Την αντίθεση τους στα σχέδια για την κατασκευή και λειτουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων στον Όλυμπο, τον Κίσσαβο και τα Βαρδούσια, εξέφρασαν με ψήφισμα τους ορειβατικοί και χιονοδρομικοί σύλλογοι της χώρας, […]
Την αντίθεση τους στα σχέδια για την κατασκευή και λειτουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων στον Όλυμπο, τον Κίσσαβο και τα Βαρδούσια, εξέφρασαν με ψήφισμα τους ορειβατικοί και χιονοδρομικοί σύλλογοι της χώρας, καθώς, όπως<...>υποστηρίζουν, με αυτό τον τρόπο επιβαρύνονται υπέρμετρα τα ορεινά οικοσυστήματα.
“Η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης που αποτελεί κεντρική Ευρωπαϊκή και Ελληνική πολιτική επιλογή, επιβάλλει η ανάπτυξη επιχειρηματικών και λοιπών δραστηριοτήτων να λαμβάνει υπόψη και την προστασία του περιβάλλοντος, αρχή που δεν εξυπηρετείται με την λειτουργία των νέων χιονοδρομικών κέντρων” όπως επισημαίνουν. Και αυτό διότι η κατασκευή ενός τέτοιου κέντρου απαιτεί τη διάνοιξη δεκάδων χιλιομέτρων ασφαλτόδρομων σε δασικές ή αλπικές ορεινές ζώνες, την κατασκευή κτιρίων σε δεσπόζουσες αλπικές τοποθεσίες, την ισοπέδωση πλαγιών για τις πίστες και τέλος, την εγκατάσταση πυλώνων και συρματόσχοινων για τα δεκάδες lift. Επίσης, κατά την λειτουργία του κέντρου, η εύκολη πρόσβαση χιλιάδων αυτοκινήτων και μεγάλων λεωφορείων μεταφέρει στα μέχρι τώρα παρθένα βουνά μας όλες τις επιβαρυντικές δραστηριότητες των πόλεων: τον θόρυβο, τα καυσαέρια, τα σκουπίδια.
Όσον αφορά στην οικονομική βιωσιμότητα των χιονοδρομικών κέντρων, οι Σύλλογοι τονίζουν πως θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι η χειμερινή περίοδος διαρκεί όλο και λιγότερο – ήδη περιορίζεται στους 3 μήνες – είτε λόγω του φαινομένου της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είτε λόγω άλλων μετεωρολογικών φαινομένων, γεγονός που καθιστά αμφίβολη την επιβίωση ενός τόσο μεγάλου αριθμού χιονοδρομικών κέντρων στη χώρα.
Επιπλέον, θεωρούν ότι τα ήδη λειτουργούντα χιονοδρομικά κέντρα επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες για χειμερινές αθλητικές δραστηριότητες. Είναι όμως απαραίτητο να εκσυγχρονισθούν και να βελτιώσουν το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρουν, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό από τα χιονοδρομικά κέντρα των γειτονικών Βαλκανικών χωρών και των `Αλπεων, τα οποία διαθέτουν καλύτερες υποδομές και προσφέρουν αρτιότερες υπηρεσίες.
Αντίθετα, υπάρχουν εναλλακτικές μορφές τουρισμού που έχουν μικρότερο κόστος κατασκευής και λειτουργίας, δεν επιβαρύνουν το ορεινό οικοσύστημα και αναπτύσσονται καθ` όλη τη διάρκεια του έτους, όπως για παράδειγμα η αναρρίχηση, το ράφτινγκ, το καγιάκ, η ποδηλασία, το ορειβατικό σκι, η πεζοπορία σε σηματοδοτημένα μονοπάτια, οι παραδοσιακοί οικισμοί, κλπ. Παραδείγματα πετυχημένης εναλλακτικής τουριστικής ανάπτυξης αποτελούν η Κάλυμνος και τα Μετέωρα που, λόγω των σημαντικών αναρριχητικών πεδίων που διαθέτουν, έχουν αναδειχθεί σε παγκόσμιους αναρριχητικούς προορισμούς. `Αλλο παράδειγμα αποτελούν το Πάπιγκο και η Κόνιτσα, όπου οι παραπάνω φιλικές προς το περιβάλλον δραστηριότητες αναπτύσσονται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Για τους λόγους αυτούς, καταλήγουν, η δημιουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων στα προαναφερόμενα ορεινά συγκροτήματα ή οπουδήποτε αλλού, κρίνεται οικονομικά ως μη βιώσιμη και περιβαλλοντικά ως ιδιαίτερα οχληρή δραστηριότητα. Η αντίθεσή τους δεν έχει ως στόχο το άθλημα του σκι, αφού θεωρούν ότι τα βουνά μας, έστω και κατά τη διάρκεια των 3 – 4 μηνών με χιόνι, είναι κατάλληλα για ορειβατικό σκι. Η οικονομική ανάπτυξη της ορεινής υπαίθρου μπορεί να πραγματοποιηθεί με δραστηριότητες φιλικές προς το περιβάλλον, που θα δίνουν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους κατοίκους, όπως αυτές αναφέρθηκαν πιο πάνω.
