Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΆρθραΕυθέως Διδυμότειχο: Μια πόλη πανέμορφη (όσο και παρεξηγημένη…)

Ευθέως Διδυμότειχο: Μια πόλη πανέμορφη (όσο και παρεξηγημένη…)

Ευθέως
Διδυμότειχο: Μια πόλη πανέμορφη (όσο και παρεξηγημένη…)

Για τους άρρενες αναγνώστες, και
ειδικότερα για όσους έτυχε να υπηρετούν τη
θητεία τους στον ακριτικό Έβρο, το Διδυμότειχο
είναι συνδεδεμένο με αναμνήσεις μάλλον άσχημες
επειδή οι συνθήκες ήταν – ιδιαίτερα στο παρελθόν –
αρκετά δύσκολες. Πολλές υπηρεσίες, πολύ κρύο,
πολλή ομίχλη, η σκέψη ότι βρίσκεσαι πολύ μακριά
από την υπόλοιπη Ελλάδα. Ποιος δεν ξέρει το
τραγούδι «Διδυμότειχο μπλουζ» του Γ. Νταλάρα;
(Στ’ αλήθεια, πόση παρεξήγηση και κακές
εντυπώσεις δημιούργησε αυτό το τραγούδι στο
Διδυμότειχο). Έτυχε να υπηρετώ κι εγώ τη
στρατιωτική μου θητεία σε αυτή την περιοχή πριν
από χρόνια και η τύχη πάλι το έφερε να επισκεφθώ
ως δημοσιογράφος το Διδυμότειχο και τη γύρω
περιοχή. Πολλοί μού έλεγαν: «Μα εκεί τι θα πας να
κάνεις; Τι θα δεις εκεί;». Κι όμως, δεν σας κρύβω
ότι η έκπληξή μου από τη μεταμόρφωση αυτή της
πόλης ήταν πολύ μεγάλη. Σίγουρα σε αυτό συνέβαλε
και το γεγονός ότι τώρα πλέον πήγα ως τουρίστας
και όχι ως στρατιώτης και είναι αναμφισβήτητο
πως αλλιώς βλέπει τα πράγματα ο ένας κι αλλιώς ο
άλλος. Ένας στρατιώτης και στη Ρόδο να υπηρετεί
όλα θα τα βλέπει μαύρα κι άραχνα…

Το Διδυμότειχο, λοιπόν, είναι μια
πανέμορφη γραφική πόλη που σφύζει από ζωή.
Με τα πανέμορφα κάστρα να δεσπόζουν πάνω από την
πόλη, με πλήθος μνημείων (αρχαίων, βυζαντινών,
μουσουλμανικών, σύγχρονων), με ωραία μουσεία, πολλές εναλλακτικές
λύσεις για διασκέδαση (κλαμπ, εστιατόρια, μέχρι
και ψαροταβέρνες), πλούσιο λαϊκό πολιτισμό (ΕΤΗΣΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ),
πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και αντίστοιχες
προτάσεις για οικοτουρισμό, την πόλη αυτή αξίζει
να την επισκεφθείτε.

Μοναδικό σταυροδρόμι λαών και
πολιτισμών, με ένα σταθερό παρόν στο ιστορικό
γίγνεσθαι, το Διδυμότειχο ατενίζει το μέλλον
μέσα από την ιστορία του.

Η πόλη απλώνεται επάνω στο σμίξιμο
του Ερυθροπόταμου με τον ποταμό Έβρο
, το
μεγάλο μυθικό ποτάμι των Βαλκανίων που οι
συγκυρίες της εποχής το θέλουν σύνορο δύο λαών.

