Για την επερχόμενη κρίση ανταγωνιστικότητας στην ξενοδοχειακή και γενικά την τουριστική βιομηχανία, για τις δράσεις του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ),για την είσοδο του Διαδικτύου στο χώρο των ξενοδοχειακών κρατήσεων, για […]
Για την επερχόμενη κρίση ανταγωνιστικότητας στην ξενοδοχειακή και γενικά την τουριστική βιομηχανία, για τις δράσεις του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ),<...>για την είσοδο του Διαδικτύου στο χώρο των ξενοδοχειακών κρατήσεων, για την υποταγή της ξενοδοχειακής βιομηχανίας στους ξένους ολιγοπωλιακούς ταξιδιωτικούς οργανισμούς και για άλλα σημαντικά θέματα της κυπριακής ξενοδοχειακής βιομηχανίας μίλησε χτες, Τρίτη 17 Μαΐου 2005, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Κύπρου (ΣΤΕΚ), κ. Ρένος Σολομίδης στην ετήσια γενική συνέλευση του Διεθνούς Συνδέσμου Ξενοδοχειακής και Επισιτιστικής Διεύθυνσης Κύπρου (HCIMA).
Ειδικότερα, κατά τον χαιρετισμό του ο κ. Σολομίδης ανέφερε τα ακόλουθα:
“Κατά τα τελευταία τρία χρόνια, οι εκδηλώσεις ανησυχίας των Μελών σας, και των εν γένει τουριστικών παραγόντων, για την επερχόμενη κρίση ανταγωνιστικότητας στην ξενοδοχειακή και γενικά την τουριστική βιομηχανία, έχουν δυστυχώς επαληθευτεί.
Εξωγενείς παράγοντες, όπως η ραγδαία μεταβολή του διεθνούς τουριστικού χάρτη, ο αμείλικτος ανταγωνισμός από ταχύτατα αναπτυσσόμενους γειτονικούς προορισμούς όπως η Τουρκία, Βουλγαρία, Κροατία και Αίγυπτος που επιτυγχάνουν στον τουρισμό όχι μόνο αποτελέσματα – ρεκόρ, αλλά και σε χρόνο – ρεκόρ. Ενδογενείς παράγοντες, όπως η ραγδαία αύξηση των κλινών, η έξαρση της παραξενοδοχίας, καθώς και η συνεχής συμπίεση των τιμών από τους ταξιδιωτικούς πράκτορες. Όλοι αυτοί και άλλοι παράγοντες, σωρευτικά, έχουν επιφέρει σοβαρή οπισθοδρόμηση στον ξενοδοχειακό σας κλάδο.
Ως επακόλουθο, τα ξενοδοχεία άρχισαν ν` αδυνατούν ν` ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να μη τιμούν ούτε καν τα τραπεζικά τους χρέη. Συγχρόνως, λυπούμαι να παρατηρήσω, και η Πολιτεία αδυνατεί γρήγορα και ικανοποιητικά να εκπληρώσει το δικό της χρέος προς την ξενοδοχία. Φαίνεται άδικα αναμασούμε ότι η ξενοδοχειακή βιομηχανία είναι το υπόβαθρο του τουρισμού και ότι ο τουρισμός η ατμομηχανή της οικονομίας.
Κατά γενική ομολογία, η τουριστική Κύπρος βρίσκεται ήδη σε στάδιο ύφεσης. Ατυχώς, ο αρμόδιος για τον τουρισμό Οργανισμός δεν μπόρεσε να υιοθετήσει έγκαιρα διορθωτικά μέτρα για ανακοπή της κατηφορικής πορείας και της σταδιακής παρακμής του ξενοδοχειακού και, κατ` επέκταση, του τουριστικού τομέα. Ειρήσθω ότι εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο αδυνατεί να έχει Γενικό Διευθυντή. Η σωτηρία αναμένεται λοιπόν να έλθει όταν και εφόσον υλοποιηθεί και αποδώσει καρπούς το επαναθεωρημένο Στρατηγικό Σχέδιο, λήξης 2010.
