O Μορφέας, ειδικός συνεργάτης του Travel Daily News, απολαμβάνει να ταξιδεύει και να ανακαλύπτει νέα μέρη. Ιδίως τον έχει γοητεύσει ο μικρόκοσμος των καλών ξενοδοχείων, όπου χαίρεται τον ύπνο και το φαγητό. Δεν θα πει όχι σε μια περιποίηση spa, ωστόσο αποφεύγει συστηματικά τα γυμναστήρια. O μυστηριώδης αυτός κύριος επισκέπτεται τους σύγχρονους ναούς του ύπνου και γράφει για τις εμπειρίες του.
O Μορφέας, ειδικός συνεργάτης του Travel Daily News, απολαμβάνει να ταξιδεύει και να ανακαλύπτει νέα μέρη. Ιδίως τον έχει γοητεύσει ο μικρόκοσμος των καλών ξενοδοχείων, όπου χαίρεται τον ύπνο και το φαγητό. Δεν θα πει όχι σε μια περιποίηση spa, ωστόσο αποφεύγει συστηματικά τα γυμναστήρια. O μυστηριώδης αυτός κύριος επισκέπτεται τους σύγχρονους ναούς του ύπνου και γράφει για τις εμπειρίες του.
Εδώ και καιρό με έτρωγε η περιέργεια να δω από κοντά το «The Met Hotel Thessaloniki» του ομίλου Χανδρή, το νεώτερο πεντάστερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Είχα ακούσει τα καλύτερα τόσο για την άψογη εξυπηρέτηση όσο και για το μοντέρνο διάκοσμο, χάρη στον οποίο έγινε δεκτό στο διεθνές δίκτυο των Design Hotels. Ωστόσο, δεν είχα εικόνα για την κουζίνα του ξενοδοχείου.
Αυτή ήταν όμως που με ενθουσίασε όταν επισκέφτηκα πρόσφατα το «The Met» και διαπίστωσα ότι διαθέτει ένα από τα κορυφαία εστιατόρια σύγχρονης ελληνικής κουζίνας της χώρας. Αυτό το λέω χωρίς δόση υπερβολής και προτείνω σε κάθε ανήσυχο ουρανίσκο να αναζητήσει το εστιατόριο «Avenue 48» στο ισόγειο του ξενοδοχείου, όπου ο σεφ Δημήτρης Τσανανάς προσφέρει ό,τι πιο νόστιμο και δημιουργικό δοκίμασα φέτος.
Επιλέξαμε να φάμε εντός του ξενοδοχείου από σύμπτωση και όχι από γνώση για το υψηλό επίπεδο της κουζίνας. Με το που ανοίξαμε τον κατάλογο καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια ιδιαίτερη πρόταση νέας ελληνικής κουζίνας. Άλλο που δεν θέλαμε! Διαλέξαμε εκείνα τα πιάτα που φαινόντουσαν πιο ψαγμένα και πρωτότυπα και στρωθήκαμε στο φαγητό.
Ξεκινήσαμε με τα τηγανιτά μπουρεκάκια συνοδευμένα από κατίκι Δομοκού και ένα «χαβιάρι» μελιτζάνας που ανέδυε ένα μεθιστικό άρωμα καπνιάς. Η νεαρή ρόκα έδινε μια νότα φρεσκάδας σε αυτό το πιάτο, κάνοντας μιαν ευχάριστα πικρή αντίστιξη στο γλυκόξινο σιρόπι από πικάντικο βαλσαμικό ξίδι Καλαμάτας.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό στο μάτι ήταν το «sushi» ελληνικής σαλάτας, μια πρωτότυπη πρόταση αποδόμησης της παραδοσιακής χωριάτικης. Στη μεγάλη τετράγωνη πιατέλα πράγματι μας έφεραν τα γνωστά ιαπωνικά ρολά από φύκια και ρύζι, μόνο που αντί για θαλασσινά ήταν γεμιστά με τομάτα, αγγούρι και φέτα. Στη θέση της σάλτσας σόγιας υπήρχαν δύο μπολάκια: το ένα με πάστα ελιάς, το άλλο με λιωμένη αντζούγια σε ελαιόλαδο και βαλσαμικό ξίδι. Το ρόλο του τζίντζερ έπαιζαν οι ολόλεπτες φέτες αυγοτάραχου που με τον πικρό τους τόνο προσέθεταν το απαραίτητο γευστικό βάθος. Από αυτό το πιάτο-υπερπαραγωγή δεν έλειπαν οι αμπελοκορφές τουρσί και ένα σωληνάριο με αρωματισμένο ελαιόλαδο. Εξυπακούεται ότι οι σερβιτόροι μας έφεραν ξυλάκια αντί για μαχαιροπήρουνα.
