Ευθέως
Πολύ κρασί, λίγο θάλασσα και τα όργια…
Θυμάστε τους νεαρούς ¶γγλους που πέρυσι
το καλοκαίρι κυνηγιόντουσαν …ξεβράκωτοι στον
αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού; Σίγουρα θα σας ήρθε
στη μνήμη αυτή η αλγεινή ανάμνηση, η οποία όμως
δεν είναι και η μοναδική. Από την άλλη πλευρά,
σκέφτεστε τι σάλος θα ξεσπούσε παγκοσμίως αν
μερικοί Έλληνες τουρίστες περιφέρονταν γυμνοί
στο μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχετζ της
Αγγλίας;
Ομολογώ ότι αφορμή για τη σύνταξη του
παρόντος άρθρου υπήρξε η συνέντευξη
του δημάρχου Κω, Μιλτιάδη Φάκκου, στο TDN. Ο
δήμαρχος Κω με εύλογο παράπονο διαμαρτύρεται για
τον χαμηλής ποιοτικής (και βεβαίως
εισοδηματικής) στάθμης τουρισμό που κατακλύζει
το πανέμορφο νησί της Κω, αλλά και πολλά άλλα μέρη
της Ελλάδας.
Είναι να απορεί, πραγματικά, κανείς με το
πού ξεφυτρώνουν αυτά τα «μπουμπούκια» σε μια
χώρα άκρως συντηρητική, όπως η Αγγλία (αλλά και
από άλλες σκανδιναβικές χώρες) όπου η καλή
συμπεριφορά είναι συνδεδεμένη με όλες τις
εκφράσεις της ζωής. Όποιοι έχετε ταξιδέψει στη
χώρα αυτή, θα έχετε διαπιστώσει πως η ευγένεια
είναι πραγματικά κάτι που σκλαβώνει (και που τόσο
λείπει από τη χώρα μας…). Γιατί λοιπόν από μια
τόσο καθωσπρέπει χώρα π.χ. όπως η Αγγλία, πολλοί
τουρίστες – οι οποίοι την εκπροσωπούν στο
εξωτερικό, όπου πηγαίνουν για διακοπές – φέρονται
σαν κανίβαλοι όταν έρχονται στη χώρα μας για
διακοπές; Δεν κάνω γενικεύσεις και – προς Θεού –
δεν ισχυρίζομαι ότι εντάσσονται όλοι οι ¶γγλοι
και Σκανδιναβοί (αλλά και Ιταλοί και άλλοι τινές)
τουρίστες σε αυτή την κατηγορία. Είναι όμως πάρα
πολλοί οι ¶γγλοι («τουρίστες-χούλιγκαν» τούς
ονομάζω, για να θυμηθούμε και ένα άλλο ευγενές
…σπορ της χώρας αυτής), νεαρής κυρίως ηλικίας,
που έρχονται στη χώρα μας, την οποία τη θεωρούν
ιδανικό μέρος για να ξεσαλώσουν, νομίζοντας ότι
εδώ είναι «ξέφραγο αμπέλι» (για να μην πω τίποτε
χειρότερο). Ερχόμενοι στην Ελλάδα περιφέρονται
με μία μπύρα στο χέρι μέχρι που φεύγουν για τη
χώρα τους. Βρίζουν, ασχημονούν, παρενοχλούν τα
κορίτσια, χειρονομούν χυδαία, φωνασκούν και
γενικά δείχνουν ότι το μόνο που δεν τους
ενδιαφέρει στην Ελλάδα είναι ο πολιτισμός.
Η στέρηση (π.χ. στο ποτό) και η επιβολή
αυστηρών κανόνων στην καθημερινή συμπεριφορά
που ισχύουν στις χώρες τους είναι δύο από τους
λόγους που θεωρώ πιθανούς να δικαιολογήσουν τις
ακρότητες αυτές. Εκείνο όμως που δεν κατανοώ
είναι το γιατί η Ελλάδα, μέσω των αρμόδιων
τουριστικών φορέων, δεν προσπαθεί αφενός να
κατευνάσει την καλοκαιρινή αυτή μάστιγα (γιατί
περί τέτοιας πρόκειται), αφετέρου – και αυτό είναι
ίσως πιο ουσιαστικό – να τη σταματήσει στην πηγή
της, δηλ. στην ίδια την Αγγλία και τις άλλες χώρες.
