Με νωθρά βήματα πορεύεται η Ευρώπη σε σχέση με την παγκόσμια τουριστική κίνηση και με ακόμα πιο νωθρά η Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη η οποία (Ελλάδα) ματαίως αναζητά […]
Με νωθρά βήματα πορεύεται η Ευρώπη σε σχέση με την παγκόσμια τουριστική κίνηση και με ακόμα πιο νωθρά η Ελλάδα σε σχέση<...> με την Ευρώπη η οποία (Ελλάδα) ματαίως αναζητά τη λύση στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Αυτά είναι ορισμένα από τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα που καταλήγει η μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (
Ειδικότερα, όπως ακριβώς αναφέρεται στην μελέτη, η εξέταση της παγκόσμιας τουριστικής δραστηριότητας κατά την περίοδο 1995 – 1999, αποκαλύπτει ότι η Ευρώπη με μέσο ετήσιο ρυθμό αυξήσεως 3,4%, όχι μόνο υστερεί έναντι του παγκόσμιου μέσου όρου (3,7%), αλλά είναι και ουραγός μεταξύ των μειζόνων γεωγραφικών περιοχών. Αντιστοίχως, η Ελλάδα με μέσο ρυθμό 3% (χωρίς τους εξ Αλβανίας προερχομένους) υστερεί έναντι της Ευρώπης (3,4%) και υπερτερεί μόνον της Τουρκίας για λόγους καθαρά συγκυριακούς.
Η εξέταση των συντελεσθεισών μεταβολών στη σύνθεση του τουριστικού ρεύματος από απόψεως προελεύσεως οδηγεί στις ακόλουθες διαπιστώσεις, που συνθέτουν μια μάλλον απογοητευτική εικόνα:
Η διάρθρωση των τουριστών κατά μείζονα χώρα προελεύσεως έχει παραμείνει στα επίπεδα του 1990.
Το γενικό συμπέρασμα, που ενισχύεται και από τις πρόσφατες τάσεις της ζητήσεως του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, είναι ότι πρέπει να μελετηθεί σε βάθος το πρόβλημα της εξαρτήσεως του αλλοδαπού τουρισμού από λίγες χώρες και να αναζητηθούν προφανώς αξιοποιήσιμες πηγές προελεύσεως τουριστών με υψηλή δυνητική ζήτηση. Όπως δε έχει δειχθεί σε μελέτη του ΙΤΕΠ, χωρίς ταχεία ανάπτυξη της τουριστικής οικονομίας, ούτε ταχύ ρυθμό αναπτύξεως είναι εφικτό να επιτύχουμε, αλλ’ ούτε και την ανεργία θα δυνηθούμε να μειώσουμε σε ανεκτό επίπεδο. Οι αιθεροβάμονες, οι οποίοι πιστεύουν ή νομίζουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με στροφή σε άλλες μορφές τουρισμού, ζουν σε άλλο κόσμο. Ο κύριος όγκος του αλλοδαπού είναι και θα παραμείνει σκλάβος του ήλιου, της θάλασσας και της νησιωτικής ποικιλίας και ομορφιάς. Ακόμη και αυτός ο πολιτισμός μόνον ως συμπλήρωμα πρέπει να αντιμετωπίζεται, υπό την οριακή έννοια ότι ο τουρίστας θα προτιμήσει ceteris paribus την Ελλάδα, επειδή θα έχει την ευκαιρία να δει αρχαιότητες και άλλα ιστορικά πολιτισμικά μνημεία, χωρίς να θυσιάσει την απόλαυση που αποκομίζει από το δίδυμο ήλιος-θάλασσα.
Ο αλλοδαπός τουρισμός εξακολουθεί να εξαρτάται από ευρωπαϊκές πηγές σε ποσοστό 90%.
Παραδοσιακής προελεύσεως τουρισμός υψηλού επιπέδου τουριστικής δαπάνης, όπως είναι ο αμερικανικός, φθίνει συνεχώς. Από 4,3% επί του συνόλου το 1990, το μερίδιο έχει μειωθεί σε 2,5%.
Η ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά της Ανατ. και Ν.Α. Ασίας (ως περιοχή προελεύσεως) δεν έχει τύχει αξιοποιήσεως.
Η σύνθεση του αλλοδαπού τουριστικού ρεύματος στις ανταγωνίστριες χώρες δείχνει ύπαρξη σημαντικών περιθωρίων αυξήσεως των τουριστικών εισροών από ορισμένες χώρες και περιοχές. Π.χ. οι εξ Ισπανίας προερχόμενοι τουρίστες από 127.000 το 1990 έχουν μειωθεί σε 95.000 το 1998. Καθ’ ον χρόνο η Τουρκία δέχεται 213.000 από την εν λόγω χώρα.
Για το λόγο αυτό πρέπει να δοθεί απόλυτη έμφαση στις υποδομές, με διάθεση πόρων σε βαθμό “σπατάλης”, ώστε να καταστούν αυτές ισοδύναμες ποιοτικά με τα απαράμιλλα φυσικά και πολιτισμικά στοιχεία που έχουν προικοδοτήσει την Ελλάδα η Δημιουργία και η Ιστορία, αντιστοίχως.
Συνεκδότης του TravelDailyNews Media Network από το 1999 που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις για τη Διεθνή αγορά, τις αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού και την αγορά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι υπεύθυνος για την στρατηγική ανάπτυξη του δικτύου, τις συνέργειες, και τη διεθνή αγορά.
