Τελευταία νέα
ΑρχικήΣτήλεςΆρθραΔιαχείριση τροφίμων και ποτών

Διαχείριση τροφίμων και ποτών

Η συσκευασία και η παρουσίαση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση και τον επηρεασμό των προσδοκιών των πελατών και στον τομέα αυτό το μάρκετινγκ χρειάζεται να προσδιορίσει τη κατάλληλη αισθητική που πρέπει να υπάρχει ανάλογα με τον προορισμό.

Το τοπικό φαγητό δεν σημαίνει απαραίτητα υγιεινό ή βιολογικό, αν και ορισμένα τοπικά τρόφιμα μπορεί να μην είναι διαπιστευμένα ως βιολογικά, αλλά παράγονται με το σκεπτικό της βιολογικής καλλιέργειας. Επίσης, η κάλυψη που γίνεται από τα μέσα ενημέρωσης για την υγιεινή διαβίωση ή την προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές.
 
Φυσικά, η συσκευασία και η παρουσίαση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση και τον επηρεασμό των προσδοκιών των πελατών και στον τομέα αυτό το μάρκετινγκ χρειάζεται να προσδιορίσει τη κατάλληλη αισθητική που πρέπει να υπάρχει ανάλογα με τον προορισμό (Robinson 2008).
 
Μελέτη περίπτωσης της Κρήτης: Η αυθεντικότητά της
Η κρητική κουζίνα διαφοροποιείται από άλλες κουζίνες επειδή δεν προσπαθεί να ανακατέψει τις γεύσεις όσο κι αν χρησιμοποιεί διαφορετικά υλικά για να παρασκευάσει το καθημερινό φαγητό. 
 
Το κάθε υλικό από αυτά διατηρεί την αυτονομία του, διατηρεί την ταυτότητα του και τη γεύση του. Τίποτα δεν έρχεται να επικαλύψει τη γεύση του άλλου. Η κρητική κουζίνα έχει φαντασία. 
 
Ο Kρητικός μπορεί να τρώει κάθε μέρα χόρτα ή όσπρια αλλά δεν τρώει ποτέ το ίδιο φαγητό. Βρίσκει τον τρόπο να αναδείξει καινούργιες αρετές και διαφορετικές γεύσεις.
 
Χαρακτηριστικά της κρητικής διατροφής
Ο Κρητικός παίρνει σχεδόν το σύνολο της τροφής του από τη φύση. Όταν αναφερόμαστε στην κρητική διατροφή θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ότι αυτή καταναλώνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι ενός συνολικότερου τρόπου ζωής. Η καλή κατάσταση υγείας των κρητικών αποδόθηκε στη διατροφή τους. Ή καλύτερα στον τρόπο ζωής τους. Η φύση της Κρήτης διαθέτει όλη αυτή την ποικιλία των αναγκαίων πρώτων υλών καθώς και την ανθρώπινη εμπειρία για τη δημιουργία γεύσεων μοναδικών που συνδυάζονται με τις εποχές και το φυσικό περιβάλλον του νησιού. Η κρητική κουζίνα είναι από τις αρχαιότερες και πλέον εύγεστες γαστριμαργικές παραδόσεις. To μυστικό της κρητικής διατροφής βρίσκεται αφ’ ενός μεν στην πλούσια ποικιλία των προϊόντων που παράγει η κρητική γη και αφ’ ετέρου στο ελαιόλαδο το οποίο χρησιμοποιείται σε όλα σχεδόν τα πιάτα. Το μόνο λιπαρό στοιχείο που χρησιμοποιεί ο Κρητικός είναι το ελαιόλαδο. Ο Κρητικός λοιπόν καταναλώνει: μόνο αγνό και γευστικό λάδι. Ελάχιστο κρέας. Αρκετές ποσότητες ψωμιού. Λίγο ψάρι. Άφθονα φρoύτα. Όσπρια και λαχανικά σε μεγάλες ποσότητες και κρασί με το φαγητό του. Στα πλαίσια της ιερής παράδοσης της φιλοξενίας αναπτύχθηκαν και οι πανάρχαιες διατροφικές συνήθειες των κατοίκων της Κρήτης, με ότι απλόχερα προσφέρει η κρητική γη: λάδι, στάρι, κρασί, μέλι, χόρτα και αρωματικά φυτά. Κάθε μεσημέρι όλη η οικογένεια κάθονταν γύρω από το τραπέζι και κουβέντιαζαν τα καθημερινά προβλήματα απολαμβάνοντας τη χαρά του φαγητού και της συντροφιάς. Τα κρητικά προϊόντα γίνονται η βάση για την κρητική κουζίνα που τα τελευταία χρόνια μακρόχρονες επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν τις υγιεινές της ιδιότητες και την διατροφική της αξία.
 