Όμως, μας διαφεύγει ότι η ξενοδοχία είναι μία πολύ ιδιάζουσα βιομηχανία. Διαθέτει άραγε περίσσευμα αντοχής μέχρι το 2010, με την προσδοκία αναστροφής μέχρι τότε της πτωτικής τάσης της πληρότητας και ιδίως της επικερδότητας;; Βέβαια εγείρω μεν το αγωνιώδες τούτο ερώτημα αλλά γνωρίζω ότι `κομίζω γλαύκας εις Αθήνας` για σας τους επαΐοντες.
Απλώς να μου επιτραπεί να τονίσω, με την ευκαιρία της Συνέλευσης σας, ότι πρόκειται για μία βιομηχανία κατ` εξοχήν ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα. Καμία τεχνολογική επανάσταση, όπως εκείνη των ξενοδοχειακών κρατήσεων με το Διαδύκτιο, δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει τη γνήσια μορφή αμεσότητας της διαπροσωπικής επικοινωνίας μεταξύ διεύθυνσης, προσωπικού και πελατών. Ο ρόλος της ξενοδοχειακής διεύθυνσης, ο δικός σας ρόλος, παραμένει λοιπόν πρωταρχικός και αναλλοίωτος.
Από την οικονομική σκοπιά, η βιομηχανία της ξενοδοχίας προϋποθέτει πολύ μεγάλες επενδύσεις, οι οποίες δεσμεύονται σε πάγια. Πρόκειται επίσης, για μία βιομηχανία όπου το εργατικό λειτουργικό κόστος είναι συγκριτικά αν-ανταγωνιστικό και ανελαστικό. Ως συνεπακόλουθο, έχουμε μία βιομηχανία που στενάζει κάτω από πιεστικά κόστα και ένα καταθλιπτικό υπερδανεισμό τον οποίο αδυνατούμε καν να εξυπηρετήσουμε.
Γιατί αυτή η κατάσταση;
Πρώτο και πρώτιστο, εξαιτίας της πτωτικής πληρότητας και του χαμηλού επιπέδου των τιμών πώλησης των ξενοδοχειακών υπηρεσιών.
Δεύτερο, και που είναι μόνιμο χαρακτηριστικό, η ανελαστικότητα της ξενοδοχειακής προσφοράς. Αυτή απορρέει από την αδυναμία αποθήκευσης της ξενοδοχειακής παραγωγής πού΄ ναι φθαρτή και άϋλη.
Τρίτο, αυτή η ανελαστικότητα στην προσφορά σε συνάρτηση με την ανελαστικότητα του ξενοδοχειακού κόστους, καταλήγει ώστε μία μονάδα να έχει συνεχώς τα προϊόντα της ετοιμοπαράδοτα, καθώς και τις υπηρεσίες της σε εγρήγορση για να ικανοποιήσει την περίπτωση εκείνη που εκδηλωθεί κάποια ζήτηση. Μάλιστα ανεξάρτητα του βαθμού της ζήτησης, είτε πρόκειται για δέκα ή χίλιες διανυκτερεύσεις.
Σεις, τα διευθυντικά στελέχη της βιομηχανίας, ζείτε και νιώθετε καθημερινά αυτό το `δράμα` της ανεπαρκούς πληρότητας και της τιμολογιακής συμπίεσης, της διαβίωσης υπό καθεστώς ανελαστικότητας της δυναμικότητας του ξενοδοχείου (the capacity) με σύμφυτη την ανελαστικότητα του κόστους λειτουργίας του (the operational cost). Αυτή η νομοτέλεια αποτελεί την πιο μεγάλη δυσλειτουργική ιδιαιτερότητα της ξενοδοχειακής βιομηχανίας.
