Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΆρθραΗ ανεξήγητη (;) κακοδαιμονία του ελληνικού τουρισμού! (Α΄)

Η ανεξήγητη (;) κακοδαιμονία του ελληνικού τουρισμού! (Α΄)

Η ανεξήγητη (;) κακοδαιμονία του ελληνικού τουρισμού! (Α΄)

Στο δημοσίευμα της Δευτέρας 21 Ιουνίου 2010 με τίτλο «Επικοινωνία και Μάρκετινγκ ή Επικοινωνία στο Μάρκετινγκ;» είχα προσπαθήσει να αποσαφηνίσω και να αναδείξω μια νέα οπτική της Στρατηγικής Επικοινωνίας, την «Ολοκληρωμένη Επικοινωνία Μάρκετινγκ» (Integrated Marketing Communication). Είδαμε τότε πως πρόκειται για ένα νέο concept επικοινωνίας που παρουσιάστηκε στις ΗΠΑ στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και σήμερα έχει πλέον αναγνωριστεί από την πλειοψηφία των marketers ως το «κλειδί» για την επίτευξη υψηλής ποιότητας στην προβολή και την προώθηση. Με βάση τη γενικότερη φιλοσοφία της Ο.Ε.Μ. και σε συνδυασμό με μια άλλη επιστημονική αντίληψη, τη «Διαχείριση Ολικής Ποιότητας» / TQM (Total Quality Management), θα προσεγγίσουμε σήμερα την πολυσυζητημένη κρίση του ελληνικού τουρισμού (υπαρκτή και αναμφισβήτητη βέβαια) επιχειρώντας να δώσουμε κάποιες απαντήσεις ως αποτίμηση στη λήξη μιας ακόμα θερινής τουριστικής περιόδου.

Δεδομένου ότι στη βάση όλων των προσεγγίσεων πρέπει να βρίσκονται ερμηνευτικά σχήματα, όροι και ορισμοί, επιλέγουμε εδώ να χρησιμοποιήσουμε το απλό έως απλοϊκό σχήμα «αιτίου-αποτελέσματος» με ερμηνεία του ρόλου/στάσης των εμπλεκομένων μερών και να ορίσουμε ως έννοια την «κακοδαιμονία», που συχνά ακούμε αλλά μάλλον δεν αναλύουμε. Η λέξη σημαίνει «κακοτυχία» και -όπως είναι προφανές- μόνο μια αφελής προσέγγιση θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτή. Τα εμπλεκόμενα μέρη, λοιπόν, λειτουργούν ως εξής:

Σε ό,τι αφορά καταρχήν στα ενοικιαζόμενα δωμάτια-διαμερίσματα, που προσφέρουν πολύ μεγάλο αριθμό κλινών σε σχέση με το σύνολο των προσφερομένων και πολλά εξ αυτών μάλιστα ονομάζονται καταχρηστικά «Hotel», το πρόβλημα για τα περισσότερα εστιάζεται στην απουσία εταιρικής ταυτότητας και φιλοσοφίας. Χαρακτηριστικό και ιδιαίτερα διδακτικό είναι το παράδειγμα πολλών ελληνικών νησιών, κυρίως των Κυκλάδων. Οι σημερινοί επιχειρηματίες του χώρου, δεύτερης ή και τρίτης γενιάς, ακόμα και αν ανακαίνισαν ή επέκτειναν την επιχείρησή τους, δε φαίνεται να έχουν υιοθετήσει νέα αναπτυξιακή αντίληψη. Είναι στατιστικά ελεγχόμενο πως οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν ενδιαφερθεί να αποκτήσουν ειδικές γνώσεις σχετικά με τη διαχείριση του ξενοδοχειακού προϊόντος, χωρίς να μιλάμε απαραίτητα για ένα τίτλο σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μια δημοφιλής απάντηση βέβαια θα ήταν πως «τα χρήματα βγαίνουν και χωρίς γράμματα, άρα τα γράμματα είναι περιττά», όμως πλέον οι απαιτήσεις στο χώρο του τουρισμού φέρνουν στο προσκήνιο το πρόβλημα ενός ιδιότυπου λειτουργικού αναλφαβητισμού των επιχειρηματιών έναντι των ίδιων των επιχειρηματικών τους υποχρεώσεων. Όσοι γνωρίζουν το χώρο και παρακολουθούν την πορεία του ελληνικού τουρισμού τουλάχιστον την τελευταία τριακονταετία θυμούνται τη συμπεριφορά των επιχειρηματιών σε δημοφιλείς νησιωτικούς προορισμούς, όταν ο Έλληνας πελάτης παραγκωνιζόταν έναντι του ξένου, αλλά και αργότερα, που -παρά το γεγονός ότι ο εγχώριος τουρισμός αναδείχθηκε σε στυλοβάτη των επιχειρήσεων αυτών- οι επιχειρηματίες αντί να διδαχθούν ακολούθησαν κερδοσκοπική και ευκαιριακή πολιτική. Τα τελευταία χρόνια, που -σε συνάρτηση με την κυριαρχία του Διαδικτύου και τη διαφοροποίηση της νοοτροπίας των πελατών- άρχισαν να διατυπώνονται καυστικά σχόλια για πληθώρα επιχειρήσεων, πολλοί ήταν αυτοί που προτίμησαν να υιοθετήσουν την εύκολη απάντηση «δε θέλω να δουλεύω με Έλληνες», ενώ ταυτόχρονα όμως παραδέχονται πως η κίνηση έχει μειωθεί σημαντικά.