Η προώθηση των τοπικών προϊόντων στην τουριστική αγορά, αποτελεί ένα υψηλό στόχο για ολόκληρη την Κρήτη. Αν και κατ’ αρχήν φαίνεται ένας λογικός στόχος μιας και είναι αμοιβαία επωφελής τόσο για την κρητική αγροτική παραγωγή όσο και για τον τουρισμό, στη πράξη δε φαίνεται τόσο εύκολο να επιτευχθεί εξ΄ αιτίας σειράς προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν τόσο στην γεωργία όσο και στον τουρισμό.
 
Σε ετήσια βάση ο αριθμός των ξένων επισκεπτών της Κρήτης ξεπερνάει πλέον τα 3,5 εκατομμύρια και σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι εγχώριοι επισκέπτες του νησιού, φθάνοντας έτσι κοντά στο κατώφλι των 5 εκατομμυρίων, με ένα μέσο αριθμό διανυκτερεύσεων κοντά στις διανυκτερεύσεις το άτομο. Εάν αυτό το δυναμικό, κατά την λειτουργία του, το πάρουμε σαν να είμαστε οι ίδιοι καταναλωτές των αγροτικών προϊόντων θα υπάρχει μία σημαντική δυνατότητα απορρόφησης της τοπικής γεωργικής παραγωγής (Κωνσταντινίδη, 2000) μακριά από την αβεβαιότητα και τις διακυμάνσεις των ξένων αγορών. Ειδικά για την Κρήτη που είναι ένα νησί το οποίο βρίσκεται απομονωμένο και μακριά από τις μεγάλες αγορές, δεν είναι λογικό να ψάχνει κανείς αγορές για τα αγροτικά της προϊόντα σε μεγάλες αποστάσεις και σε ξένες χώρες όταν δεν εξαντλείται η τοπική αγορά. Χρειάζεται λοιπόν να γίνουν προσπάθειες ώστε να καλύψει η παραδοσιακή γεωργία και κτηνοτροφία την ανάγκη που έχουν οι διατροφικά ταλαιπωρημένοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι επισκέπτες του νησιού τις διατροφικές τους συνήθειες. Οι παραδοσιακές γεωργία και κτηνοτροφία είναι αυτές που μπορούν να επιτύχουν τη κάλυψη αυτού του στόχου γιατί βασίζονται στο φυσικό τρόπο παραγωγής και όχι στον εντατικό και ανθυγιεινό τρόπο της οργανωμένης εκμετάλλευσης.
 
Ενδεικτικά προϊόντα της κρητικής διατροφής, βότανα 
ΔΙΚΤΑΜΟ: Είναι φυτό αυτοφυές στα απόκρημνα βουνά της Κρήτης Είναι άριστο επουλωτικό των πληγών και στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ήταν το φυτό του έρωτα.
 
ΦΑΣΚΟΜΗΛΙΑ: Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις κρυολογήματος πόνους στομάχου κ.λ. και είναι τονωτικό. 
 
ΡΙΓΑΝΗ: Είναι φάρμακο κατά της διάρροιας και καλό τονωτικό. 
 
ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ: Καλό αντισηπτικό και φάρμακο κατά του πόνου της κεφαλής των ματιών και του στομάχου. 
 