Τι εννοώ; Ελέγχονται άραγε αυτοί οι νεαροί για το
πόσα χρήματα μεταφέρουν μαζί τους ως τουριστικό
συνάλλαγμα; Ή μήπως μπαίνουν στο αεροπλάνο για
την Ελλάδα με χρήματα τόσα όσα να φτάνουν για τα
καθημερινά (ή, μάλλον, για τα βραδινά) «ξύδια»; Και
βέβαια στους ιθύνοντες νόες ανήκει η ευθύνη να
μην περνάει στο εξωτερικό η άποψη ότι – ειδικά
προκειμένου περί χαμηλού επιπέδου τουριστικών
πακέτων – στην Ελλάδα μπορείτε να κάνετε τα πάντα,
αφού είναι η χώρα της ελευθερίας. Όσο για την τιμή
που θα πληρώσουν στο πακέτο; Θυμάμαι το 1996 είδα
διαφήμιση σε επαρχιακή πόλη της Αγγλίας που
έγραφε ότι τον Αύγουστο για 12 μέρες στη Ζάκυνθο
διαμονή+αεροπορικό εισιτήριο μόνο 94.000 δραχμές!
Δηλαδή, σχολίασα με την παρέα μου, συμφέρει να
ερχόμαστε στην Αγγλία και να πηγαίνουμε ως
τουρίστες στην πατρίδα μας για να μας έρχεται πιο
φτηνά!
Είναι γεγονός, πάντως, ότι τόσο οι
αρμόδιοι φορείς, όσο και οι τοπικές κοινωνίες δεν
θέλουν να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο και να
μιλήσουν ανοιχτά. Γιατί πολλές φορές, οι ντόπιοι
επιχειρηματίες είναι αυτοί που συμβάλλουν στο
πρόβλημα, καθώς δεν μιλάνε ανοιχτά ποτέ, ειδικά
βέβαια σε τουριστική περίοδο, αλλά μόλις φύγουν
τα «καλόπαιδα». Σας ερωτώ: Πού βρίσκουν τα ποτά
και μεθοκοπάνε αυτοί οι χούλιγκανς; Δεν νομίζω να
τα φέρνουν από την πατρίδα τους… Έπειτα, πολλές
φορές υπάρχει μια δουλοπρεπής συμπεριφορά
απέναντι σε κάθε ξένο τουρίστα, τον οποίο θεωρούν
ως χρυσοτόκο όρνιθα, άσχετα αν αυτός τη βγάζει με
μια μερίδα πατάτες ή με έναν γύρο. Η Αστυνομία από την
πλευρά της, όντως, δεν μπορεί να κάνει και πολλά
πράγματα, αφού είναι τεράστιος ο όγκος των
τουριστών κατά τη θερινή περίοδο. Όμως και η ίδια
η Αστυνομία έκανε ποτέ κάτι ουσιαστικό, όπως, για
παράδειγμα, να απελάσει (με την κατάλληλη
δημοσιότητα, βέβαια) ολόκληρα γκρουπ με
τουρίστες που προσβάλλουν τη χώρα μας;
Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι το
εξής: Όλες αυτές οι ενέργειες προσβάλλουν τον
καθένα από εμάς που θέλει να απολαύσει τις
διακοπές του και δεν φταίει σε τίποτε να υπομένει
τις ασχήμιες και τις βαρβαρότητες των εκ Βορρά
«τουριστών». Η συμπεριφορά αυτή είναι κατακριτέα
όμως και γιατί προσβάλλει την ίδια μας τη χώρα,
αφού – κακώς, κάκιστα μάλλον – περνάει η εντύπωση
ότι στην Ελλάδα ισχύει όχι το «λίγο κρασί, λίγο
θάλασσα και τ’ αγόρι μου» για να θυμηθούμε το
γνωστό ελληνικό τραγούδι, αλλά ο τίτλος του
παρόντος άρθρου.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι τα
κρούσματα αυτά (η μάλλον η πληγή αυτή) τείνουν να
προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στον τουρισμό
επιπέδου
καθώς τα κακά νέα ταξιδεύουν πολύ εύκολα. Έτσι,
ήδη περιοχές που δεν αντιμετώπισαν στη ρίζα του
το φαινόμενο αυτό, το πλήρωσαν ήδη πολύ ακριβά, με
την αποχώρηση υψηλού επιπέδου tour operators από την
περιοχή τους (βλ. την περίπτωση της Ζακύνθου).
Αν οι αρμόδιοι (σε επίπεδο Πολιτείας,
αλλά και τοπικών παραγόντων) δεν ενδιαφερθούν
ουσιαστικά για τη λύση του προβλήματος, ώστε να
καταστεί σαφές ότι είμαστε μια χώρα ευνομούμενη
και αξιοπρεπής, ο τουρισμός μας θα φθείρεται
ανεπανόρθωτα χρόνο με τον χρόνο. Κι όσο για μας;
Δεν αποκλείεται να δούμε μερικούς μεθυσμένους
νεαρούς τουρίστες να παίζουν γυμνοί στην
Ακρόπολη!
