Τα σχέδια της Κυβέρνησης όσον αφορά στο δάσος του Μαίναλου και τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Αγροτικής Ανάπτυξης εναντίον των καταπατητών, αλλά και για την αποκατάσταση των καμμένων δασικών εκτάσεων, ζήτησε να μάθει με ερώτηση του ο βουλευτής Αττικής του ΣΥΝ, κ. Αθανάσιος Λεβέντης, καταγγέλοντας τη σημερινή κατάσταση υποβάθμισης…
Τα σχέδια της Κυβέρνησης όσον αφορά στο δάσος του Μαίναλου και τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Αγροτικής Ανάπτυξης εναντίον των καταπατητών, αλλά και για την αποκατάσταση των καμμένων δασικών εκτάσεων, ζήτησε<...>να μάθει με ερώτηση του ο βουλευτής Αττικής του ΣΥΝ, κ. Αθανάσιος Λεβέντης, καταγγέλοντας τη σημερινή κατάσταση υποβάθμισης που βιώνει η περιοχή.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε:
“Το δάσος του Μαίναλου θεωρείται από τα πιο συγκροτημένα ελατοδάση της χώρας μας, με ιδιαίτερη πυκνότητα και βιώσιμη διαχείριση αιώνων. Έχει όμως την «ατυχία» να βρίσκεται σχετικά κοντά στην Αθήνα, διαθέτοντας μάλιστα και χιονοδρομικό κέντρο. Έτσι, αντί να γίνει πόλος έλξης ποιοτικού τουρισμού, απειλείται από τις βίλες και την οικοδόμηση ολόκληρων οικιστικών συγκροτημάτων (ακόμα και με ελικοδρόμιο!) σε ξέφωτα μέσα στα έλατα συνήθως μετά παράνομης υλοτόμησης. Την ίδια ώρα, οι πληγές της τεράστιας πυρκαγιάς του 2000 δεν έχουν επουλωθεί, ενώ η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για το Μαίναλο μένει στα συρτάρια πάνω από δυο χρόνια.
Η οικιστική εισβολή στην καρδιά του περίφημου ελατοδάσους κλιμακώθηκε με την κατασκευή στη θέση Μουρτζιά ενός μεγάλου οικισμού. Ψηλές και απροσπέλαστες περιφράξεις, γήπεδα και ένα ελικοδρόμιο έχουν καταλάβει ένα χώρο απ’ αυτούς, που ενώ βρίσκονται μέσα στο δάσος, χαρακτηρίζονται μη «δασικοί», αξιοποιώντας το παράθυρο οικοδόμησης σε θεωρούμενο αγροτεμάχιο άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή της Κυριακής».
Για να προστατευθεί το δάσος από την οικιστική επέκταση, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας ανέθεσε την εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης, στο πλαίσιο του προγράμματος Life-Natura, παρά τις αντιρρήσεις της Δασικής Υπηρεσίας ότι το Μαίναλο καλύπτεται από τη δασική νομοθεσία. Η μελέτη παρ’ ότι δεν απαντά ολοκληρωμένα στην προστασία του βουνού, αντί να θεσμοθετηθεί (πιθανώς ενισχυμένη), λιμνάζει εδώ και δυο χρόνια στο ΥΠΕΧΩΔΕ.
Αυτό που πληγώνει πιο πολύ σήμερα είναι η εικόνα των «φαλακρών» πλαγιών του Μαίναλου, αποτέλεσμα της καταστροφικής πυρκαγιάς του 2000, όταν κάηκαν περίπου 32.000 στρέμματα ελατόδασους, το ένα τρίτο του δυτικού Μαίναλου. Πολλοί ντόπιοι συνδέουν την πυρκαγιά με τα συμφέροντα των καταπατητών. Με βάση τα στοιχεία του αρμόδιου δασαρχείου Βυτίνας, έχουν αναδασωθεί 9.000 στρέμματα, λιγότερο από το ένα τρίτο των καμένων, αφού οι πιστώσεις δεν επαρκούν και οι εκτάσεις που επελέγησαν να αναγεννηθούν φυσικά δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα”.
Ανάλογα ερωτήματα έθεσε ο βουλευτής του ΣΥΝ και για την κατάσταση στον Παρνασσό, όπου και εκεί παρατηρείται, όπως υποστηρίζει “οργιώδη οικοδομική δραστηριότητα, η οποία γίνεται ανεξέλεγκτα, χωρίς σχέδιο, πρόνοια και υποδομή, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται ανεπανόρθωτα το περιβάλλον”.