Στην καθοριστική αυτή ιδιαιτερότητα προστίθεται και η νεοφανής κατάσταση πλήρους υποταγής της βιομηχανίας μας στους ξένους ολιγοπωλιακούς ταξιδιωτικούς οργανισμούς, που πιέζουν και τελικά επιβάλλουν συνεχώς μειούμενες τιμές διαμονής. Απλώς, αυτό υπαγορεύει ο διεθνής ανταγωνισμός και το δικό τους συμφέρον. Συναφώς δεν πρέπει επίσης να παραβλέπεται ότι η δεσπόζουσα θέση που κατόρθωσαν ν` απολαμβάνουν οι Tour Operators, επιβάλλει, εκόντες άκοντες, τη μακροχρόνια αποπληρωμή των ξενοδοχειακών χρεώσεων. Εξού και η συνεχής κρίση ρευστότητας αυτής της βιομηχανίας.
Αυτά τα ιδιώματα προσδιορίζουν την πολύ ιδιάζουσα φύση της ξενοδοχειακής βιομηχανίας και υπαγορεύουν μίαν ανάλογη μεταχείριση. Όμως, παρά το ότι ασκεί καθοριστική επίδραση στο σύνολο της οικονομίας, δεν έχει γίνει γενικά αντιληπτό και ίσως πιστευτό ακόμα πως η επιβίωση της ξενοδοχειακής και, ως εκ τούτου, της τουριστικής βιομηχανίας, σήμερα διακυβεύεται.
Ζούμε με τις δάφνες του παρελθόντος, μιας εποχής χωρίς ή λίγο ανταγωνισμό. Σήμερα, είτε αγνοούμε την ύπαρξη νέων πρωτόγνωρων διαταρακτικών εξωγενών και εσογενών εξελίξεων είτε τις διαπιστώνουμε μεν αλλά χωρίς τη γρήγορη διαμόρφωση προσαρμοστικών και αποτελεσματικών μέτρων. Μελετούμε και εξαγγέλλουμε αλλά δεν υλοποιούμε καθόλου ή δεν υλοποιούμε με ταχύτητα. Μας λείπει η αίσθηση του επείγοντος. Παράδειγμα: το αιγυπτιακό θέρετρο Sharm El Sheikh κατείχε την 116 θέση πληρότητας το έτος 2000 ανάμεσα σε 165 ξενοδοχειακά θέρετρα. Μέσα σε 4 μόνο χρόνια, το 2004, πήρε τη 10η θέση, σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας Deloitte.
Με τα λεχθέντα δεν στοχεύω σε μηδενισμό των προσπαθειών που από πολλές μεριές καταβάλλονται. Κάθε άλλο. Εξαίρουμε την ικανότητα και την επινοητικότητα των διευθυντικών στελεχών της ξενοδοχειακής βιομηχανίας μας, πλείστα των οποίων είναι μέλη του HCIMA, που κατορθώνουν να τη διατηρούν επιπλέουσα μέσα στη σφοδρή τρικυμία που μας δέρνει. Ουδόλως αμφισβητούμε το συνεχές και ζωηρό ενδιαφέρον του Υπουργού Τουρισμού. Αναγνωρίζουμε τις καλές προθέσεις και τις ποικίλες ενέργειες του Προέδρου του ΚΟΤ. Παρακαλώ τούτο να μην εκληφθεί ως υμνολογία. Ο Σύνδεσμος, τον οποίο έχω την τιμή να εκπροσωπώ, είναι παντελώς ανεξάρτητος και α-πολιτικός οργανισμός. Γι΄ αυτό και πάντοτε λέγει `τη σκάφη σκάφη`.
Βέβαια, το Δεκαετές Στρατηγικό Σχέδιο για τον τουρισμό είναι ένα φιλόδοξο και δύσκολο σχέδιο, το οποίο άλλωστε θερμά υποστηρίζει και ο ξενοδοχειακός μας Σύνδεσμος, και για το οποίο ασφαλώς ο ΚΟΤ καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες προώθησης. Όμως, αργούμε να το υλοποιήσουμε σε τέτοιο βαθμό που να φέρει την αλλαγή, την μεταστροφή της κατιούσας. Μιλούμε, συζητούμε και φιλοσοφούμε για το Σχέδιο. Έτσι κύλησαν ήδη πέντε χρόνια χωρίς ουσιαστικά και χειροπιαστά αποτελέσματα. Στο μεταξύ, η ασθενούσα ξενοδοχειακή βιομηχανία χειροτερεύει και άρχισε να παρουσιάζει τα σημάδια της παράλυσης.