Προς την ίδια κατεύθυνση μεγάλο μερίδιο ευθύνης αναλογεί και στις επιχειρήσεις εστίασης και ψυχαγωγίας. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην εστίαση αξίζει να θυμηθεί κανείς τις κραυγαλέες υπερτιμολογήσεις αγαθών σε συνάρτηση με πρώτες ύλες συχνά αμφίβολης ποιότητας. Προϊόντα που με το χαρακτηρισμό του «ντόπιου» ή του «φρέσκου» εκτινάσσονταν στα ύψη απαιτούσαν απλή λογική ή / και τη σχετική πληροφόρηση για να αντιληφθεί κανείς ότι έφθαναν καθημερινά από τον Πειραιά σε κλίμα μυστικότητας. Το γεγονός ότι το πανίσχυρο τότε δολάριο επέτρεπε σε μια μεγάλη ομάδα ξένων τουριστών να βρίσκουν φθηνή την Ελλάδα ή τουλάχιστον να μπορούν να πληρώσουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες αυτές, σε καμιά περίπτωση δεν έπρεπε να οδηγήσει στην απαξίωση και περιφρόνηση του εγχώριου τουρισμού. Αργότερα, όταν οι αλλεπάλληλες ταξιδιωτικές οδηγίες και μετέπειτα η απαρχή της οικονομικής κρίσης απέκοψαν τους δεσμούς με τις αγορές αυτές, η εμπιστοσύνη του εγχώριου τουρισμού είχε πλέον κλονιστεί, τα έσοδα φυσικά μειώνονταν ραγδαία, αλλά πολλοί επιχειρηματίες αρνούνταν να αποδεχθούν ότι η εποχή του «fresh fish» είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί. Στο σημείο αυτό, αναφορικά και με τις δύο παραπάνω ομάδες επιχειρηματικών συμφερόντων (που συχνά συγκοινωνούν αναπτύσσοντας δράση και στα δύο πεδία), δεν πρέπει να μας διαφύγει πως ένας ακόμα λόγος της σημερινής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας τους είναι η οικονομική επιβάρυνσή τους εξαιτίας των δανειακών τους υποχρεώσεων. Η υστέρηση των εσόδων κατέστησε δυσβάστακτες τις δόσεις των δανείων που χρησιμοποιήθηκαν για τις επεκτάσεις των μονάδων τον καιρό της ευημερίας, με αποτέλεσμα οι επιχειρηματίες να μέμφονται σήμερα την πολιτεία για αδιαφορία και εγκατάλειψη παραβλέποντας τις δικές τους ευθύνες.

Συνεχίζεται…

Την επόμενη εβδομάδα στο β΄ μέρος: Τοπική Αυτοδιοίκηση, τουριστικοί πράκτορες, ακτοπλοΐα… επίλογος.

Ο Φώτης Παντόπουλος είναι Ερευνητής Στρατηγικής Επικοινωνίας και Σύμβουλος Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων Επιχειρήσεων. Για τυχόν ερωτήσεις ή παρατηρήσεις, επικοινωνείτε μαζί του στο info@prsolutions.gr.

Εκπαιδευτικός - Επικοινωνιολόγος - Σύμβουλος Ασφαλείας - INVESTIMA LLC | + Άρθρα

Ο Φώτης Παντόπουλος είναι επικοινωνιολόγος, ερευνητής Στρατηγικής Επικοινωνίας & Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Σύμβουλος Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων Επιχειρήσεων. Είναι δημιουργός του έργου Innovatebiz στην Ολλανδία και της εταιρείας INVESTIMA στις ΗΠΑ, όπου και δραστηριοποιείται σε πεδία που άπτονται της Επικοινωνίας. Ακόμη, ερευνητής στο Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διευθυντής Ασφαλείας, Ψηφιακού Μετασχηματισμού & Εκπαίδευσης του Ινστιτούτου Διαχείρισης Ανθρωπογενών και Φυσικών Καταστροφών (ΙΔΑΦΚ) και επιστημονικός υπεύθυνος του “Σχολείου Διδακτικής”.

28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024