Με ακόμη πιο παιχνιδιάρικη διάθεση αφίχθη στο τραπέζι μας ο αποδομημένος μουσακάς. Αυτή η παραδοσιακή συνταγή της γιαγιάς διελύθη εξ ων συνεστήθη και ανασυγκροτήθηκε με αναπάντεχο τρόπο. Η μπεσαμέλ βρέθηκε στον πάτο του πιάτου ελαφρά καψαλισμένη θυμίζοντας κρεμ μπρυλέ, ο κιμάς πήγε και κρύφτηκε στα χειροποίητα ραβιόλια, η πατάτα μεταμορφώθηκε σε αφράτο τσιπ, η δε μελιτζάνα έγινε μους με μια έντονη αρωματική καπνιά. Αυτή η σύνθεση συνοδευόταν από σάλτσα φρέσκιας τομάτας και αφρό μοσχοκάρυδου.
Πιο συμβατικό αλλά εξίσου νόστιμο με τα προηγούμενα ήταν το πιάτο φρέσκων ζυμαρικών. Περιείχε σπαγγέτι από σπανάκι, ψητές τομάτες στο φούρνο και καπνιστή πανσέτα που συνόδευαν το ευωδιαστό στήθος κόκορα κονφί.
Αυτό ήταν! Έπρεπε οπωσδήποτε να γνωρίσουμε τον ιθύνοντα νου πίσω από αυτήν την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη κουζίνα. Έτσι αναζητήσαμε τον δημιουργό της, τον executive chef Δημήτρη Τσανανά. Πρόθυμα απάντησε στις απορίες μας εξηγώντας τη φιλοσοφία του εστιατορίου, δηλ. την προσφορά ελληνικής δημιουργικής κουζίνας. Τι σημαίνει αυτό; Είτε ότι τα προσφερόμενα πιάτα βασίζονται σε «πειραγμένες» παραδοσιακές συνταγές, είτε ότι κάποια χαρακτηριστικά ελληνικά προϊόντα εντάσσονται σε πιάτα με πιο κοσμοπολίτικο χαρακτήρα όπως λ.χ. το πεντανόστιμο ακροκώλιο Ευρυτανίας, το αγουρέλαιο, το βαλσαμικό ξίδι από την Καλαμάτα και η αθωνίτικη φέτα με τη χαρακτηριστική υπόξινη γεύση. Αυτά τα «ταπεινά» υλικά του αρκούν για να δημιουργήσει μερικά πραγματικά γκουρμέ πιάτα με άριστο γευστικό αποτέλεσμα.
Κομμάτι της μαγειρικής φιλοσοφίας του Τσανανά είναι επίσης να αποφεύγει τις έτοιμες βιομηχανικές λύσεις και να ενισχύει τη γεύση των πιάτων του με ζωμούς και σάλτσες δικής του παρασκευής. Δεν παραλείπει να χρησιμοποιεί αφειδώς φρέσκα βότανα από τον κήπο του ξενοδοχείου.