Σήμερα, σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης και άκρατου ανταγωνισμού, η ευθύνη όλων των εμπλεκομένων στον τουρισμό, του αιμοδότη της οικονομίας μας, είναι μεγαλύτερη παρά ποτέ άλλοτε. Ασφαλώς, ο ιδιωτικός τομέας έχει το δικό του μεγάλο μερίδιο ευθύνης και, ασφαλώς, έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει, χάρη στη δοκιμασμένη εμπειρογνωμοσύνη του. Αρκεί βέβαια αυτός να του ανατεθεί, όπως για παράδειγμα, η συνδιαφήμιση και το από κοινού μάρκετινγκ. Πάντοτε με επαγγελματισμό και υπευθυνότητα. Πάντοτε με τη σωστή ανταπόκριση στις νέες απαιτήσεις των σύγχρονων τουριστών. Πάντοτε με εφαρμογή συνεκτικής πολιτικής εστιασμένης την εξισορρόπηση της σχέσης ποιότητας – τιμής σε όλα τα επίπεδα. Με συλλογικότητα ευθύνης και πρωτοβουλίας, μαζί με τον ΚΟΤ και τις τοπικές και άλλες αρμόδιες Αρχές, για να επιφέρουμε με ταχύτητα την αναγκαία αλλαγή. Επαναλαμβάνω `με ταχύτητα` προτού η Κύπρος ανταγωνιστικά ξεπερασθεί και τεθεί ανεπιστρεπτί εκτός μάχης για την κατάκτηση θέσης στο πλανητικό στερέωμα του ποιοτικού τουρισμού.
Οφείλουμε λοιπόν να επιδείξουμε, μεταξύ άλλων, πλήρη κατανόηση για τη δυσλειτουργική ιδιαιτερότητα της ξενοδοχίας, αν όχι και προστατευτική στοργή, αντί της επιβολής καταπνικτικής φορολογίας, για την πολύτιμη και αναγκαία προσφορά της στην απασχόληση (περίπου 10%) και γενικά την ευημερία της χώρας. Χωρίς άλλη καθυστέρηση. Προτού θρηνήσουμε το μαρασμό και τον εκφυλισμό της άλλοτε πλουτοπαραγωγικής πηγής που συναποτελούσαν τα κυπριακά ξενοδοχεία.
Προς αυτό το ψηλό και σωτήριο στόχο της συστράτευσης του ιδιωτικού τομέα για μια νέα τουριστική Κύπρο, θεωρούμε όχι μόνο αναγκαία αλλά και ουσιαστική την προσφορά των μελών του HCIMA. Προς αυτούς διαβιβάζω τις θερμές ευχαριστίες του Συνδέσμου μας αλλά και μεταφέρω μήνυμα για ένα αγώνα αντοχής στην πολύπλοκη και δύσκολη διαχειριστική σας αποστολή. Αγώνας μέχρις ότου ανατείλουν – εύχομαι σύντομα – καλύτερα χρόνια για τα ξενοδοχεία που διευθύνετε έτσι ώστε να ξαναβρεί ο κυπριακός τουρισμός την παλιά του αίγλη και να επανακτήσει την πολύτιμη συμβολή του στην Εθνική μας Οικονομία”.
Συνεκδότης του TravelDailyNews Media Network από το 1999 που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις για τη Διεθνή αγορά, τις αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού και την αγορά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι υπεύθυνος για την στρατηγική ανάπτυξη του δικτύου, τις συνέργειες, και τη διεθνή αγορά.
