παρουσιάζει την μεγαλύτερη επιδείνωση σε όλα τα νησιά, μετά το 1997 και πολύ περισσότερο στην Αίγινα και τον Πόρο, με πολύ μικρά σημάδια ανάκαμψης για το νησί της Ύδρας από το 2005 κι έπειτα.

Πίνακας 2: Διανυκτερεύσεις στα ξενοδοχειακά καταλύματα του Αργοσαρωνικού κατά το τετράμηνο Ιουνίου – Σεπτεμβρίου ως ποσοστό επί του ετήσιου συνόλου των διανυκτερεύσεων για επιλεγμένα έτη

ΑΙΓΙΝΑ

ΑΓΚΙΣΤΡΙ

ΠΟΡΟΣ

ΥΔΡΑ

ΣΠΕΤΣΕΣ

ΜΕΘΑΝΑ

1992

76,5

88,9

83,2

74,8

84,6

100,0

1995

75,9

93,8

81,6

39,8

81,8

100,0

1998

77,8

79,5

75,3

67,5

83,1

98,4

2001

77,3

92,6

77,7

85,0

89,9

100,0

2004

76,3

89,2

77,5

74,2

76,1

100,0

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Όπως διαφαίνεται στον παραπάνω πίνακα 2, η εποχικότητα σε όλες τις περιοχές κυμαίνεται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα με τον μεγαλύτερο όγκο της τουριστικής κίνησης να συγκεντρώνεται κατά το διάστημα Ιουνίου – Σεπτεμβρίου. Σημάδια άμβλυνσης του έντονου φαινομένου παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια τα νησιά της Ύδρας και των Σπετσών.

Πίνακας 3: Μερίδιο ημεδαπών στο σύνολο των διανυκτερεύσεων στα συλλογικά τουριστικά καταλύματα του Αργοσαρωνικού για επιλεγμένα έτη

ΕΤΟΣ

ΣΥΝΟΛΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΩΝ

ΔΙΑΝΥΚΤ/ΣΕΙΣ ΗΜΕΔΑΠΩΝ

ΜΕΡΙΔΙΟ ΗΜΕΔΑΠΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ (%)

1993

306.528

100.586

32,8

1995

244.656

79.526

32,5

2000

360.909

171.155

47,4

2003

207.459

122.559

59,1

2006

153.995

101.754

66,1

Πηγή: Ε.Σ.Υ.Ε./Ε.Ο.Τ.

Το μερίδιο των ημεδαπών τουριστών, στις Σπέτσες, στην Ύδρα και στα Μέθανα σε όλη τη δεκαπενταετία, υπερτερεί σταθερά έναντι των αλλοδαπών. Αντίθετα για στην Αίγινα, το Αγκίστρι και τον Πόρο, ενώ στην αρχή της δεκαπενταετίας το μερίδιο των αλλοδαπών τουριστών ήταν κατά πολύ αυξημένο έναντι των ημεδαπών, τα τελευταία χρόνια το τοπίο έχει αλλάξει άρδην με τους αλλοδαπούς να έχουν μειωθεί δραματικά και τους ημεδαπούς να έχουν αυξήσει το ποσοστό τους.
Ακόμα και στις περιοχές που από την αρχή της δεκαπενταετίας υπερτερούσε το μερίδιο των ημεδαπών τουριστών παρατηρούνται συνεχής τάσεις αύξησης του ποσοστού τους, με αντίστοιχη μείωση του ποσοστού των αλλοδαπών με αποτέλεσμα να καταγράφονται τα παραπάνω αποτελέσματα του πίνακα 3.

Από την παραπάνω ανάλυση της τουριστικής κίνησης του Πειραιά και των νησιών του Αργοσαρωνικού προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα.

