Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ουτοπία εκ μέρους της Πολιτείας στο να καταργήσει δομές που έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην καθιέρωση τοπικών τουριστικών υπηρεσιών και προϊόντων, μέσα από τη συμβουλευτική διαδικασία και κατεύθυνση
Με λύπη μου πληροφορήθηκα για την κατάργηση των ΠΥΤ ΕΟΤ, θέμα που ανάγεται, όπως ειπώθηκε, αφενός για μεγαλύτερη οικονομία κλίματος του Δημοσίου Τομέα και αφετέρου για πιο ελαστική διευκόλυνση θεμάτων που αφορούν τους ξενοδόχους.
Το ερώτημα είναι ποιος εμπνεύστηκε αυτήν την παράμετρο και σε ποιο πλάνο βασίζεται όλη αυτή η φιλοσοφία, όταν επί δεκαετίες κάποιοι εκλεγμένοι και διορισμένοι αντιπρόσωποι της ημεδαπής (και άσχετοι με το αντικείμενο ευτυχώς) διατυμπάνιζαν -και συνεχίζουν να κάνουν με την ανοχή των παραγωγικών τάξεων του τουριστικού τομέα –για τη μοναδικότητα του τουρισμού, ως μοναδικός πυλώνας ανάπτυξης κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.
Το συμπέρασμα που απορρέει αναλύεται στο ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη ουτοπία εκ μέρους της Πολιτείας στο να καταργήσει δομές που έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην καθιέρωση τοπικών τουριστικών υπηρεσιών και προϊόντων, μέσα από τη συμβουλευτική διαδικασία και κατεύθυνση, θέματα που μας κάνουν όλους που συμμετέχουμε στην τουριστική δραστηριότητα να ανησυχούμε για την μελλοντική πορεία του τομέα και στο πως θα εξελιχθούν οι τάσεις αυτές.
Ειδικά για το ΠΥΤ Τρίπολης θα ήθελα να εκφράσω την λύπη μου για την κατάργησή του -καθότι όταν είχα διατελέσει αρχικά Εκπαιδευτικός στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ναυπλίου, μετέπειτα επιστημονικός συνεργάτης στο Επιμελητήριο Λακωνίας σε θέματα τουρισμού και πιο σύγχρονα ως γενικός διευθυντής σε ξενοδοχεία του Νομού Κορινθίας –αυτό που μπορώ να καταθέσω είναι ότι ένα ελλιπές προσωπικό κατάφερνε πάντα με ενσυνάισθηση και προθυμία να ικανοποιεί και να δίνει λύσεις σε οποιοιδήποτε πρόβλημα – υπήρχε τόσο για το καλό του επιχειρηματία όσο και για τις ωφέλειες του καταναλωτή όπου αποτέλεσε ως υπηρεσία (στους κύκλους μας) πρότυπο λειτουργίας του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα σε μία εποχή που τα πάντα ήταν για τη χώρα μας διαφορετικά.
Συμπερασματικά θα πούμε- με επιθετική διάθεση όμως- ότι αν τελικώς ήρθε η ώρα του τουρισμού –όπως λέγεται- τότε ήρθε και η ώρα των ειδικών του τομέα να αποφασίσουν για καίρια ζητήματα, αν θέλουμε τον τουρισμό τελικά δυναμικό πυλώνα ανάπτυξης.
Ο Δημήτρης Σούκουλης είναι εκπαιδευτικός Τουρισμού Σχολής Αναβύσσου και στέλεχος ξενοδοχειακών μονάδων.
Ο κ. Δημήτρης Σούκουλης είναι εκπαιδευτικός Τουρισμού και διοικητικό στέλεχος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.