Δύο στοιχεία χαρακτηρίζουν την πόλη και
την ιστορία της: η συνέχεια και η
πολυ-πολυτισμικότητα. Ποτέ στην ιστορία της, η
πόλη δεν χάνεται από το προσκήνιο: από τους
δίδυμους οικισμούς της νεολιθικής και της
περιόδου του σιδήρου, ακολουθεί η άγνωστη
κλασική πόλη που συνδυάζει τους χαρακτήρες του
θρακικού οικισμού και του εμπορικού σταθμού των
ελληνικών μητροπολιτικών πόλεων. Η ιστορία
συνεχίζεται με τη ρωμαϊκή Πλωτινούπολη, την
ιδιαίτερα ευνοημένη από τους αυτοκράτορες, τη
βυζαντινή πόλη-κάστρο του Διδυμοτείχου, την
πρωτεύουσα του Ιωάννη Στ’ Καντακουζηνού και του
Ανδρόνικου Γ’ Παλαιολόγου, την οθωμανική έδρα
της Αυτοκρατορίας
και τη μεταβυζαντινή πόλη
των ποικίλων λατρευτικών καθιδρυμάτων και των
γραφικών γειτονιών των ποικίλων εθνοτήτων
.
Στην πορεία αυτή, διακρίνεται ο χαρακτήρας
εκείνος που εκφράζεται με το βυζαντινό, αλλά και
το σημερινό όνομα της πόλης: Διδυμότειχο που όπως
φαίνεται σημαίνει διδυμάρικο κάστρο, κάτι που
αντανακλά το σχήμα των δύο αντίκρυ κείμενων
οχυρωμένων οικισμών που συνδέονταν μεταξύ τους.
Στην ιστορική αυτή πορεία της πόλης πάντοτε
το ελληνικό στοιχείο κυριαρχεί, προσλαμβάνοντας
και αφομοιώνοντας λαούς και πολιτισμούς
.

Ο δήμαρχος κ. Ευάγγελος Παπατσαρούχας,
με απλότητα και ειλικρίνεια αφοπλιστική, είναι
ένας άνθρωπος που τον ενδιαφέρουν τα έργα και όχι
τα λόγια. Στη φιλική κουβέντα που είχαμε μαζί του,
δείχνει ότι ένας δήμαρχος πρέπει να δρα και όχι
να ενεργεί ως δημοσιοσχεσίτης. Ένα από τα πιο
φιλόδοξα (και πιο πρωτότυπα, ομολογουμένως)
σχέδια) του δημάρχου είναι και το εξής: Επειδή
στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Διδυμοτείχου
έχουν κλείσει τα δημοτικά σχολεία, ο Δήμος
αναπαλαιώνει και διαμορφώνει τα σχολικά αυτά
κτίρια σε ξενώνες
, προκειμένου να φιλοξενούν
αδύνατους οικονομικά γονείς που θέλουν να
επισκεφθούν τα παιδιά τους που υπηρετούν στον
Έβρο. Μάλιστα, ο Στρατός έχει καθιερώσει τις
«Ημέρες Έβρου», μια ιδιότυπη άγραφη άδεια 2-3
ημερών για όσους στρατιώτες τούς επισκέπτονται
οι γονείς τους (ή οι αγαπημένες τους, φυσικά…) και
θέλουν να περάσουν οικογενειακά στον Έβρο αυτές
τις λίγες μέρες, μακριά από τις σκοτούρες του
Στρατού. Όμως η απορία που θέσαμε στον δήμαρχο
ήταν εύλογη: «Με αυτό το πρόγραμμα δεν θα έρθετε
σε σύγκρουση με τα ξενοδοχεία του Διδυμοτείχου»;
Ο δήμαρχος Διδυμοτείχου μάς απαντά: «Στα σχολικά
αυτά κτίρια που θα μετατραπούν σε ξενώνες, δεν θα
φιλοξενούνται όλοι ανεξαιρέτως, αλλά μόνο όσοι
δεν έχουν την οικονομική άνεση να νοικιάσουν ένα
δωμάτιο ξενοδοχείου. Θα παρέχεται μόνο
δυνατότητα φιλοξενίας, δηλ. δεν θα υπάρχει
εστιατόριο, ενώ για την καθαριότητα θα
προσληφθούν υπάλληλοι από τις περιοχές αυτές.
Εκτός από τους στρατιώτες και τους γονείς τους,
στους ξενώνες αυτούς θα μπορούν να μένουν
μαθητές, πρόσκοποι, ΚΑΠΗ και άλλοι επισκέπτες της
πόλης μας, που δεν έχουν την οικονομική άνεση να
νοικιάσουν ένα δωμάτιο ξενοδοχείου». Όντως με
εντυπωσίασε αυτή η ιδέα, η οποία θα μπορούσε να
γίνει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου
πολλά κτίρια στέκουν βουβά κι έρημα, ενώ θα
μπορούσαν να δώσουν ζωή στις γύρω περιοχές.