  • Η πτώση του δείκτη των διανυκτερεύσεων στις περισσότερες περιοχές πλην της Ύδρας και των Σπετσών, μπορεί να αναζητηθεί σε αιτίες όπως η υπερσυγκέντρωση και η υπερπροσφορά κλινών στην περιοχή, η έλλειψη υποδομών, το γερασμένο παρεχόμενο τουριστικό προϊόν από τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, ο έντονος ανταγωνισμός στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
  • Η μεγάλη ανατροπή του σκηνικού στο μερίδιο των αλλοδαπών τουριστών που συνέβη στην Αίγινα, το Αγκίστρι και τον Πόρο, από το 1997 κι έπειτα, καθώς και η φθίνουσα πορεία του αριθμού και των ημεδαπών και πολύ περισσότερο των αλλοδαπών τουριστών στις υπόλοιπες περιοχές σε σχέση με το 1992, μπορεί να αποδοθεί στην έλλειψη επαγγελματικού μάρκετινγκ από φορείς και επιχειρήσεις, στο να διαγνώσουν και να προλάβουν τις εξελίξεις του ανταγωνισμού των όμορων με την Ελλάδα χωρών και να προβούν σε μέτρα για τη διατήρηση του μεριδίου τους.
  • Στη μεγάλη μείωση του μεριδίου των κλασικών τουριστικών αγορών των ¶γγλων, Γάλλων και των Γερμανών για τις περιοχές του Πειραιά και του Αργοσαρωνικού τα τελευταία χρόνια, έπαιξε ρόλο αφενός η αλλαγή της πολιτικής των μεγάλων tour operators και αφετέρου το ότι γενικά η Ελλάδα διεθνώς, χαρακτηρίζεται πλέον ως ιδιαίτερα ακριβός τουριστικός προορισμός. Επίσης σημαντικό λόγο μείωσης των αλλοδαπών τουριστών αποτελεί και η μεταστέγαση του αεροδρομίου με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί σημαντικά το κόστος μεταφοράς στους συγκεκριμένους προορισμούς.
  • Η μέση παραμονή με εξαίρεση τα Μέθανα και το Αγκίστρι, σε κανένα από τα υπόλοιπα νησιά δεν ξεπερνά την τελευταία πενταετία τις 3,5 διανυκτερεύσεις. Στη μείωση του δείκτη της μέσης παραμονής συμβάλλει σημαντικά η αύξηση του αριθμού των ξενοδοχειακών κλινών την τελευταία δεκαετία, η οποία ακολουθεί ταχύτερους ρυθμούς από την αύξηση των διανυκτερεύσεων.
  • Η συνεχής μείωση των διανυκτερεύσεων ανά κλίνη σε όλες τις περιοχές, ως απόρροια της μείωσης της μέσης παραμονής, συντελεί στην υποαπασχόληση του ξενοδοχειακού δυναμικού του Πειραιά και του Αργοσαρωνικού.
  • Τέλος η εποχικότητα του τουρισμού των περιοχών της Νομαρχίας Πειραιά κυμαίνεται γενικά σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα καθΆ όλη τη διάρκεια της δεκαπενταετίας, με το πρόβλημα αυτό να παραμένει άλυτο και να διογκώνεται.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η αδυναμία στρατηγικού σχεδιασμού από φορείς και επιχειρήσεις για τον τουρισμό της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, μέσα από την καταγραφή των τάσεων που διαμορφώνονται τα τελευταία χρόνια, οδήγησε στη παρούσα κατάσταση με αποτέλεσμα άλλες περιοχές ανακάμπτουν και άλλες μειώνουν την τουριστική τους κίνηση. Δεν δόθηκε η απαραίτητη σημασία για ενέργειες προβολής σε νέες αγορές με προοπτικές ανάπτυξης, καθώς δεν υπολογίστηκε η πολιτική των tour operators για την συγκεκριμένη περιοχή και δεν επιδιώχθηκε ο επηρεασμός τους, έτσι ώστε να μη στρέψουν σε νέες αναπτυσσόμενες αγορές, την πελατεία των παραδοσιακών για την περιοχή αγορών.

Ο κ. Ιωάννης Μαθιουδάκης είναι Υπάλληλος της Διεύθυνσης Τουρισμού της Νομαρχίας Πειραιά, κάτοχος Μεταπτυχιακού από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων.

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024