Ανεπίλυτο παραμένει το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, επισημαίνει -για μία ακόμη φορά- η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ). Οι δύο προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις δεν συνέβαλαν […]
Ανεπίλυτο παραμένει το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, επισημαίνει<...> -για μία ακόμη φορά- η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (
Δυστυχώς όμως, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Π.Ο.Ξ, και η "νέα" νομοθετική διάταξη που ετοίμασε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας παρουσιάζει τις ίδιες αδυναμίες με τις προηγούμενες διότι:
1. Προσαυξάνει το χορηγηθέν κεφάλαιο με 50% των συμβατικών τόκων και όχι με το αντίστοιχο ποσοστό του χορηγηθέντος κεφαλαίου. Έτσι η βάση υπολογισμού της οφειλής εκτρέπεται και μπορεί να είναι διπλάσια ή τριπλάσια του αρχικού κεφαλαίου και πολλαπλασιαζόμενη επί δύο, τρεις ή τέσσερις φορές δίνει γινόμενο δεκαπλάσιο ή δωδεκαπλάσιο του χορηγηθέντος κεφαλαίου.
2. Η έντεχνη διαφοροποίηση (παραπλανητική) στη διατύπωση μεταξύ της εισηγητικής έκθεσης και του διατυπωθέντος κειμένου της παραγράφου 1 άρθρο 1 του σχεδίου νόμου, που γράφει επί λέξει "…1…προσαυξημένων των ποσών αυτών με συμβατικούς τόκους μέχρι το 50% κατ΄ ανώτερο όριο…" αφήνει ανοικτό το περιθώριο της προσαύξησης με το 50% των συμβατικών τόκων, χωρίς να προσδιορίζεται (σκόπιμα) ο χρονικός ορίζοντας στον οποίο αναφέρεται.
3. Προβλέπονται και πάλι εξαιρέσεις, αφού στην προτεινόμενη ρύθμιση δεν υπάγονται περιπτώσεις δανειοληπτών που υπέγραψαν ρύθμιση στα πλαίσια κάποιας υπουργικής απόφασης ή εντάσσονται στις εξαιρέσεις των παρ. 8 και 9 του άρθρου 30 του ν. 2789/2000. Έτσι, καμία σχεδόν ξενοδοχειακή επιχείρηση δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της ρύθμισης για μία ακόμη φορά.