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Όχι μόνο για το φαγητό ή τον αγιασμό, αλλά και εξαίρετο θεραπευτικό βότανο. Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισπασμωδικό.
 
ΟΣΠΡΙΑ: Τα όσπρια είναι συνυφασμένα με την κρητική διατροφή. Η εύκολη αποθήκευση και καλλιέργεια τους συνέβαλαν στο να είναι γνωστά από τους αρχαιότερους πολιτισμούς. 
 
ΨΩΜΙ-ΠΑΞΙΜΑΔΙ: Το ψωμί έχαιρε απεριόριστου σεβασμού από τους κατοίκους της Κρήτης. Ο αγρότης που γνώριζε πόσο δύσκολη ήταν η διαδικασία παραγωγής του ψωμιού δεν το πετούσε ποτέ. Απαγορευόταν αυστηρά να το βλασφημήσουν και να το περιφρονήσουν. Το ψωμί έπαιζε σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των κρητικών αλλά συνδεόταν στενά και με τις παραδόσεις του λαού και τα λατρευτικά έθιμα. Υπήρχαν πολλά είδη ψωμιού όπως κρίθινο, σταρένιο και ανάλογα την περίπτωση ήταν και το ψωμί. Τα Χριστούγεννα έφτιαχναν το χριστόψωμο ,το Πάσχα το λαμπροκούλουρο, στο γάμο το γαμοκούλορο κ.α. Οι Βυζαντινοί πίστευαν για το παξιμάδι ότι ήταν δημιούργημα ενός σπουδαίου γαστρονόμου, του Παξάμου, που έζησε στα ρωμαϊκά χρόνια. Το παξιμάδι ταυτίστηκε με την διατροφή των Κρητικών, 43 κυρίως πληθυσμών της υπαίθρου και αποτελεί απαραίτητο συστατικό της φημισμένης κρητικής διατροφής. Ψωμί των αγροτών, των βοσκών και των ναυτικών της Κρήτης αγαπήθηκε και αναπτύχθηκαν σπουδαίες τεχνικές παραγωγής του επειδή κάλυπτε τις κοινωνικές αναγκαιότητες οι οποίες επικράτησαν στο νησί για πολλούς αιώνες. Επειδή διατηρείται για πολύ χρόνο χωρίς να αλλοιώνεται η ποιότητα του, καθιερώθηκε ως καθημερινό ψωμί των οικογενειών που δεν μπορούσαν να ζυμώσουν συχνά. Εκτός από το κρίθινο παξιμάδι, παρασκευαζόταν παξιμάδι από σιτάρι από μιγάδι, τριομίγαδο, μιγάδι ταγής.
 
ΛΑΔΙ: Ο Κρητικός είναι πλήρως εξοικειωμένος με το ελαιόλαδο. Ακόμη και στα γλυκά και στα τηγανιτά χρησιμοποιεί το ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο αντέχει περισσότερο στις υψηλές θερμοκρασίες από τα άλλα λάδια δεν οξειδώνεται και παραμένει υγιεινό κρητικό λάδι δεν χρειάζεται επεξεργασία. Οι κάτοικοι της Κρήτης καταναλώνουν τις μεγαλύτερες ποσότητες ελαιολάδου στον κόσμο. Η ελιά είναι πανταχού παρούσα στην Κρήτη. Τα ελαιόδεντρα έχουν προσαρμοστεί τέλεια στις κλιματικές και εδαφολογικές συνθήκες του νησιού, κι έτσι παράγουν λάδι εξαιρετικής ποιότητας. Το ξεχωριστό χρυσοπράσινο χρώμα και το λεπτό άρωμα, η ελαφριά φρουτώδη γεύση και η παχύρρευστη υφή συνδυάζονται τέλεια στο κρητικό ελαιόλαδο. Οι κρητικές συνταγές που περιλαμβάνουν κρητικό ελαιόλαδο αποτελούν μια γαστρονομική εμπειρία που χαρίζει μοναδικές γεύσεις, προάγει την υγεία και έχουν μεγάλη θρεπτική αξία. Τα ελαιόδεντρα είναι χαρακτηριστικά στοιχεία του οικοσυστήματος και του τοπίου της Μεσογείου. Στην Κρήτη γινόταν παραγωγή ελαιόλαδου ακόμη από την Μινωική εποχή, δηλαδή πριν από περίπου 5000 χρόνια, ενώ το λάδι ήταν ένα από τα βασικότερα προϊόντα του νησιού.
 
