Ελάχιστα έως μηδαμινά αντιμετωπίζονται τα εργασιακά ζητήματα στο χώρο της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας με τις εξαγγελίες του υπουργού Εργασίας κ. Αναστάσιου Γιαννίτση, που φημολογείται ότι προχωρούν ερήμην των ενδιαφερομένων […]
Ελάχιστα έως μηδαμινά αντιμετωπίζονται τα εργασιακά ζητήματα στο χώρο της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας<...> με τις εξαγγελίες του υπουργού Εργασίας κ. Αναστάσιου Γιαννίτση, που φημολογείται ότι προχωρούν ερήμην των ενδιαφερομένων και προφανώς χωρίς σαφή αίσθηση και γνώση των πραγματικών προβλημάτων.
Αυτή είναι η αίσθηση που επικρατεί στους παράγοντες του τουρισμού του κορυφαίου κλάδου της οικονομίας της χώρας μας και μιας κατ΄ εξοχήν εποχιακής δραστηριότητας στην οποία η ευελιξία στη διαμόρφωση και διαχείριση του χρόνου εργασίας είναι από τα πρωτεύοντα ζητήματα.
Η εποχιακή δραστηριότητα σημαίνει απλά στην τουριστική πραγματικότητα που έχει υιοθετηθεί προ πολλού σε άλλες τουριστικά αναπτυγμένες χώρες ότι δραστηριοποιούμαστε περισσότερο στην περίοδο αιχμής χωρίς να επιβαρύνεται το κόστος εργασίας με υπερβολικές προσθήκες υπερωρίας κ.λ.π. Την ευελιξία στην διαχείριση του χρόνου απασχόλησης δεν την αντιλαμβάνεται κανείς μόνο σε επίπεδο τουριστικής περιόδου δηλ. "πιστώνεται" ο συνεργάτης με ώρες και ημέρες για το τέλος της περιόδου οπόταν και αμείβεται χωρίς να εργάζεται. Την αντιμετωπίζουμε και στην καθημερινή πραγματικότητα, οπότε οι παραπάνω ώρες συμψηφίζονται σε βραχυπρόθεσμα διαστήματα. Παράδειγμα: το προσωπικό υποδοχής και διακίνησης τουριστών που χρειάστηκε να περιμένει περισσότερο στο αεροδρόμιο επειδή άργησε το αεροπλάνο. Ο οδηγός του πούλμαν που χωρίς να οδηγεί και να εξουθενώνεται πάνω στο τιμόνι περιμένει κάμποσες ώρες στο αεροδρόμιο. Ο οδηγός και οι συνοδοί που χρειάστηκε να κάνουν ένα "τράνσφερ" το πρωί για 1-2 ώρες και ένα ακόμη το βράδυ επίσης για 1-2 ώρες, με πολύωρα διαλείμματα στο σπίτι τους που η υφιστάμενη πρακτική του υπουργείου εργασίας ζητάει να αμείβονται χωρίς να εργάζονται για 12 – 13 ώρες ή πιέζουν τον εργοδότη να μοιράσει την εργασία με βάση το ωρομίσθιο σε δεύτερο οδηγό αποστερώντας το βασικό οδηγό από ένα βασικό εισόδημα.
Η ευελιξία στην διαρρύθμιση του ωραρίου εργασίας και της δίκαιας αμοιβής ιδιαίτερα στην τουριστική βιομηχανία, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητά μας. Οφείλει ο υπουργός Εργασίας, ιδίως αν διατείνεται ότι επιχειρεί κάποια τομή να δει αυτά τα στοιχεία και να συμβουλευτεί τους ανθρώπους του τουρισμού που μέχρι τώρα τους αγνοεί. Είναι τουλάχιστον περίεργο μέρος των ζητημάτων που ανακύπτουν, να το προσεγγίζουν οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι με τον ίδιο τρόπο και να μην συμπλέει το υπουργείο Εργασίας. Να φανούν όποιες πραγματικότητες και να ενσωματωθούν στις νέες ρυθμίσεις για το καλό του τουρισμού των απασχολούμενων και του τόπου μας.