Ο Δημήτρης Τσανανάς δεν είναι μόνο ένας εξαιρετικός μάγειρας. Μας εντυπωσίασε επίσης ο τρόπος με τον οποίο διευθύνει την ομάδα του εστιατορίου αλλά και η τελειομανία του. Στο «Avenue 48» είναι προσεγμένες όλες οι λεπτομέρειες, από τα ψωμάκια (σκέτα και γεμιστά με πράσο, τομάτα ή ελιά) μέχρι την προσφορά μισής μερίδας στα κυρίως πιάτα για όσους πελάτες προτιμούν να φάνε ελαφρά ή να δοκιμάσουν περισσότερα πιάτα σε μειωμένη τιμή. Επίσης προσφέρεται menu degustation επτά πιάτων στη δελεαστική τιμή των 50 Ευρώ. Γενικά εφαρμόζεται μια έξυπνη τιμολογιακή πολιτική που κάνει το εστιατόριο προσιτό και ελκυστικό σε ένα ευρύτερο κοινό. Τι άλλο να ζητήσεις όταν το Business Lunch χρεώνεται μόλις 21 Ευρώ για τρία πιάτα (που διαλέγεις από έναν κατάλογο 12 πιάτων) και δύο ποτήρια κρασί;
Να μην τα πολυλογώ, από την κουβέντα μας με τον κ. Τσανανά προέκυψε μια πρόσκληση σε γευσιγνωσία. Έτσι φάγαμε ξανά στο «Αvenue 48», αυτή τη φορά όμως αφήσαμε τον σεφ να μας διαλέξει τα πιάτα.
Η εκκίνηση εδόθη με ένα γαλλόπνευστο πατέ από φουά γκρα, από το οποίο δεν έλειπαν οι ελληνικές πινελιές, αφού το συκώτι της χήνας μαριναρίστηκε σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, θυμάρι και πατρινή Μαυροδάφνη και συνοδεύτηκε από κρουτόν τσουρεκιού, τομάτα κονφί και βινεγκρέτ αθωνίτικης φέτας. Το αποτέλεσμα ήταν τέλεια ισορροπημένο, παρότι επρόκειτο για πιάτο πλούσιο σε γευστικές αντιθέσεις γλυκού, ξινού και αλμυρού που αιφνιδιάζουν με την αναπάντεχη αρμονία τους.
Ακολούθησε ένας εναλλακτικός ντάκος σε μορφή παζλ. Η μεγάλη πιατέλλα περιείχε ξεχωριστά μπολάκια με όλα τα συστατικά αυτού του παραδοσιακού εδέσματος, τα οποία συνθέσαμε κατά βούληση: παξιμάδι ραντισμένο με ούζο, ρόκα, ψιλοκομμένη τομάτα αλλά και ψητά τοματάκια, ελιές, κύβους φέτας και κυβάκια αγγουριού. Πολύ όμορφα έδεσε με τα υλικά αυτής της σαλάτας και το καπνιστό χέλι.
Χάρη στο ανήσυχο πνεύμα του κ. Τσανανά γίναμε μάρτυρες για το πώς μπορεί κανείς να εξελληνίσει με πολύ επιτυχημένο τρόπο δύο κλασικά ιταλικά πιάτα. Δροσερός ήταν ο συνδυασμός του πεπονιού με το ακροκώλιο, ένα νοστιμότατο προσούτο εξ Ευρυτανίας. Από αυτόν το συνδυασμό δεν έλειπε το σιρόπι δυόσμου, η πικάντικη ρόκα, τα αποξηραμένα βύσσινα και μερικά φύλλα κρητικής γραβιέρας.
Η κατά Τσανανά εκδοχή της καρμπονάρας επίσης περιείχε ακροκώλιο αντί για μπέικον. Ο συνδυασμός του με φλωμάρια (χυλοπίτες της Λήμνου), κρέμα φέτας και κρουτόν από φρέσκα αρωματικά βότανα, όχι μόνο χαροποίησε τον ουρανίσκο μας αλλά μας έκανε εθνικά υπερήφανους για τα εξαιρετικά υλικά που παράγονται ανά την Ελλάδα.
Το πιάτο θαλασσινών ήταν ένα άψογα εκτελεσμένο παραδοσιακό κριθαράκι με γαρίδες σχάρας και σαρδέλες τυλιχτές σε αμπελόφυλλα. Νοστιμότατο ήταν και το κουνέλι ρολό με παντσέτα από μοσχαράκι γάλακτος, φρέσκα μυρωδικά και σάλτσα κόκκινου κρασιού που συνδυαζόταν ιδανικά με τον ξινό τραχανά και την καπνιστή πάπρικα.