ΦΡΟΥΤΑ-ΧΟΡΤΑ-ΛΑΧΑΝΙΚΑ: Οι κάτοικοι της Κρήτης καταναλώνουν πλήθος άγριων χόρτων και ωμών λαχανικών κερδίζοντας έτσι το σύνολο των συστατικών τους. Πολλά φρoύτα αποξηραίνονταν κατά την περίοδο που υπήρχαν σε αφθονία και διατηρούνταν για το χειμώνα. 
 
Το σταμναγκάθι Φάρμακο για τους αρχαίους. Το φυτό σταμναγκάθι είναι θάμνoς αγκαθωτός, αλλά οι αγκάθες του δεν είναι τόσο αιχμηρές ώστε να καθιστούν δύσκολη την περισυλλογή των μικρών βρώσιμων πράσινων φύλλων του. 
 
Το ραδίκι Θεωρείται εκλεκτή τροφή και τρώγεται πάντα με ξίδι λόγω της πικρής του γεύσης. Η γλιστρίδα αυτοφυής αλλά και καλλιεργήσιμη αποτελεί σπουδαίο σαλατικό της θερινής περιόδου.
 
ΜΕΛΙ: Από τους προϊστορικούς χρόνους οι Κρήτες, ήξεραν να παίρνουν το μέλι και να το χρησιμοποιούν στη διατροφή τους. Επί πολλούς αιώνες το μέλι ήταν η μόνη γνωστή γλυκαντική ουσία. Τo κρητικό μέλι αναγνωρίζεται σήμερα διεθνώς ως ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Είναι πολύ αρωματικό και το χρώμα του είναι από χρυσοκίτρινο μέχρι ελαφρώς σκοτεινό με χρυσές αντάυγες. Το μέλι έχει πολλές βιταμίνες αμινοξέα ένζυμα κ.α.

ΧΟΧΛΟΙ–ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ: Τα σαλιγκάρια είναι μια από τις παλαιότερες και πιο θρεπτικές ελληνικές τροφές. Στην Κρήτη, όπου μαζεύονται αρκετές ποικιλίες σε διάφορες περιόδους μέσα στο έτος, συνοδεύουν αμέτρητα φαγητό. Τα σαλιγκάρια ήταν για τον Kρητικό μια από τις τροφές που συνέβαλε στην επιβίωσή του σε πολύ δύσκολες εποχές. Οι χοχλοί είναι από τις αρχαιότερες τροφές του ανθρώπου. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι χοχλοί που τρέφονται στη φύση περιέχουν σημαντικές ποσότητες α-λινολενικού οξέος που η κατανάλωση του ελαττώνει κατακόρυφα τον κίνδυνο καρδιοπαθειών. 

 
Ο αμπελώνας στην Κρήτη
Το αµπέλι καλλιεργείται συστηµατικά στην Κρήτη εδώ και περίπου 4.000 χρόνια! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αρχαιότερο πατητήρι σταφυλιών, ηλικίας µεγαλύτερης των 3.500 ετών, έχει ανακαλυφθεί στην περιοχή του Βαθύπετρου. Από τον Όµηρο γνωρίζουµε πως τα κρητικά κρασιά ήταν ξακουστά σε όλο τον τότε γνωστό κόσµο. Πέρα από το ηλικίας 3.500 ετών πατητήρι, εντυπωσιακοί αµφορείς, τεράστιοι υπόγειοι χώροι αποθήκευσης, σχετικές απεικονίσεις σε όλα τα µινωικά ανάκτορα, αλλά και αναρίθµητες καταχωρίσεις για µεγάλες ποσότητες κρασιού στα µινωικά αρχεία σηµατοδοτούν όχι µόνο τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε το κρασί στη ζωή του νησιού, αλλά και το υψηλό επίπεδο γνώσης των Μινωιτών για αυτό. Όµως το κρητικό κρασί δεν µένει αυστηρά στο νησί. Ταξιδεύει… Οι Μινωίτες, µε τα πλοία τους γεµάτα µε τα προϊόντα της κρητικής γης, γυρίζουν όλη τη Μεσόγειο. Η καλλιέργεια του αµπελιού και η παραγωγή κρασιού στην Κρήτη συνεχίζονται ασταµάτητα στη διάρκεια των αιώνων. Στον «Κώδικα της Γόρτυνας», το αρχαιότερο νοµικό κείµενο στην Ευρώπη, βλέπουµε πρώτη φόρα µια σειρά από κανόνες για την καλλιέργεια του αµπελιού.
 
