Thomas S. Windmuller
ΙΑΤΑ – SVP Member & Government Relations
Με τις διαπραγματεύσεις για τη Διατλαντική συμφωνία απελευθέρωσης να έχουν αρχίσει και την υπογραφή της συμφωνίας να επίκειται, οι απόψεις της ΙΑΤΑ για την συμφωνία αυτή και για τις τυχόν επιπτώσεις της στο μέλλον του κλάδου των αερομεταφορών παρουσιάζονται από το στέλεχος της IATA κ. S. Windmuller.
TravelDailyNews:Ποια είναι η άποψη της ΙΑΤΑ για την συμφωνία “ανοικτοί ουρανοί” (open skies) μεταξύ των ΕΕ και των ΗΠΑ;
Thomas S. Windmuller: H IATA, πάντα, ήταν και είναι υπέρ της απελευθέρωσης. Ο κλάδος των αερομεταφορών είναι μια βιομηχανία σαν όλες τις βιομηχανίες. Έχει ήδη αρχίσει η προσπάθεια ελευθέρωσης εδώ και 25 χρόνια, από το 1979 στις ΗΠΑ, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, το 1989, ξεκίνησε και στην Ευρώπη. Όμως η ελευθέρωση δεν έχει ολοκληρωθεί. Οι κανόνες ιδιοκτησίας των αεροπορικών εταιριών είναι ξεπερασμένοι καθώς αρνούνται την πρόσβαση στους ξένους αερομεταφορείς στο εσωτερικό των εθνικών αγορών. Οι κυβερνήσεις δεν ήταν διατεθειμένες, μέχρι σήμερα, να ανοίξουν τις εσωτερικές αγορές τους κυρίως επειδή ήθελαν να προστατεύσουν τους εθνικούς αερομεταφορείς. Επιπλέον, η απελευθέρωση δεν έχει ολοκληρωθεί επειδή δεν έχει προχωρήσει με τον ίδιο ρυθμό σε όλο το κόσμο. Η διατλαντική αγορά, δηλαδή οι ΗΠΑ και η ΕΕ, είναι το πλέον κατάλληλο μέρος για την ελευθέρωση γιατί αποτελείται από δύο αγορές που είναι σχετικά ώριμες για την απελευθέρωση και έχουν σχετικά το ίδιο μέγεθος. Αυτή η απελευθέρωση μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ θα αποτελέσει το υπόδειγμα, το πλαίσιο, και για άλλες χώρες του κόσμου που θα μπορούσαν είτε να προσχωρήσουν, είτε να αντιγράψουν την συμφωνία στην δική τους περιοχή.
TDN: Πότε πιστεύετε ότι θα υπογραφεί αυτή η συμφωνία;
T.W.: Είμαι αισιόδοξος αν και αυτές οι διαπραγματεύσεις αποτελούν πρόκληση και για τις δύο πλευρές. Οι πολιτικές αντιδράσεις θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι φέτος θα γίνουν εκλογές στην Ευρώπη για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
TDN: Ποια θα είναι τα αποτελέσματα μιας τέτοιας συμφωνίας;
T.W.:Δεν πιστεύω ότι οι δύο πλευρές θα καταλήξουν σε συμφωνία που θα επιφέρει ριζικές αλλαγές στο κλάδο των αερομεταφορών. Θα είναι κατά πάσα πιθανότητα μια μάλλον μετριοπαθής συμφωνία, όμως παρά το περιορισμένο χαρακτήρα της θα αποτελέσει το πρώτο βήμα προς το μέλλον και προς την πλήρη ελευθέρωση του κλάδου. Η τελική συμφωνία θα επιτευχθεί είτε το 2007 ή το 2009 καθώς το 2008 είναι η χρονιά των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Ο τρόπος που θα κατανεμηθούν τα πλεονεκτήματα θα εξαρτηθεί από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων, ΕΕ και ΗΠΑ.
TDN: Θα οδηγήσει η εξέλιξη σε συγχωνεύσεις και τι θα γίνει με τις συμμαχίες των αεροπορικών εταιριών;
T.W.:Τέτοιες εξελίξεις εξαρτώνται από την χαλαρότητα των κανόνων ιδιοκτησίας και ελέγχου. Προσωπικά πιστεύω ότι θα γίνουν συγχωνεύσεις, αλλά παράλληλα οι συμμαχίες των αεροορικών εταιριών θα συνεχίσουν. Θα υπάρξει μια δύσκολη μεταβατική περίοδος, η οποία θα καταλήξει σε μια αγορά αερομεταφορών που θα χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη λίγων μεγάλων αερομεταφορέων με παγκόσμιο δίκτυο και διάφορων εξειδικευμένων αερομεταφορέων (niche players, χαμηλού κόστους κλπ). Ωστόσο, λιγότερες αεροπορικές εταιρίες δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη λιγότερος ανταγωνισμός. Οι συμμαχίες εμφανίστηκαν ακριβώς επειδή οι αερομεταφορείς δεν μπορούσαν να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις, και ήταν η δεύτερη καλύτερη λύση που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν στα πλαίσια του υπάρχοντος ρυθμιστικού πλαισίου. Στο μέλλον, στο κλάδο των αερομεταφορών θα υπάρχουν τόσο συνχωνεύσεις όσο και συμμαχίες. Η δυναμική της αγοράς οδηγεί προς την ενοποίηση και τις συγχωνεύσεις όπως έγινε και στους άλλους κλάδους, στις τηλεπικοινωνίες, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στη φαρμακευτική βιομηχανία κλπ. Οι συγχωνεύσεις όμως δεν μπορούν κι ούτε θα αποτρέψουν την είσοδο νέων ανταγωνιστών στο κλάδο, γεγονός που αποτελεί ένδειξη για την υγεία του κλάδου.