Ο σεφ έβαλε την προσωπική του σφραγίδα και στα γλυκά. Δοκιμάσαμε ένα «τιραμισού» με σαβαγιάρ καρυδόπιτας και σιρόπι ελληνικού καφέ, ενώ την καρδιά μας έκλεψε η αέρινη μαρέγκα αρωματισμένη με μαστίχα Χίου και συνοδευμένη από μαριναρισμένες φράουλες σε δυόσμο και σάλτσα σοκολάτας.
Η γνωριμία με τη μαγειρική τέχνη του Δημήτρη Τσανανά ομολογώ ότι με αιφνιδίασε και με εντυπωσίασε. Μαγειρεύει σε ένα αξιοζήλευτα υψηλό επίπεδο, είναι ιδιαίτερα δημιουργικός, εύστοχος και σίγουρος στους νεωτερισμούς του, ψάχνει συνεχώς για χαρακτηριστικά προϊόντα της ελληνικής γης και γνωρίζει άριστα τόσο την ελληνική όσο και τη μεσογειακή κουζίνα.
Με βάση τα όσα γευτήκαμε στο εστιατόριό του, αναμφισβήτητα του αξίζει μια θέση στην ελίτ της νέας ελληνικής δημιουργικής κουζίνας.
Το ξενοδοχείο
Βεβαίως, οι αρετές του «The Met» δεν περιορίζονται μόνο στη μαγειρική του κ. Τσανανά. Το μεγάλο ατού είναι η μοντέρνα αρχιτεκτονική και διακοσμητική γραμμή που διαπερνά όλο το ξενοδοχείο. Στους κοινόχρηστους χώρους είναι ιδιαίτερα εμφανής η αγάπη της οικογένειας Χανδρή για τη σύγχρονη τέχνη, όπου υπάρχει πληθώρα από πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και φωτογραφίες σημαντικών καλλιτεχνών.
Τα δωμάτια είναι άνετα και καλόγουστα και προσφέρουν όλες τις σύγχρονες ανέσεις ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων. Πλήρως εξοπλισμένες είναι επίσης οι συνεδριακές αίθουσες στο κάτω επίπεδο του ξενοδοχείου. Σε μια περίοδο που ξεκινά ανά τη χώρα ο προβληματισμός περί ελληνικού πρωινού, στο «The Met» ήδη προσφέρεται μια νοστιμότατη εκδοχή θεσσαλονικιώτικου πρωινού, από την οποία δε λείπει η μπουγάτσα, το λουκούμι, ο χαλβάς, το ρυζόγαλο, το μουστοκούλουρο, η στραπατσάδα, το ξυνόγαλα και το κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Τους χειμερινούς μήνες λειτουργεί εκτός του «Avenue 48» και το εστιατόριο «Chan» που προσφέρει ασιατική fusion κουζίνα σε έναν πρωτότυπα σχεδιασμένο χώρο. Το καλοκαίρι το «Chan» μετακομίζει στο roof garden δίπλα στην πισίνα με την ανεμπόδιστη θέα στην πόλη και το λιμάνι. Επίσης υπάρχει εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο και σπα. Η χρήση του γκαράζ και του business centre όπως και η πρόσβαση στο διαδίκτυο προσφέρονται δωρεάν στους πελάτες του ξενοδοχείου.
Η αναφορά αυτή στο «The Met» δεν θα ήταν πλήρης εάν δεν μνημόνευα το πολύ καλό σέρβις που προσφέρει η ομάδα του ξενοδοχείου υπό την καθοδήγηση του Γενικού Διευθυντή κ. Χάρη Νεοφυτίδη. Ευρισκόμενο στο νέο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μόλις πέντε λεπτά από την Πλατεία Αριστοτέλους, αποτελεί μιαν άριστη και ταυτόχρονα προσιτή επιλογή για όσους αναζητούν την πολυτέλεια και εκτιμούν την υψηλή μαγειρική.
Η συντακτική ομάδα του TravelDailyNews Greece & Cyprus διαθέτει πάνω από 35 χρόνια εμπειρία σε Β2Β τουριστική ειδησεογραφία καθώς επίσης και σε θέματα marketing και επικοινωνίας.