Η ρακή ή τσικουδιά στην Κρήτη
Η κρητική ρακή έχει μία ιστορία χιλιάδων χρόνων. Γνωρίζουμε πως οι διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Μινωιτών διέφεραν πολύ από των υπολοίπων μεσογειακών λαών. Η διατροφή τους ήταν κυρίως βασισμένη σε κρέας και λαχανικά και το αγαπημένο τους ποτό για το γεύμα ήταν η ρακή. Δεν υπάρχει νοικοκυριό στην Κρήτη, χωρίς ένα μπουκάλι ρακί ή τσικουδιά άμεσα διαθέσιμο κάθε στιγμή. Μ΄ αυτήν ξεκινούν τα γλέντια και οι χαρές, υποδέχονται οι Κρητικοί τους επισκέπτες, μ΄ αυτήν χωρατεύουν στα καφενεία ή κάνουν τις σοβαρές τους κουβέντες. Συνοδεύεται από κρητικούς παραδοσιακούς μεζέδες. Τα γλέντια ακόμη και την ώρα της παραγωγής της τσικουδιάς στις κρητικές καζανιές είναι ονομαστά. Γύρω από τη “ρούμπα” (το σωληνάκι, απ΄ όπου βγαίνει η πρώτη ρακή), συγκεντρώνονται μέλη οικογενειών, παρέες, καλεσμένοι – φίλοι και γλεντάνε. Για τον επισκέπτη – τουρίστα που θα παραβρεθεί σε ρακοκάζανο, είναι μια μοναδική εμπειρία που σπάνια συναντά.Και σίγουρα θα θυμάται, με ένα μπουκάλι τσικουδιά που θα πάρει μαζί του φεύγοντας, την κρητική παράδοση και φιλοξενία.
 
 
 
Η Παρασκευή Μαντίκου γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη της Αμερικής. Έχει μεγαλώσει στη Ρόδο. Έχει σπουδάσει στην ΑΣΤΕΡ Ρόδου. Συμμετείχε σε πρόγραμμα ERASMUS (ανταλλαγή σπουδαστών) και με υποτροφία εργάστηκε 3 μήνες στο Bath της Αγγλίας. Τελειώνοντας την ΑΣΤΕΡ, πήγε στο Università per Stranieri για την εκμάθηση της γλώσσας. Στη συνέχεια στο Klausenhof στην Κολωνία, επίσης για την γλώσσα. Έχει δουλέψει στον ξενοδοχειακό κλάδο στους ορόφους και στον επισιτιστικό τομέα. Επίσης, για πολλά χρόνια ήταν υπάλληλος στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Τα τελευταία 9 χρόνια διδάσκει σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα τριτοβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
 
 
Η Κατερίνα Αντωνάρα έχει σπουδάσει στην ΑΣΤΕΡ Ρόδου. Έχει πολυετή εργασιακή εμπειρία σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Έχει εργαστεί επίσης ως ωρομίσθια καθηγήτρια στα δημόσια ΙΕΚ Ρόδου. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ωρομίσθια καθηγήτρια στην Ανωτέρα Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων.
Ιστοσελίδα | + Άρθρα
19/03/2024
15/03/2024
14/03/2024
13/03/2024
12/03/2024
11/03/2024