ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ
Η Νέα Μελέτη – Το «Νέο» Σχήμα -Το εφικτό μέλλον
του Μανώλη Γκύζη
Για μία ακόμη φορά μετά το φωτογραφικό νομοθέτημα για ίδρυση μιας κάποιας καινούργιας Ο.Α., εκπονείται από τον διεθνή οίκο “Sambre” εντός του Ιανουαρίου 2006 μελέτη για το νέο σχήμα.
Για μία ακόμη φορά και χρονιά, πριν μάλιστα τα Χριστούγεννα, οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν τις παχυλές αμοιβές περιώνυμων μελετητών για «ασκήσεις επί χάρτου».
Γιατί ποια χρησιμότητα έχει και η πιο μεγαλεπίβολη μελέτη, όταν δεν υπάρχουν «παίκτες»;
Φυσικά ο Υπουργός διαβεβαίωσε ότι: «…θα διατηρηθούν οι (6) κύκλοι… θα έχει στην επωνυμία/logo της η νέα εταιρία την λέξη ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, … θα έχει τα κρισίμων σειρών δρομολογίων slots, (ώρες αφιξαναχωρήσεων από μεγάλα αεροδρόμια, τα λεγόμενα ιστορικά slots), και θα πετά είπε στην Ελλάδα – Βαλκάνια και με Ευρωπαϊκούς προορισμούς… ».
Aρα η προίκα θεωρητικά έχει προοπτικές. Με ποιους μετόχους; Δεν άρθρωσε λέξη επ’ αυτού. Γιατί; Μα δεν γνωρίζει ο,τιδήποτε, τα δε επί του παρόντος μηνύματα των διερευνητικών «ΔΟΥΚΙΚΩΝ» επαφών με ιδιώτες και εταιρίες είναι άκρως απογοητευτικά.
Αν μάλιστα αρχίσουν πάλι τα σενάρια Τραπεζών, ΔΕΚΟ, και λοιπών χρεοκοπημένων μεθοδεύσεων, τότε το «έργο» επαναλαμβάνεται. Αλλά και δύσκολα παίρνει «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βέβαια δεν έλειψαν όλο αυτό το διάστημα «προγραμματισμοί» για νέο στόλο, που φευ! τους εκπονούν τα νυν ανώτατα στελέχη, που όμως όπως φαίνεται είναι υπό … εκδίωξιν. Δηλαδή αληθινός επιχειρηματικός φαύλος κύκλος.
Όμως δεν περιορίζεται η Κυβέρνηση μόνο σε ανεδαφικό «κυνήγι μαγισσών», αλλά ταυτόχρονα από έγκυρη πηγή προκύπτει ότι, ο όποιος μελλοντικός στόλος, επιθυμεί να είναι «διτυπικός». Λάθος στρατηγικά τεράστιο και εξ υπαρχής ζημιογόνο.
Αφού το ΄χουμε τονίσει εξαντλητικά. Ένας τύπος (κατασκευαστής), καταλλήλων μικρών και μεσαίων χωρητικοτήτων, με τις απαραίτητες δυνατότητες μεσαίας εμβέλειας “jets”.
Για μείωση της διακινδύνευσης από ζημιογόνες μέσες πληρότητες (load factor), χαμηλό ανά θέση κόστος, μειωμένο γενικότερο κόστος τεχνικής κάλυψης, ενιαιοποίηση κόστους πληρωμάτων, άκρως απαραίτητο ελάχιστο αριθμό λοιπών εργαζομένων, με αποτελεσματικότερη κατ’ αυτόν τον τρόπο «οικονομία κλίμακος».
Υπερατλαντικά δρομολόγια και «μεγάλες ιδέες» μπορούν να προκύψουν μόνο με συμμάχους που θα «δοκιμασθούν» προηγούμενα και όχι πάντως άμεσα.
Αν οι όροι ετούτοι δεν τηρηθούν με ιερή προσήλωση, κάθε σχήμα που θα «δείχνει» βιώσιμο, είναι σίγουρο ότι είναι θνησιγενές. Ταυτόχρονα οπωσδήποτε με την «θείας επιφοίτησης» απώλεια κρατισμού που είναι απαραίτητη. Λίγο, ελάχιστο Κράτος, δίνει αμυδρές ελπίδες στο εγχείρημα.
Με μια ακόμη βασική προϋπόθεση που δύσκολα θα «αναδυθεί» από όποιου είδους διαπραγματεύσεις γίνονται ή θα γίνουν.
Να πεισθούν οι «κατάλληλοι» ιδιώτες ή ήδη βιώσιμες αεροπορικές εταιρείες, (στρατηγικοί επενδυτές), για τη «γνησιότητα» του εγχειρήματος με καθαρά ιδιωτικοοικονομικούς όρους και προοπτικές.
Κι’ ένας τόσο οικτρά αποτυχημένος μέχρι τώρα μοναδικός μέτοχος, δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει πειστικά στις διεθνείς αγορές. Ακόμη κι’ αν έχει πραγματική πρόθεση.
Ίσως μόνον εγχώριες αεροπορικές δυνάμεις να έχουν αντικειμενικά αυτή την όχι μόνο δυνατότητα αλλά και την αντίστοιχη υποκείμενη πρόθεση.
Γιατί αν βρεθεί ξένος επενδυτής, θα ’ναι μόνον στην περίπτωση που η Κυβέρνηση θα παραδοθεί «άνευ όρων».
Αν είναι έτσι γιατί να «φύγει» από Έλληνα επιχειρηματία/ τίες η νέα εταιρεία;
Aλλωστε ετούτο θα ’ναι μία «μερική» εξιλέωση των Πολιτικών και της Πολιτικής, απέναντι στον Ελληνικό Λαό και τα Εθνικά του συμφέροντα. Που έχουν οι Πολιτικοί καθήκον να υπηρετήσουν πιστά, απαρέγκλιτα, αδιαπραγμάτευτα.
Θα ’ναι ανιστόρητο αν διαπιστώσουμε ξανά όλοι, ότι: «… εταιρικό σχήμα στα χαρτιά έχουμε, αλλά λείπει η «ομάδα», που θα λάβει μέρος στον αγώνα». Με αποτέλεσμα για μια ακόμη φορά, … «η εσχάτη πλάνη να ’ναι χείρων της πρώτης!!».
