Τουριστική προβολή: Με τη ματιά του "ενεργού" επιχειρηματία στον τουρισμό
Όταν το 1980 ξεκινούσα στην Ευρώπη να προβάλλω το Πήλιο υπήρχε επικοινωνιακό θέμα προκειμένου να γίνει κατανοητή η τοποθεσία του, με πολλά ευτράπελα, που θα μπορούσα να σας διηγηθώ. Δεν τολμούσα να τους πω τον τρόπο πρόσβασης, καθώς το να έρθει κάποιος στο Πήλιο το 1980 ήταν ένα άλλο ταξίδι… το ταξίδι του πώς να φτάσεις… Άλλοι καιροί, άλλες νοοτροπίες, άλλες δυναμικές, άλλες υποδομές, μόλις 3.000 ξενοδοχειακές είχε μαζί ο Βόλος και το Πήλιο, ενώ ο μέσος όρος διακοπών ήταν 14 μέρες…
Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον υποδομών, προσβάσεων, επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, με ένα Πήλιο να έχει δικό του αεροδρόμιο τουλάχιστον για τις παραδοσιακές του αγορές και με προοπτικές, αν ενεργοποιηθούμε περισσότεροι άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό, να γίνει ένα αεροδρόμιο για τη Μαγνησία, για τη Θεσσαλία, για την Κεντρική Ελλάδα.
Ενεργοποίηση και συνέργεια από τους περισσότερους “ενεργούς” επιχειρηματίες και από τους “ενεργούς” φορείς που θέλουν να κάνουν πράξη το ενδιαφέρουν τους για τον τουρισμό. Η λέξη “ενεργούς” δεν έχει μπει τυχαία σε εισαγωγικά, είτε αυτή απευθύνεται στους φορείς είτε στους επιχειρηματίες.
Οικονομικοί πόροι σε περίοδο κρίσης είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχουν, και εμείς οι επιχειρηματίες το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, αφού είμαστε τα πρώτα θύματα του κράτους που καθυστερεί να πληρώσει… αλλά βιάζεται να εισπράξει, ωστόσο σε καμιά περίπτωση η ανεπάρκεια των οικονομικών πόρων δεν δικαιολογεί ούτε σε μας αλλά ούτε και στους φορείς τον ισχυρισμό για μη υλοποίηση των στοχευμένων δράσεων και το χειρότερο για τη μη συμμετοχή τους λόγω οικονομικής δυσχέρειας.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στη δημοσιότητα των δήθεν “καλών πρακτικών” για τον τουρισμό, ενώ στην ουσία πρακτικές οι οποίες δεν είναι στοχευμένες και δεν έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα θα πρέπει να προβληματίζουν τους αποδέκτες ως προϊόντα απάτης και εμπαιγμού στο όνομα του τουρισμού.
Ακούγεται γελοίο όταν γίνονται δηλώσεις, ότι “δίνουμε προτεραιότητα στον τουρισμό” γιατί είναι η ατμομηχανή της οικονομίας μας, ενώ συγχρόνως δεν διαθέτουμε πολιτικές και πόρους για να τις πραγματοποιήσουμε. Αυτό είναι το σύνηθες, αυτή είναι η πρακτική των περισσότερων εμπλεκομένων φορέων με την ηγεσία του τουρισμού, το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού να δείχνει τον απαράδεκτο τρόπο.
Πολιτική με τον τουρισμό είναι απαράδεκτο και ανήθικο, δεν πρέπει να γίνεται αλλά και ούτε και να επιχειρείται. Μόνο η πολιτική για τον τουρισμό θα αναδείξει τον πολιτικό ή την πολιτικό που θα επιχειρήσει για την τουριστική προοπτική αυτού του τόπου με έργα συνοδευόμενα με τους αντίστοιχους πόρους και όχι με λόγια και άδεια, ουσιαστικού περιεχομένου, κείμενα.
Μόνο επιχειρηματική συνέργεια, η οποία είναι στοχευόμενη με τα επαγγελματικά κριτήρια του σήμερα μπορεί να αποδώσει, συνέργεια που στην περιοχή μας είναι μονόδρομος αφού το συντριπτικό μέγεθος των επιχειρήσεων δεν μπορούν να ακολουθήσουν δικές τους πρακτικές προβολής, πόσο μάλλον υποδομές που αφορούν άμεσα η έμμεσα τον τουρισμό.