Ένα πραγματικό στολίδι (και αντίστοιχο
καύχημα) για το Διδυμότειχο είναι και η
Δημοτική Πινακοθήκη
που λειτουργεί με έργα του
Δημήτρη Ναλμπάντη, ο οποίος είναι και ο μοναδικός
δωρητής των έργων που βρίσκονται στην
Πινακοθήκη. Οι τοιχογραφίες και οι οροφογραφίες
είναι δημιουργίες του κ. Ναλμπάντη (τον οποίο
είχα την τύχη να γνωρίσω κατά την εκεί επίσκεψή
μου). Τα εγκαίνια της Πινακοθήκης έγιναν τον Μάιο
του 2000 από το ζεύγος Θεόδωρου και Γιάννας
Αγγελοπούλου. Αξίζει ιδιαίτερα να τονιστεί το
γεγονός ότι το γραμματόσημο του κ. Ναλμπάντη με
τίτλο «Μνήμες» είναι το μόνο ελληνικό
γραμματόσημο που είναι διεθνές (κυκλοφορεί από
τον ΟΗΕ, καθώς διακρίθηκε μεταξύ των ευρωπαϊκών
που είχαν διαγωνιστεί σε αντίστοιχη έκθεση).

Στα σχέδια του δημάρχου κ. Παπατσαρούχα
συμπεριλαμβάνεται επίσης η ίδρυση αρχαιολογικού
μουσείου (έχει εκπονηθεί η μελέτη και απομένει η
ένταξη στο Γ’ ΚΠΣ για να ξεκινήσει η δημιουργία
του), όπως επίσης και η ανάπλαση-ανάδειξη του
παραδοσιακού οικισμού, ο οποίος βρίσκεται στο
Κάστρο και την ευρύτερη περίμετρό του. Αξίζει σε
αυτό το σημείο να τονιστεί το γεγονός ότι το μέσα
στο κάστρο του Διδυμοτείχου η περιοχή
κατοικείται, κάτι που συμβαίνει σε πολύ λίγες
περιπτώσεις κάστρων της Ελλάδας. Μάλιστα, μέσα
στο Κάστρο βρίσκεται παραδοσιακός φούρνος, ο
οποίος έχει αναπαλαιωθεί από τον Δήμο και όταν θα
λειτουργήσει, θα μοιράζει δωρεάν κάθε Κυριακή,
μετά την απόλυση της εκκλησίας. «πιταλιές» (ένα
είδος λαγάνας).

Ο Δήμος Διδυμοτείχου αναπαλαίωσε επίσης
τον γαλλικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, ο
οποίος σήμερα λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο
και αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Ένα σημαντικό
πλεονέκτημα του Διδυμοτείχου είναι επίσης και το
περιαστικό δάσος της Τσίγγλας (στην τοπική
διάλεκτο: κοκκινόχωμα), το οποίο μπορούν να
επισκεφθούν οι τουρίστες και να περάσουν
αξέχαστες στιγμές ηρεμίας και ξεκούρασης.

Ένας λόγος (κυριολεκτικά πολύ μεγάλος)
για τον οποίο υπερηφανεύεται ο δήμαρχος είναι
και το γεγονός ότι το Διδυμότειχο έχει τη
μεγαλύτερη ελληνική σημαία στον κόσμο
,
διαστάσεων 30Χ20 μ., δηλ. 600 τετ. μέτρα! Φυσικά, το
ρεκόρ αυτό έχει καταχωρηθεί στο Βιβλίο Γκίνες. Η
σημαία υψώνεται στις εθνικές επετείους, καθώς
και στην επέτειο απελευθέρωσης της πόλης (25
Μαΐου).

Είναι γνωστή η απειλή που εκτοξευόταν
πριν από κάποια χρόνια προς δημοσίους
υπαλλήλους: «Θα σε στείλω στον Έβρο. Θα σε στείλω
στο Διδυμότειχο». Αν κάποιος σας «απειλήσει» και
σήμερα, δεχθείτε την πρόταση-«απειλή» και
πηγαίνετε ταξίδι στο Διδυμότειχο. Θα περάσετε
πολύ όμορφα!

Ιστοσελίδα | + Άρθρα
28/03/2024
27/03/2024
26/03/2024
22/03/2024
21/03/2024
20/03/2024