AEGEAN AIRLINES – LUFTHANSA
Η νέα πιλοτική συμμαχία των Ουρανών
του Μανώλη Γκύζη
Απτόητη επελαύνει η καινοτόμος για τα ελληνικά αεροπορικά δεδομένα συμμαχία της Aegean Airlines με την κραταιά Γερμανική Lufthansa.
Η σημερινή επίσημη ανακοίνωσή της στη «Philoxenia 2005» αποτελεί το κορυφαίο ίσως γεγονός γι’ αυτή τη μικρής μέχρι τώρα εμβέλειας Τουριστική Έκθεση.
Το γιατί είναι πασιφανές και αυταπόδεικτο. Για πρώτη φορά Ελληνική αεροπορική εταιρία, αμιγώς μάλιστα ιδιωτική, τολμά να «παίξει» εμπορικά – επιχειρηματικά με μια άλλη Ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρία και μάλιστα του βεληνεκούς του εκ Γερμανίας Αερομεταφορέα.
Το «εγχείρημα» απαιτούσε αντικειμενικά επιχειρηματικό όραμα για να πραγματωθεί.
Και μάλιστα γιατί δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα.
Κυρίως αν εξελιχθεί σε «ομογενοποίηση άλλοις λόγοις», οπότε οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά λεπτές και ευπαθείς.
Ο «κίνδυνος» υπό «επιχειρηματικό πρίσμα», έγκειται στην ιλιγγιώδη διαφορά μεγεθών.
Επομένως η πιθανότητα διατάραξης των ισορροπιών είναι ευθέως ανάλογη με το πιθανό μέγεθος «συμμείξεως» των δύο αεροπορικών εταιριών.
Φυσικά αν οι «σχέσεις κάθε μορφής» εξελιχθούν ομαλά, και αν η Ελληνική εταιρία «απλώσει το βήμα της» έως εκεί που αντικειμενικά μπορεί, τότε μειώνονται οι επισφάλειες για τη συνεργασία.
Αν όμως υπερεκτιμήσει το «τί δύναται» ίσως δοκιμάσει εκπλήξεις.
Η συνεταιρική πλευρά των Γερμανών δύσκολα θα συγχωρήσει λάθη στρατηγικής και όχι μόνο.
Βέβαια για την Aegean το τόλμημα μπορεί να λειτουργήσει με διαβαθμίσεις σταδιακής επιχειρηματικής εμπλοκής. Υγιούς εμπλοκής, αλλά με σταθερή και απαρέγκλιτη γραμμή τεχνοκρατικών κριτηρίων.
Η ελπίδα γι’ αυτό πηγάζει από την εμπειρία των μετόχων της Ελληνικής εταιρίας.
Μπορεί να μην είναι μεγάλη στην αερομεταφορά, αλλά είναι τεράστια και επιτυχής στο καθόλου «επιχειρείν». Συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις για να τη διαφυλάξει από «πλαγιολίσθηση».
Όχι γιατί οι όποιου βάθους συνεταίροι της είναι εκ προοιμίου κακών προθέσεων. Αντίθετα μάλιστα. Όμως όταν είναι πολύ επαγγελματίες, θέλουν και νομίζουν πάντοτε ότι έχουν απεναντί τους όμοιους.
Το κατ΄αρχήν επόμενον είναι ότι η «συμμαχία» θα ωφελήσει λειτουργώντας σωστά και τα δύο μέρη.
Η αναλογία οφέλους κάθε πλευράς έχει προοπτική «λελογισμένου» μεγέθους.
Η ιδιωτική εταιρία της χώρας μας φιλοδοξεί να πραγματώσει ένα εξαιρετικά τολμηρό σχεδιασμό.
Δείχνει το «δρόμο» στον ανήμπορο κρατικίστικης νοοτροπίας ανταγωνισμό της δυστυχούς ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, μήπως και «δεί» το φως το αληθινόν!!
Η «οικονομία κλίμακος» και η ισχυρή διεθνοποίηση των δρομολογίων της Aegean, με πρόσβαση σε «beyond points» που ουδέποτε θα ονειρευόταν να προσεγγίσει, «επιχειρώντας» σ’ αυτά, είναι ένας σπάνιας αξίας επιχειρηματικός «λαγός».
Τα οφέλη πολλαπλά, πολύμορφα και πολυσχιδή. Η υπό απόκτηση εμπειρία ανεκτίμητη.
Μένει η στελέχωση και η μονοτυπική ή πάντως ολιγοτυπική διάρθρωση του στόλου της να είναι διακαής σκοπός και στόχος.
Η εποχή των 100 «δερμάτινων θέσεων» σε α/φη που μένουν πάντα στο «κόκκινο αποδόσεων» από τον τρόπο και το είδος εκμεταλλεύσεώς τους, φαίνεται ότι παρήλθε ανεπιστρεπτί για την Aegean Airlines.
Ο μεγάλος κερδισμένος επιτέλους ίσως να’ ναι τώρα ο Έλληνας επιβάτης, αν λειτουργήσουν φυσικά οι κανόνες της αγοράς.
Που «εστί» μεθερμηνευόμενον, αν κάποια Ελληνική Κυβέρνηση, παρούσα ή επόμενη, σταματήσει να βλέπει κοντόθωρα την εναπομείνασα Ο.Α. και την μετουσιώσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στον δεύτερο Ελληνικό Αερομεταφορέα, που θα «βιώσει» μακράν πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Χρόνος έδει δείξαι. Διότι «οι καιροί ου μενετοί»!!