Τελείωσαν οι εποχές που τουριστικοί πράκτορες και tour operators αναλάμβαναν όλο το ρίσκο ενός προγράμματος από έναν προορισμό, ο οποίος μάλιστα είναι και άγνωστος και με τιμολογιακές πολιτικές που διαφέρουν από αυτές των μαζικών προορισμών.
Στη Μαγνησία υπήρχαν και υπάρχουν πρακτικές συνέργειας που έδωσαν θετική ώθηση στην τουριστική προοπτική χωρίς όμως να λείπουν και πολιτικές με τον τουρισμό, για να αναδειχθούν δηλαδή ως φορείς, χωρίς ουσία, οι οποίες από δω και στο εξής είμαι πεπεισμένος ότι θα πρέπει να καταγγέλλονται απ’ όπου και να προέρχονται.
Αντιλαμβάνεται πλέον και ο τελευταίος κάτοικος της περιοχής τι θα σήμαινε σήμερα Μαγνησία και Θεσσαλία χωρίς πτήσεις στη Νέα Αγχίαλο. Η τουριστική δραστηριότητα, που κατά μεγάλο μέρος είναι εξαρτημένη από την ελληνική αγορά, στις περισσότερες περιοχές θα είχε φτάσει στο ναδίρ των οικονομικών στοιχείων, χωρίς τις πτήσεις.
Αντιλαμβάνεται πλέον και ο τελευταίος κάτοικος της περιοχής ότι η συνέχιση της στήριξης αυτής της προσπάθειας, ουσιαστικά με πόρους και όχι με λόγια, ότι είναι η Ελπίδα ανάκαμψης στην περιοχή μας.
Γνωρίζω και γνωρίζετε ποιοι είναι αυτοί που εκταμιεύουν χρήματα από τα ταμεία για τον σκοπό αυτό όπως πολλοί καλά γνωρίζετε ποιοι θεωρητικά στηρίζουν την προσπάθεια.
Μέσα από τις θεσμικές και συνδικαλιστικές θέσεις που οι συνάδελφοι μου με τίμησαν και τους εκπροσωπώ θα έχω την ευκαιρία να καταγγείλω κάθε προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και της επιχειρηματικότητας όταν εμφανίζονται παραδείγματα πολιτικών με τον τουρισμό και δυστυχώς είναι πολλά είτε τον χτυπούν άμεσα είτε έμμεσα. Τουναντίον, είμαι και θα είμαστε στο πλάι όλων αυτών που δρουν με πολιτικές για τον τουρισμό. Η προβολή και οι κοινές δράσεις φορέων και ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα πρέπει να ενδυναμωθούν είτε από πλευράς φορέων είτε από πλευράς ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είναι μονόδρομος και διέξοδος στο αδιέξοδο που η οικονομική κρίση έχει διαμορφώσει.
Είναι γεγονός ότι η επιτευχθείσα συμφωνία που η χώρα μας εξασφάλισε απομακρύνει το ενδεχόμενο της άτακτης χρεωκοπίας και αποκαθιστά σε σημαντικό βαθμό το αναγκαίο κλίμα σταθερότητας και εμπιστοσύνης προς την χώρα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας και όλα θα κριθούν από την αποφασιστικότητα και την σοβαρότητα με την οποία θα κινηθούμε τις επόμενες εβδομάδες και κυρίως από την σοφία και την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού, που παρά τις μεγάλες θυσίες, ενωμένος, πιστεύω ότι θα στηρίξει τη δύσκολη πορεία μετασχηματισμού της οικονομίας της χώρας μας.
Είναι η ώρα εκκίνησης της υγιούς, εξωστρεφούς ανάπτυξης, η ώρα της νέας Ελλάδας, με τον τουρισμό πρωταγωνιστή σε αυτήν την μεγάλη προσπάθεια. Σε αυτήν την προσπάθεια και σε τοπικό επίπεδο πρέπει να αναλάβουμε τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες γιατί το οφείλουμε στις επόμενες γενιές με συγκεκριμένες πολιτικές με συμμετοχή αν είναι δυνατόν όλο και περισσοτέρων.
Ο Κώστας Δημ. Λεβέντης είναι ξενοδόχος – τουριστικός επιχειρηματίας και πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ν. Μαγνησίας.
